"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν.
Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr
Διαβάζοντας στα «βιβλία ιστορίας» της Μαΐλειας πλευράς τα σχετικά με τις βουλευτικές εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951, κάνει εντύπωση πως πέρα από το αν θα ήταν υποψήφιοι βουλευτές της ΕΔΑ ο Νίκος Μπελογιάννης και ο Νίκος Πλουμπίδης και πώς υποδέχτηκαν την πρόταση οι της ΕΔΑ αναλαβόντες την ευθύνη, αντλώντας από γραφόμενα του Σπύρου Λιναρδάτου, περιορίζονται κατά τα λοιπά σε δύο αναφορές του αστικού τύπου («Βήμα», «Καθημερινή») που έχουν περάσει σε απόφαση ολομέλειας της κεντρικής επιτροπής του κόμματος στο εξωτερικό ευρισκομένης, για ν” αναφερθούν στις εκλογές αυτές – ελλιπέστατη προσέγγιση κρίσιμων στιγμών της ιστορίας μας, και όπως και τότε επιδίωξη να επιβληθεί το δικό τους, αδιαφορώντας για το ότι με το ντρόπο τους δεν οδηγούμασταν στο αναγκαίο τότε και στην αλήθεια των πραγμάτων σήμερα.
Παιδιά ήμασταν τότε, μα αντιλαμβανόμασταν αρκετά, και την εφηβεία και την νιότη μας σφράγισαν τα γιατί των απλών ανθρώπων για τα αλλοπρόσαλλα και ανεύθυνα μιας ηγεσίας που απέδειξε πως δεν διέθετε κοινό νου…
Μερικές παραγράφους θα καταχωρήσω σήμερα στον «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» γι” αυτές τις βουλευτικές εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 – είναι θαρρώ αρκετές για να μας δώσουν πληρέστερη εικόνα του τι, του πώς, του πότε και ποιοι, χωρίς αποσιωπήσεις επί κρισίμων!
Και πρώτα ότι στον Χαιρετισμό της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ προς τον Ελληνικό λαό σημειωνόταν:
«Ελληνικέ λαέ! Πύκνωσε άφοβα και αποφασιστικά τις γραμμές της ΕΔΑ. Συγκεντρώσου σε μάζα πυκνή γύρω από τα συνθήματά της. Δείξε σε όλους την αμετάτρεπτη θέλησή σου να επιβάλεις την γαλήνη, την ησυχία, την συναδέλφωση. Να καταργήσεις το περιχαρακωμένο στρατόπεδο που είναι σήμερα η Ελλάδα και που πίσω απ” αυτό στενάζουν τα καλύτερα παιδιά σου, οι χιλιάδες των φυλακισμένων και εξορίστων και μαζί μ” αυτούς όλοι οι εργαζόμενοι Έλληνες!»
Ποιοι τα υπέγραφαν αυτά, δυο μόλις χρόνια μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού τον Αύγουστο του 1949, και ενώ οι «ανταρτοομάδες» στοίχειωναν ακόμη τότε την Ζαχαριαδική σκέψη και πράξη, παρεμποδίζοντας το έργο της νόμιμης «ορθόδοξης» Αριστεράς, που είχε το καθήκον να ανταποκριθεί στην ανάγκη των λαϊκών στρωμάτων και της πατρίδας να πάρουν τα πράγματα μια στροφή προς την ειρηνική δημοκρατική εξέλιξη;
Να ποιοι τα υπέγραφαν: ο Γιάννης Πασαλίδης (Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος), ο Μιχάλης Κύρκος (Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κόμμα), ο Δημήτρης Μαριόλης (Δημοκρατικός Συναγερμός), ο Ιωάννης Κοκορέλης (Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών) και ο Σταμάτης Χατζήμπεης (Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων).
Καταχωρώ τώρα μια παράγραφο από την ομιλία του Προέδρου της ΕΔΑ Γιάννη Πασαλίδη στην προεκλογική συγκέντρωση της ΕΔΑ στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης στις 3 Σεπτεμβρίου 1951, η οποία παρά την αστυνομοκρατία και μεγάλη ήταν, αλλά και ενθουσιώδης:
«Εμείς είμαστε οι Έλληνες που αγωνιζόμαστε για τα δίκαια του λαού μας. Εμείς είμαστε οι Έλληνες που δοξάζουμε τον Παρθενώνα σαν ενσάρκωση του ελεύθερου πνεύματος του Ελληνισμού, που είναι ολότελα αντίθετο προς το σκοτεινό πνεύμα που συμβολίζει η Μακρόνησος. Εμείς είμαστε οι Έλληνες που δοξάζουμε την βασανισμένη Ελλάδα, και τρεις φορές θα δοξάσουμε την Ελλάδα της ειρήνης, της δημοκρατίας, της αμνηστίας».
Και μια παράγραφο από την ομιλία του Προέδρου της ΕΔΑ Γιάννη Πασαλίδη στην προεκλογική συγκέντρωση των Αθηνών, που πραγματοποιήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1951, σε συνθήκες ανάλογες της συγκέντρωσης της Θεσσαλονίκης, καταχωρώ αμέσως παρακάτω:
«Η πολιτεία των κυβερνήσεων της εξαετίας (1945 έως 1951 δηλαδή) υπήρξε πολιτεία των καταχρήσεων, της ηθικής καταπτώσεως και διαφθοράς που υποδούλωσε την χώρα μας στα ξένα συμφέροντα, κατήργησε τις συνταγματικές ελευθερίες και ωδήγησε τον λαό μας κάτω από τους υπέρογκους εξοπλισμούς, στην οικονομική εξαθλίωση. Η ΕΔΑ θ” αγωνισθή να πάψουν να στέλνονται τα παιδιά της Ελλάδας στην Κορέα για τα ξένα συμφέροντα. Θα αγωνισθή για την δημοκρατικοποίηση της Ελλάδας, για την κατάργηση του Νόμου 509 (/1947) και των Επιτροπών Ασφαλείας. Η ΕΔΑ θα επιδιώξει ίση φιλία με όλες τις Δυνάμεις που αναγνωρίζουν και σέβονται την ανεξαρτησία της Ελλάδας και τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού».
Τελειώνω, επί του παρόντος, με μια παράγραφο από την ομιλία του Δημήτρη Μαριόλη στην προεκλογική συγκέντρωση του Πειραιά, παράγραφο όλως χαρακτηριστική:
«Η έντονος προσπάθεια η οποία κατεβλήθη από μέρους της ΕΔΑ Πειραιώς και η πολύτιμος συνδρομή της νεολαίας, συνέβαλον ώστε να κατορθωθή σε μικρό χρονικό διάστημα να υπερνικηθούν τα εμπόδια, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε ούτε μια πεντάρα και από ελάχιστες προσφορές τις οποίες πρόσφεραν αυθορμήτως οι εργαζόμενοι, κατωρθώθη να εκτυπωθούν μόνο τα ψηφοδέλτια, ένα μέρος των οποίων έγινε επί πιστώσει. Σημειωτέον ότι δεν κατέστη δυνατόν, λόγω ελλείψεως οικονομικών μέσων, να εκτυπωθή ούτε μία προκήρυξις προς τον Πειραϊκόν λαόν και να λειτουργήσει κατάλληλον εκλογικόν κέντρον».
Διαβάζοντας στα «βιβλία ιστορίας» της Μαΐλειας πλευράς τα σχετικά με τις βουλευτικές εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951, κάνει εντύπωση πως πέρα από το αν θα ήταν υποψήφιοι βουλευτές της ΕΔΑ ο Νίκος Μπελογιάννης και ο Νίκος Πλουμπίδης και πώς υποδέχτηκαν την πρόταση οι της ΕΔΑ αναλαβόντες την ευθύνη, αντλώντας από γραφόμενα του Σπύρου Λιναρδάτου, περιορίζονται κατά τα λοιπά σε δύο αναφορές του αστικού τύπου («Βήμα», «Καθημερινή») που έχουν περάσει σε απόφαση ολομέλειας της κεντρικής επιτροπής του κόμματος στο εξωτερικό ευρισκομένης, για ν” αναφερθούν στις εκλογές αυτές – ελλιπέστατη προσέγγιση κρίσιμων στιγμών της ιστορίας μας, και όπως και τότε επιδίωξη να επιβληθεί το δικό τους, αδιαφορώντας για το ότι με το ντρόπο τους δεν οδηγούμασταν στο αναγκαίο τότε και στην αλήθεια των πραγμάτων σήμερα.
Παιδιά ήμασταν τότε, μα αντιλαμβανόμασταν αρκετά, και την εφηβεία και την νιότη μας σφράγισαν τα γιατί των απλών ανθρώπων για τα αλλοπρόσαλλα και ανεύθυνα μιας ηγεσίας που απέδειξε πως δεν διέθετε κοινό νου…
Μερικές παραγράφους θα καταχωρήσω σήμερα στον «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» γι” αυτές τις βουλευτικές εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 – είναι θαρρώ αρκετές για να μας δώσουν πληρέστερη εικόνα του τι, του πώς, του πότε και ποιοι, χωρίς αποσιωπήσεις επί κρισίμων!
Και πρώτα ότι στον Χαιρετισμό της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ προς τον Ελληνικό λαό σημειωνόταν:
«Ελληνικέ λαέ! Πύκνωσε άφοβα και αποφασιστικά τις γραμμές της ΕΔΑ. Συγκεντρώσου σε μάζα πυκνή γύρω από τα συνθήματά της. Δείξε σε όλους την αμετάτρεπτη θέλησή σου να επιβάλεις την γαλήνη, την ησυχία, την συναδέλφωση. Να καταργήσεις το περιχαρακωμένο στρατόπεδο που είναι σήμερα η Ελλάδα και που πίσω απ” αυτό στενάζουν τα καλύτερα παιδιά σου, οι χιλιάδες των φυλακισμένων και εξορίστων και μαζί μ” αυτούς όλοι οι εργαζόμενοι Έλληνες!»
Ποιοι τα υπέγραφαν αυτά, δυο μόλις χρόνια μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού τον Αύγουστο του 1949, και ενώ οι «ανταρτοομάδες» στοίχειωναν ακόμη τότε την Ζαχαριαδική σκέψη και πράξη, παρεμποδίζοντας το έργο της νόμιμης «ορθόδοξης» Αριστεράς, που είχε το καθήκον να ανταποκριθεί στην ανάγκη των λαϊκών στρωμάτων και της πατρίδας να πάρουν τα πράγματα μια στροφή προς την ειρηνική δημοκρατική εξέλιξη;
Να ποιοι τα υπέγραφαν: ο Γιάννης Πασαλίδης (Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος), ο Μιχάλης Κύρκος (Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κόμμα), ο Δημήτρης Μαριόλης (Δημοκρατικός Συναγερμός), ο Ιωάννης Κοκορέλης (Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών) και ο Σταμάτης Χατζήμπεης (Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων).
Καταχωρώ τώρα μια παράγραφο από την ομιλία του Προέδρου της ΕΔΑ Γιάννη Πασαλίδη στην προεκλογική συγκέντρωση της ΕΔΑ στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης στις 3 Σεπτεμβρίου 1951, η οποία παρά την αστυνομοκρατία και μεγάλη ήταν, αλλά και ενθουσιώδης:
«Εμείς είμαστε οι Έλληνες που αγωνιζόμαστε για τα δίκαια του λαού μας. Εμείς είμαστε οι Έλληνες που δοξάζουμε τον Παρθενώνα σαν ενσάρκωση του ελεύθερου πνεύματος του Ελληνισμού, που είναι ολότελα αντίθετο προς το σκοτεινό πνεύμα που συμβολίζει η Μακρόνησος. Εμείς είμαστε οι Έλληνες που δοξάζουμε την βασανισμένη Ελλάδα, και τρεις φορές θα δοξάσουμε την Ελλάδα της ειρήνης, της δημοκρατίας, της αμνηστίας».
Και μια παράγραφο από την ομιλία του Προέδρου της ΕΔΑ Γιάννη Πασαλίδη στην προεκλογική συγκέντρωση των Αθηνών, που πραγματοποιήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1951, σε συνθήκες ανάλογες της συγκέντρωσης της Θεσσαλονίκης, καταχωρώ αμέσως παρακάτω:
«Η πολιτεία των κυβερνήσεων της εξαετίας (1945 έως 1951 δηλαδή) υπήρξε πολιτεία των καταχρήσεων, της ηθικής καταπτώσεως και διαφθοράς που υποδούλωσε την χώρα μας στα ξένα συμφέροντα, κατήργησε τις συνταγματικές ελευθερίες και ωδήγησε τον λαό μας κάτω από τους υπέρογκους εξοπλισμούς, στην οικονομική εξαθλίωση. Η ΕΔΑ θ” αγωνισθή να πάψουν να στέλνονται τα παιδιά της Ελλάδας στην Κορέα για τα ξένα συμφέροντα. Θα αγωνισθή για την δημοκρατικοποίηση της Ελλάδας, για την κατάργηση του Νόμου 509 (/1947) και των Επιτροπών Ασφαλείας. Η ΕΔΑ θα επιδιώξει ίση φιλία με όλες τις Δυνάμεις που αναγνωρίζουν και σέβονται την ανεξαρτησία της Ελλάδας και τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού».
Τελειώνω, επί του παρόντος, με μια παράγραφο από την ομιλία του Δημήτρη Μαριόλη στην προεκλογική συγκέντρωση του Πειραιά, παράγραφο όλως χαρακτηριστική:
«Η έντονος προσπάθεια η οποία κατεβλήθη από μέρους της ΕΔΑ Πειραιώς και η πολύτιμος συνδρομή της νεολαίας, συνέβαλον ώστε να κατορθωθή σε μικρό χρονικό διάστημα να υπερνικηθούν τα εμπόδια, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε ούτε μια πεντάρα και από ελάχιστες προσφορές τις οποίες πρόσφεραν αυθορμήτως οι εργαζόμενοι, κατωρθώθη να εκτυπωθούν μόνο τα ψηφοδέλτια, ένα μέρος των οποίων έγινε επί πιστώσει. Σημειωτέον ότι δεν κατέστη δυνατόν, λόγω ελλείψεως οικονομικών μέσων, να εκτυπωθή ούτε μία προκήρυξις προς τον Πειραϊκόν λαόν και να λειτουργήσει κατάλληλον εκλογικόν κέντρον».
Κώστας Π. Παντελόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου