Βρυξέλλες: Ο εξευτελισμός τους υπήρξε τέλειος (κι ο ζυγός βαρύτερος για τον ελληνικό λαό)

Παραφράζοντας Μανώλη Αναγνωστάκη και αφήνοντας κατά μέρος αυτό που αφορά τον ελληνικό λαό, θα λέγαμε ότι στις Βρυξέλλες, το βράδυ της Παρασκευής 20 Φλεβάρη, συνετελέσθη ο τέλειος εξευτελισμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και προσωπικά του πρωθυπουργού της Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πήρε πάνω του μια ακόμη συμφωνία υποταγής του ελληνικού λαού στο Μνημόνιο της κινεζοποίησης, πετώντας στα σκουπίδια όσα έλεγε και προεκλογικά και μετεκλογικά και θεωρώντας ότι απευθύνεται σε Χαχόλους, σε λαό χωρίς μνήμη και χωρίς κρίση.
 

Βράδυ Παρασκευής, προπαραμονή της τελευταίας Αποκριάς, συντελέστηκε το ξεμασκάρεμα εκείνων που τόσο καιρό τώρα εξαπατούσαν τον ελληνικό λαό με εθνικοπατριωτικές κορόνες και σαλπίσματα αντίστασης. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εγκαταλείποντας για λίγο τη στεγνή προτεσταντική ηθική και υιοθετώντας τη βαλκανική ελευθεριότητα, έδωσε το σύνθημα των πανηγυρισμών στο στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών δανειστών: «Θεωρώ πολύ δύσκολο να εξηγήσει η ελληνική κυβέρνηση το πρόγραμμα που υπέγραψε στους ψηφοφόρους που την επέλεξαν», δήλωσε χαιρέκακα το ιμπεριαλιστικό κάθαρμα, αναχωρώντας από το φαραωνικό μέγαρο Μπερλεμόντ των Βρυξελλών. Πριν από λίγη ώρα, είχε υποχρεώσει την ελληνική συγκυβέρνηση (αυτή με τους ροζ και μαύρους «αντιμνημονιακούς» κόκκους - ή «στόκους») να υπογράψει μια εξευτελιστική ανακοίνωση πλήρους αποδοχής των όρων που ο ίδιος είχε υπαγορεύσει, και ακριβώς με τον τρόπο και τις διατυπώσεις που είχε υπαγορεύσει.
 

Η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου υπέστη το μοιραίο. Το προδιαγεγραμμένο για κάθε αστική δύναμη που εκπροσωπεί τον ψωραλέο ελληνικό καπιταλισμό και προσπαθεί να διαπραγματευτεί με τις κεντροευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτές τις δυνάμεις, για τις οποίες η ΕΕ δεν είναι «η Ευρώπη της ισότητας και της αλληλεγγύης», όπως ανερυθρίαστα λένε οι πολιτικοί απατεώνες τύπου Τσίπρα, αλλά μια συμφωνία για το μοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής στο ευρωπαϊκό έδαφος, σύμφωνα με τη δύναμη του κεφαλαίου που κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη διαθέτει. Τα σοφά λόγια του Λένιν, πριν από ακριβώς έναν αιώνα, επιβεβαιώθηκαν για μια ακόμη φορά. Ο εξευτελισμός του Τσίπρα, του Μπαρουφάκη και των υπόλοιπων αστέρων της σημερινής συγκυβέρνησης θα ήταν για αποκριάτικα γέλια, αν αυτός ο εξευτελισμός δεν σήμαινε ταυτόχρονα συνέχιση της βαρβαρότητας για τον ελληνικό λαό, μεγάλο κομμάτι του οποίου πίστεψε στα παραμύθια τους και επένδυσε πολλά σ’ αυτούς τους αγύρτες, που τώρα τους «γλεντάνε» ο Σόιμπλε, ο Ντεϊσελμπλούμ, η Λαγκάρντ και το υπόλοιπο ιμπεριαλιστικό σκυλολόι.
 

Οποιος/α αρέσκεται στο παραμύθιασμα και στη μασκαράτα μπορεί να περιοριστεί στα non paper του Παππά, στις παπάρες του Γαβρήλου και στις μπαρούφες του Μπαρουφάκη. Οταν συνέλθει από το «χανγκόβερ» του καρναβαλιού, ίσως να θελήσει να μάθει και κάτι περισσότερο. Οποιος/α, όμως, θέλει να μάθει την αλήθεια δεν έχει παρά να διαβάσει το ανακοινωθέν που εξέδωσε το Eurogroup στις 9 το βράδυ της  20ής Φλεβάρη του 2015. Το αγγλικό κείμενο μπορείτε να το βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του Eurogroup (εδώ). Εμείς παραθέτουμε την ελληνική μετάφραση (οι εμφάσεις είναι δικές μας), υπενθυμίζοντας πως όπου γίνεται λόγος για «θεσμούς» πρόκειται για την τρόικα, η οποία εξακολουθεί να έχει την ίδια σύνθεση που είχε την τελευταία φορά που ήρθε στην Αθήνα (Γκογιάλ, Κοστέλο, Μαζούχ):
 

«Το Eurogroup επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής οι οποίες ανελήφθησαν από την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια. Κατά τη διάρκεια των λίγων τελευταίων εβδομάδων διεξαγάγαμε, από κοινού με τους θεσμούς, έναν εντατικό και εποικοδομητικό διάλογο με τις νέες ελληνικές αρχές και καταλήξαμε σε μια κοινή θέση σήμερα.
 

Το Γιούρογκρουπ σημειώνει, στο πλαίσιο της υπάρχουσας διευθέτησης, το αίτημα των ελληνικών αρχών για την παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Facility Agreement, MFFA), η οποία θεμελιώνεται σε ένα σύνολο δεσμεύσεων. Ο σκοπός της παράτασης αυτής είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της τρέχουσας διευθέτησης, με την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας η οποία θα εξετασθεί από κοινού με τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς. Αυτή η παράταση θα γεφυρώσει επίσης το χρόνο που θα απαιτηθεί για τις συζητήσεις για μια ενδεχόμενη διάδοχη διευθέτηση ανάμεσα στο Γιούρογκρουπ, τους θεσμούς και την Ελλάδα.
 

Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν έναν πρώτο κατάλογο μεταρρυθμιστικών μέτρων, στη βάση της τρέχουσας συμφωνίας, μέχρι τη Δευτέρα 23 Φλεβάρη. Οι θεσμοί θα εκφέρουν μια πρώτη άποψη για το εάν αυτή είναι επαρκώς συνεκτική ώστε να αποτελέσει ένα έγκυρο σημείο εκκίνησης για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Ο κατάλογος αυτός θα εξειδικευτεί περαιτέρω και κατόπιν θα συμφωνηθεί με τους θεσμούς ως τα τέλη του Απριλίου.
 

Μόνον η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης του παραταθέντος προγράμματος από τους θεσμούς θα επιτρέψει με τη σειρά του την οποιαδήποτε εκταμίευση της εναπομείνασας δόσης από το τρέχον πρόγραμμα του ΕΤΧΣ και τη μεταφορά των κερδών του 2014 από το πρόγραμμα SMP. Αμφότερες υπόκεινται στην έγκριση του Γιούρογκρουπ.
 

Ενόψει της αξιολόγησης από τους θεσμούς η Ευρωομάδα συμφωνεί ότι τα κεφάλαια, τα οποία είναι ως τώρα διαθέσιμα στο ΤΧΣ, θα πρέπει να διακρατηθούν από το ΕΤΧΣ (EFSF), άνευ δικαιώματος τρίτων, για τη διάρκεια της παράτασης της MFFA. Τα κεφάλαια θα συνεχίσουν να είναι διαθέσιμα κατά τη διάρκεια της παράτασης της MFFA και να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για τα κόστη ανακεφαλαιοποίησης και εκκαθάρισης τραπεζών. Θα μπορούν να εκταμιευθούν κατόπιν αιτήματος με απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας / του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού.
 

Υπό αυτό το φως καλωσορίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεργαστούν στενά με τους ευρωπαϊκούς και τους διεθνείς θεσμούς και εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζουμε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ. Συμφωνήσαμε επίσης ότι το ΔΝΤ θα συνεχίσει να διαδραματίζει το ρόλο του.
 

Οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν τη σθεναρή δέσμευσή τους σε μια ευρύτερη και βαθύτερη διαδικασία εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα αποσκοπεί στην διαρκή βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης και απασχόλησης, τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και της προαγωγής της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι αρχές δεσμεύονται στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημοσίου τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο οι ελληνικές αρχές ανέλαβαν την ευθύνη να χρησιμοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τη συνεχιζόμενη παροχή τεχνικής βοήθειας.
 

Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως.
 

Οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν επίσης να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους, όπως όριζε το ανακοινωθέν του Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου του 2012. Οι θεσμοί, σε ό,τι αφορά τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015.
 

Υπό το φως αυτών των δεσμεύσεων, καλωσορίζουμε το ότι σε έναν αριθμό πεδίων οι ελληνικές πολιτικές προτεραιότητες μπορούν να συμβάλουν στην ενίσχυση και την καλύτερη εφαρμογή της τρέχουσας διευθέτησης. Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την ανάκαμψη της οικονομίας ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς.
 

Βάσει του αιτήματος, των δεσμεύσεων των ελληνικών αρχών, των γνωμοδοτήσεων των θεσμών και τη σημερινή συμφωνία, θα ξεκινήσουμε τις εθνικές διαδικασίες με σκοπό να καταλήξουμε σε μια οριστική απόφαση για την παράταση της τρέχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης του ΕΤΧΣ για έως και τέσσερις μήνες από το διοικητικό συμβούλιο του ΕΤΧΣ (EFSF). Επίσης καλούμε τους θεσμούς και τις ελληνικές αρχές να ξαναρχίσουν αμέσως το έργο τους που θα επιτρέψει την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
 

Παραμένουμε δεσμευμένοι στη χορήγηση επαρκούς στήριξης στην Ελλάδα ωσότου ανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές εφόσον τηρήσει τις δεσμεύσεις εντός του συμφωνημένου πλαισίου».
 

1. Από άποψη ουσίας, η αίτηση της ελληνικής πλευράς (επιστολή Μπαρουφάκη) για παράταση της δανειακής σύμβασης είχε λύσει το ζήτημα. Η δανειακή σύμβαση εμπεριέχει το Μνημόνιο, ενώ επιπρόσθετα το Μνημόνιο έχει περάσει και σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στο πλαίσιο της λεγόμενης διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος. Γι’ αυτό το θέμα, το οποίο η προπαγάνδα της συγκυβέρνησης προσπαθεί επιμελώς να κρύψει, δείτε αναλυτικά εδώ. Θα μπορούσε το Eurogroup να πάρει μια απλή, τυπική απόφαση, που να λέει: «εγκρίνουμε την αίτηση που υπέβαλε η ελληνική κυβέρνηση για παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης». Νομικά αυτό θα ήταν υπεραρκετό, αφού με την παράταση της δανειακής σύμβασης θα παρατεινόταν αυτόματα και το Μνημόνιο και οι όροι που αυτό περιλαμβάνει (αξιολόγηση από την τρόικα κτλ.).
 

Ομως, η Γερμανία είχε ήδη αποφασίσει να εξευτελίσει τη συγκυβέρνηση. Οχι μόνο γιατί είχε σηκώσει μύτη, αλλά και γιατί έπρεπε να στείλει σε όλους τους λαούς της Ευρώπης ένα μήνυμα αυστηρής πειθαρχίας προς ότι προστάζει το γερμανικό ιμπέριουμ και οι σύμμαχοί του. Οσο ο Τσίπρας, ο Μπαρουφάκης και οι άλλοι επέμεναν να κάνουν σόου σκληρής διαπραγμάτευσης και να απορρίπτουν τα πιο ήπια σχέδια ανακοινώσεων, που για λογαριασμό της Γερμανίας κατέθετε ο Ντεϊσελμπλούμ, τόσο ο Σόιμπλε σκλήραινε τη στάση του, αποφασισμένος στο τέλος να τους εξευτελίσει πλήρως. Να τους εξαναγκάσει να υπογράψουν ένα κείμενο πολύ χειρότερο απ’ αυτά που τους είχε προτείνει στα Eurogroup της 11ης και της 16ης του Φλεβάρη.
 

2. Το ποιος κάνει κουμάντο στην Ευρώπη φάνηκε καθαρά και από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Πρώτα συναντήθηκαν Ντεϊσελμπλούμ, Λαγκάρντ και Σόιμπλε. Σ’ αυτή τη συνάντηση, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών παρέδωσε το τελεσίγραφό του προς την Ελλάδα. Στη συνέχεια, συναντήθηκαν Ντεϊσελμπλούμ, Λαγκάρντ και Μπαρουφάκης, για να παραδώσουν οι δύο πρώτοι το τελεσίγραφο της Γερμανίας. Δύο τα τρίγωνα, ένα το αφεντικό. Ο Σόιμπλε απαξίωσε να παρακαθήσει σε παρασκηνιακή σύσκεψη με τον Μπαρουφάκη, για να μη φανεί ούτε σημειολογικά ότι η Γερμανία κάνει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την Ελλάδα.
 

3.  Η συμφωνία είναι απόλυτα εξευτελιστική για τη νέα ελληνική συγκυβέρνηση, όχι μόνο σε επίπεδο ουσίας, αλλά και σε επίπεδο διατυπώσεων. Αρκεί να κάνει κανείς μια απλή σύγκριση με το προσχέδιο ανακοίνωσης του Ντεϊσελμπλούμ στο Eurogroup της 11ης Φλεβάρη, το οποίο είχε υπογράψει ο Δραγασάκης, αλλά με παρέμβασή του ο Τσίπρας τον υποχρέωσε να πάρει νυχτιάτικα πίσω την υπογραφή του (το προσχέδιο της 11ης του Φλεβάρη, όπως το δημοσίευσαν οι Financial Times, καθώς και ανάλυση για τα γεγονότα σε εκείνο το Eurogroup μπορείτε να διαβάσετε εδώ).
 

4. Αφού έδωσε το σόου της «σκληρής διαπραγμάτευσης», η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου αποφάσισε να υποβάλει αίτημα εξάμηνης παράτασης της δανειακής σύμβασης (και του Μνημονίου, φυσικά). Μόνο που η επιστολή Μπαρουφάκη, με την  οποία διατύπωνε το αίτημα παράτασης, ήταν γραμμένη στο γνωστό προπαγανδιστικό στιλ της συγκυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι έκανε αναφορά και στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
 

Το Μαξίμου, με τα non paper του Παππά, έδινε τη γραμμή: «το Eurogroup έχει δύο επιλογές: ή να δεχτεί το ελληνικό αίτημα ή να το απορρίψει». Οι Γερμανοί και το Eurogroup δεν έχαψαν το ψευτοδίλημμα. Πέταξαν την επιστολή Μπαρουφάκη στα σκουπίδια, δεν τη θεώρησαν ως βάση συζήτησης και στη θέση της έβαλαν το κείμενο του ανακοινωθέντος που εκδόθηκε τελικά, με τον Μπαρουφάκη να το υπογράφει (κατ’ εντολή Τσίπρα όπως ειπώθηκε από το Μαξίμου), κάνοντας γαργάρα και την επιστολή-αίτηση και το ψευτοδίλημμα («ή το δέχεστε ή δεν το δέχεστε και παίρνετε την ευθύνη»), που τελικά ήταν μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Περιττεύει να επισημάνουμε ότι αναφορά για αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν υπάρχει στο ανακοινωθέν.
 

5. Πέραν των άλλων, δεν έδωσαν εξάμηνη παράταση, όπως ζητούσε η συγκυβέρνηση, αλλά τετράμηνη. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Μόλις λήξει το τετράμηνο, θα τρέχει ασφυκτικά λίγος χρόνος για τη λήξη των υψηλόποσων ομολόγων που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ και λήγουν Ιούλη και Αύγουστο. Ετσι, η συγκυβέρνηση θα βρεθεί και πάλι στην ανάγκη δανεισμού και επειδή οι «αγορές» δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν «φιλικές» μέσα στο μεταβατικό διάστημα του τατραμήνου, θα προκύψει η ανάγκη νέου δανεισμού από τους «εταίρους» και, φυσικά, νέου Μνημονίου. Το αν θα πρόκειται για «προληπτική γραμμή πίστωσης» ή για νέα δανειακή σύμβαση δεν έχει καμιά σημασία. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση προβλέπεται Μνημόνιο και οι δανειστές θα επιβάλουν τους όρους τους, εξακολουθώντας να ελέγχουν ασφυκτικά το ελληνικό κράτος και να διατηρούν την κινεζοποίηση του ελληνικού λαού.
 

6. Ποια είναι τα βασικά σημεία στα οποία συμφώνησε η συγκυβέρνηση;
 

- Στην εισαγωγή της ανακοίνωσης χαιρετίζει τη μνημονιακή πολιτική: «Το Eurogroup επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής οι οποίες ανελήφθησαν από την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια». Η διατύπωση δεν μιλά καν για θυσίες του ελληνικού λαού, όπως μιλούσαν παλαιότερες ανακοινώσεις! Εκφράζει την ικανοποίησή του για ό,τι έγινε την τελευταία (μνημονιακή) πενταετία.
 

- Αμέσως μετά γίνεται λόγος για παράταση της δανειακής σύμβασης «στο πλαίσιο της υπάρχουσας διευθέτησης» και τονίζεται ότι η δανειακή σύμβαση «θεμελιώνεται σε ένα σύνολο δεσμεύσεων» (το Μνημόνιο δηλαδή).
 

- Ακολουθεί το κάρφωμα του ίδιου του Τσίπρα στο σταυρό της ατίμωσης: «Ο σκοπός της παράτασης αυτής είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της τρέχουσας διευθέτησης, με την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας η οποία θα εξετασθεί από κοινού με τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς». Πρόκειται για το σημείο που ο Τσίπρας απαιτούσε να βγει από το σχέδιο ανακοίνωσης της 11ης του Φλεβάρη, η οποία τελικά δεν εκδόθηκε (ο Τσίπρας διέταξε τον Δραγασάκης να πάρει πίσω την υπογραφή του και έκτοτε ο τελευταίος εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο).
 

- Η κυβέρνηση θα καταθέσει τη Δευτέρα τον πρώτο κατάλογο μέτρων, «επί τη βάση της τρέχουσας συμφωνίας» (όχι ό,τι να ‘ναι δηλαδή, αλλά στη φιλοσοφία του Μνημονίου), και η τρόικα (θεσμοί) θα εκφέρει μια καταρχήν άποψη για το αν αυτή η λίστα μέτρων μπορεί ν’ αποτελέσει αφετηρία «για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης». Δηλαδή, η τρόικα θα πει τη Δευτέρα αν έχουν κάποια ουσία αυτά τα μέτρα, ώστε να συνεχιστεί η αξιολόγηση, αλλιώς η συγκυβέρνηση θα μείνει μετεξεταστέα και θα πρέπει σε λίγες μέρες να επανέλθει με νέα μέτρα. Αν περάσει τις εξετάσεις της Δευτέρας ή των αμέσως επόμενων ημερών, θα πρέπει να συνεργαστεί με την τρόικα ώστε μέχρι τα τέλη του Απρίλη να κλείσει η αξιολόγηση.
 

- Αμέσως μετά έρχεται άλλος εξευτελισμός. Τα κεφάλαια που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (περίπου 11 δισ.) και τα οποία με την προηγούμενη (δίμηνη) παράταση παρέμεναν στη διάθεση του ελληνικού ΤΧΣ, τώρα μεταφέρονται στον EFSF, ο οποίος θα τα διακρατήσει (δε θα επιστραφούν ως αχρησιμοποίητο δάνειο, δηλαδή) και θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για ανακεφαλαιοποίηση ή εκκαθάριση τραπεζών, με απόφαση της ΕΚΤ. M’ άλλα λόγια, το Eurogroup φτύνει κατάμουτρα τη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και της λέει πως δεν της έχει εμπιστοσύνη, όπως είχε στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Κι αυτοί σκούπισαν τα πρόσωπά τους και είπαν ότι… ψιχαλίζει.
 

- Ακολουθούν οι γνωστές από τις προηγούμενες μέρες δεσμεύσεις. Πρώτο, ότι το ΔΝΤ θα εξακολουθήσει να παίζει το ρόλο του (κατά τα άλλα, έβριζαν τον Γιωργάκη που κουβάλησε το ΔΝΤ στην Ελλάδα). Δεύτερο, ότι θα αποπληρωθούν στο ακέραιο και στην ώρα τους όλα τα δάνεια, χωρίς ούτε υπαινιγμό, όχι για κούρεμα, αλλά έστω για «αναδιάρθρωση» (η οποία κάποια στιγμή θα γίνει, αλλά με τους όρους των ιμπεριαλιστών δανειστών).
 

- Σε ό,τι αφορά τα περιβόητα «πρωτογενή πλεονάσματα», επιβεβαιώνονται οι αποφάσεις του Eurogroup το Νοέμβρη του 2012. Αυτές που τότε και στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγελνε σε όλους τους τόνους, μιλώντας για ανύπαρκτα πλεονάσματα που το μόνο που κάνουν είναι να μεταφέρουν πόρους στους δανειστές. Μόνο για τον καθορισμό του «πρωτογενούς πλεονάσματος» του 2015, «οι θεσμοί θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Η τρόικα, όσο καιρό διαπραγματευόταν με τον Χαρδούβελη, μιλούσε για δημοσιονομικό κενό 2 δισ. ευρώ. Σ’ αυτό έχει προστεθεί τουλάχιστον 1 δισ. ακόμη από την κατάρρευση των εσόδων το πρώτο δίμηνο του έτους. Αν το «πρωτογενές πλεόνασμα» του 2015 μειωθεί από 3% σε 1,5% του ΑΕΠ, η μείωση ίσα-ίσα που θα φτάνει για να καλύψει τη δημοσιονομική «μαύρη τρύπα». Αυτό σημαίνει τουλάχιστον δύο πράγματα: πρώτο, ότι δεν καταργείται κανένα από τα μνημονιακά μέτρα και δεύτερο ότι δεν μπορούν να ληφθούν μέτρα στοιχειώδους έστω ανακούφισης κάποιων στρωμάτων του ελληνικού λαού. Μ’ άλλα λόγια, ακόμη και το περιβόητο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.
 

- Για να μην υπάρξει καμιά παρανόηση, το Eurogroup, απολαμβάνοντας σαδιστικά τον εξευτελισμό της συγκυβέρνησης, κάνει τα πράγματα ακόμη πιο συγκεκριμένα: «Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την ανάκαμψη της οικονομίας ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς».
 

H συγκυβέρνηση δεσμεύεται να μην καταργήσει τίποτα και να μην θεσπίσει τίποτα, αν δεν πάρει προηγουμένως έγκριση από την τρόικα (θεσμούς). Τα non paper του Μαξίμου λένε πως η δέσμευση αφορά μόνο μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα. Αυτό είναι αισχρό ψέμα. Η δέσμευση μιλά και για μέτρα που μπορούν να θίξουν την «ανάκαμψη της οικονομίας» (σ’ αυτή την κατηγορία εντάσσονται όλα τα εργασιακά, που πάρθηκαν στο όνομα της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, που θα φέρει την ανάκαμψη της οικονομίας). Υπάρχει δέσμευση και για αποχή από μέτρα που μπορούν να θίξουν τη «χρηματοπιστωτική σταθερότητα». Τέτοια μέτρα είναι οι ρυθμίσεις για τα «κόκκινα δάνεια», που επίσης θα περάσουν από την κρησάρα της τρόικας, η αλλαγή του νομικού πλαισίου για να ασκεί το δημόσια τα μετοχικά του δικαιώματα στις τράπεζες που ανακεφαλαιοποίησε κ.ά.
 

- Οι δυο τελευταίες παράγραφοι του ανακοινωθέντος ολοκληρώνουν τον εξευτελισμό. Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να ξαναρχίσει τη δουλειά με την τρόικα για την «επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης», ενώ στο τέλος υπενθυμίζεται –καθαρά ειρωνικά- ότι η ΕΕ θα συνεχίσει να προσφέρει «επαρκή στήριξη» στην Ελλάδα, μέχρι να μπορέσει να βγει στις αγορές, «εφόσον τηρήσει τις δεσμεύσεις της εντός του συμφωνημένου πλαισίου» (Μνημονίου).
 

Μπορεί οι οπαδοί του Μνημονίου να πανηγυρίζουν για τη δικαίωση της πολιτικής τους, όμως ο ελληνικός λαός ζει μια ακόμη μαύρη μέρα. Μετά τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου (με Σαμαρά-Παπανδρέου-Καρατζαφέρη), Σαμαρά (με Βενιζέλο και Κουβέλη), μια ακόμη κυβέρνηση, φτιαγμένη από τις «συνεπείς αντιμνημονιακές δυνάμεις», τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, περνάει στη χορεία των μνημονιακών-δωσιλογικών κυβερνήσεων.
 

Για μας αυτό ήταν δεδομένο ότι θα γίνει, όμως οι πλατιές μάζες του ελληνικού λαού θα το βιώσουν ως διάψευση των ελπίδων που τόσο αδίστακτα τους πούλησε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Το σύνολο των αστικών ΜΜΕ, αυτών που τόσα χρόνια στηρίζουν τις βάρβαρες πολιτικές των Μνημονίων, πανηγυρίζει για τη «στροφή στο ρεαλισμό» και τον «έντιμο συμβιβασμό με αξιοπρέπεια». Δεν κάνουν σπέκουλα, δεν προσπαθούν να αποδομήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, βάζουν πάγο στους Σαμαροβενιζέλους, ειρωνεύονται τους Μπουμπούκους, έβαλαν τον Θεοδωράκη να χαιρετίσει τη συμφωνία και να δηλώσει στήριξη στην κυβέρνηση. Το αστικό σύστημα δεν έχει αυτή τη στιγμή αξιόπιστη εναλλακτική λύση εξουσίας και τα ΜΜΕ του στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνεχίζει την εκστρατεία εξαπάτησης του ελληνικού λαού.
 

Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν είναι πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Πως η σημερινή συγκυβέρνηση εξάντλησε τα διαπραγματευτικά περιθώρια και «έπεσε» μαχόμενη μέχρι την τελευταία στιγμή με αξιοπρέπεια. Αυτή τη θεωρία, που δηλητηριάζει τις λαϊκές συνειδήσεις, πρέπει να τη διαλύσουμε. Ο ελληνικός λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει πως δεν υπάρχει μέλλον γι’ αυτόν στην Ελλάδα του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Μέλλον μπορεί να υπάρξει μόνον έξω από το σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς.
 

Αυτή δεν είναι κάποια «εσχατολογική προσέγγιση», όπως θέλουν να την παρουσιάζουν κάποιοι αριστεροί μαϊντανοί που καλούσαν σε συμμετοχή στα συλλαλητήρια στήριξης της σημερινής συγκυβέρνησης. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια που βγαίνει απ’ όλη τη διαδρομή της Ιστορίας μας, αλλά και από τη διάψευση των ελπίδων που σημαντικά στρώματα των εργαζόμενων επένδυσαν σε μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
 

Δε θα σταυρώσουμε τα χέρια περιμένοντας να έρθει κάποτε η κοινωνική απελευθέρωση. Καθήκον των εργαζόμενων είναι να αμυνθούν σε όλους τους σφετερισμούς του κεφαλαίου. Από τους ταξικούς αγώνες που θα οργανώσουν, για τη δουλειά, για το ψωμί, για τα μεροκάματα, για την ασφάλιση, για την παιδεία, για την περίθαλψη, ενάντια στη φορομπηξία, θα εξαρτηθούν τα πάντα. Και το παρόν, και η δυνατότητα να διαμορφώσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι το μέλλον τους, παίρνοντας την υπόθεση στα δικά τους χέρια.
 

Η πολιτική οργάνωση της εργατικής τάξης γίνεται σήμερα πιο επιτακτική από κάθε άλλη φορά. Απέναντι στη συγκυβέρνηση ενός κόμματος της κοινωνικής δημαγωγίας με ένα εθνοκάπηλο ακροδεξιό μόρφωμα, απέναντι στην αντιπολίτευση των Μνημονίων, απέναντι σε μια ψευτοκομμουνιστική αντιπολίτευση της υποταγής στον καπιταλισμό και την αστική νομιμότητα, πρέπει να ορθωθεί η επαναστατική πολιτική δύναμη της μαχόμενης εργατικής τάξης, που θα έρθει σε πλήρη ρήξη με το αστικό καθεστώς και τους θεσμούς του, καθοδηγώντας την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους στους αμυντικούς αγώνες του σήμερα και προετοιμάζοντας τη μελλοντική έφοδο στους ουρανούς.

 

πηγή: eksegersi.gr