Σχετικά με τον ρόλο και την αποστολή των Δήμων (και Κοινοτήτων) στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο των λαών – η γνώμη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ)

"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr/ 

Οι Δημοεκλεγμένοι, μα και όσοι επιδιώκουν την εκλογή τους, και γενικότερα οι ασχολούμενοι με τα του Δημοσίου Βίου των Ελλήνων, είναι χρήσιμο θαρρώ να μελετήσουν με προσοχή τα όσα σήμερα καταχωρώ στον «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» αμέσως παρακάτω – και τούτο διότι αναφέρονται στον ρόλο και την αποστολή των Δήμων (και Κοινοτήτων) στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο των Λαών, συνοψίζουν δε την γνώμη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) που μεταπολεμικά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου διετυπώθη σε σειρά όλη κειμένων, λεπτομερειακά σ” αυτά αναλυθείσα:

«… Διεπιστώθη ότι παρά την εφαρμογήν εις ωρισμένας περιοχάς, μετά τον (Δεύτερον Παγκόσμιον) Πόλεμον, … προγραμμάτων οικονομικής και κοινωνικής αναπτύξεως και την διατεθείσαν τεραστίαν δαπάνην δισεκατομμυρίων ολοκλήρων δολλαρίων προερχομένων ιδία εκ της Αμερικανικής Βοηθείας (Σχέδιον Μάρσαλ δια την Δυτικήν Ευρώπην…), δεν εμειώθη η πτωχεία και η αθλιότης η μαστίζουσα ιδία τους πληθυσμούς της υπαίθρου των περιοχών τούτων. …

Ποίον το κύριον αίτιον της τεραστίας αυτής καθυστερήσεως; Ποία η κυρία και θεμελιώδης αιτία της τεραστίας αυτής αθλιότητος και κακοδαιμονίας των μεγάλων μαζών των διαφόρων Λαών, η οποία αθλιότης μεταβάλλει εις γράμμα νεκρόν την διεθνή διακήρυξιν ότι κύριον μέλημα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) θα ήτο η «προαγωγή της οικονομικής και κοινωνικής προόδου απάντων των Λαών», ως αύτη διατυπούται εις το προοίμιον και το άρθρον 55 του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών του 1945 του κυρωθέντος και παρ” ημίν δια του Νόμου 585/1945;

Το Οικονομικόν και Κοινωνικόν Συμβούλιον του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), έχον κατά τα άρθρα 60-66 του Χάρτου την ευθύνην και αρμοδιότητα δια την παγκόσμιον κοινωνικήν πρόοδον και ευημερίαν, αφού εις προκαταρκτικήν αυτού Έκθεσιν, γνωστήν ως DOCUMENT (E/CN.5/237 REV.1) του 1952, διεπίστωσεκαι περιέγραψε την ανωτέρω … σημειουμένην αθλιότητα, προήλθεν εις ειδικήν έρευναν εκ της οποίας προέκυψεν ότι γενεσιουργός αιτία της καθυστερήσεως είναι η σημειωθείσα παραγνώρισις της σημασίας, του ρόλου και της αποστολής των Δήμων και Κοινοτήτων εις την οικονομικήν και κοινωνικήν πρόοδον των Λαών.

Και ανέλαβεν έκτοτε και συνεχίζει μίαν αληθή σταυροφορίαν. Πρέπει, είναι επείγουσα, επιβλητική η ανάγκη οι Αυτοδιοικούμενοι Οργανισμοί εις εθνικήν και παγκόσμιον κλίμακα να μετάσχουν ενεργώς εις το έργον της οικονομικής και κοινωνικής αναπτύξεως.

Πρέπει να αποβούν βασικοί και θεμελιώδεις φορείς των επενδύσεων, επενδύσεων δια την ύδρευσιν, επενδύσεων δια την άρδευσιν, επενδύσεων δια τον οικισμόν, επενδύσεων δια την πολεοδομίαν και την δημοτικήν και κοινοτικήν οδοποιΐαν ως και δια την διακοινοτικήν οδοποιΐαν, επενδύσεων δια την εκπαίδευσιν, επενδύσεων δια την καλλιτεχνικήν και εν γένει εκπολιτιστικήν μόρφωσιν.

Δεν είναι νοητή η κοινωνική πρόοδος, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, του υλικού και πνευματικού, του ατόμου και της οικογενείας, εφ” όσον η ανάπτυξις δεν συντελείται μέσα εις αυτήν ταύτην την Αυτοδιοικουμένην Κοινότητα, εις το Χωρίον, εις την Κωμόπολιν, εις την Πόλιν.

Η μέχρι πρό τινος επικρατήσασα αρχή, της επιδιώξεως της οικονομικής και κοινωνικής αναπτύξεως κατά μεγίστην ή και πλήρη παραγνώρισιν και απουσίαν των Αυτοδιοικουμένων Οργανισμών, κατεδείχθη εσφαλμένη ελλειπής και ανεπαρκής.

Παραλλήλως, αναποσπάστως με τας ιδιωτικάς και δημοσίας επενδύσεις, πρέπει να λειτουργήσουν εις τον αυτόν βαθμόν, εις την αυτήν προτεραιότητα και αι επενδύσεις των Αυτοδιοικουμένων Οργανισμών.

Αντί του διπτύχου ιδιωτικαί-δημόσιαι επενδύσεις διακηρύσσεται και προβάλλεται ήδη το τρίπτυχον ιδιωτικαί -δημόσιαι-δημοτικαί και κοινοτικαί επενδύσεις. Είναι πρόδηλον ότι αι επενδύσεις αύται τας οποίας θα αναλάβουν οι Αυτοδιοικούμενοι Οργανισμοί, ως παράλληλοι οργανικοί και θεμελιώδεις φορείς κοινωνικής προόδου, δέον να αντιμετωπίζωνται κυριώτατα εκ κρατικών πόρων και κεφαλαίων, κατ” ελάχιστον δε μέρος εκ των ιδίων αυτών, ασημάντων άλλως τε κατά γενικόν κανόνα, πόρων.

Αύτη είναι, εν γενικωτάταις γραμμαίς, η νέα κατεύθυνσις την οποίαν προβάλλει η Διεθνής Πολιτική…».

Μένει τώρα να σημειώσω ότι όσα παραπάνω καταχώρησα τα απέσπασα από γραφτό του Νικολάου Μανούση (που είχε διατελέσει και Υπουργός), το οποίο δημοσιεύθηκε στο όργανο των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος (το εκδιδόμενον από την Κεντρική τους Ένωση) «Επιθεώρησις της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως» κάτω από την ρουμπρίκα: «Επιστήμη Μελέται Άρθρα» (βλ. το Τεύχος Ιουνίου 1959, Σελ. 531-535).

Κώστας Π. Παντελόγλου