Αλέκος Γούλας: Η δημιουργική κουλτούρα της «Γιορτής Πιάνου και Τέχνης»

«Δεν επαγγέλλομαι μια πολιτιστική επανάσταση. Είμαι η επανάσταση! Αυτό  που περιγράφω είναι η «Νέα Τέχνη», εκείνη που δεν πληρώνει και δεν πληρώνεται αλλά μοιράζει απλόχερα στο κοινό τους καρπούς της. Είναι εκείνη που περιγράφει την αγωνία του ανθρώπου μπρος στον «ιερό τρόμο», να δομήσει και να αποδομήσει συνειδήσεις, όνειρα, στόχους, αξίες και να διαμορφώσει αισθητική εκεί που η ασκήμια οργιάζει.»

                      Απόσπασμα από το θεατρικό μονόλογο του Χάρη Κανάκη με τίτλο «Meditation no.12 ».

Με εικόνες και σκέψεις από αυτές που σε κάνουν αισιόδοξο και απαισιόδοξο μαζί, έφυγα από το Πνευματικό Κέντρο της Νέας Φιλαδέλφειας όταν τελείωσε η γιορτή πιάνου και τέχνης που οργάνωσε ο συμπολίτης μας συνθέτης και πιανίστας  Χάρης Κανάκης την περασμένη εβδομάδα.

Στη λιτή αλλά εκφραστική  αυτή παράσταση μαθητές  του Χάρη Κανάκη ερμήνευσαν στο πιάνο έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών ενώ  φίλοι και συνεργάτες του ταξίδεψαν το κοινό με μουσικές νότες, τραγούδησαν και  χόρεψαν.  Ο ίδιος ο Χ.Κ.  αυτοσχεδίασε μελωδικά με στίγμα που  απελευθερώνει την φαντασία και έκλεισε την εκδήλωση με μια  μουσική επιλογή από τον  παγκόσμιο κινηματογράφο.

Εκδηλώσεις αυτής της μορφής βοηθούν στην προώθηση μιας κουλτούρας τέχνης που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους. Θα έλεγα  ότι αποτελούν έμπρακτα παραδείγματα δια-θεματικότητας και συνθετικής εργασίας: ποίηση, μουσική, ιστορία, λογοτεχνία,  θεατρική έκφραση, χορογραφία, σκηνική παρουσία, αφηγηματικές και ερμηνευτικές τεχνικές.

Δυστυχώς η καλλιτεχνική έκφραση, η θεατρική αγωγή, η μουσική εκπαίδευση, η δημιουργικότητα στην αισθητική αγωγή και όχι μόνο υφίστανται μεν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αλλά ελλειμματικά, ενώ παρέχονται μόνο στη συμβατική ή διεκπεραιωτική τους εκδοχή, αφού ουδέποτε κρίθηκε αναγκαίο να αναπτυχθεί μια βαθιά πολιτισμική παιδεία με στόχο την κριτική σκέψη, τη συλλογική μνήμη, τη δημιουργική κουλτούρα, την πνευματική χειραφέτηση των νέων ανθρώπων. Ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της τέχνης και του πολιτισμού μέσα στο εκπαιδευτικό μας γίγνεσθαι είναι σήμερα μονόδρομος .

Ο συμπολίτης μας Χάρης Κανάκης βάζει το δικό του πολιτιστικό  λιθαράκι, μέσω μιας απόπειρας που ξεφεύγει από τα όρια του τοπικού. Ας τον ακολουθήσουν κι άλλοι.