Το μόνο βέβαιο είναι πως η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει κανένα πρόβλημα από τον αποκλεισμό της. Και το είπε με τον πιο επίσημο τρόπο. Με non paper που εκδόθηκε το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης, αμέσως μόλις έγινε η διαρροή, ο Τσακαλώτος έβαλε τα πράγματα στη θέση τους με… ψυχραιμία: «Σχετικά με δημοσίευμα για έκτακτη συνάντηση υπουργών Οικονομικών στο Βερολίνο, την Παρασκευή, σημειώνεται ότι εδώ και πολύ καιρό λειτουργεί μια άτυπη ομάδα, το Washington Group, στο οποίο μετέχουν οι υπουργοί Οικονομικών των τεσσάρων μεγαλύτερων κρατών της Ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία) καθώς και οι θεσμοί (Eurogroup, ΕΚΤ και ΔΝΤ). Στη σύσκεψη, η οποία δεν είναι καθόλου έκτακτη, θα συζητηθούν οικονομικά θέματα της Ευρωζώνης, είναι λογικό να συζητηθεί και το ελληνικό χρέος».
Οταν έχεις συνηθίσει στο ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα, δεν αποφεύγεις τη γελοιοποίηση. Ετσι, ο Τσακαλώτος βάφτισε… τακτική σύσκεψη μια μάζωξη που ουδέποτε ανακοινώθηκε επίσημα από αυτούς που θα συμμετείχαν και οι οποίοι δυο ώρες αργότερα διέψευσαν τη σύγκλησή της!
Υπάρχει ένα θέμα που ακόμα δεν έχει διευθετηθεί ανάμεσα στη Γερμανία και το ΔΝΤ. Αφορά τη διαχείριση του ελληνικού χρέους. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε τι λέει η κάθε πλευρά, γιατί είναι ήδη γνωστά. Μένουμε στην ουσία, που είναι ότι πρόκειται για διαφωνία ως προς τη διαχείριση και όχι για διαφωνία ουσίας. Και δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται αυτή η διαφωνία. Από το 2011 εμφανίζεται σταθερά. Στο τέλος, Γερμανία και ΔΝΤ τα βρίσκουν (αφού προηγουμένως ρυθμίσουν και κάποια άλλα ζητήματα στο παρασκήνιο, που αφορούν τον αμερικανο-γερμανικό ανταγωνισμό). Σε όλες τις κρίσιμες φάσεις, δηλαδή όταν ήταν να υπογραφεί κάποιο Μνημόνιο, Γερμανία και ΔΝΤ συμφωνούσαν ότι το ελληνικό χρέος είναι «βιώσιμο», με το γνωστό μπαλαμούτι στις «προβλέψεις» για την εξέλιξη των βασικών οικονομικών μεγεθών (ΑΕΠ, «πρωτογενές πλεόνασμα», ποσοστό ετήσιων τοκοχρεολυσίων ως προς το ΑΕΠ). Γι' αυτό και ο Σόιμπλε εμφανίζεται από το καλοκαίρι, όταν ξανασυνεδρίασε το Washington Group στην Ουάσινγκτον (όπου βρίσκονταν όλοι για τη σύνοδο του ΔΝΤ), σταθερά αισιόδοξος ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο ελληνικό «πρόγραμμα».
Το μόνο βέβαιο, επίσης, είναι πως τη λύση θα τη συμφωνήσουν ο Σόιμπλε με τη Λαγκάρντ, θα τη θέσουν υπόψη του Σαπέν (τίποτα δε γίνεται χωρίς να λειτουργήσει ο γερμανογαλλικός άξονας) και θα την παραδώσουν στον Τσακαλώτο με το γνωστό take it or leave it (αυτή είναι κι άμα σ' αρέσει, σε ελεύθερη απόδοση). Το γεγονός ότι μαζεύονται για να συζητήσουν για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και δεν έχουν καν την… ευγένεια να καλέσουν και τον έλληνα υπουργό, είναι άκρως χαρακτηριστικό.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι άλλο. Θα καταλήξουν σε μια νέα ρύθμιση (που δεν είναι η πρώτη, ούτε θα είναι η τελευταία), η οποία θα παρατείνει την αποπληρωμή του χρέους για μερικές δεκαετίες ακόμα, υπό τον όρο της διατήρησης της πιο σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας και της κινεζοποίησης του ελληνικού λαού. Ενός χρέους που το έχει πληρώσει πολλές φορές μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός (σχετικά μ' αυτό δείτε την ανάλυση στη σελίδα 16). Και στο τέλος, οι ιμπεριαλιστές δανειστές θα εμφανιστούν σαν… μεγάλοι ευεργέτες του ελληνικού λαού, ο δε Τσίπρας θα παριστάνει τον… θριαμβευτή πρωθυπουργό (όπως τον παρίσταναν την εποχή του PSI ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο).
Οτιδήποτε ανακοινωθεί σε σχέση με τη μελλοντική διαχείριση του χρέους (είτε ανακοινωθεί μόνο η βούληση νέας αναδιάρθρωσης, μετά το 2018, αν χρειαστεί, όπως αναφέρει η απόφαση του Eurogroup τον περασμένο Μάη, είτε ανακοινωθούν και κάποια πιο συγκεκριμένα πράγματα ως προς το περιεχόμενο αυτής της αναδιάρθρωσης), δε θα είναι… τζάμπα. Θα συνοδεύεται από συγκεκριμένες δεσμεύσεις μνημονιακού τύπου της συγκυβέρνησης. Δεσμεύσεις όχι μόνο για τώρα, αλλά και για μετά το 2018 που τελειώνει το τρίτο Μνημόνιο. Αν μάλιστα το ΔΝΤ μπει στο τρίτο ελληνικό «πρόγραμμα» και με κάποια δανεικά, αυτό θα συνοδεύεται από ένα χωριστό Μνημόνιο με το ΔΝΤ (το πώς θα το παρουσιάσουν οι Τσιπραίοι δεν έχει σημασία, σημασία έχει πως θα είναι ένα τέταρτο MoU, γιατί το ΔΝΤ δε δανείζει χωρίς Μνημόνιο). Ας μην ξεχνάμε πως τα ίδια έλεγαν και το δάνειο που πήραν τον Αύγουστο του 2015 από τον ESM (ότι θα το πάρουν χωρίς Μνημόνιο), αλλά το πήραν υπογράφοντας μια μνημονιάρα νααα (με το συμπάθειο).
Ομως, πέρα από τις δεσμεύσεις για το μέλλον, που θα αποτυπωθούν ενδεχομένως σε ένα νέο Μνημόνιο με το ΔΝΤ (αν το ΔΝΤ μπει στο «πρόγραμμα» με δανεικά και όχι απλά ως σύμβουλος, όπως είναι τώρα) και σίγουρα στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής 2017-2020, που αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση, θα απαιτηθούν και άμεσα μέτρα, που αναμένεται να ψηφιστούν μέχρι το τέλος του χρόνου (σε καλό θα τους βγει των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βουλευτών, καθώς θα βρουν ένα λόγο για να μην εμφανιστούν στις εκλογικές τους περιφέρειες).
Την περασμένη Δευτέρα το ξενύχτησαν πάλι στο «Χίλτον». Βελκουλέσκου, Κοστέλο, Τζιαμαρόλι και Ντρούντι από τη μια, Τσακαλώτος, Σταθάκης, Χουλιαράκης, Χαρίτσης, Αχτσιόγλου και Πετρόπουλος από την άλλη. Ο Σταθάκης ήταν αυτός που ανέλαβε το «μασάζ» των ξενυχτισμένων δημοσιογράφων, ως συνήθως. Οπως είπε, τα βρήκαν σε όλα, εκτός από τα εργασιακά, όπου δεν υπήρξε καμιά πρόοδος, το δημοσιονομικό κενό του 2018 και τα ενεργειακά. Αλλά εξέπεμψε αισιοδοξία, ότι με τηλεδιασκέψεις τις επόμενες μέρες μπορεί να συμφωνήσουν και να προλάβουν το Eurogroup της 5ης του Δεκέμβρη. Για «καλή πρόοδο» έκανε λόγο και το κουαρτέτο σε ανακοίνωσή του. Ομως, σε ό,τι αφορά το Eurogroup της 5ης του Δεκέμβρη, είπε ότι «θα είναι μια καλή ευκαιρία να καταγραφεί αυτή η διαδικασία». Δε βλέπουν να κλείνει, δηλαδή.
Προφανώς είχαν ενημερωθεί από τους υπουργούς ότι έχουν εντολή από το Μαξίμου να μην κλείσουν τη συμφωνία, μέχρι να βγει λευκός καπνός από το Washington Group σε σχέση με τη διαχείριση του χρέους. Μέχρι να ξεκαθαρίσει αυτό το ζήτημα, η Αχτσιόγλου θα μπορεί να παίζει με τις «κόκκινες γραμμούλες» της και ο Τσίπρας να κορδώνεται στην κοινοβουλευτική του ομάδα και στα στελέχη της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε «παράλογες απαιτήσεις των δανειστών». Και πάνω στο κόρδωμα, πέταξε και την απειλή των εκλογών: αν δεν κλείσει η αξιολόγηση, θα γίνουν εκλογές, που τις θέλει ο Μητσοτάκης για να υπογράψει τέταρτο Μνημόνιο.
Πώς διαβάζεται αυτό; Για να μη βυθίσουμε τη χώρα στο χάος και βγει ο Μητσοτάκης και υπογράψει τέταρτο Μνημόνιο, θα υπογράψουμε εμείς αυτά που πρέπει (πάντοτε με πόνο ψυχής, ενδεχομένως και με αυτομαστίγωμα του Σπίρτζη στην πλατεία Συντάγματος, εν είδει σιίτη που βαδίζει το δρόμο του μαρτυρίου προς την ιερή Καρμπάλα). Θα μας βάλει και ο Ντράγκι στην «ποσοτική χαλάρωση», θα μας δώσουν και τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και θα μπορούμε να πούμε στον ελληνικό λαό ότι τώρα βλέπουμε φως στο βάθος του τούνελ. Το ενδεχόμενο να επιχειρήσει ο Τσίπρας «ηρωική έξοδο» με εκλογές δεν το βλέπουμε πιθανό. Εκτός αν συμβεί κάποιο «ατύχημα», αλλά οι 153 έχουν αποδείξει ότι ξέρουν να βαστιούνται γερά από τη λαβή της «κουτάλας».
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου