Εν πάση περιπτώσει, εδώ μας ενδιαφέρει μια παράγραφος της ανακοίνωσης του Eurosummit, που ψηφίστηκε ως νόμος από την ελληνική μπανανία και αναφέρει τα εξής: «Επιπροσθέτως, οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να αναλάβουν τις παρακάτω δράσεις: να αναπτύξουν ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με βελτιωμένη διαχείριση. Πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία θα μεταφερθούν σε ένα ανεξάρτητο ταμείο που θα ρευστοποιεί τα περιουσιακά στοιχεία μέσω ιδιωτικοποιήσεων και άλλων μέσων. Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα αποτελέσει πηγή για την προγραμματισμένη αποπληρωμή του νέου δανείου από τον ΕΣΜ και θα παράγει κατά τη διάρκεια ισχύος του νέου δανείου ένα σκοπούμενο σύνολο 50 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 25 δισ. θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και 50% από κάθε ευρώ που απομένει (π.χ. 50% των 25 δισ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του χρέους ως προς το ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις».
Αυτά είχε συμφωνήσει ο Τσίπρας τις πρωινές ώρες της 13ης Ιούλη του 2015, μετά από 17 ώρες… λεβέντικης διαπραγμάτευσης. Αυτά έγιναν νόμος του ελληνικού κράτους, πριν ακόμα αρχίσει η διαπραγμάτευση για το τρίτο Μνημόνιο. Ηταν προκαταρκτικός όρος για να ξεκινήσει η fast track διαπραγμάτευση για το τρίτο Μνημόνιο. Κι αυτόν τον προκαταρκτικό όρο, που με τόσο εξευτελιστικό τρόπο περιλήφθηκε σε νόμο του ελληνικού κράτους, δεν τον ψήφισαν μόνο οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, δηλαδή τα κόμματα που τώρα ανέβηκαν στα κεραμίδια και κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι ξεπουλά τα ασημικά.
Ακολούθησε το τρίτο Μνημόνιο, το οποίο επίσης ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Και το Μνημόνιο περιλήφθηκε σε νόμο του ελληνικού κράτους (Ν. 4336, ΦΕΚ 94Α', 14.8.2015) και στο σχετικό κεφάλαιο διαβάζουμε: «Σύμφωνα με τη δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ζώνης του Ευρώ, της 12ης Ιουλίου 2015, θα συσταθεί ένα νέο ανεξάρτητο ταμείο (το «Ταμείο») το οποίο θα κατέχει σημαντικής αξίας περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας. Πρωταρχικός στόχος του Ταμείου είναι να διαχειρίζεται ελληνικά περιουσιακά στοιχεία σημαντικής αξίας και να προστατεύει, να δημιουργεί και εν τέλει να μεγιστοποιεί την αξία τους την οποία θα ρευστοποιεί με ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέσα (…) Εως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα διορίσουν ανεξάρτητη Ομάδα Δράσης η οποία θα εντοπίζει εναλλακτικές δυνατότητες και θα καταρτίζει συστάσεις όσον αφορά τους επιχειρησιακούς στόχους, τη δομή και τη διακυβέρνηση του Ταμείου που πρόκειται να συσταθεί (…) Η εντολή της Ομάδας Δράσης θα περιλαμβάνει: 1. Τον εντοπισμό των περιουσιακών στοιχείων που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο νέο Ταμείο και των καλύτερων λύσεων ρευστοποίησής τους (…) 4. Σύμφωνα με τη Δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ζώνης του Ευρώ, η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα αποτελέσει μία από τις πηγές για την πραγματοποίηση της προγραμματισμένης εξόφλησης του νέου δανείου του ΕΜΣ και θα αποφέρει κατά τη διάρκεια του νέου δανείου επιδιωκόμενο συνολικό ποσό 50 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 25 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την επιστροφή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και το 50% κάθε εναπομένοντος ευρώ (τουτέστιν, 50% των 25 δισ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της αναλογίας χρέους/ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις. Η Ομάδα Δράσης θα εντοπίζει εναλλακτικές δυνατότητες και θα διατυπώνει συστάσεις ως προς τον τρόπο επιχειρησιακής εφαρμογής (…) 5. Τον εντοπισμό εναλλακτικών δυνατοτήτων για τη θέσπιση νομοθετικού πλαισίου με σκοπό να διασφαλιστούν διαφανείς διαδικασίες και κατάλληλος καθορισμός τιμών εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων, σύμφωνα με τις αρχές και τα πρότυπα του ΟΟΣΑ για τη διαχείριση κρατικών επιχειρήσεων και βέλτιστες διεθνείς πρακτικές. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στη μεγιστοποίηση της δημιουργίας αξίας από τα περιουσιακά στοιχεία του Ταμείου και στο να αποφευχθούν περιπτώσεις εκποίησης περιουσιακών στοιχείων σε τιμή κατώτερη της εύλογης αξίας τους».
Αυτά ψήφισαν όλοι μαζί το 2015, αυτά υλοποιούν τώρα με τη μεταφορά στο Υπερταμείο μιας σειράς κρατικών επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας, μόνο που τώρα χωρίστηκαν σε δυο θιάσους, ο καθένας από τους οποίους παίζει το δικό του έργο. Τα κόμματα της μνημονιακής αντιπολίτευσης καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι ξεπουλά τα ασημικά και η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι το Υπερταμείο δε θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις, αλλά… αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Ως προς την υποκρισία της μνημονιακής αντιπολίτευσης, αρκεί να αναφέρουμε ένα περιστατικό από τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής. Για ν' απαντήσει στον Τσακαλώτο, που έλεγε ότι δεν πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις, ο Δένδιας διάβαζε αποσπάσματα από το Μνημόνιο (απ' αυτά που κι εμείς παραθέσαμε παραπάνω) και τα κατήγγειλε. Κατήγγειλε αυτά που και το κόμμα του και ο ίδιος είχαν ψηφίσει! Ετσι είναι, όμως. Από τότε που ο Τσίπρας τους πήγε αιφνιδιαστικά στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, καταπατώντας τη διαβεβαίωση που τους έδινε προτύτερα, αποφάσισαν να μην ψηφίσουν κανένα μνημονιακό εφαρμοστικό νόμο, αλλά να καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι δεν έκανε καλή διαπραγμάτευση και να φωνάζουν πως αν ήταν αυτοί στην κυβέρνηση δε θα υπήρχαν τέτοια νομοθετήματα.
Ομως, ακόμα πιο εξοργιστικά είναι τα χονδροειδή ψέματα που έλεγαν οι υπουργοί και ιδιαίτερα ο Τσακαλώτος (ο Τσίπρας, φρονίμως ποιών, απέφυγε να πάρει το λόγο και μπήκε στην αίθουσα της Βουλής μόνο για να ψηφίσει στην ονομαστική ψηφοφορία). Ο Τσακαλώτος, λοιπόν, χωρίς να πολυσυνειδητοποιεί μέσα στην παραζάλη του τι ακριβώς λέει, επιστράτευσε το εκπληκτικό επιχείρημα ότι όσο είναι αυτός υπουργός ιδιωτικοποιήσεις δεν πρόκειται να γίνουν! Αρα, άμα γίνουν, θα φταίνε οι υπουργοί και οι κυβερνήσεις που θα τις κάνουν, έλεγε και ξαναέλεγε, νομίζοντας ότι ανακάλυψε κάποιο συντριπτικό επιχείρημα. Δηλαδή, άνοιξαν τη δυνατότητα ιδιωτικοποίησης και θέλουν να τους πούμε και μπράβο. Πέραν αυτού, έχει άραγε καμιά αξία η όποια δέσμευσή τους; Ιδιαίτερα αυτών των αγυρτών και πολιτικών απατεώνων; Για πόσα πράγματα δεν έχουν δεσμευτεί ως τώρα και έκαναν τα ακριβώς αντίθετα; Γιατί να μην έρθουν αύριο να κάνουν πάλι την… αυτοκριτική τους, να πουν ότι είχαν… υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές τους και ότι πρέπει να… συμβιβαστούν, προκειμένου η χώρα να αποφύγει τη χρεοκοπία;
Ομως, το μείζον σ' αυτή την ιστορία δεν είναι το τυπικό ιδιοκτησιακό καθεστώς, το οποίο -για τον ένα ή τον άλλο λόγο- μπορεί να παραμείνει για κάποιες επιχειρήσεις στο δημόσιου. Το μείζον είναι ότι όλη η περιουσία του ελληνικού κράτους μεταφέρεται σ' ένα Υπερταμείο, υπό τον απόλυτο έλεγχο των ιμπεριαλιστών δανειστών. Δεν είναι μόνο το Εποπτικό Συμβούλιο, που θα το διοικεί άνθρωπος των δανειστών και που θα ελέγχει τη διοίκηση του Υπερταμείου, αποτελώντας το απόλυτο αφεντικό. Είναι και οι επίτροποι της Κομισιόν και του ESM, που θα συμμετέχουν στις συνεδριάσεις του ΔΣ (χωρίς δικαίωμα ψήφου) και θα ελέγχουν και την παραμικρή διαχειριστική απόφαση, στέλνοντας ραπόρτο στ' αφεντικά τους, που φυσικά θα έχουν τη δυνατότητα να σταματούνν ό,τι δεν τους αρέσει και να επιβάλλουν τις επιλογές τους. Αυτό εξυπηρετεί και η διάταξη που προβλέπει ότι οι συνεδριάσεις και του Εποπτικού και του Διοικητικού Συμβούλιο θα είναι εμπιστευτικές (κι ας αφορούν δημόσια περιουσιακά στοιχεία). Αλλωστε, η ελληνική Βουλή δεν πρόκειται να ξανασχοληθεί με τις ΔΕΚΟ. Αρμόδιο γι' αυτές είναι το Υπερταμείο. Κατά τα άλλα, ο Τσακαλώτος λέει με το γνωστό του θράσος: «Να τα ξεκαθαρίσω, λοιπόν -νομίζω εγώ- μια και για πάντα. Γι’ αυτό το Ταμείο δεν υπάρχει επιτροπεία»!
Να ήταν, όμως, μόνον αυτό; «Δεν υπάρχει υποθήκευση όλης της περιουσίας» συνεχίζει ο Τσακαλώτος. Μόνο που το Υπερταμείο πρέπει να βγάλει 50 δισ., όπως αναφέρεται στο Μνημόνιο. Και ο ιδρυτικός του νόμος (Ν. 4389/2016, άρθρο 202, παρ. 2) προβλέπει: «Προκειμένου να προβούν σε ιδιωτικοποίηση περιουσιακών τους στοιχείων, η Εταιρία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύναται να προβαίνουν ενδεικτικά στην πώλησή τους, τη μεταβίβαση οποιωνδήποτε εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων επί αυτών ή την εισφορά των τελευταίων σε ανώνυμες εταιρείες (Α.Ε.) ή ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες (Ι.Κ.Ε.) και στη συνεπακόλουθη πώληση των σχετικών μετοχών σε τρίτους». Το ίδιο άρθρο στην παρ. 3 προβλέπει: «Η Εταιρία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύναται επιπλέον να προβαίνουν στη μίσθωση των περιουσιακών στοιχείων, την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης ή αξιοποίησής τους, την ανάθεση της διαχείρισής τους, τη σύσταση επί αυτών οποιουδήποτε πραγματικού η προσωπικού δικαιώματος, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων οριζόντιας ιδιοκτησίας και επικαρπίας επί δικαιωμάτων οποιασδήποτε φύσης».
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτ' άλλο.
ΥΓ1. Το ότι το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (Παρασκευή νύχτα πήγε στη Βουλή, Δευτέρα συζητήθηκε στις Επιτροπές, Τρίτη συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην Ολομέλεια) δεν ήταν αποτέλεσμα ανάγκης, αλλά επιλογή. Είχαν περάσει μέρες από τότε που συμφώνησαν τις ρυθμίσεις με την τρόικα και είχαν κι άλλο περιθώριο μέχρι τη σύγκληση του Eurogroup, άρα μπορούσαν να εφαρμόσουν την κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία (με κάποια σύντμηση έστω). Δε θέλουν, όμως, τέτοιες συζητήσεις να επικρατούν για μέρες στην επικαιρότητα, γιατί αυτό τους χαλάει τον προπαγανδιστικό σχεδιασμό.
ΥΓ2. Θα ήταν ξεκαρδιστικό, αν δεν ήταν τόσο εξοργιστικό το έσχατο επιχείρημα του Τσακαλώτου. Βάζουμε τις ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο, είπε, για να μπορέσουμε να κάνουμε τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις (που δε θα μπορούσαν να γίνουν αν τις διοικούσαν διοικήσεις διορισμένες από το κράτος!) και για να μη γίνονται διορισμοί με ρουσφετολογικά κριτήρια! Ναι το είπα ΚΑΙ ΑΥΤΟ: «Αρα, φτιάχνουμε μια σχέση και με τον δημόσιο τομέα και με τις επιχειρήσεις, που δεν είναι το παλιό ρουσφέτι, δεν είναι το παλιό πελατειακό κράτος, αλλά συντονίζεται με τις ανάγκες της οικονομίας, τις πραγματικές προτεραιότητες αυτής της κοινωνίας και με κοινωνική λογοδοσία. Αυτό που θέλατε εσείς -και εσείς και εσείς- να μπορείτε να εποπτεύετε τα υπουργεία και να βάζετε τους δικούς σας ανθρώπους τελείωσε τώρα»!
ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 1 ΟΚΤΩΒΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου