Το Διαδίκτυο και η έκπτωση της ιατρικής ηθικής

Οι πληροφορίες πληθώρας εκλαϊκευμένων ιατρικών άρθρων έχουν σχέση με «σύγχρονες» επιτυχίες ενός συγκεκριμένου γιατρού ή ομάδας γιατρών, με σκοπό φυσικά τη διαφήμιση

Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης*

Αποτελεί κοινή πεποίθηση πλέον ότι το Διαδίκτυο και οι καινοτομίες του αποτελούν μια εκπληκτικά γρήγορη και ατελείωτη πηγή δεδομένων, που σηματοδότησε τις τελευταίες δεκαετίες τις καθημερινές συνήθειες των περισσότερων συνανθρώπων μας.

Οι δυνατότητες που παρέχει στους χρήστες είναι απίστευτες, αλλά ταυτόχρονα άναρχες και ανεξέλεγκτες.


Ειδικότερα με τα τελευταία δημοφιλή συστήματα κοινωνικής δικτύωσης, την ευκολία στη δημιουργία προσωπικών ιστοσελίδων, την άμεση επικοινωνία που κάποτε, όχι πολλά χρόνια πριν, αποτελούσε άθλο, πολλά πράγματα άλλαξαν στην εποχή μας.

Η ελεύθερη πρόσβαση στους χρήστες, όμως, έχει δημιουργήσει τελευταία αναρίθμητα προβλήματα, νομικής και ηθικής φύσεως.

Ο ευαίσθητος χώρος της Υγείας δεν θα μπορούσε, φυσικά, να μείνει εκτός νυμφώνος και αμόλυντος!
Πληθώρα ιατρικών άρθρων, κυρίως εκλαϊκευμένων, βομβαρδίζουν τον αχανή ψηφιακό χώρο, με βαρύγδουπους τίτλους που συνοδεύονται από εξίσου προκλητικές φωτογραφίες, για προφανείς λόγους.

Οι πληροφορίες τους έχουν σχέση με «σύγχρονες» επιτυχίες ενός συγκεκριμένου γιατρού ή ομάδας γιατρών, με σκοπό φυσικά τη διαφήμιση και την απόσπαση στη συνέχεια μερίδας ασθενών.
Από την άλλη μεριά, ο αριθμός των ασθενών που επισκέπτεται το Διαδίκτυο καθημερινά αυξάνεται.
Εκεί μέσα ο ασθενής προσπαθεί, πελαγωμένος και πλήρως αποπροσανατολισμένος, να πληροφορηθεί καινούργιες εξελίξεις στην πάθηση που τον απασχολεί, κάποια χαραμάδα αισιοδοξίας σε δύσκολες περιπτώσεις του άμεσου περίγυρου, χωρίς να μπορεί κάποιος υπεύθυνα να του εγγυηθεί την εγκυρότητα δεδομένης πληροφορίας, μεταφέροντας τις νεοαποκτηθείσες γνώσεις και περισσότερα ερωτήματα αργότερα στον θεράποντα γιατρό του.

Αλλά τα τελευταία χρόνια παρατηρείται κάτι άλλο, άμεσα συνδεδεμένο με τα παραπάνω: η προσπάθεια μερίδας γιατρών να προβάλουν εαυτούς μέσω του Διαδικτύου αναρτώντας προσωπικές φωτογραφίες, ακτινογραφίες ασθενών με περίεργα ευρήματα και μερικές δύσκολες στη διάγνωση παθήσεις.

Κάποιοι επιδεικνύουν το πτυχίο, άλλοι τη μετεκπαίδευσή τους, μερικοί μία εργασία που έγινε αποδεκτή από ξενόγλωσσο περιοδικό αναζητώντας αγωνιωδώς τα πολυπόθητα likes ως εύσημο, άλλοι προκαλώντας συναδέλφους με ερωτήματα τύπου κουίζ σαν να βρίσκονται σε αμφιθέατρα ιατρικών σχολών ή σε δορυφορικά μετεκπαιδευτικά μαθήματα που λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο σεμιναρίων ή συνεδρίων παριστάνοντας τον ειδικό, τον καθοδηγητή και τον παντογνώστη!

Ο χώρος του χειρουργείου αποτελεί τον δημοφιλέστερο, μάλλον, χώρο επίδειξης. Γιατί για έναν απαιτητικό περιηγητή, περί αυτού ακριβώς πρόκειται!

Δεν είναι καθόλου σπάνιο το γεγονός ανάρτησης φωτογραφιών ομάδας γιατρών, ειδικά στις χειρουργικές ειδικότητες, πριν από κάποια χειρουργική επέμβαση κι ακόμα στο τέλος της, με άφθονα ιατρικά σχόλια, αλλά και των επισκεπτών της σελίδας, για όσα έλαβαν χώρα, ωσάν να μην επρόκειτο για ασθενή αλλά για κάτι άλλο, έναν αγώνα ποδοσφαίρου ή και μπέιζμπολ. Ευτυχώς επί του παρόντος ανώνυμα!

Ακόμα ακτινογραφίες με ξένα σώματα σε ασθενείς, που παραπέμπουν σαφώς σε κάποιες σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, εικόνες –ευτυχώς ανώνυμες– ασθενών με θέματα που προκαλούν τον γέλωτα, άλλοι αναφέρουν την άρτια τεχνική τους στη διενέργεια κάποιας χειρουργικής επέμβασης, καισαρικής τομής ή αναρτώντας κάποιο άλλο παρεμφερές θέμα.

Ολα τα παραπάνω κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για ιδιαίτερα προσωπικά δεδομένα των ασθενών.

Σε μικρές κοινωνίες, όπως είναι φυσικό, δεν είναι δύσκολο να γίνει γνωστή και να διαδοθεί η ταυτότητα του συγκεκριμένου ασθενούς που αποτέλεσε την εστία του σχολίου.

Αλλά και στις μεγαλύτερες, ποιος άραγε εξουσιοδοτεί τον κάθε γιατρό να δημοσιοποιεί έστω ακτινογραφίες και μερικά τμήματα του ανθρώπινου σώματος, ακόμα και με καλυμμένα πρόσωπα;
Στιγμιότυπα που για κάποιους αποτελούν θέματα ζωής ή θανάτου ή, έστω, σωματικού και ψυχικού πόνου;

Γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι σε κάποια μέρη που η άσκηση της ιατρικής βρίσκεται σε πραγματικά υψηλά επίπεδα και τα οποία με άμεσο ή έμμεσο τρόπο επικαλούνται, τα παραπάνω θα αποτελούσαν αιτία εκδίωξης από το νοσοκομείο ή διαγραφής από τον ιατρικό σύλλογο;

Είναι φανερό ότι πρέπει να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια από τον ιατρικό κόσμο να σταθεί εκεί που αρμόζει και εκεί που τον τοποθέτησε η ιστορία του.

Στην παροχή, δηλαδή, υπηρεσιών υγείας στους ασθενείς του, σεβόμενος ταυτόχρονα το κύρος του, αλλά και το απόρρητο των προσωπικών προβλημάτων των ασθενών του.

Ισως κάποια κεντρική παρέμβαση μπορέσει να δώσει την ενδεδειγμένη λύση, αλλά και οι ιατρικοί σύλλογοι και οι διοικήσεις των νοσοκομείων πρέπει να ασχοληθούν ταχύτατα με το συγκεκριμένο θέμα πριν αυτό πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

* Γιατρός χειρουργός και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών


πηγή: efsyn.gr