Γιάννης Ζαμπετάκης: ΑΕΚ και Ελλάδα

Αναδημοσίευση ενός διδακτικού... άρθρου για όσους φοβούνται να μιλήσουν, εκείνους που νομίζουν πως με γλείψιμο θα μείνουν ανέγγιχτοι ή ωφελημένοι, αλλά και άλλους που ακόμη πιστεύουν ότι τα αφεντικά του σχεδιαζόμενου γηπέδου, έχουν στο νου τους τη... μεγάλη ιδέα, το καλό της ομάδας, την ανάπτυξη στην πόλη, ή οτιδήποτε άλλο εκτός από τα κέρδη.

Ο Γιάννης Ζαμπετάκης έγραψε σε ανύποπτο χρόνο, το παρακάτω άρθρο στο topontiki.gr. Προφανώς όχι για να γλείψει, αλλά για να εκφράσει αυτό ακριβώς που σκεφτόταν. Η απάντηση του ήρθε με καθυστέρηση ενάμιση χρόνου, και ασφαλώς θα του μείνει αξέχαστη...

Γιάννης Ζαμπετάκης

ΑΕΚ και Ελλάδα

 

 

ΔΕΥΤΕΡΑ, 13 Μαΐου 2013

 

 

Ένα μεγάλο μέρος των αθλητικών μου αναμνήσεων είναι συνδεδεμένο με το (πρώην) γήπεδο της ΑΕΚ «Νίκος Γκούμας», στις κερκίδες του οποίου έχω κάτσει πιτσιρικάς σε πολλά ματς (είτε στις θύρες των γηπεδούχων, ως Φιλαδελφειώτης, είτε στις θύρες των φιλοξενουμένων, ως… γαύρος).

Το «Νίκος Γκούμας» δεν είχε ταρτάν, αλλά καρβουνόχωμα… Ακόμα θυμάμαι τον πόνο στα καλάμια μου μετά τις προπονήσεις μου (ως αθλητής της ΑΕΚ στο τμήμα του στίβου). Το γήπεδο αυτό δεν υπάρχει πια, αλλά η μνήμη του και τα όσα έχουμε όλοι μας ζήσει μέσα σε αυτό πριν αρχίσουν να ξεθωριάζουν πρέπει να γίνουν η κινητήριος δύναμη για να χτίσει το νέο της γήπεδο η ΑΕΚ.

Θα μου πείτε «τι σε νοιάζει εσένα τον γαύρο η ΑΕΚ;». Η απάντηση είναι απλή: η ΑΕΚ δεν είναι ένα (ακόμη) σωματείο. Η ΑΕΚ είναι μέρος του ελληνισμού και σημειολογικά και οντολογικά. Η Ιστορία της, το λογότυπο, το όνομά της, η πορεία της ομάδας (θυμάστε το φιλικό στο Σεράγεβο πριν από 14 χρόνια; http://www.onsports.gr/Podosfairo/Podosfairo-Afierwmata/item/196807-i-AEK-ston-polemo-photos-videos) μας κάνουν όλους (τους Έλληνες) περήφανους! Μια τέτοια ομάδα δεν πρέπει να (την αφήσουμε να) σβήσει! Και για να γίνει αυτό, ένα απλό πράγμα χρειάζεται: το δικό της γήπεδο.

Και άλλες μεγάλες ομάδες έχουν υποβιβασθεί ή χρεοκοπήσει. Έχουν βρει όμως ξανά τον δρόμο τους χάρη στον συνδετικό κρίκο που συνδέει την Ιστορία της ομάδας και τον κόσμο της με το παρόν και το μέλλον. Και αυτός ο συνδετικός κρίκος έχει ένα όνομα: «γήπεδο». Παράδειγμα: σήμερα, η Leeds United παίζει στη Β’ Εθνική στην Αγγλία αλλά ακόμη και σήμερα που η ομάδα δεν θυμίζει σε τίποτα το ένδοξο παρελθόν της κόβει 35.000 εισιτήρια! Ο κόσμος είναι δίπλα στην ομάδα! Και αυτό μπορεί να γίνει και με την ΑΕΚ.

Και κάτι τελευταίο: στην πολιτική ή σε κάθε έκφανση της ζωής, αυτοί που οδήγησαν στη χρεοκοπία μια χώρα, μια ομάδα ή ένα σωματείο, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν μπορούν ή δεν θα μπορέσουν να τη σώσουν…


O Γιάννης Ζαμπετάκης είναι Επίκουρος Καθηγητής Χημείας Τροφίμων στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

πηγή: topontiki.gr