του Σπύρου Καβακόπουλου
Ο αστυνομικός
δεν θέλει να πονέσει,
δεν θέλει να του φύγει.
Αααχ, αααχ, αααχ,
κι αν το σώμα δεν πονά,
τα έγκατα ψυχής φωνάζουν,
κλαίνε, οδύρονται,
τρυπούν τ' αυτιά,
Αααχ, αααχ, αααχ,
μόνον αχ.
Λέξεις ξεχύνονται, σχίζουν το μυαλό,
χιλιάδες, εκατομμύρια,
λέξεις που δεν λέει.
Τα παιδιά μου, η γυναίκα μου,
οι γονείς μου,
ο δουλέμπορος, τα λεφτά του, θα σκοτώσει,
τι κάνω;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Αααχ, αααχ, αααχ,
Tο βράδυ δεν κοιμήθηκα,
εφιάλτες
ή της Τσικνοπέμτης
τα τζατζίκια κ’ οι μπριζόλες;;;;;;;;;
Πρωί Τσικνοπέμπτης 2015
Πατησίων πρωί.
Αααχ, αααχ, αααχ,
κάποιος πονά,
πονά πολύ.
Τρέχω πλησιάζω.
Μπρούμυτα στο έδαφος
μετανάστης μελαψός.
Αααχ, αααχ, αααχ.
Αστυνομικός πάνω του
μπρούμυτα κι αυτός,
να βάλει χειροπέδες.
Αααχ, αααχ, αααχ,
Μπερδεύονται χέρια πόδια.
Αααχ, αααχ, αααχ,
κάποιος πονά,
πονά πολύ.
Τρέχω πλησιάζω.
Μπρούμυτα στο έδαφος
μετανάστης μελαψός.
Αααχ, αααχ, αααχ.
Αστυνομικός πάνω του
μπρούμυτα κι αυτός,
να βάλει χειροπέδες.
Αααχ, αααχ, αααχ,
Μπερδεύονται χέρια πόδια.
Ο αστυνομικός
δεν θέλει να πονέσει,
δεν θέλει να του φύγει.
Αααχ, αααχ, αααχ,
κι αν το σώμα δεν πονά,
τα έγκατα ψυχής φωνάζουν,
κλαίνε, οδύρονται,
τρυπούν τ' αυτιά,
Αααχ, αααχ, αααχ,
μόνον αχ.
Λέξεις ξεχύνονται, σχίζουν το μυαλό,
χιλιάδες, εκατομμύρια,
λέξεις που δεν λέει.
Τα παιδιά μου, η γυναίκα μου,
οι γονείς μου,
ο δουλέμπορος, τα λεφτά του, θα σκοτώσει,
τι κάνω;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Αααχ, αααχ, αααχ,
Tο βράδυ δεν κοιμήθηκα,
εφιάλτες
ή της Τσικνοπέμτης
τα τζατζίκια κ’ οι μπριζόλες;;;;;;;;;
Σπύρος Καβακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου