Την Κυριακή 1 Νοέμβρη δεν δουλεύομε δεν ψωνίζουμε
Η Κυριακάτικη αργία όπως και πολλά από τα δικαιώματα που τίθενται υπό αμφισβήτηση, είχε κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες τις εργατικής τάξης.
Τα αφεντικά στα χρόνια της παγκόσμιας κρίσης του συστήματος προχώρησαν με μεγαλύτερη μανία στην επίθεση ενάντια στους εκμεταλλευομένους. Σαν να μην έφταναν οι μειώσεις μισθών, η καθημερινή τρομοκρατία των εργοδοτών ,οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ο εφιάλτης των ποσοστών της ανεργίας, τα αφεντικά και το κράτος τους συνεχίζουν την επίθεση , προσθέτοντας ένα ακόμη μέτρο στο αντεργατικό τους οπλοστάσιο.
Στην μάχη αυτή ρίχνονται με ζήλο και οι κάθε είδους μηχανισμοί. Από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και τους ξεφτιλισμένους δημοσιογράφους, μέχρι τους εκάστοτε κυβερνώντες, προσπαθούν να μας πείσουν ότι το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές αποτελεί μια σχεδόν ευεργετική πράξη, που θα τονώσει την αγορά, θα αυξήσει τον τζίρο, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, και άλλα τέτοια ωραία.
Εμείς όμως, που βιώνουμε κάθε ώρα και στιγμή τις διάφορες ευεργεσίες των εκμεταλλευτών μας, ξέρουμε ότι, όταν μιλάνε για μεταρρυθμίσεις, αυτές πάντα γίνονται εις βάρος μας. Ξέρουμε ότι τα πλούτη τους χτίζονται πάνω στο αίμα των εργαζομένων.
Το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές έρχεται να σηματοδοτήσει, την διάλυση κάθε εργασιακής σχέσης, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το εργατικό κόστος, ελαχιστοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων, προς το όφελος του κεφαλαίου. Ακόμα γίνεται προσπάθεια να ξαναμοιραστεί η πίτα της αγοράς προς όφελος μεγάλων εμπορικών συλλόγων και πολυεθνικών.
Μπορούμε όμως να τους σταματήσουμε. Μπορούμε οργανώνοντάς αγώνες «από τα κάτω», βασιζόμενοι στην οργάνωση των εργατών σε πρωτοβάθμια σωματεία που να λειτουργούν με τρόπο μαχητικό και στην βάση της αυτοοργάνωσης (σε αντίθεση με σωματεία-σωματοφύλακες των εργοδοτών όπως η ΓΣΕΕ). Σωματεία που να διεκδικούν πίσω όσα μας στέρησαν μα να μην μένουν μόνο σε αυτό. Να συμμετάσχουν ενεργά σε αγώνες αντιφασιστικούς, να υπερασπίζονται και να αγωνίζονται μαζί με τους μετανάστες, τους ανέργους τους πρόσφυγες, την νεολαία. Ταυτόχορνα να αντιπαλεύουν την κυρίαρχη ιδεολογία σε όλες τις μορφές (σεξισμό, ατομικισμό-καριερισμο, ξενοφοβία, ιεραρχίες). Να οργανώνουν την αλληλεγγύη τους στους διωκόμενους αγωνιστές που το κράτος καταδιώκει. Να αμφισβητούν την αναγκαιότητα για διευθυντές στους χώρους εργασίας και να αποδεικνύουν πως το σύνθημα «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
Όσοι δεν εργάζονται, οι μαθητές ,οι φοιτητές, οι άνεργοι, όσοι τυχαίνει να μην εργάζονται (ακόμα) τις Κυριακές μπορούμε να αποδείξουμε πως ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό είναι κοινός εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας σε όσους οι κυρίαρχοι προσπαθούν να χτυπήσουν. Ένα πρώτο βήμα προς αυτήν μπορεί να είναι η άρνησή μας να ψωνίσουμε από τα μαγαζιά που ανοίγουν τις Κυριακές και να υποστηρίξουμε δράσεις των ίδιων των εργαζόμενων ή αλληλέγγυων, την Κυριακή πρώτη Νοέμβρη.
Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών! Πόλεμος στον πόλεμο των αφεντικών!
Συνέλευση Κενταύρου
kentauros.espivblogs.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου