Πεδίο ευρύτερων συσπειρώσεων η Τοπική Αυτοδιοίκηση

Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαναγιώτου

Πριν δούμε την μέχρι τώρα πορεία των 5 δήμων που έχουν δημάρχους εκλεγμένους με το ΚΚΕ, καθώς και του δήμου Σπάρτης που έχει κομμουνιστή δήμαρχο χωρίς την στήριξη του ΚΚΕ, πρέπει να δούμε σε αδρές γραμμές το πλαίσιο που υπάρχει και με βάση αυτό να κρίνουμε αν υπάρχουν περιθώρια άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής. Βέβαια, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.

Το πλαίσιο είναι ασφυκτικό. Οι περικοπές των ΚΑΠ έφτασαν μέχρι και 70%, καταργήθηκαν δημοτικές υπηρεσίες, χιλιάδες εργαζόμενοι βγήκαν στην διαθεσιμότητα και υπήρξαν απολύσεις. Για να αντιμετωπιστούν οι μειώσεις στους πόρους απο τον κρατικό προϋπολογισμό, καλούνται οι δήμοι να επιβάλουν νέα τέλη και παράβολα, αύξηση της ανταποδοτικότητας και διεύρυνση της φοροεισπρακτικής πολιτικής.

Δεν φτάνουν μόνο αυτά. Κυβέρνηση και δανειστές, για να πετύχουν τους στόχους του νέου μεσοπρόθεσμου (ΜΠΔΣ 2016-2019), ζητούν   μείωση των λειτουργικών δαπανών, δηλαδή δαπάνες για προμήθειες, για υπηρεσιακές μετακινήσεις, για προσλήψεις προσωπικού, υπερωριακή απασχόληση κ.α.

Ακόμα, είχαμε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 20^ης Απρίλη 2015 «για τη μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης προς επένδυση στην Τράπεζα της Ελλάδας»!

Στην Πάτρα ο Κώστας Πελετίδης αντιμετωπίζει πολλά και χρόνια προβλήματα που είναι δύσκολο να βρούν λύση μέσα στο στενό ασφυκτικό πλαίσιο που ανέφερα.

Σκουπίδια, με τον υπερκορεσμένο ΧΥΤΑ Ξερόλακας να αποτελεί το πρώτο θέμα και παράλληλα να πλήτει με το ξεκίνημά της την αξιοπιστία της νέας δημοτικής αρχής απο την αθέτηση της προεκλογικής υπόσχεσης για κλείσιμο του ΧΥΤΑ, ο οποίος συνεχίζει να δέχεται σκουπίδια προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.

Άλλα σοβαρά θέματα το θαλάσσιο μέτωπο μετα την μεταφορά του λιμανιού, το κυκλοφοριακό, το προσφυγικό και όλα τα άλλα κοινά με τους άλλους δήμους προβλήματα.

Σε άλλα ζητήματα που δέχεται ακόμα κριτική είναι το Καρναβάλι. Ως αντιπολίτευση η Λαϊκή Συσπείρωση στηλίτευε τον εμπορευματικό του χαρακτήρα και υποσχόταν να τον μετατρέψει σε λαϊκή γιορτή, αλλά το Καρναβάλι δεν απέκτησε τέτοιο χαρακτήρα στην πρεμιέρα της νέας δημοτικής αρχής.

Επίσης η συμμετοχή του Κ. Πελετίδη στις λιτανείες του πολιούχου της πόλης μαζί με το ιερατείο που δεν αρμόζουν στην κομμουνιστική ιδεολογία. Και, βέβαια, δεν ευσταθεί η δικαιολογία ότι ο θεσμικός του ρόλος επιβάλλει αυτή τη συμμετοχή.

Όμως έστω και αν δεν έκανε «επαναστατικές» αλλαγές –τις οποίες άλλωστε κανείς δεν περίμενε- κάποιες θετικές κινήσεις με την δημιουργία παιδικών σταθμών και παραλιακών χώρων αναψυχής για παιδιά λαϊκών οικογενειών μαζί με την συμπαράσταση στα προβλήματα των φτωχών οικογενειών, τη μείωση των δημοτικών τελών για τα χαμηλά εισοδήματα μείωσαν την δυσαρέσκεια από την αδυναμία επίλυσης των βασικών προβλημάτων και έδωσαν μάλλον θετική εικόνα μέχρι τώρα.

Στην Πετρούπολη ο Βαγγέλης ο Σίμος καταβάλει προσπάθειες να συνεχίσει το έργο του προκατόχου του επίσης κομμουνιστή δήμαρχου Κοτσαμπά που «ανεξήγητα» καθαιρέθηκε. Ο δήμος του   δεν έχει τροφεία στους παιδικούς σταθμούς. Επίσης είναι δωρεάν τα τμήματα αθλητισμού και πολιτισμού για παιδιά ενώ ήλθε σε σύγκρουση με την αποκεντρωμένη διοίκηση επειδή απερριψε την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες να απαλλαγούν πλήρως από δημοτικά τέλη και να μειωθούν κατά 50% για όσους έχουν κοινωνικό τιμολόγιο. 

Στην Ικαρία ο Στέλιος Σταμούλος θεωρεί ότι η ακτοπλοϊκή σύνδεση είναι στην πρώτη γραμμή των προβλημάτων. Τον χειμώνα ένα πλοίο κάνει τρία δρομολόγια την εβδομάδα για Πειραιά, αν το επιτρέψει ο καιρός. Η θέση του για δημιουργία Εθνικού Φορέα Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών κερδίζει έδαφος. Δεν υπάρχουν δημοτικοί φόροι εκτός των ανταποδοτικών τελών για ύδρευση - φωτισμό.

Μεγάλο πρόβλημα τα σκουπίδια και ο Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων στην Ικαρία που είναι στην ουσία σκουπιδότοπος και οι προσπάθειες επίλυσης με τη δημιουργία Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) προχωρούν αργά.

 

Στο Χαϊδάρι ο Μιχάλης Σελέκοςαντιστέκεται στους σχεδιασμούς για κλεισιμοτων νοσοκομείων Δαφνί και Δρομοκαΐτειο, έχει σαν στόχο έργα που θα βελτιώνουν την ζωή των δημοτών του, παλεύει για την αποχέτευση της Αφαίας και φαίνεται αποφασισμένος να μην επιτρέψει στους καιροσκόπους παρεμβάσεις στη δημόσια γη τους ορεινους όγκους και την θάλασσα. 

Στον δήμο Καισαριανής ο Ηλίας Σταμέλος παλεύει με τα μεγάλα προβλήματα του δήμου που είναι κοινά για όλους τους δήμους .Εκτός απο αυτά, δίνει βάρος στον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την υγεία. Στα πλαίσια αυτά καθιερώθηκαν οι δωρεαν προβολές στο δημοτικό κινηματογράφο, οι πρωτοβουλίες με σύνθημα «αθλητισμός δικαίωμα για όλους» η δωρεάν εξέταση ψηφιακής μαστογραφίας κ.α.

Σαν να μη συγχώρεσε την νίκη του επι του υποψήφιου δημάρχου του ΣΥΡΙΖΑ, η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ   ΜΕΤΑ-ΕΑΣ κάνει σκληρή κριτική στον δήμαρχο και μεταξύ άλλων τον κατηγορεί ότι παρεμβαίνει στα τεκταινόμενα του σωματείου, τελώντας εργοδοτική παρέμβαση, έχοντας και την ανοχή του συνδικαλιστικού οργάνου της ΔΑΣ. Ακόμα πως φέρει ευθύνες που δεν αναγνωρίστηκε η ψηφοφορία των συμβασιούχων στις εκλογές του σωματείου με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η προσπάθεια νομιμοποίησης και συμμετοχής των συμβασιούχων στο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ. 

Υπάρχει και 6^ος δήμος, ο δήμος Σπάρτης που έχει κομμουνιστή δήμαρχο τον Βαγγέλη Βαλιώτη,αλλά αυτός δεν ειχε την στήριξη του ΚΚΕ!

Το 2010, τον δήμο Σπάρτης διεκδίκησε, με τη στήριξη της Λαϊκής Συσπείρωσης (ΚΚΕ) ο πρώην δήμαρχος Οινούντος Βαγγέλης Βαλιώτης. Τότε το ποσοστό του 16,59% που πήρε είχε προκαλέσει αίσθηση. Τον δήμο όμως τον είχε κερδίσει ο κ. Σταύρος Αργειτάκος (με στήριξη ΝΔ).

Το ΚΚΕ όμως για ανεξήγητους λόγους (καθώς δεν δημιουργήθηκε κάποιο σοβαρό θέμα σε σχέση με το κόμμα), ίσως επειδή ο Βαλιώτης δεν ήταν απόλυτα ελεγχόμενος, δεν τον πρότεινε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές για υποψήφιο δήμαρχο και ο Βαγγέλης Βαλιώτης με στελέχη απο το προηγούμενο ψηφοδέλτιο αλλά και με νέα κατέβηκε στις εκλογές με πρόγραμμα που δεν διολίσθηνε από τις βασικές αρχές της Λαϊκής Συσπείρωσης και κατάφερε το ακατόρθωτο: Να εκλεγεί δήμαρχος στην Σπάρτη, την πόλη με τα πολύ υψηλά ποσοστά της Δεξιάς και να γίνει ο πρώτος δήμαρχος στη Σπάρτη προερχόμενος απο την Αριστερά! Ο υποψήφιος του ΚΚΕ καταποντίστηκε με πολυ χαμηλά ποσοστά.

Ο Β. Βαλιώτης παλεύει για τα γενικότερα ζητήματα που επηρεάζουν και την τοπική αυτοδιοίκηση και για τα τοπικά με πυξίδα τις αριστερές ιδέες και δεν φαίνεται να διαψεύδει τις προσδοκίες του λαού της Σπάρτης που έκανε αυτό το άλμα. Έχει πάρει πρωτοβουλίες για πολεοδομικά ζητήματα, προβάλλει τα τοπικά προϊόντα συμμετέχει στην Διεθνή Έκθεση Τουρισμού κ.α.

Αυτά όσον αφορά τα προβλήματα σε πολύ αδρές γραμμές. Οι δήμαρχοι του ΚΚΕ εμφανίζονται με κοινές ανακοινώσεις και κοινή γραμμή για όλα τα ζητήματα που αφορούν την κυβερνητική πολιτική όπως υπαγορευεται απο τους δανειστές και στραγγαλίζει την τοπική αυτοδιοίκηση. Παράλληλα, φαίνεται καθαρά η διαφωνία τους με την φορομπηχτική πολιτική στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μέσα σ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που λειτουργούν τα περιθώρια ειναι λίγα   αλλά έστω οι μικρές δυνατότητες που έχουν για στήριξη των αδυνάτων και τα μηνύματα που προσπαθούν να περάσουν για αντίσταση δίνουν θετικό πρόσημο στην προσπάθειά τους. Βέβαια αυτά απέχουν πολύ για να χαρακτηριστούν σαν επαναστατικές αλλαγές και οι «προσαρμογές» ή υποχωρήσεις είναι στην ημερήσια διάταξη.

Τους ίδιους περίπου προϋπολογισμούς όταν οι νύν δήμαρχοι ήταν στην αντιπολίτευση τους καταψήφιζαν και κατήγγειλαν την δημοτική αρχή για φορομπηχτική πολιτική και τα όποια μέτρα ανακούφισης τα θεωρούσαν     «ψίχουλα».

Βέβαια θα ισχυριστούν ότι διαφωνούν με την φορομπηχτική πολιτική αλλά αναγκάζονται να την εφαρμόσουν, πλην όμως παλεύουν για να την αλλάξουν προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Χωρίς να είναι απόλυτα επιτυχής ο παραλληλισμός  θυμίζει λίγο Τσίπρα που διαφωνεί μεν με το μνημόνιο αλλα αναγκάζεται να το εφαρμόσει. 

Εμφανής είναι η μεταστροφή για το ΕΣΠΑ που απο τη θέση που εκφράστηκε στη βουλή απο το ΚΚΕ ότι «το συνολικό πρόγραμμα υπηρετεί, υλοποιεί, χρηματοδοτεί τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ, με αποτέλεσμα και η διαχείρισή του - δεν μπορεί να είναι διαφορετική - να έχει πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά μεταφέροντας το κέντρο βάρος του σχεδιασμού, της κατανομής και των ελέγχων από το δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό», Τώρα οι δήμαρχοι του ΚΚΕ λένε «ναι» στο ΕΣΠΑ για έργα υποδομών και την ανακούφιση λαϊκών οικογενειών και ότι τα λεφτά του ΕΣΠΑ είναι λεφτά του Ελληνικού λαού. 

Παρά τις όποιες ενστάσεις, όπως προανέφερα, το πρόσημο είναι θετικό. Θα μπορούσε να είναι πολλαπλάσια θετικό αν η πολιτική του ΚΚΕ στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν ήταν λανθασμένη. 

Η ταύτιση κόμματος και δημοτικής παράταξης δεν εξηγείται απο κανένα άλλο λόγο εκτός της διασφάλισης του ελέγχου απο το κόμμα σε ενα χώρο που μπορούν να «εισχωρήσουν» άτομα επιρροές που δεν θα υπάκουαν πιθανώς πάντα στη «γραμμή». Αυτη η τακτική καθιερώθηκε τα τελευταία χρονια σε αντίθεση με το παρελθόν που υπηρχαν παρατάξεις που στήριζε το ΚΚΕ και είχαν κάποια σχετική αυτοτέλεια και μπορούσαν να συσπειρωσουν ευρύτερες δυνάμεις .

Αυτος ο στενός εναγκαλισμός κόμματος παράταξης δεν απέφερε τίποτα απο αυτά που προσδοκούσε η κομματική   καθοδήγηση. Το κόμμα δεν ενισχύθηκε διαψεύδοντας τις προσδοκίες ότι οι παρατάξεις του ΚΚΕ θα λειτουργούσαν σαν δεξαμενή εισόδου στο κόμμα νέων μελών που είχαν ενεργοποιηθεί μέσω της παράταξης γύρω απο τα τοπικά προβλήματα.

Αυτή η ταύτιση με το κόμμα εμπόδιζε αντικειμενικά την δημιουργία ευρύτερων συσπειρώσεων και χάθηκαν πολλοί δήμοι που θα μπορούσαν να κερδηθούν .

Αλλά και σ αυτούς τους λίγους για τα δεδομένα των συγκυριών που κερδήθηκαν παρατηρήθηκε μεγάλη διαφορά των ψήφων και ποσοστών που πήρε η παράταξη με τις ψήφους που πήρε το κόμμα και παρατηρήθηκε το φαινόμενο ο δήμαρχος να συγκεντρώσει στον δεύτερο γύρο πάνω απο 55% και στις αμέσως επόμενες εκλογές για το κοινοβούλιο το κόμμα να πάρει 5,5% ή και λιγώτερο.

Στους δήμους που τους ελέγχει το ΚΚΕ ο κόσμος που δεν ανήκε στο ΚΚΕ και στήριξε με την ψήφο του την παράταξη του ΚΚΕ παρακολουθεί με κάποια δόση δυσαρέσκειας την δημοτική αρχή να επιτηρείται απο τα κομματικά επιτελεία και να μπερδεύει το ρόλο του δημάρχου με αυτόν του κομματικού στελέχους. Η στελέχωση των δήμων αποφασίζεται απο το κόμμα και δύσκολα αξιοποιούνται άτομα εκτός κομματος.

Το κάλεσμα της δημοτικής αρχής όπως φαίνεται απο τις κοινές ανακοινώσεις για ενεργό συμμετοχή των δημοτών στον αγώνα που δίνει η δημοτική αρχή κατα της αντιλαϊκής και φορομπηχτικης πολιτικής δεν βρίσκει αποδέκτες.

Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Γιατί επιμένει το κόμμα σε αυτη την ταύτιση και το κανει μόνο στην τοπική αυτοδιοίκηση; Κι αν είναι σωστό αυτό, γιατί δεν το κανει στο εργατικό η αγροτικό κίνημα βαφτίζοντας τα σε κινήματα του ΚΚΕ;

Επισης προκύπτει το άλλο μεγάλο ερώτημα: Αν θεωρεί το κόμμα ότι οι δήμοι που «ανήκουν» στο ΚΚΕ παράγουν θετικό έργο υπέρ των λαϊκών στρωμάτων στα πλαίσια των περιθωρίων της συγκεκριμένης πολιτικής της κεντρικής εξουσίας και αν ο αγώνας που δίνουν για να ενημερώσουν και ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για την ανάγκη ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής δίνει προοπτική αγωνιστικής αφύπνισης, γιατί αρνείται μετά βδελυγμίας το μέτωπο και την κυβέρνηση του μετώπου και τα αναθέτει όλα στον σοσιαλισμό θεωρώντας μάταιη την πάλη εντός του συστήματος; 

Όλα δείχνουν ότι, παρά τις δυσκολίες υπάρχουν οι προϋποθέσεις για την δημιουργία του μετώπου και ο τομέας της τοπικής αυτοδιοίκησης προσφέρεται για ευρύτερες συσπειρώσεις πάνω στα άμεσα τοπικά προβλήματα, που όμως η επίλυσή τους συνδέεται με την πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

πηγή: ergatikosagwnas.gr