Τη μια κωλοτούμπα μετά την άλλη κάνουν οι συριζαίοι στο υπουργείο
Παιδείας, παίρνοντας πίσω ακόμη και αυτά τα ελάχιστα που αναγκάστηκαν να
νομοθετήσουν ως αντιστάθμισμα στα δυσβάσταχτα μέτρα που έχουν γονατίσει
την εργαζόμενη κοινωνία τα μνημονιακά χρόνια. Οι «θεσμοί» στέρησαν από
τους συριζαίους και το παραμικρό πρόσκαιρο -σε κάθε περίπτωση- κέρδος
δημαγωγικής προπαγάνδας και αυτοί κάνοντας το μαύρο-άσπρο βγαίνουν και
πανηγυρίζουν επειδή με τίποτε δε θέλουν να στερηθούν την «κουτάλα» της
εξουσίας.
Ετσι, ο Γαβρόγλου και από κοντά οι ξεδιάντροποι εργατοπατέρες της ΟΙΕΛΕ θριαμβολογούν για το ξήλωμα του νόμου Φίλη για τα ιδιωτικά σχολεία, ενώ ψελλίζουν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» σχετικά με τη πολυδιαφημισμένη εξαγγελία των 20.000 μόνιμων διορισμών για την επόμενη τριετία και την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία, που στάλθηκαν στα «αζήτητα» με απαίτηση της τρόικας/κουαρτέτου. Την ίδια στιγμή εκφράζουν ικανοποίηση γιατί οι «θεσμοί» έκαναν δεκτό το τριετές πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας, που συνεχίζει αταλάντευτα την αποκρουστική αντιεκπαιδευτική πολιτική της θητείας Φίλη και την πάει ακόμη παραπέρα.
Οι συριζαίοι επιδεικνύουν θαυμαστή προσαρμοστικότητα στις πιέσεις που ασκούν ιερατείο, μηχανισμοί και ιμπεριαλιστές. Σ’ αυτό το πλαίσιο μπορούμε να δούμε: Τη συνάντηση Γαβρόγλου με τον Ιερώνυμο με κύρια ατζέντα το μάθημα των θρησκευτικών και την οπισθοχώρηση με βήμα ταχύ ακόμη και από στοιχειώδεις αστικοδημοκρατικές ρυθμίσεις και από τις βαρύγδουπες εξαγγελίες για χωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος. Το «πάγωμα» του νομοσχέδιου για τα μεταπτυχιακά που έβαζε πλαφόν στο ύψος των διδάκτρων, μετά την αντίδραση του πανεπιστημιακού κατεστημένου που είδε να του «παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα», να του στερούν, έστω και σ’ ένα βαθμό, τα έσοδα από τη μεγάλη μπίζνα των μεταπτυχιακών. Την «εθιμοτυπική» επίσκεψη του αμερικανού πρέσβη στον υπουργό Παιδείας για την υπεράσπιση των συμφερόντων των αμερικανικών κολλεγίων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Ο νόμος αλλάζει ως προς το σημείο του οργάνου που θα ελέγχει τη νομιμότητα ή καταχρηστικότητα των απολύσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Αυτό, τουλάχιστον, δηλώθηκε από την ΟΙΕΛΕ έπειτα από επικοινωνία που είχε με τον υπουργό Παιδείας, εμείς, όμως, είμαστε επιφυλακτικοί μέχρι να δούμε ακριβώς τη νομοθετική ρύθμιση, αφού πολλά διαδίδονταν τις προηγούμενες ημέρες σχετικά και με τα φροντιστήρια και τα κέντρα ξένων γλωσσών.
Σύμφωνα με την ΟΙΕΛΕ αντί των ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ τη νομιμότητα-καταχρηστικότητα των απολύσεων θα ελέγχει «Ανεξάρτητη Αρχή», η οποία θα απαρτίζεται από τρεις Παρέδρους του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ανώτατους δικαστές) με δικαίωμα ψήφου, έναν εκπρόσωπο της ΟΙΕΛΕ και έναν των εργοδοτών που δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου.
Καταρχάς να σημειώσουμε ότι η «Ανεξάρτητη Αρχή» δεν θα είναι καθόλου «Ανεξάρτητη», καθώς οι απολύσεις θα κρίνονται από τους δικαστές και ως γνωστόν η δικαιοσύνη δεν είναι καθόλου τυφλή, αλλά εκφράζει κάθε φορά τα συμφέροντα του αστικού κράτους. «Ανεξάρτητες» δεν ήταν ούτε οι αποφάσεις των Υπηρεσιακών Συμβουλίων (ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ), στα οποία την πλειοψηφία είχαν τα διορισμένα από την κυβέρνηση διοικητικά στελέχη της εκπαιδευτικής ιεραρχίας. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές, όμως, δεν επιθυμούν καμιά παρεκτροπή, που πιθανόν να συνέβαινε καμιά φορά λόγω του ότι στα Υπηρεσιακά Συμβούλια συμμετέχουν με δικαίωμα ψήφου και εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών και τα διοικητικά εκπαιδευτικά στελέχη είναι πιο ευάλωτα στις πιέσεις που ασκούνται από το εκπαιδευτικό κίνημα.
Οι κυβερνητικοί, όμως, συνδικαλιστές της ΟΙΕΛΕ ανέλαβαν να παίξουν για μια ακόμη φορά το βρόμικο ρόλο της παραπλάνησης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Και ενώ στην αρχή έβγαλαν μια οργισμένη ανακοίνωση, στην οποία δήλωναν ότι «η κατάργηση του νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα στην Ελληνική Βουλή με μεγάλη πλειοψηφία και ευρύτατη κοινωνική και πολιτική συναίνεση δεν είναι απλή κοινοβουλευτική διαδικασία, αλλά ουσιαστικά κατάργηση της Δημοκρατίας και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» και απειλούσαν με κινητοποιήσεις, στη συνέχεια άλλαξαν ρότα και πανηγύρισαν. Οι συριζαίοι τους έδωσαν εντολή «να μαζευτούν» πάραυτα και να μη διαταράξουν το κλίμα που διαμόρφωναν με μπόλικα ψέματα για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Βγήκαν, λοιπόν, και είπαν τα εξής: «Η χθεσινή ημέρα είχε ιστορικό χαρακτήρα για την ιδιωτική εκπαίδευση. Οι συνομιλίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας με τους εκπροσώπους των θεσμών και τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς κατέδειξαν ακόμη και στους σκληρούς, νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες ότι η ιδιωτική εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι, αλλά ως κοινωνικό αγαθό πρέπει να εποπτεύεται από την Πολιτεία κατ’ επιταγήν, άλλωστε, του Συντάγματος.
Η καθιέρωση Ανεξάρτητης Αρχής (με τη συμμετοχή ανώτατων δικαστών) για τον έλεγχο των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών αποτελεί μια ισχυρή και καινοτόμα λύση που συμβαδίζει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, καθώς αποτελεί κατ’ ουσίαν εφαρμογή του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Είναι, δε, δίκαιη, διότι είναι εφικτή η ισότιμη κατάθεση της άποψης όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην εκπαιδευτική διαδικασία».
Οι άνθρωποι δεν είναι απλώς ευρωλιγούρηδες και ψεύτες είναι και γελοίοι, καθώς δεν πρόκειται περί «ισότιμης κατάθεσης» των απόψεων, αφού στην απόφαση θα έχουν λόγο μόνο οι τρεις δικαστές.
Το τριετές σχέδιο, αν εξαιρέσει κανείς, τις φιοριτούρες για διορισμούς
εκπαιδευτικών, μείωση των μαθητών ανά τμήμα, «μη τιμωρητική αξιολόγηση»
και άλλα τέτοια ηχηρά, επιβεβαιώνει την πολιτική Φίλη, που επέβαλε τον
«κόφτη» στην Παιδεία με κάθε μέσον και έχει στόχους να την πάει παραπέρα
επεκτείνοντας τα μέτρα στο σύνολο των σχολείων και προωθώντας τις
αντιλαϊκές, ταξικές πολιτικές σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες (έμφαση
στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια). Για το λόγο αυτό συνδυάζει τα
πορίσματα των Επιτροπών Γαβρόγλου και Λιάκου, τις επιταγές του Μνημόνιου
3 για την εκπαίδευση, την Εκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την
Εκπαίδευση στην Ελλάδα (Σεπτέμβρης 2016), την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και
τις «καλές πρακτικές» των χωρών της ΕΕ.
Στο προηγούμενο φύλλο της Κόντρας αναφερθήκαμε διεξοδικά στο τριετές σχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Εδώ αναφέρουμε εν τάχει:
♦ Την επέκταση του Ενιαίου Τύπου Ολοήμερου Δημοτικού σε όλα τα σχολεία με στόχο τον περιορισμό των δαπανών.
♦ Την «επέκταση της περιγραφικής ποιοτικής αξιολόγησης», που θα αυξήσει το βαθμό δυσκολίας για τους μαθητές και θα ευνοήσει (στο πλαίσιο του αστικού σχολείου) αυτούς που προέρχονται από ανώτερα κοινωνικο-οικονομικά και μορφωτικά στρώματα.
♦ Την προώθηση των προγραμμάτων Σπουδών που εκπονήθηκαν στο πλαίσιο της Πράξης του «Νέου Σχολείου» της Διαμαντοπούλου για όλα τα γνωστικά αντικείμενα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
♦ Την επιβεβαίωση των αλλαγών στο Γυμνάσιο, που είχαν στόχο τη μείωση των δαπανών και την πρόβλεψη ότι η πρόταση Λιάκου για τετραετές Γυμνάσιο παραμένει, πιθανόν, ανενεργή.
♦ Τις αλλαγές στο Λύκειο, επενδυμένες με την απάτη της ενίσχυσης του «αυτόνομου» ρόλου του, εφόσον προβλέπεται η διαμόρφωση νέου συστήματος επιλογής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. «Αριστοκρατικό», ελιτίστικο Λύκειο για λίγους κι εκλεκτούς με Εθνικό Απολυτήριο, άρα αύξηση του βαθμού δυσκολίας για την απόκτησή του με διαχωρισμό των μαθητών εντός του Λυκείου (βασικό επίπεδο μαθημάτων - υψηλό επίπεδο μαθημάτων, «ατομικό πρόγραμμα μαθητή»). Πιστοποιητικό Αποφοίτησης γι’ αυτούς που δεν θα αντέξουν τη σκληρή δοκιμασία. Νέος τρόπος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Αναμόρφωση των ΑΕΙ ώστε η υποδοχή των φοιτητών να γίνεται, ενδεχομένως, σε σχολές και όχι τμήματα.
♦ Νέο φτιασίδωμα της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και γενίκευση της μαθητείας.
♦ Ενιαίος Χώρος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Ερευνας με αναδιάταξη (αξιολόγηση) των ΤΕΙ, διαδικασία που συνεπάγεται συγχωνεύσεις - καταργήσεις, υποβάθμιση και αναβάθμιση.
♦ Θεσμοθέτηση ενιαίου φορέα αξιολόγησης για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης – αυτοαξιολόγηση και Εθνικού Συστήματος Διαρκούς Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (επιμόρφωση συνδεδεμένη με αξιολόγηση).
Στην Εκθεση της ΕΕ αναφέρονται τα εξής χαρακτηριστικά σχετικά με το πλαίσιο που ορίζει το 3ο Μνημόνιο για την εκπαίδευση:
«Στο Μνημόνιο Συνεννόησης που συνήφθη τον Αύγουστο του 2015 στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής (ενότητα 4.1, όπως επικαιροποιήθηκε τον Ιούνιο του 2016), η εκπαίδευση αποτελεί μέρος της μελλοντικής εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Στο κείμενο αναφέρεται ότι ο ΟΟΣΑ θα κληθεί να προβεί σε επανεξέταση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2016. Η επανεξέταση πρέπει να καλύψει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, μεταξύ άλλων:
• την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Νέου Σχολείου»·
• τα περιθώρια για περαιτέρω εξορθολογισμό (τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων)·
• τη λειτουργία και τη διακυβέρνηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης·
• την αποδοτικότητα και την αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων·
• τους δεσμούς μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης, καθώς και τη συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας·
• την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, καθώς και τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα.
Στο πλαίσιο της επανεξέτασης, αναμένεται να υποβληθούν συστάσεις πολιτικής σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές που ακολουθούνται στις χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, προκειμένου να εκσυγχρονιστεί περαιτέρω ο ελληνικός εκπαιδευτικός τομέας. Οι συστάσεις αυτές θα αποτελέσουν μία από τις βάσεις για την υλοποίηση των απαραίτητων νομοθετικών και ρυθμιστικών αλλαγών από τις ελληνικές αρχές και για την κατάρτιση του νέου σχεδίου δράσης για την εκπαίδευση της περιόδου 2016-2018, που έχει προγραμματιστεί για το φθινόπωρο του 2016».
Το δε Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2016 , που συντονίστηκε από το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομικών σε συνεργασία με τα υπουργεία Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομίας Υποδομών Ναυτιλίας και Τουρισμού και το υπουργείο Εργασίας, σημειώνει τα εξής:
«Οι βασικές προτεραιότητες πολιτικής για το 2016 και μετέπειτα εστιάζουν στην ανάγκη αντιμετώπισης της προβληματικής απόδοσης σε συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς τομείς, στην πιο αποτελεσματική χρήση των περιορισμένων πόρων και στην εξερεύνηση της δυνατότητας αξιοποίησης των διεθνών βέλτιστων πρακτικών. Σε αυτό το πλαίσιο, ο υπό εξέλιξη Εθνικός Διάλογος για την Παιδεία αναμένεται να έχει σημαντική προστιθέμενη αξία. Οι τομείς στους οποίους αναμένεται να συμβάλλει περιλαμβάνουν, εκτός των άλλων, τον σχεδιασμό του εθνικού προγράμματος σπουδών, την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την εκπαίδευση των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση… Η αναλυτική αξιολόγηση αναμένεται να καλύψει όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης και να παρέχει συστάσεις και προτάσεις πολιτικής προς άμεση υιοθέτηση, όπως και συστάσεις για δράσεις πολιτικής προς εξέταση και προτεραιοποίηση σε μεσο-μακροπόθεσμο πλαίσιο. Πιο συγκεκριμένα, η αξιολόγηση θα εστιάσει: Στις διαδικασίες για τον προϋπολογισμό των δαπανών για την εκπαίδευση. Στους τρόπους για να αυξηθεί η αυτονομία (α) των σχολικών μονάδων, και (β) των πανεπιστημίων καθώς και των άλλων μετα-δευτεροβάθμιων ιδρυμάτων, στη μελέτη της λειτουργίας και διακυβέρνησης των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, καθώς και στα μέτρα για τη διασφάλιση της διαφάνειας. Στην κατάρτιση και ανάπτυξη για την αποτελεσματική σχολική ηγεσία. Στην ανάπτυξη των ολοημέρων σχολείων. Στις διασυνδέσεις μεταξύ Ερευνητικών Ινστιτούτων, Πανεπιστημίων, Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και επιχειρήσεων. Στη δημιουργία ενός φορέα για την παρακολούθηση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης».
πηγή: eksegersi.gr
Γιούλα Γκεσούλη
Ετσι, ο Γαβρόγλου και από κοντά οι ξεδιάντροποι εργατοπατέρες της ΟΙΕΛΕ θριαμβολογούν για το ξήλωμα του νόμου Φίλη για τα ιδιωτικά σχολεία, ενώ ψελλίζουν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» σχετικά με τη πολυδιαφημισμένη εξαγγελία των 20.000 μόνιμων διορισμών για την επόμενη τριετία και την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία, που στάλθηκαν στα «αζήτητα» με απαίτηση της τρόικας/κουαρτέτου. Την ίδια στιγμή εκφράζουν ικανοποίηση γιατί οι «θεσμοί» έκαναν δεκτό το τριετές πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας, που συνεχίζει αταλάντευτα την αποκρουστική αντιεκπαιδευτική πολιτική της θητείας Φίλη και την πάει ακόμη παραπέρα.
Οι συριζαίοι επιδεικνύουν θαυμαστή προσαρμοστικότητα στις πιέσεις που ασκούν ιερατείο, μηχανισμοί και ιμπεριαλιστές. Σ’ αυτό το πλαίσιο μπορούμε να δούμε: Τη συνάντηση Γαβρόγλου με τον Ιερώνυμο με κύρια ατζέντα το μάθημα των θρησκευτικών και την οπισθοχώρηση με βήμα ταχύ ακόμη και από στοιχειώδεις αστικοδημοκρατικές ρυθμίσεις και από τις βαρύγδουπες εξαγγελίες για χωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος. Το «πάγωμα» του νομοσχέδιου για τα μεταπτυχιακά που έβαζε πλαφόν στο ύψος των διδάκτρων, μετά την αντίδραση του πανεπιστημιακού κατεστημένου που είδε να του «παίρνουν τη μπουκιά από το στόμα», να του στερούν, έστω και σ’ ένα βαθμό, τα έσοδα από τη μεγάλη μπίζνα των μεταπτυχιακών. Την «εθιμοτυπική» επίσκεψη του αμερικανού πρέσβη στον υπουργό Παιδείας για την υπεράσπιση των συμφερόντων των αμερικανικών κολλεγίων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Ξήλωμα του νόμου Φίλη
Η τρόικα/κουαρτέτο ήταν ανένδοτη ενόψει και της απελευθέρωσης των μαζικών απολύσεων και τις ανατροπές στα εργασιακά, οι σχολάρχες είχαν βγει στα κεραμίδια (εξακολουθούν να απαιτούν «την πλήρη κατάργηση του νόμου Φίλη και την εναρμόνιση της ιδιωτικής εκπαίδευσης με την κοινή εργατική νομοθεσία») και οι συριζαίοι, όπως κάθε φορά, ανέκρουσαν πρύμναν.Ο νόμος αλλάζει ως προς το σημείο του οργάνου που θα ελέγχει τη νομιμότητα ή καταχρηστικότητα των απολύσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Αυτό, τουλάχιστον, δηλώθηκε από την ΟΙΕΛΕ έπειτα από επικοινωνία που είχε με τον υπουργό Παιδείας, εμείς, όμως, είμαστε επιφυλακτικοί μέχρι να δούμε ακριβώς τη νομοθετική ρύθμιση, αφού πολλά διαδίδονταν τις προηγούμενες ημέρες σχετικά και με τα φροντιστήρια και τα κέντρα ξένων γλωσσών.
Σύμφωνα με την ΟΙΕΛΕ αντί των ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ τη νομιμότητα-καταχρηστικότητα των απολύσεων θα ελέγχει «Ανεξάρτητη Αρχή», η οποία θα απαρτίζεται από τρεις Παρέδρους του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ανώτατους δικαστές) με δικαίωμα ψήφου, έναν εκπρόσωπο της ΟΙΕΛΕ και έναν των εργοδοτών που δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου.
Καταρχάς να σημειώσουμε ότι η «Ανεξάρτητη Αρχή» δεν θα είναι καθόλου «Ανεξάρτητη», καθώς οι απολύσεις θα κρίνονται από τους δικαστές και ως γνωστόν η δικαιοσύνη δεν είναι καθόλου τυφλή, αλλά εκφράζει κάθε φορά τα συμφέροντα του αστικού κράτους. «Ανεξάρτητες» δεν ήταν ούτε οι αποφάσεις των Υπηρεσιακών Συμβουλίων (ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ), στα οποία την πλειοψηφία είχαν τα διορισμένα από την κυβέρνηση διοικητικά στελέχη της εκπαιδευτικής ιεραρχίας. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές, όμως, δεν επιθυμούν καμιά παρεκτροπή, που πιθανόν να συνέβαινε καμιά φορά λόγω του ότι στα Υπηρεσιακά Συμβούλια συμμετέχουν με δικαίωμα ψήφου και εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών και τα διοικητικά εκπαιδευτικά στελέχη είναι πιο ευάλωτα στις πιέσεις που ασκούνται από το εκπαιδευτικό κίνημα.
Οι κυβερνητικοί, όμως, συνδικαλιστές της ΟΙΕΛΕ ανέλαβαν να παίξουν για μια ακόμη φορά το βρόμικο ρόλο της παραπλάνησης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Και ενώ στην αρχή έβγαλαν μια οργισμένη ανακοίνωση, στην οποία δήλωναν ότι «η κατάργηση του νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα στην Ελληνική Βουλή με μεγάλη πλειοψηφία και ευρύτατη κοινωνική και πολιτική συναίνεση δεν είναι απλή κοινοβουλευτική διαδικασία, αλλά ουσιαστικά κατάργηση της Δημοκρατίας και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» και απειλούσαν με κινητοποιήσεις, στη συνέχεια άλλαξαν ρότα και πανηγύρισαν. Οι συριζαίοι τους έδωσαν εντολή «να μαζευτούν» πάραυτα και να μη διαταράξουν το κλίμα που διαμόρφωναν με μπόλικα ψέματα για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Βγήκαν, λοιπόν, και είπαν τα εξής: «Η χθεσινή ημέρα είχε ιστορικό χαρακτήρα για την ιδιωτική εκπαίδευση. Οι συνομιλίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας με τους εκπροσώπους των θεσμών και τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς κατέδειξαν ακόμη και στους σκληρούς, νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες ότι η ιδιωτική εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι, αλλά ως κοινωνικό αγαθό πρέπει να εποπτεύεται από την Πολιτεία κατ’ επιταγήν, άλλωστε, του Συντάγματος.
Η καθιέρωση Ανεξάρτητης Αρχής (με τη συμμετοχή ανώτατων δικαστών) για τον έλεγχο των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών αποτελεί μια ισχυρή και καινοτόμα λύση που συμβαδίζει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, καθώς αποτελεί κατ’ ουσίαν εφαρμογή του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. Είναι, δε, δίκαιη, διότι είναι εφικτή η ισότιμη κατάθεση της άποψης όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην εκπαιδευτική διαδικασία».
Οι άνθρωποι δεν είναι απλώς ευρωλιγούρηδες και ψεύτες είναι και γελοίοι, καθώς δεν πρόκειται περί «ισότιμης κατάθεσης» των απόψεων, αφού στην απόφαση θα έχουν λόγο μόνο οι τρεις δικαστές.
Το τριετές σχέδιο
Το τριετές σχέδιο, αν εξαιρέσει κανείς, τις φιοριτούρες για διορισμούς
εκπαιδευτικών, μείωση των μαθητών ανά τμήμα, «μη τιμωρητική αξιολόγηση»
και άλλα τέτοια ηχηρά, επιβεβαιώνει την πολιτική Φίλη, που επέβαλε τον
«κόφτη» στην Παιδεία με κάθε μέσον και έχει στόχους να την πάει παραπέρα
επεκτείνοντας τα μέτρα στο σύνολο των σχολείων και προωθώντας τις
αντιλαϊκές, ταξικές πολιτικές σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες (έμφαση
στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια). Για το λόγο αυτό συνδυάζει τα
πορίσματα των Επιτροπών Γαβρόγλου και Λιάκου, τις επιταγές του Μνημόνιου
3 για την εκπαίδευση, την Εκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την
Εκπαίδευση στην Ελλάδα (Σεπτέμβρης 2016), την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και
τις «καλές πρακτικές» των χωρών της ΕΕ.Στο προηγούμενο φύλλο της Κόντρας αναφερθήκαμε διεξοδικά στο τριετές σχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Εδώ αναφέρουμε εν τάχει:
♦ Την επέκταση του Ενιαίου Τύπου Ολοήμερου Δημοτικού σε όλα τα σχολεία με στόχο τον περιορισμό των δαπανών.
♦ Την «επέκταση της περιγραφικής ποιοτικής αξιολόγησης», που θα αυξήσει το βαθμό δυσκολίας για τους μαθητές και θα ευνοήσει (στο πλαίσιο του αστικού σχολείου) αυτούς που προέρχονται από ανώτερα κοινωνικο-οικονομικά και μορφωτικά στρώματα.
♦ Την προώθηση των προγραμμάτων Σπουδών που εκπονήθηκαν στο πλαίσιο της Πράξης του «Νέου Σχολείου» της Διαμαντοπούλου για όλα τα γνωστικά αντικείμενα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
♦ Την επιβεβαίωση των αλλαγών στο Γυμνάσιο, που είχαν στόχο τη μείωση των δαπανών και την πρόβλεψη ότι η πρόταση Λιάκου για τετραετές Γυμνάσιο παραμένει, πιθανόν, ανενεργή.
♦ Τις αλλαγές στο Λύκειο, επενδυμένες με την απάτη της ενίσχυσης του «αυτόνομου» ρόλου του, εφόσον προβλέπεται η διαμόρφωση νέου συστήματος επιλογής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. «Αριστοκρατικό», ελιτίστικο Λύκειο για λίγους κι εκλεκτούς με Εθνικό Απολυτήριο, άρα αύξηση του βαθμού δυσκολίας για την απόκτησή του με διαχωρισμό των μαθητών εντός του Λυκείου (βασικό επίπεδο μαθημάτων - υψηλό επίπεδο μαθημάτων, «ατομικό πρόγραμμα μαθητή»). Πιστοποιητικό Αποφοίτησης γι’ αυτούς που δεν θα αντέξουν τη σκληρή δοκιμασία. Νέος τρόπος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Αναμόρφωση των ΑΕΙ ώστε η υποδοχή των φοιτητών να γίνεται, ενδεχομένως, σε σχολές και όχι τμήματα.
♦ Νέο φτιασίδωμα της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και γενίκευση της μαθητείας.
♦ Ενιαίος Χώρος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Ερευνας με αναδιάταξη (αξιολόγηση) των ΤΕΙ, διαδικασία που συνεπάγεται συγχωνεύσεις - καταργήσεις, υποβάθμιση και αναβάθμιση.
♦ Θεσμοθέτηση ενιαίου φορέα αξιολόγησης για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης – αυτοαξιολόγηση και Εθνικού Συστήματος Διαρκούς Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (επιμόρφωση συνδεδεμένη με αξιολόγηση).
Μνημόνιο-3, Εκθεση της ΕΕ και Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων
Ενα κόκκινο νήμα συνδέει τους στόχους του τριετούς σχεδίου με τις εντολές του 3ου Μνημόνιου και τις κατευθύνσεις της Εκθεσης παρακολούθησης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2016.Στην Εκθεση της ΕΕ αναφέρονται τα εξής χαρακτηριστικά σχετικά με το πλαίσιο που ορίζει το 3ο Μνημόνιο για την εκπαίδευση:
«Στο Μνημόνιο Συνεννόησης που συνήφθη τον Αύγουστο του 2015 στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής (ενότητα 4.1, όπως επικαιροποιήθηκε τον Ιούνιο του 2016), η εκπαίδευση αποτελεί μέρος της μελλοντικής εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Στο κείμενο αναφέρεται ότι ο ΟΟΣΑ θα κληθεί να προβεί σε επανεξέταση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2016. Η επανεξέταση πρέπει να καλύψει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, μεταξύ άλλων:
• την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Νέου Σχολείου»·
• τα περιθώρια για περαιτέρω εξορθολογισμό (τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων)·
• τη λειτουργία και τη διακυβέρνηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης·
• την αποδοτικότητα και την αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων·
• τους δεσμούς μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης, καθώς και τη συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας·
• την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, καθώς και τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα.
Στο πλαίσιο της επανεξέτασης, αναμένεται να υποβληθούν συστάσεις πολιτικής σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές που ακολουθούνται στις χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, προκειμένου να εκσυγχρονιστεί περαιτέρω ο ελληνικός εκπαιδευτικός τομέας. Οι συστάσεις αυτές θα αποτελέσουν μία από τις βάσεις για την υλοποίηση των απαραίτητων νομοθετικών και ρυθμιστικών αλλαγών από τις ελληνικές αρχές και για την κατάρτιση του νέου σχεδίου δράσης για την εκπαίδευση της περιόδου 2016-2018, που έχει προγραμματιστεί για το φθινόπωρο του 2016».
Το δε Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2016 , που συντονίστηκε από το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομικών σε συνεργασία με τα υπουργεία Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Οικονομίας Υποδομών Ναυτιλίας και Τουρισμού και το υπουργείο Εργασίας, σημειώνει τα εξής:
«Οι βασικές προτεραιότητες πολιτικής για το 2016 και μετέπειτα εστιάζουν στην ανάγκη αντιμετώπισης της προβληματικής απόδοσης σε συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς τομείς, στην πιο αποτελεσματική χρήση των περιορισμένων πόρων και στην εξερεύνηση της δυνατότητας αξιοποίησης των διεθνών βέλτιστων πρακτικών. Σε αυτό το πλαίσιο, ο υπό εξέλιξη Εθνικός Διάλογος για την Παιδεία αναμένεται να έχει σημαντική προστιθέμενη αξία. Οι τομείς στους οποίους αναμένεται να συμβάλλει περιλαμβάνουν, εκτός των άλλων, τον σχεδιασμό του εθνικού προγράμματος σπουδών, την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την εκπαίδευση των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση… Η αναλυτική αξιολόγηση αναμένεται να καλύψει όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης και να παρέχει συστάσεις και προτάσεις πολιτικής προς άμεση υιοθέτηση, όπως και συστάσεις για δράσεις πολιτικής προς εξέταση και προτεραιοποίηση σε μεσο-μακροπόθεσμο πλαίσιο. Πιο συγκεκριμένα, η αξιολόγηση θα εστιάσει: Στις διαδικασίες για τον προϋπολογισμό των δαπανών για την εκπαίδευση. Στους τρόπους για να αυξηθεί η αυτονομία (α) των σχολικών μονάδων, και (β) των πανεπιστημίων καθώς και των άλλων μετα-δευτεροβάθμιων ιδρυμάτων, στη μελέτη της λειτουργίας και διακυβέρνησης των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, καθώς και στα μέτρα για τη διασφάλιση της διαφάνειας. Στην κατάρτιση και ανάπτυξη για την αποτελεσματική σχολική ηγεσία. Στην ανάπτυξη των ολοημέρων σχολείων. Στις διασυνδέσεις μεταξύ Ερευνητικών Ινστιτούτων, Πανεπιστημίων, Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και επιχειρήσεων. Στη δημιουργία ενός φορέα για την παρακολούθηση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης».
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ
Γιούλα Γκεσούλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου