Ως άνθρωποι που αγαπάμε την ΑΕΚ τα έχουμε ζήσει όλα. Ξεπεσμό της ομάδας, υποβιβασμό, άρθρο «44», χαμένους τίτλους και άλλα πολλά που αν καθίσω και τα θυμηθώ θα πρέπει να γράψω τόμους ολόκληρους. Φυσικά, η ΑΕΚ έπαθε αλλά δεν έμαθε! Τι εννοώ;
Έπειτα ακολούθησε, ο Ανδρέας Δημητρέλος τη σεζόν 2012-13, με την ψήφο του υπέρ του Γιάννη Μώραλη για την προεδρία της Super League. Τα άκουσε και ο Δημητρέλος αλλά από λίγους. Μεταξύ αυτών και εμείς…
Τώρα ήρθε η στήριξη του Δημήτρη Μελισσανίδη στον Βασίλη Γκαγκάτση για τη θέση του γενικού διευθυντή της Super League. Σε έναν άνθρωπο, ο οποίος έπαιξε τον δικό του ρόλο στην υπόθεση Βάλνερ και το χαμένο πρωτάθλημα της ΑΕΚ στα χαρτιά, λες και παίζαμε μπιρίμπα… Θυμάμαι και το σύνθημα που είχε βγει και ακουγόταν από το πέταλο στο ΟΑΚΑ για τον Γκαγκάτση. Κάποιοι άλλοι το θυμούνται. Κάποιοι άλλοι το έχουν ξεχάσει. Σημεία των καιρών βλέπετε…
Όπως και να ‘χει, το συμπέρασμα και στις τρεις περιπτώσεις είναι ένα: Όπως δεν καθαρίζει το αλάτι από τη θάλασσα, έτσι δεν καθαρίζει και η ΑΕΚ από αυτούς που τη «βιάζουν» ποδοσφαιρικά. Μαζοχισμός σε όλο το μεγαλείο.
Κάποιοι που ξέρουν τα ενδότερα, αναφέρουν πως ο Γκαγκάτσης έχει βοηθήσει ως ένα βαθμό τον τελευταίο ενάμιση χρόνο τη λεγόμενη «συμμαχία» που για μένα βέβαια μόνο στα λόγια υπάρχει και όχι στις πράξεις. Κάτι στο παρασκήνιο των εκλογών της ΕΠΟ. Κάτι στα της Super League.
Κλείνοντας θέλω να γράψω και αυτό: Φίλε, αδελφέ μου Ενωσίτη. Μην εκπλαγείς καθόλου αν στην πορεία δεις κι άλλα πράγματα. Ακόμα χειρότερα. Διότι τον φίλο σου λένε πρέπει να τον έχει κοντά και τον εχθρό σου κοντύτερα. Μπορεί λοιπόν στην δική μου ΑΕΚ. Στην δική μας ΑΕΚ να υπάρχει συναίσθημα και ρομαντισμός, αλλά στη δική τους ΑΕΚ υπάρχει μόνο η μπίζνα και η κονόμα…
πηγή: aek24hours.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου