ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ
ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΤΕΛΟΣ.
ΡΗΞΗ ΜΕ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ Ή ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ;
Μόλις 4μήνες μετά τις εκλογές και οι εξελίξεις στις «διαπραγματεύσεις» της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» (δηλ. την τρόικα) φανερώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την χρεοκοπία της θέσης «ούτε σύγκρουση- ούτε υποταγή».
Με το καλημέρα (Eurogroup 20/2) η κυβέρνηση υποτάχτηκε στις βασικές επιδιώξεις του ευρω-ιερατείου:
– Στην αποδοχή του χρέους με δέσμευση για «πλήρη και έγκαιρη» εξόφλησή του .
– Στην παράταση των νέο-αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων και των δεσμεύσεων τους(βλ. μνημόνια).
– Σε συμφωνία για επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων.
– Στην υποβολή νέων μέτρων για ολοκλήρωση της εκκρεμούς πέμπτης αξιολόγησης.
– Στην αποφυγή κάθε μονομερούς ενέργειας , αντίθετης στο μνημονιακό κεκτημένο. Δηλαδή σε πάγωμα του άτολμου και ανεπαρκούς προγράμματος της Θεσ/νίκης, ακόμα και των προγραμματικών της δηλώσεων.
Ακολούθησε, και συνεχίζεται ακόμα, μαραθώνιος λιστών με δημοσιονομικά μέτρα που ξεκίνησαν από τα 3 και ήδη ξεπερνούν τα 8 δις ευρώ. Στο τραπέζι των συζητήσεων έχουν πλέον μπει οι νέες βίαιες αναδιαρθρώσεις σε ασφαλιστικό, τα εργασιακά, η συνέχιση της φορολεηλασίας (διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητο 12.000 στις καλένδες), ακόμα πιο τολμηρές και σε κρίσιμους παραγωγικούς τομείς ιδιωτικοποιήσεις ώστε να γίνει εύκολη λεία για ντόπια και ξένα τρωκτικά μια φτηνή δημόσια περιουσία. Οι περιβόητες κόκκινες γραμμές ξεθωριάζουν.
Τους μήνες αυτούς αποδείχτηκε ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν είναι «εταίροι». Ότι χρησιμοποιούν την κλασική συνταγή ιμπεριαλιστών – οικονομικών δολοφόνων, δημιουργούν οικονομική ασφυξία για να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους. Ότι κάθε λαϊκή κυριαρχία τούς είναι εχθρική.
Αυτή είναι η πραγματικότητα της σημερινής ΕΕ. Αυτός είναι ο δρόμος των ευρωπαϊκών πολυεθνικών και των τραπεζιτών για ξεπέρασμα της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού και την οικονομική, πολιτική και ιδεολογική κρίση της «Ενωμένης Ευρώπης». Θέλουν να στείλουν το μήνυμα ότι καμιά παρέκκλιση δεν επιτρέπεται.
Ο μνημονιακός πολιτικός θίασος επιβεβαίωσε τον αντιδραστικό του ρόλο. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, συστημικά παπαγαλάκια στα ΜΜΕ και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα συναγωνίζονται στα ψέματα και τις τερατολογίες για κατατρομοκράτηση του λαού. Το μότο είναι μονότονο: «πάση θυσία στο ευρώ για να αποφύγουμε τον Αρμαγεδδώνα».
Η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, δέσμια των φιλοΕΕ ιδεοληψιών της, συνεχίζει να καλλιεργεί αυταπάτες περί έντιμου συμβιβασμού με τους ευρω-φονιάδες. Προσπαθεί εναγωνίως απλά να μεταθέσει πιο πίσω τις πιο επώδυνες αποφάσεις. Μάταιος κόπος. Όσο συνεχίζεται η «διαπραγμάτευση» στο έδαφος του αντίπαλου, με τους κανόνες της ευρωζώνης και της ΕΕ το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.
Όσο η κυβέρνηση αποφεύγει- όπως ο διάβολος το λιβάνι- την οργανωμένη και σχεδιασμένη ρήξη με το Ευρώ και την ΕΕ, η ταπεινωτική συνθηκολόγηση γίνεται αναπόφευκτη. Ακόμα και αν μετατεθούν για λίγο κάποια σκληρά μέτρα, ακόμα και αν προσωρινά νομοθετηθεί κάποιο μικρό υποσύνολο του κυβερνητικού προγράμματος , η παραμονή στην ευρωζώνη προϋποθέτει νέο πρόγραμμα και νέα δάνεια. Φέρνει διαρκή μνημόνια εξόντωσης, με αφετηρία το καλοκαίρι, ανεξάρτητα ονομασίας και περιτυλίγματος. Η μόνη ίσως διαφορά θα βρίσκεται αυτή τη φορά στην υπογραφή: Πρώτη φορά Αριστερά.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που κυβερνά στο όνομα της αριστεράς, δεν ανατρέπει το μνημονιακό πλαίσιο, ετοιμάζει μέτρα που δεν αναιρούν αλλά συνεχίζουν την επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, ασκεί σε τελική ανάλυση, πολιτική διαχείρισης του αστικού κράτους εντός του πλαισίου της ευρωζώνης και της ΕΕ.
Ας το πάρουμε απόφαση:
Ή συμβιβαζόμαστε με την μνημονιακή κόλαση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό ή αποφασίζουμε να βγούμε συντεταγμένα από την σύγχρονη φυλακή των λαών: Την ΕΕ, το ΔΝΤ, το καθεστώς της εκμετάλλευσης. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Η κυβερνητική πολιτική του συμβιβασμού και της υποταγής πρέπει να ηττηθεί, από ένα ρωμαλέο κίνημα ανατροπής. Με ένα λαό πρωταγωνιστή και αποφασισμένο να υπερασπίσει με κάθε τρόπο και μέχρι τέλους τα ζωτικά συμφέροντα του, υπάρχει πραγματική ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα. Οι αγώνες των τελευταίων ημερών, όπως επισχέσεις εργασίας και η απεργία στα νοσοκομεία, στα ΕΛΠΕ ή στο ιδιωτικό τομέα είναι ελπιδοφόρα σημεία της δυνατότητας μιας νέας ανάτασης του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Η πολιτική Συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ- ΜΑΡΣ καλεί σε αγωνιστική συστράτευση ,σε μια μεγάλη νικηφόρα αντεπίθεση όλους όσους πασκίζουν για μια άλλη πορεία του εργαζόμενου λαού και του τόπου.
– Όλους όσους βαδίσαμε μαζί στους δρόμους της πάλης ενάντια στα μνημόνια.
– Όλους όσους καταλαβαίνουν ότι η υπογραφή της αριστεράς σε μια νέα μνημονική συμφωνία θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις για τον λαό και την αριστερά και στηρίζουν το δυνάμωμα μιας «άλλης αριστεράς».
– Όσων επιμένουν στον άλλο δρόμο στην ελληνική κοινωνία για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, το ξήλωμα των μνημονίων, την ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, την ταπεινωτική ευρωεπιτροπεία, συνολικά, σε έναν δρόμο ρήξης και ανατροπής.
– Όσους κατανοούν την αναποτελεσματικότητα των μοναχικών δρόμων, τα αδιέξοδα της κομματικής περιχαράκωσης αλλά και τις καταστροφικές συνέπειες της ιδιώτευσης και της εξατομίκευσης.
Καλούμε ειδικά όλες τις μαχόμενες αριστερές δυνάμεις να μπουν μπροστά με ανιδιοτέλεια και να επιβάλλουν με την πλατιά πολιτική συνεργασία και την ασίγαστη πάλη τους:
– Aκύρωση τώρα της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Σταμάτημα κάθε «διαπραγμάτευσης» με τους ευρω-εκβιαστές, καμιά νέα συμφωνία. Να ξηλωθούν όλο το πλέγμα των μνημονιακών μέτρων και των βάρβαρων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, να πετύχουμε ουσιαστικές κατακτήσεις.
– Να αποτραπεί κάθε προσπάθεια υπογραφής νέας δανειακής σύμβασης. Καταγγελία αυτών που έχουν ήδη υπογραφεί.
– Μονομερής στάση πληρωμών για διαγραφή του χρέους τώρα. Δεν το δημιούργησε ο κόσμος της εργασίας, δεν το αναγνωρίζει, και δεν πρόκειται να το πληρώνει.
– Εθνικοποίηση των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με εργατικό –κοινωνικό έλεγχο.
– Γενναία μέτρα ανακούφισης και βελτίωσης της ζωής των λαϊκών στρωμάτων μέσω φορολόγησης του πλούτου και ριζικών μέτρων χτυπήματος της οικονομικής και πολιτικής του δύναμης. Σταθερή και αξιοπρεπής δουλειά για όλους.
Προϋπόθεση για αυτά είναι η έξοδος από την ευρωζώνη, (για την ανάκτηση εθνικής νομισματικής πολιτικής), η απείθεια στο συνολικό αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ και η αποδέσμευση από αυτήν. Όσο παραμένουμε εντός του ευρωενωσιακού «Λάκκου των Λεόντων» θα είμαστε σαν το αγκιστρωμένο ψάρι.
Ο δρόμος αυτός -για έξοδο από την κρίση χωρίς μνημόνια, χρέος, ευρώ και ΕΕ-δεν είναι περίπατος σε ανθόσπαρτους δρόμους ,αποτελεί όμως την μόνη φιλολαϊκή διέξοδο.
Με την ολόπλευρη προστασία και αξιοποίηση των πλούσιων συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της χώρας, με την πρωτοβουλία, την αυτενέργεια και αυτό-οργάνωση των εργαζόμενων τάξεων, απέναντι στην στυγνή εκμετάλλευσή τους. Με την ανύψωση του συλλογικού πνεύματος και της συντροφικότητας τους.
Με την συνεργασία και αλληλεγγύη με όλους τους λαούς.
Με την μετωπική ανατρεπτική Αριστερά στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων, τολμηρά στην πρώτη γραμμή .Σε ένα διαρκή αγώνα για να ηγεμονεύσουν τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα. Για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
Αθήνα 22 Μάη 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου