ΑΡΚΕΙ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ Ν’ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟ ΞΗΛΩΜΑ; (ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΦΑΤΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΒΟΛΕΪ)

Στην Ερασιτεχνική Α.Ε.Κ. ζούμε σ’ ένα καθεστώς «εικονικής πραγματικότητας». Σ’ ένα καθεστώς που εκτός της απαγόρευσης της κριτικής και της έκφρασης αντίθετης άποψης, επιβάλλει επί ποινή διαγραφής (σ’ όσους έχουν την «τύχη» να είναι μέλη της) την ομοιόμορφη (και πάντως εγκεκριμένη από την Διοίκηση) διαχείριση της πραγματικότητας. Εκτός της άποψης της Διοίκησης ΔΕΝ υπάρχει (δεν μπορεί να υπάρξει) καμία άλλη. Το κακό ξεκινά όταν η παράνομη και εκ νέου έκπτωτη Διοίκηση Αλεξίου επιθυμεί με τον ίδιο τρόπο να διαχειριστεί και το παρελθόν. Το παρελθόν το οποίο είναι σ’ όλους μας γνωστό.

Η κατάσταση την περσυνή περίοδο στα τμήματα της Ερασιτεχνικής είναι σ’ όλους μας γνωστή. Μ’ εξαίρεση το Ανδρικό Χάντμπολ και το Ποδόσφαιρο Σάλας όλα τα υπόλοιπα τμήματα απαξιώνονται κάθε χρόνο σταθερά και προγραμματισμένα. Τελευταίο ήταν το Γυναικείο Βόλεϊ το οποίο αφέθηκε σκόπιμα αβοήθητο να πέσει στην Α2. Βλέπετε τα έσοδα του Σωματείου μέχρι να χτιστεί το νέο γήπεδο και ν’ αυξηθούν αλματωδώς τα εισιτήρια της ποδοσφαιρικής ομάδας ΔΕΝ επαρκούν για να συντηρήσουν Πρωταθληματικά τμήματα.

Ο Αλεξίου μπήκε στα διοικητικά της Ερασιτεχνικής αρχικά σαν δικηγόρος. Ωστόσο, δεν άργησε να μπλεχτεί πιο ενεργά αναλαμβάνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο. Την περίοδο που η προηγούμενη Π.Α.Ε. είχε αφεθεί σκόπιμα να ψυχορραγεί, ο Αλεξίου ήταν απελπισμένος ψάχνοντας να βρεί λύση για τα χρέη του Αντρικού Βόλεϊ (τότε τα υπολόγιζε σε 400 χιλιάρικα). Τότε, όμως, είχε ακόμη λίγη τσίπα◦ λίγη ανθρωπιά. Χαρακτηριστικά, τα οποία έπρεπε σύντομα ν’ απωλέσει προκειμένου να είναι σε θέση να υπηρετήσει το νέο του αφεντικό.

Ένα αφεντικό, στο οποίο φόρτωσε τα πάντα στην δίκη του Σωματείου με τους εργαζόμενους της Ερασιτεχνικής οι οποίοι ζητούσαν να εισπράξουν τους μισθούς τους. Μισθούς τους οποίους -όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε- σκόπιμα ΔΕΝ πλήρωνε γιατί δεν το ήθελε Εκείνος τον οποίο τότε υπηρετούσε και συνεχίζει να υπηρετεί.

Μπορεί ο Αλεξίου να μην έχει -όπως αποδεικνύεται- πλέον τσίπα, όμως θα είμαστε άδικοι (και δεν το θέλουμε) αν δεν παραδεχτούμε ότι η ψευτο-Διοίκηση του δεν διακρίνεται από ξετσιπωσιά. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η «απάντηση» που τόλμησε ν’ αρθρώσει το φερέφωνο του (his master’s voice). Την «απάντηση» της Ερασιτεχνικής στις καταγγελίες της Καλαφατάκη μπορείτε να την βρείτε εύκολα παντού. Αν παρ’ ελπίδα στην αναζήτηση της βρείτε και την χαμένη τσίπα που λέγαμε προηγουμένως επικοινωνήστε με την Γ.Γ του Σωματείου, εκείνη ξέρει τι να κάνει.

Ακολουθεί η επιστολή της παίκτριας της Γυναικείας ομάδας Βόλεϊ Αγγελικής Καλαφατάκη, η οποία διηγείται τα όσα βίωσε πέρισυ όταν αγωνιζόταν φορώντας τα κιτρινόμαυρα. Τα όσα αναφέρονται (σωστότερα καταγγέλλονται) σ’ αυτή τ’ αφιερώνουμε σ’ όσους «αποθεώνουν» τον Αλεξίου (ναι υπάρχουν και τέτοιοι) για τα νέα τμήματα που ίδρυσε αυξάνοντας έτσι τα έσοδα από τις ακαδημίες των νέων τμημάτων.

Η επιστολή Καλαφατάκη σε pdf.

Η επιστολή Καλαφατάκη όπως αναδημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο.

21 Σεπτέμβρη 2017
παρατηρητήριο.

πηγή: aek-watch.gr