Παταγώδης η αποτυχία της επικοινωνιακής επίθεσης Μελισσανίδη

Λογικά ολοκληρώθηκε το τελευταίο κύμα επικοινωνιακής επίθεσης των επιχειρηματικών συμφερόντων. Για την αφετηρία του, χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή η γνωμοδότηση του Επιμελητήριου Περιβάλλοντος, η οποία απέδειξε πως η ΜΠΕ του γηπέδου που παραμένει σε διαβούλευση, έχει τόσες ελλείψεις και ανεπάρκειες που την καθιστούν αντεπιστημονικό «κουρελόχαρτο».

Αυτό το τελευταίο επικοινωνιακό κύμα με στόχο το ξεγέλασμα των οπαδών που εξαγγέλθηκε εν χορδαίς και οργάνοις, ως «τσουνάμι» που θα σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα του, αποδείχτηκε πομφόλυγα.

 

Αρχικά ζητήθηκε συνάντηση με τον υπουργό ΠΑΠΕΝ Πάνο Σκουρλέτη, που τους άφησε στο περίμενε. Μέχρι τη στιγμή που ο Δήμος διευκόλυνε την κατάσταση και ζήτησε τριμερή.

 

Στη συνέχεια πήραν την πρωτοβουλία για την αποτυχημένη μάζωξη σε καφετέρια, φορέων, καταστηματαρχών, παλαίμαχων και δημοτικών συμβούλων.

 

Σε αυτή παραβρέθηκαν μόνο οι δυο από τους τρεις δημοτικούς συμβούλους του συνδυασμού του Γιώργου Αράπογλου. Σύμφωνα δε με το ρεπορτάζ, συνοδευόταν και με ακόμη 5-6 στελέχη του συνδυασμού του. Εκτός από την ιδιοκτήτρια της καφετέριας, δεν ξέρω αν παραβρέθηκε άλλος καταστηματάρχης. Ήταν 2-3 παλαίμαχοι, ένας πρώην Πρόεδρος της ΠΑΕ, κάποιοι δημοσιογράφοι των οπαδικών ΜΜΕ, οι ομιλητές, ίσως και κανένας περίεργος…

 

Στη συνέχεια ζητήθηκε ραντεβού από την Περιφέρεια. Πραγματοποιήθηκε και η εμφάνιση τους ήταν τραγική. Ένας Μελισσανίδης να γλείφει εντός κι εκτός συνάντησης τη Ρένα Δούρου, και να την εκλιπαρεί να γράψει ιστορία. Προφανώς κατανοώντας πως ο ίδιος διαπιστωμένα, δεν έχει καμιά δυνατότητα αλλά και διάθεση να γράψει ιστορία. Το δελτίο τύπου της Περιφέρειας που ακολούθησε περιέγραψε το φιάσκο που προηγήθηκε.

 

Τέλος ήρθε το ραντεβού που κλείστηκε, με ατυχή κατά τη γνώμη μου πρωτοβουλία του Δήμου, η οποία οφείλεται στις ασφυχτικές πιέσεις που δέχεται από ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση. Τι έγινε τελικά εκεί;

 

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, εισηγούμενος ο Δήμαρχος το θέμα, δέχτηκε επίθεση από το Δ. Μελισσανίδη. Αφορούσε εναλλακτική πρόταση βασισμένη στη γνωμοδότηση του Επιμελητήριου Περιβάλλοντος, το οποίο πρότεινε ως τόπο υλοποίησης του σχεδίου το χώρο της πρώην Ρενό. Με θράσος που καμιά ιδιότητα του δεν επιτρέπει, διέκοψε το Δήμαρχο για να του υποδείξει να πάει να κάνει εκεί δημαρχείο!

 

Στη συνέχεια συνέχισε σε επιθετικό ύφος και προσπαθώντας να κάμψει τις αντιστάσεις, απείλησε να φέρει στο οικόπεδο που έχει παραχωρηθεί στην ΑΕΚ, πρόσφυγες και τσιγγάνους! Στο ίδιο ρηχό επίπεδο επανέλαβε τα γνωστά πως ο Δήμαρχος είναι ολυμπιακάκιας κλπ.

 

Αυτές οι αντιδράσεις όμως δείχνουν κάτι από τα παρακάτω, ή συνδυασμό τους. Κάποιος που γίνεται επιθετικός, το κάνει συνειδητά από επιλογή στα πλαίσια μιας ταχτικής εκφοβισμού, αποσυντονισμού, επίδειξης αποφασιστικότητας, επιχείρηση να οδηγήσει τον αντίπαλο σε άμυνα. Όταν δεν το κάνει συνειδητά, τότε αυτό δείχνει απώλεια ψυχραιμίας, χαραχτήρα, αδυναμία ουσιαστικής αντιπαράθεσης.   

 

Βεβαίως όλα τα παραπάνω σχετίζονται και με τον αντίπαλο. Αν σου δίνει ευκαιρίες, ή αν αντίθετα σε αντιμετωπίζει με τρόπο που εξουδετερώνει τις επιθέσεις σου.

 

Διαλέγει κανείς και παίρνει, δεδομένου ότι πήρε απαντήσεις που ασφαλώς δεν περνούσαν από το μυαλό του. Για παράδειγμα όταν είπε πως θα φέρει πρόσφυγες στο οικόπεδο της ΑΕΚ, πήρε απάντηση από το Δήμαρχο, καλοδεχούμενοι! Πώς να συνεχίσει την επίθεση; Έπρεπε να βρει κάτι άλλο, κι όταν χάνεις το στοιχείο του αιφνιδιασμού, και βρίσκεσαι αιφνιδιασμένος, ακόμη κι αν σου κόβει λίγο παραπάνω, δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα.  

 

Στη συνάντηση αυτή, ανάμεσα σε εκείνα που αντιπαρατέθηκαν ήταν το ήθος. Από τη μια επιχειρήματα, από την άλλη απειλές, υπονοούμενα, μαγκιές. Αδυνατώντας το αφεντικό της ΑΕΚ να αποδομήσει τη γνωμοδότηση του Επιμελητήριου Περιβάλλοντος, είπε πως τον προσέγγισαν από αυτό ζητώντας του να τους αναθέσει δουλειές, ώστε να μη κάνουν αρνητική γνωμοδότηση! Αυτές οι ταχτικές όμως, είναι για κουβέντα σε καφενείο, όχι για συνεδριάσεις σε επίπεδο υπουργού και Δήμου.

 

Φυσικά δεν υπάρχει κανείς αιφνιδιασμός από τη μεθοδολογία που επιλέχτηκε. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει τη συκοφαντία που έπεσε στο κενό, σε συνέντευξη τύπου πριν ένα χρόνο από τον ίδιο. Τότε είχε πει στο κλείσιμο της συνέντευξης, πως και καλά είχε επιστολή από εκπρόσωπο τοπικού περιβαλλοντικού συλλόγου, που παίζει ρόλο στο κίνημα των κατοίκων ενάντια στο συγκεκριμένο σχέδιο. Τη διάβασε λοιπόν, και υποτίθεται πως είχε γραφτεί από κάποιον που ήταν έτοιμος να τα πουλήσει όλα, και έκλεινε με αίτημα οικονομικής βοήθειας στο σύλλογο. Αφού διάβασε την υποτιθέμενη επιστολή, ο ίδιος συμπλήρωσε, αυτοί είναι αυτοί που αντιδρούν στην υλοποίηση της «Αγιά Σοφιάς».

 

Πιθανότερο θεωρώ λοιπόν χτες, πως φανταζόταν ότι θα μπορούσε να εξέλθει του υπουργείου χαμογελαστός, ευδιάθετος και αισιόδοξος ότι έδωσε ακόμη μια επιτυχημένη παράσταση. Τελικά δεν τα κατάφερε. Εμφανίστηκε εκνευρισμένος, κι αυτό έγινε γνωστό κι αντιληπτό σε όλους. Δεν είναι άσχετη αυτή η εικόνα με το αποτυχημένο αποτέλεσμα της συνάντησης που προηγήθηκε με την «Αρένα». Δεν πέρασε το δούλεμα στους οπαδούς, και δε βρήκε στρωμένο χαλί όπως ήλπιζε…

 

Τι κέρδισε όμως από αυτές τις προσπάθειες; Δυο «επιτροπές εργασίας».  Μια με την Περιφέρεια, και μια τριμερή με Δήμο και υπουργείο. Αυτά είναι εκείνα που μπορεί να παρουσιάσει στους οπαδούς, για να αγοράσει κι άλλο χρόνο μήπως και βρεθεί κανείς να ρίξει λεφτά για το επιχειρηματικό σχέδιο της «Αγιά Σοφιάς». Λογικά κάθε τόσο η πλευρά το θα διαπιστώνει «εμπόδια» στις συζητήσεις στις επιτροπές, και σε επιλεγμένο χρόνο αυτές θα βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τα φιλικά ΜΜΕ. Κι ελπίζει πως με αυτό τον τρόπο, θα συνεχίσει να μην υλοποιεί το σχέδιο, και οι οπαδοί θα συνεχίζουν να πιστεύουν πως κάποιοι τον εμποδίζουν.

 

Ζυγίζοντας όμως αυτά που έχασε, ο λογαριασμός είναι σε βάρος του. Γιατί οι οπαδοί δεν είναι τόσο ανυποψίαστοι πια, και η αδυναμία του να κατασκευάσει το γήπεδο, έχει καταστεί ολοφάνερη. Ο ισχυρός εμφανίζεται διαρκώς όλο και πιο ανίσχυρος. Ο πανίσχυρος φαίνεται εντελώς αδύναμος μπροστά στη Δούρου, την οποία απελπισμένα καλεί να γράψει ιστορία, και με κολακείες ικετεύει το έλεος της… Για να εισπράξει ένα δελτίο τύπου της Περιφέρειας, που δεν περιλαμβάνει καμιά παραχώρηση!

 

Κι όλα αυτά ενώ διατείνεται σε όλους τους τόνους πως ο νόμος και το ΣτΕ είναι με το μέρος του. Πράγμα που είναι γεγονός. Όπως και οι κυβερνήσεις και τα κόμματα είναι με το μέρος του, πράγμα που αβίαστα προκύπτει από τις ψηφοφορίες στη Βουλή, την ανοχή τους, ή και το σπρώξιμο σε αρκετές περιπτώσεις. Και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ επίσης είναι με το μέρος του.

 

Γι΄ αυτό το λόγο καθένας που έχει λίγο νιονιό, μπορεί να καταλάβει γιατί δεν προχωρά ένα και πλέον χρόνο από τότε που έχει δικαίωμα να εκδώσει οικοδομική άδεια για την «Αγιά Σοφιά», στην έκδοση της. Αλλά επιλέγει μόνιμα και συστηματικά, να δημιουργεί καβγαδάκια, και να κατασκευάζει «εχθρούς».

 

Η πραγματικότητα για τους οπαδούς της ΑΕΚ είναι σκληρή. Πρέπει να εκτιμήσουν αν μπορούν να δουν στο ορατό μέλλον, γήπεδο της ομάδας υπό τη σημερινή ηγεσία της ΑΕΚ, ή όχι. Κάποτε έκαναν αυτή την εκτίμηση με το Γρανίτσα, και φυσικά δεν έπεσαν έξω. Γιατί δυόμισι χρόνια τώρα, μπορεί να είχε εμφανιστεί κάποιος άλλος. Μπορεί να μη χρειαζόταν να πέσει η ομάδα στην τρίτη κατηγορία. Μπορεί να είχε κατασκευαστεί ένα γήπεδο, που δε θα εξυπηρετούσε τον επιχειρηματία αλλά την ομάδα, η οποία έχει ανάγκη από έδρα. Και επειδή και να θέλει να εμφανιστεί κάποιος άλλος, όσο είναι ο Μελισσανίδης αφεντικό, δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί. Γι΄ αυτό καλό είναι να ξανασκεφτούν μερικά πράγματα. Γιατί όλες οι προηγούμενες διοικήσεις όποτε ζήτησαν τη βοήθεια του, εισέπραξαν άρνηση. Κι αυτά δεν ξεχνιούνται…