Η υπογειοποίηση της Πατριάρχου Κωνσταντίνου και η κυκλοφοριακή μελέτη του δήμου

"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr

Πριν από 26 μήνες, στις 30 Ιουλίου 2015, γράφαμε στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας για τη ριζική αλλαγή του κέντρου της Νέας Φιλαδέλφειας που απαιτεί το σχέδιο Μελισσανίδη:

Η Δεκελείας αλλάζει ολοκληρωτικά χαρακτήρα, μετατρεπόμενη ουσιαστικά σε λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας, διαιρώντας στα δυο την πόλη. Τα φανάρια της πλατείας Πατριάρχου και του παλιού τέρματος (Δεκελείας και Φωκών) καταργούνται και αντικαθίστανται από δύο νησίδες που ορίζουν τις υποχρεωτικές κυκλικές διαδρομές των αυτοκινήτων.

Για να χωρέσουν όλα αυτά, θίγεται φυσικά και ο χώρος της πλατείας και μέρος του πεζοδρόμου της Δεκελείας, με πιθανά θύματα και μεταξύ των προστατευόμενων κυπαρισσιών της δενδροστοιχίας.
Πολλές απορίες δημιουργούνται από το σχέδιο αυτό: Πώς ακριβώς εννοούν οι μελετητές ότι θα πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο, για παράδειγμα; Οι κίτρινοι κύκλοι με την κόκκινη διαγράμμιση σημειώνουν τις θέσεις δυο φαναριών, το ένα στην έξοδο της υπογειοποίησης επί της Φωκών και το δεύτερο στη συμβολή Σμύρνης και Προύσης, όπως υπάρχει και σήμερα.

Καλωσορίζουμε σ’ αυτόν τον προβληματισμό, έστω και καθυστερημένα, τις δυνάμεις του φεϊσμπουκικού «στα φιλαδέλφεια», που χθες το πρωί ανάρτησαν το εξής:

Μεγάλες αλλαγές στο κέντρο της πόλης θα επιφέρει η εφαρμογή της κυκλοφοριακής μελέτης που συνοδεύει την υπογειοποίηση μέρους των οδών Πατρ. Κωνσταντίνου και Φωκών. Μεταξύ αυτών η μετατροπή δύο κεντρικών κόμβων σε πλατείες κυκλικής ροής, η κατάργηση όλων των φωτεινών σηματοδοτών της Λεωφ. Δεκελείας από το ΠΠΙΕΔ μέχρι τον Κανάκη και η μετατροπή της οδού Αγίας Τριάδας. Την ερχόμενη Τετάρτη το Δημοτικό Συμβούλιο γνωμοδοτεί και αναμένουμε τις προτάσεις της Δημοτικής Αρχής ώστε να μην χωριστεί η πόλη στα δυο, από έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.

Λένε και κάτι ακόμη, όμως, οι σταφιλαδελφειώτες:

Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν. Ας τα διεκδικήσει η Δημοτική Αρχή κι ας μη λειτουργήσει ξανά με τη λογική του «άσπρου μαύρου» όπως έκανε με το θέμα της κατασκευής του γηπέδου της ΑΕΚ. Περιμένουμε να ακούσουμε και τις απόψεις της αντιπολίτευσης.

Υπάρχει βέβαια ένα σοβαρό πρόβλημα μ’ αυτήν την τοποθέτηση: αγνοεί το γεγονός ότι το σχέδιο του κοψίματος της πόλης στα δυο δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η απαίτηση της πλευράς Μελισσανίδη για την υπογειοποίηση της Πατριάρχου Κωνσταντίνου έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί η λειτουργία της «Αγιά Σοφιάς». Την απαίτηση αυτή, αλλά και τη γενικότερη αντίληψη της πλευράς Μελισσανίδη για τη σημασία των απόψεων των κατοίκων αυτής της πόλης συνοψίζει σε άρθρο του στο SDNA ο Μάριος Τριβιζάς, σχολιάζοντας τη διαδικασία «διαβούλευσης» του Δήμου:

Είναι προφανές ότι, όπως και σε όλα τα προηγούμενα βήματα αυτής της υπόθεσης, ο Δήμος προσπαθεί να δημιουργήσει θέμα, όχι απλά εκεί που δεν υπάρχει, αλλά εκεί που δεν μπορεί καν να δημιουργήσει (καθώς δεν αποφασίζει, αλλά απλά γνωμοδοτεί).

Το «άσπρο μαύρο», αγαπητοί σταφιλαδελφειώτες, λοιπόν, είναι όλο στο κιτρινόμαυρο γήπεδο, που υποτιμά κατ’ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο την πόλη, τους κατοίκους της και τις ανάγκες τους. Τι τον νοιάζει τον Μελισσανίδη αν τα παιδιά δε θα μπορούν να διασχίσουν τη Δεκελείας για να πάνε στο νέο Σπαθάρη ή στο συγκρότημα του 2ου δημοτικού και 1ου γυμνασίου-λυκείου; Τι τον νοιάζει τον Μελισσανίδη αν τα σουβλατζίδικα του Λύσανδρου Γεωργαμλή στην πλατεία Πατριάρχου ξαφνικά βρεθούν να σερβίρουν δίπλα σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας και χάσουν την πελατεία τους;  Αυτά είναι προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι φιλαδελφειώτες και οι φιλαδελφειώτισσες (ακόμη και οι σταφιλαδελφειώτες και σταφιλαδελφειώτισσες), που «απλώς γνωμοδοτούν». Κατά τ’ άλλα… «μόνο ΑΕΚ».

Ότι υπάρχει σοβαρό θέμα για την πόλη, λοιπόν, φαίνεται πως το καταλαβαίνουμε πια όλοι, ακόμη κι εκείνοι που μέχρι σήμερα πιστεύουν ότι το μοναδικό δίλημμα που έχει τεθεί από το 2013 και μετά είναι «γήπεδο ή όχι». Έστω την ύστατη στιγμή πρέπει να καταστεί σαφές ότι αυτό το δίλημμα είναι ψευδές κι ότι είναι άλλο το ερώτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί: Μια πόλη, μα ποια πόλη;

Μια πόλη-πέρασμα, στριμωγμένη ανάμεσα στην εθνική οδό και τη νέα εμπορική εκμετάλλευση κατά μήκος των ρεμάτων κι ως τον Προμπονά, με διαλυμένη την κοινωνική συνοχή και τον προσφυγικό της συνοικισμό, με κατεστραμμένα τα ρέματα ή μια γειτονιά με βιώσιμο περιβάλλον, όπου παρά τα προβλήματα υπάρχει ένα θεμελιώδες έδαφος θετικής εμπειρίας ζωής σε αστικό περιβάλλον;

Δυστυχώς για την πόλη και τους κατοίκους της, η δημοτική αρχή ήδη από το Σεπτέμβριο του 2015 που ανακίνησε το ζήτημα της αναθεώρησης της κυκλοφοριακής μελέτης διάλεξε να μην πει τα πράγματα στα ίσα, αλλά να παίξει με τις εντυπώσεις του προφορικού λόγου, που σωστά επικαλείται ο Μάριος Τριβιζάς. Είχαμε από τότε επισημάνει τα προβλήματα που θα έφερνε αυτή η τακτική και όλη η σχετική αρθρογραφία μας παραμένει επίκαιρη, για όσους έχουν όρεξη να καταλάβουν τι πραγματικά παίχτηκε και τι πραγματικά παίζεται τόσο καιρό. Και σήμερα η διαδικασία «διαβούλευσης», όπως την αντιλαμβάνεται η δημοτική αρχή του Άρη Βασιλόπουλου προετοιμάζεται να καταλήξει σ’ αυτό που ο ίδιος είχε προβλέψει πριν από 10 μήνες: στην υποχώρηση των δυνάμεων της πόλης εμπρός στην επιθετική τακτική του συμπλέγματος κυβέρνησης-περιφέρειας-ΑΕΚ ή μάλλον Φλαμπουράρη-Δούρου-Μελισσανίδη.

Εκτός βέβαια, αν οι φιλαδελφειώτες και οι φιλαδελφειώτισσες (και οι σταφιλαδελφειώτες και σταφιλαδελφειώτισσες) ανοίξουν τα μάτια, δουν τα πραγματικά διλήμματα και σηκώσουν κάπως τα μανίκια τους για να βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά.

π.