Σήμερα κυκλοφόρησε η Ωρα με έναν παράξενο τίτλο : Χαφάρα και κάτι άλλα ψιλά παραδίπλα, τα οποία φυσικά δεν διάβασα. Δεν μπορούσα άλλωστε, αφού ήμουν μέσα στο αυτοκίνητο με κατεύθυνση την Αλόννησο. Υποθέσεις όμως έκανα. Τι να σημαίνει το χαφάρα άραγε; Μάλλον οτι κινούμεθα να κλείσουμε έναν τέτοιον παίκτη. Τι άλλο να έγραφε; Οτι ξεκίνησε ο μεταγραφικός σχεδιασμός για το 2018; Έλα ρε Στήβεν, κομπλεξικέ κι αντιαεκτζή που δουλεύεις στην ομάδα του χοντρού, τα τελευταία σαράντα χρόνια που παίρνεις δυο και τρία διαρκείας ( με εξαίρεση φυσικά την περίοδο του κοντού ).
Πράγματι να συνέλθω. Αλλά απά ποιό πράμα άραγε; Μήπως από την επιμονή μου, που έγραφα για άδειο κέντρο κι έφαγα τους παραπάνω χαρακτηρισμούς από τον τύπο που ηγείτο του ντεμοτεχνείου; Και καλά, άντε να συνέλθω. Άντε και συνήλθα. Η Ώρα τι κάνει; Τους ξέφυγε τώρα που έχει πέσει στα τετρακόσια φύλλα; Και μην ρωτήσετε βέβαια πώς βγαίνει. Άλλου παπά ευαγγέλιο αυτό, που δεν είναι της παρούσης.
Αυτά που ενδιαφέρουν τώρα, είναι αυτά που γίνονται. Δηλαδή οτι ο Τιμούρ, έκρινε οτι ο στόπερ Λαμπρόπουλος έπρεπε να στελεχώσει το κέντρο αντί κάποιου κανονικού χαφ. Που βέβαια δεν υπάρχει. Και προσέχτε. Δεν μιλάμε απλά για αμυντικό χαφ, αλλά και για οκτάρι. Θα πρέπει να προσέξατε οτι ο Σιμόες ήταν ο αντί της γαστρεντερίτιδας, κι ο Λαμπρόπουλος αντισιμόες. Οπότε προέκυψε το γνωστό αλαλούμ.
Ένα αλαλούμ το οποίο φανέρωσε τις σκέψεις του Τιμούρ : Ο μεν Τζανετόπουλος έχει το ύψος, αλλά δεν έχει την ταχύτητα, ο δε Γαλανόπουλος έχει τα ανάποδα. Άρα; Τι άρα; Άρα, δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Λάθος σκεπτικό; Θέλετε νάναι έτσι; Αν είναι έτσι, τότε μιλάμε για λάθος του προπονητή. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει φίλτατοι. Που όμως δεν πολυενδιαφέρει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι η χαφάρα – λέμε τώρα – η οποία κρίνεται απαραίτητη για την ομάδα, για το ελληνικό πρωτάθλημα. Έτσι δεν είναι; Αν δεν κάνω λάθος, έχουμε αποκλειστεί από τας Ευρώπας.
Οπότε, τις πταίει; Μάλλον εγώ. Να υπάρχει φταίχτης μέσα στο τημ, οφείλουμε να το αποκλείσουμε. Δεν έχω πρόβλημα να πάρω την ευθύνη. Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί οι ιθύνοντες κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους. Κι αφού έχασαν το στοίχημα, ξεμπούκαραν από τα κλουβιά τους και ψάχνουν την χαφάρα. Πού πήγε το παραμύθι της ομοιογένειας και των λοιπών όσων μας λέγανε; Από ένα παιχνίδι που χάσαμε και στο οποίο δεν ήμασταν καν φαβορί; Ασόβαρα πράματα αυτά. Μίνιμουμ.
Να προχωρήσουμε όμως ακόμα λίγο περισσότερο. Διότι έχουμε και θέματα πίσω. Θυμάστε λοιπόν, οτι στην προετοιμασία ο Ουκρανός έπαιζε με τον Άρθο; Όποιος δεν θυμάται, ας πάει να ξεσκονίσει τα τότε έντυπα. Τι σημαίνει αυτό; Απλά πράματα : Οτι του προπονητή, δεν του κάνει ο Κωλοβέτσιος. Και θα βγει σε λίγο, κι αυτό. Έπεσε βέβαια λίγο στάχτη στα μάτια με την απόκτηση του Μανωλά – η απόλυτη πλάκα να ανακοινώνει την μεταγραφή πρώτα ο Κομπότης -, αλλά έλα που ο Γεωργιανός είναι ψιλοεπίμονος. Ίσως βέβαια και να μην επιμείνει τώρα που ξαναγύρισε στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, αλλά τα γεγονότα είναι όπως ακριβώς τα γράφω. Φυσικά δεν χρειάζεται να επεκταθώ στην θέση του τερματοφύλακα – εκεί υπάρχει δεύτερος -, ούτε και στην θέση του αριστερού μπακ.
Αξίζει τον κόπο να πάμε μπροστά, όπου μιλάμε για του κουτρούλη τον γάμο. Εκεί παίζουμε με τα αν. Αν σουτάρει ο Μπακασέτας, αν ο Μάνταλος ακούσει κάποιον προπονητή – μέχρι ίσως να φέρει τον δικό του – αν ο Μπαρμπόσα περάσει κανέναν εφόσον δεν πουληθεί, αν βγει ο Αλμέιδα, κι αν βγει ο Πατίτο, που τα έγκριτα ρεπορτάζ μιλάνε για κακή σχέση με τα δίχτυα. Το αν όμως εισάγει υποθετική πρόταση, η οποία οφείλει να έχει συνέχεια. Ποιά είναι αυτή σύντροφοι; Οτι θα βγουν όλα; Ρε μακάρι να βγουν. Ένα back up όμως, αν κάτι δεν βγει, δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Εκεί μπροστά, όλη η κατάσταση θυμίζει την μπασκετική ΑΕΚ του 1968. Ο Τρόντζος και τέσσερις κοντοί.
Και τι κοντοί ! Διότι κοντοί ήσαν και ο Δομάζος, κι ο Παπαϊωάννου, κι ο Ντέμης, κι ο Μαύρος. Ξέρανε όμως καντάρια μπάλα. Δεν ήταν άμπαλες μισοριξιές σαν τα δυό εξτρέμ που υποτίθεται οτι έχουμε. Και λέω υποτίθεται, διότι έναν έχουμε: Τον Μπαρμπόσα ( μην γελάτε ). Ο άλλος είναι ο Βάργκας, που φυσικά μόνο εξτρέμ δεν είναι. Θέλετε λοιπόν να φύγει ο Μπαρμπόσα; Δεχόμενοι οτι θα βγει ο Πατίτο, πας για άλλη μια προσθήκε εκεί. Και δεν χρειάζεται να ψάξουμε τώρα την άλλη φάση, που ο Αλμέιδα μπορεί και να φάει καμιά κάρτα. Αυτά είναι για δύσκολους λύτες. Έχουμε Αραβίδη και Πέκχαρτ. Έτσι δεν είναι ρε χοιρογούρουνο;
Εγώ αυτές τις σκέψεις έκανα καθ’ οδόν για το ferry boat του Ωρωπού. Έτσι πρόχειρα. Τρεις παίκτες ενδεκάδας μπας κι είμαστε σίγουροι. Άντε δύο κι έναν να ψιλοκάθεται. Για να καθόμαστεε κι εμείς ήσυχοι, να μην βάζουμε στοιχήματα, και να μην είμαστε και αντιαεκτζήδες πριν τα πρωτοσέλιδα της Ώρας. Τα οποία βγήκαν βέβαια για απλούς λόγους : Διότι παρά το χειροκρότημα του κόσμου, κατεγράφη εκεί στην εταιρεία, η δυσαρέσκεια. Γιατί χειροκρότησε ο κόσμος; Διότι και στις κηδείες το ίδιο κάνει όταν χαιρετάει τον νεκρό. Δεν το θέλετε έτσι; Πάμε αλλιώς. Διότι ο κόσμος κατάλαβε οτι η ομάδα χτύπησε ταβάνι, αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει και έδωσε συγχαρητήρια στους αθλητές, που τρέξανε ακατάπαυστα. Ένα χειροκρότημα όμως, δεν λύνει τα προβλήματα. Και για να μην δημιουργήσει κι άλλα, βγήκε το έντυπο για την χαφάρα, χώρια που αύριο μεθαύριο θα βγει με νέα για το γήπεδο. Την καλημέρα μου.
πηγή: dailytripes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου