Καλέ μου άνθρωπε, που θα ‘λεγε κι ο Βέγγος, τώρα στα κρύα, τι
θα πείραζε αν έβαζες έξω απ’ το σπίτι, πιατάκι με νερό και λίγα κόκαλα. Τα
αλητάκια που εσύ εγκατέλειψες γιατί μεγάλωσαν – θυμάσαι – δυσκολεύονται;;;;
Και στον κήπο σου αν πετάξεις τα ψίχουλα του τραπεζιού σου,
θα σ’ ευγνωμονούν οι ιπτάμενοι σύντροφοί μας. Μην ξεχνάς επίσης, ότι πάρα πολλά
τροπικά πουλιά έχουν εγκατασταθεί στις πόλεις μας, ξεφεύγοντας της αιχμαλωσίας
των κλουβιών μας κι αδυνατούν ακόμη περισσότερο από τ’ άλλα ενδημικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου