Ιδρύματα, ισόβια μέλη και αναξιοκρατία...

Δεν θα πάψω όσο ζω να παλεύω για την αυτοτέλεια και την υποδειγματική λειτουργία αυτού του Νοσοκομείου», γράφει ο γνωστός τοπικός πολιτικός και αυτοδιοικητικός παράγοντας που διετέλεσε σχεδόν 25 χρόνια μέλος του Δ.Σ. του Νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐας Κυριακού» κι εξιστορεί τις προσπάθειες που κατά την άποψή του γίνονται για να αλωθεί η διοίκηση του Νοσοκομείου. Δεν θα ασχοληθούμε με τα νομικά ζητήματα, άλλωστε για τον ίδιο τουλάχιστον η δικαιοσύνη έχει αποφανθεί: μετά την καταδίκη του από το τριμελές εφετείο κακουργημάτων έχει κριθεί έκπτωτος από το Δ.Σ. του Νοσοκομείου.

Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω την ηθική πλευρά του θέματος, το οποίο θίγεται σε αυτή την ανάρτηση. Γιατί τα πρόσωπα που διεκδικούν να διαχειριστούν τις τύχες της πόλης και εμφανίζονται τιμητές της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, θα πρέπει να μην τι άλλο να μπορούν να επιδείξουν και την ανάλογη ηθική διάσταση.

Πριν λίγο καιρό ο Χ.Τ. δημοσιοποίησε μια συνέντευξη (αγιογραφία θα την χαρακτήριζα καλύτερα) που έδωσε και στην οποία επέλεξε να εξιστορήσει την πολιτική και προσωπική του διαδρομή, που σε μεγάλο βαθμό απεικονίζει την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου την τελευταία 40ετία. Η προσωπική του εκείνη αφήγηση (όπως και η σημερινή) δικαιώνει το κομματικό κράτος του παρελθόντος και όλα του τα… καλούδια: ρουσφέτια, αναξιοκρατία, εκλογικά τερτίπια, ίντριγκες, αντιδημοκρατικές και παρακρατικές συμπεριφορές.

Γράφει σήμερα ο Χ.Τ. ότι το 1989 (σε ηλικία 30 ετών δηλαδή) διορίστηκε ως εκπρόσωπος της Εθνικής Τράπεζας στο Δ.Σ. του Νοσοκομείου και ακολούθως το 2012 έγινε ισόβιο (!) μέλος (κάτι σαν τους βασιλείς ένα πράγμα).

Θέλετε να δούμε μαζί μέσα από την προσωπική του αφήγηση πώς διορίστηκε στην τράπεζα; Με την παρέμβαση της οικογένειάς του και μάλιστα με κριτήριο όπως ο ίδιος ομολογεί «να είναι κοντά στο σπίτι μου γιατί βαριέμαι να πηγαίνω με λεωφορείο»!

Θέλετε να γνωρίσετε ποια ήταν τα καθήκοντά του σε μεγάλο τμήμα της καριέρας του έκτοτε; Τα 20 από τα 35 χρόνια που εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα μέχρι να απολυθεί (για να μην το ξεχνάμε) τα πέρασε σε παράλληλες δημόσιες θέσεις ευθύνης, όπως το Δ.Σ. του Νοσοκομείου Παίδων, ενώ παράλληλα ασχολούνταν με την οργάνωση μεταφερόμενων κομματικών στρατών, όπως ο ίδιος εξιστορεί.

Αλλά και ο ίδιος ο διορισμός του στο Δ.Σ. του Νοσοκομείου κρύβει μια λεπτομέρεια: χωρίς να έχει κλείσει καν δεκαετία στην Εθνική Τράπεζα, νεαρός ων τραπεζικός υπάλληλος (και μάλλον χωρίς να διαθέτει ούτε καν πτυχίο πανεπιστημίου) χρίζεται ανώτερο στέλεχος για να διοριστεί όχι σε μια αλλά σε δυο διοικήσεις οργανισμών.

Λέει και άλλα πολλά σε εκείνη τη συνέντευξή του ο Χ.Τ. περιγράφοντας εσωκομματικές ίντριγκες στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες αναδεικνύουν ένα προκλητικά νοσηρό κομματικό κλίμα μέσα από το οποίο διοικήθηκε η χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες και αναδείχθηκαν πρόσωπα τα οποία καθόρισαν την ζωή του τόπου. Μέχρι και το ποιος θα εκλεγεί βουλευτής στην περιοχή μας, σύμφωνα με την αφήγησή του, το καθόριζε ο ίδιος μέσα από ένα πλέγμα κομματικών, οικογενειακών και προσωπικών σχέσεων. Στο σύνολο της η αφήγηση του Χ.Τ. αναδεικνύει δύσοσμα ζητήματα, όπως η συμφεροντολογική αντίληψη περί κράτους και διοίκησης, η σχέση ιδιοκτησίας μεταξύ κόμματος και κράτους, η χρησιμοποίηση κομματικών και κρατικών μηχανισμών για προσωπική ανέλιξη. Σε τελική ανάλυση αναδεικνύει την (για να το πούμε όσο πιο κομψά μπορούμε) αμφισβητούμενη ηθική των προσώπων που σήμερα μας κουνούν το δάχτυλο.

Πριν μερικά χρόνια ένας διακεκριμένος τότε πολιτικός της Δεξιάς λάνσαρε την άποψη «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Στην περίπτωση του Χ.Τ. όπου δεν υφίσταται καν το τεκμήριο της νομιμότητας, αφού φέρει μια καταδίκη σε φυλάκιση 8 ετών και 3 μηνών και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, πόσο πιστευτά μπορούν να γίνουν τα κηρύγματα περί ηθικής και δικαίου;

Γιώργος Κατερίνης 

πηγή: paratiritis-fx.blogspot.gr