ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ-Ν.ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Μέσα στις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες που βιώνει ο λαός μας, που διαμορφώθηκαν από την διεθνή καπιταλιστική οικονομική κρίση, τη συντριπτική διόγκωση του δημόσιου χρέους της ελληνικής οικονομίας, που αποτέλεσε μια επί πλέον αιτία πλουτισμού για την ελληνική άρχουσα τάξη, τα μνημόνια υποτέλειας που υπέγραψαν οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκειμένου να μην καταρρεύσει το οικονομικό και πολιτικό οικοδόμημα της ίδιας αυτής άρχουσας τάξης, που επιδιώκει πλέον να επιρρίψει στον ελληνικό λαό, όλα τα δεινά που εκείνη προκάλεσε, καλούμαστε να τοποθετηθούμε στο ιδιαίτερα σοβαρό για την πόλη της Φιλαδέλφειας ζήτημα της ανέγερσης του γηπέδου της ποδοσφαιρικής εταιρείας «Δικέφαλος ΑΕ».
Το ζήτημα όμως αυτό δεν μπορεί να το εξετάσει κανείς μεμονωμένα, γιατί εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο επιδιώξεων, δηλαδή εντάσσεται στις νέες «στρατηγικές» επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, στα νέα επενδυτικά της πεδία.
Οι νέες στοχεύσεις άρχισαν να εκδιπλώνονται με την έγκριση από τη Βουλή το 2008 του «Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης», που εισηγήθηκε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή (ΦΕΚ Α΄ 128/3-7-2008).
Οι βασικές άξονες απέβλεπαν στην ανάδειξη της χώρας σε σημαντικό κόμβο μεταφορών, ενέργειας και επικοινωνιών, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας κυρίως της εξωστρεφούς (άρθρο 2, παράγρ. α).
Οι στόχοι αυτοί, που μόνο τις γενικές τους κατευθύνσεις αναφέρουμε εδώ, δεν εγκαταλείφθηκαν με το ξέσπασμα της κρίσης.
Τον Απρίλιο του 2014 ο Σαμαράς, ως πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, εξάγγειλε το νέο εθνικό αναπτυξιακό πρότυπο «Ελλάδα 2021», το οποίο παρουσίασε στη συνεδρίαση του Euro Working Group και το οποίο έγινε αποδεκτό.
Βασικοί πυλώνες του σχεδίου αυτού αποτελούν ο τουρισμός, η παραγωγή και μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, η ενέργεια, το διαμετακομιστικό εμπόριο και οι συνδυασμένες μεταφορές, η ναυτιλία, η έρευνα και η τεχνολογία, η παραγωγή φαρμάκων και οι εμπορεύσιμες υπηρεσίες, σε συνδυασμό βέβαια με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας δηλ. τις αποκρατικοποιήσεις, την ευελιξία στην αγορά εργασίας, τη νέα φορολογική πολιτική δηλ. τη μείωση των φόρων των επιχειρήσεων, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας κλπ.
Το ανωτέρω «πρότυπο» στηρίχθηκε κυρίως στις μελέτες του ΚΕΠΕ, του ΙΟΒΕ και της Αμερικανικής συμβουλευτικής εταιρίας McKinsey & Co, η οποία μάλιστα εκπονήθηκε κατά παραγγελία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (του γνωστού ΣΕΒ).
Για να επιτευχθούν όμως οι στόχοι του «νέου αναπτυξιακού προτύπου», χρειαζόταν ένα καινούργιο πλαίσιο σχεδιασμού, χωρικού και γενικότερου. Γι’ αυτό το λόγο, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-ΔΗΜΑΡ επιδίωξε λίγους μήνες αργότερα, να εισάγει στη Βουλή προς ψήφιση συγκεκριμένα νομοθετήματα. Το νομοσχέδιο που αφορούσε ουσιαστικά στην εκποίηση των αιγιαλών, μετά τις μαζικές αντιδράσεις που προκάλεσε, υποχρεώθηκε να το αποσύρει. Ένα δεύτερο που αφορούσε το Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης περικόπηκε σημαντικά, όπως ακριβώς και εκείνο που αφορούσε στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς.
Πλην όμως υπερψηφίστηκαν από την κυβερνητική πλειοψηφία τρείς σημαντικοί νόμοι, που αποτυπώνουν τις στοχεύσεις της άρχουσας τάξης.
Δηλ. ο Ν.4269/2014 που αφορά στη «χωροταξική και πολεοδομική μεταρρύθμιση – βιώσιμη ανάπτυξη», ο Ν.4277/2014 που αφορά στο «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής και άλλες διατάξεις» και ο Ν.4280/2014 που αφορά στην «περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση – βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών – ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις».
Το πλέγμα των νόμων αυτών, διαμορφώνει ένα νέο πολυδαίδαλο χωροταξικό, πολεοδομικό και δασικό πλαίσιο για ολόκληρη τη χώρα, και ιδιαίτερα για την Αθήνα και την Αττική, που μόνο τις προθέσεις των Σαμαρά-Βενιζέλου μπορούμε προς το παρόν να εικάσουμε. Τα πράγματα βέβαια θα αποσαφηνιστούν, όταν (και εάν βέβαια) από κάποια κυβέρνηση εισαχθούν στη Βουλή προς ψήφιση, οι «εφαρμοστικοί» και εδώ νόμοι.
Πρέπει όμως να πούμε ότι ο Ν.4269/2014, αναδεικνύει με αποκαλυπτικό τρόπο τις σκοπούμενες επιδιώξεις, αφού προβλέπει ότι η κυβέρνηση, και μόνον αυτή πλέον, θα διαμορφώνει την «Εθνική Χωροταξική Στρατηγική». Δεν απαιτείται δηλ. η έγκρισή της από τη Βουλή. Στην τελευταία απλώς θα ανακοινώνεται (άρθρο 3 παραγρ.2).
Η «Εθνική Χωροταξική Στρατηγική» αναλύεται και εξειδικεύεται σε «Εθνικά» και «Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια», καθώς και σε «Τοπικά» και «Ειδικά Χωρικά Σχέδια», προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι στόχοι του προτύπου «Ελλάδα 2021» και για τα οποία δεν μπορούμε να αναφερθούμε περισσότερο εδώ.
Τέλος, ο νόμος αυτός ανατρέπει και τις υφιστάμενες χρήσεις γης, εισάγοντας νέες κατηγορίες χρήσεων, και στην περίπτωση των ζωνών αμιγούς κατοικίας, προβλέπονται τώρα περιοχές «κατοικίας», «κατοικίας επιπέδου γειτονιάς» και «κατοικίας ενδιάμεσου επιπέδου», προκειμένου να μπορούν να εγκατασταθούν στις περιοχές αυτές, κυρίως οι εμπορικές και λοιπές επιχειρηματικές δραστηριότητες που προβλέπονται από τον ίδιο νόμο (άρθρα 14 -17).
Ο Ν.4277/2014 το «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής» αποτελεί εξειδίκευση και περαιτέρω ανάλυση των ανωτέρω επιδιωκόμενων στόχων για την Αθήνα και την Αττική πλέον, και όπως εξ άλλου ο ίδιος αυτός νόμος αναφέρει, «επέχει θέση Περιφερειακού Χωροταξικού Πλαισίου» για την Αττική (άρθρο 1, παράγρ.4) και καθορίζει και τους στρατηγικούς στόχους που θα ισχύσουν για την περιοχή, για τη χρονική περίοδο 2014-2021, επί των οποίων όμως δεν μπορούμε να επεκταθούμε εδώ.
Το Νέο όμως Ρυθμιστικό Πλαίσιο έχει ιδιαίτερη σημασία για την πόλη μας, δεδομένου ότι πέραν των άλλων διατάξεων που αφορούν στη χωροταξική οργάνωση της Αττικής, επηρεάζει την ίδια την ύπαρξη αλλά και την τύχη του Άλσους της Ν. Φιλαδέλφειας.
Κατ’ αρχάς ο εν λόγω νόμος (άρθρο 18, παράγρ.4 , εδάφ. (α) και Παράρτημα VII) μετατρέπει το Άλσος από δασική έκταση σε Μητροπολιτικό Πάρκο, στο οποίο μπορούν πλέον να γίνουν παρεμβάσεις για χρήσεις πολιτισμού, αθλητισμού μητροπολιτικής μάλιστα εμβέλειας αλλά και αναψυχής. Συνδυάζει ακόμη τις χρήσεις αυτές, με την κατασκευή και τη λειτουργία του Κέντρου Αθλητισμού Μνήμης και Πολιτισμού της ΑΕΚ, δηλαδή με το γήπεδο και με τις αναγκαίες και προβλεπόμενες, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, χώρους και υποδομές στάθμευσης, όπως αναφέρει, χωρίς όμως να προσδιορίσει ποιες είναι αυτές, αλλά και με την ανάπλαση στην ευρύτερη περιοχή, την οποία επίσης δεν προσδιορίζει.
Πέραν αυτού, ο ίδιος Ν. 4277/2014 στις «άλλες διατάξεις» (άρθρο 42, παράγρ.1) παραχωρεί «κατά χρήση, διοίκηση και διαχείριση» στο ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο «ΑΕΚ», έκταση 29 περίπου στρεμμάτων, για την εκπλήρωση του καταστατικού του σκοπού και την ανέγερση στην έκταση αυτή, Κέντρου Αθλητισμού, Μνήμης και Πολιτισμού με την επωνυμία «Αγία Σοφία – Ν. Φιλαδέλφεια».
Καθορίζει ακόμη (άρθρο 42, παράγρ. 2) ότι το εν λόγω σωματείο «δύναται να εκχωρεί δικαιώματα και υποχρεώσεις σε τρίτους» στα πλαίσια του σκοπού της παραχώρησης.
Επειδή όμως η έκταση που παραχωρείται με το νόμο αυτό, είναι μεγαλύτερη κατά 3 περίπου στρέμματα από την έκταση των 26 περίπου στρεμμάτων που είχε αρχικά παραχωρηθεί στο εν λόγω σωματείο το 1934 (απόφ. 62032/2-9-1934 του Υπουργείου Κρατικής Υγιεινής και Αντίληψης), και η έκταση αυτή (των 3 στρεμμάτων) είχε κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα σύμφωνα με σχετικά διατάγματα και αποφάσεις που ακολούθησαν, προβλέφθηκε επίσης (άρθρο 42, παράγρ. 4) και ο αποχαρακτηρισμός του δασικού της χαρακτήρα, ώστε να μπορεί πλέον να οικοδομηθεί.
Ακόμη ο νόμος αυτός καθόρισε τους όρους και τους περιορισμούς δόμησης για τη ανέγερση του Κέντρου Αθλητισμού (το ανώτατο ύψος των κτηρίων, απολήξεων κλιμακοστασίων, πυλώνων ανάρτησης στεγάστρων κλπ.) όπως επίσης και τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης για τους χώρους εντός του Κέντρου και εκτός αυτού.
Πέραν αυτών όμως ο ίδιος νόμος (Ν.4277/2014 , άρθρο 43), προσέθεσε στο άρθρο 49 του Ν.998/1979 «Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώρας» συγκεκριμένες διατάξεις, σύμφωνα με τις οποίες «επιτρέπεται, κατ’ εξαίρεση, η παραχώρηση κατά χρήση τμήματος άλσους ή πάρκου στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ή σε εποπτευόμενα από αυτή νομικά πρόσωπα ή σε όσα έλκουν από αυτά δικαιώματα, καθώς και η αλλαγή χρήσης τμήματος άλσους ή πάρκου, το οποίο κρίνεται απολύτως αναγκαίο για τον εκσυγχρονισμό, βελτίωση, συμπλήρωση και ασφαλή λειτουργία νομίμως υφισταμένων ή για την ανέγερση νέων αθλητικών εγκαταστάσεων με υποχρέωση δάσωσης – αναδάσωσης επιφάνειας ίσης με το παραχωρηθέν τμήμα άλσους ή πάρκου» (άρθρο 43 εδάφ. α).
Η παραχώρηση όμως αυτή τελούσε υπό προϋποθέσεις, η σημαντικότερη των οποίων καθόριζε ότι «οι εγκαταστάσεις ή τα κτίρια στο σύνολο της επιφάνειας του άλσους ή του πάρκου δεν μπορούν να υπερβαίνουν συνολικά το 5% της επιφάνειας του άλσους ή του πάρκου» (άρθρο 42, εδάφ.(α), υπεδάφ. (ββ)).
Τέλος, ακόμα προβλέπεται ότι «οι περιβαλλοντικοί όροι για τη δημιουργία των εγκαταστάσεων, εγκρίνονται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, ύστερα από την υποβολή και την αξιολόγηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής» (άρθρο 42, παράγρ. 5α ).
Επί όλων αυτών, εκείνο που πρέπει να παρατηρήσουμε αρχικά, είναι ότι το εν λόγω Κέντρο Αθλητισμού όσον αφορά στις εξωτερικές του διαστάσεις (ύψος κτηρίων, απολήξεων κλιμακοστασίων, πυλώνων ανάρτησης στεγάστρων) είναι ταυτόσημο με το αντίστοιχο γήπεδο που προέβλεπε το άρθρο 39 του Ν.3044/2002 – δηλ. του επονομαζόμενου και «νόμου Γρανίτσα» – το οποίο κρίθηκε ως αντισυνταγματικό από το Συμβούλιο της Επικρατείας, μετά από σχετική προσφυγή κατοίκων.
Επί πλέον, εκείνο που είναι επίσης σημαντικό, είναι το ότι έκταση 23 περίπου στρεμμάτων του Άλσους σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, μπορούν να οικοδομηθούν, όχι μόνον από τη Γ.Γ. Αθλητισμού, αλλά και από εποπτευόμενα από αυτή νομικά πρόσωπα και ως γνωστόν, ο ΟΠΑΠ ΑΕ εμπίπτει στην κατηγορία αυτή.
Συνεπώς ο εν λόγω νόμος, πέραν των 3 στρεμμάτων δάσους που παραχωρεί για την ανέγερση του Κέντρου Αθλητισμού, και των άλλων 2 στρεμμάτων που απαιτούνται για τη δημιουργία περιμετρικού πεζοδρόμου (άρθρο 42, παράγρ.4, εδάφ. (β), υπεδάφ.(δδ)) άνοιξε το δρόμο για την περαιτέρω οικοδόμηση 23 περίπου στρεμμάτων από το Άλσος της πόλης μας. Και καθίσταται ευνόητο ότι για αντίστοιχους ή και άλλους λόγους, επί πλέον παραχωρήσεις, θα ήταν δυνατές.
Στο σημείο αυτό, πρέπει όμως να προσθέσουμε, ότι για λόγους που δεν μας είναι εύκολο να ερμηνεύσουμε, ότι με το άρθρο 36 του Ν.4280/2014 μεταξύ άλλων άρθρων, αντικαταστάθηκε και το άρθρο 49 του Ν.998/1979 όπως αυτό είχε συμπληρωθεί με την προσθήκη των διατάξεων που αναφέραμε παραπάνω, χωρίς όμως οι διατάξεις αυτές να συμπεριληφθούν στα νέα και ισχύοντα πλέον άρθρα.
Από τυπική άποψη λοιπόν, οι διατάξεις που παραχωρούσαν στη Γ.Γ. Αθλητισμού, κατά χρήση, το 5% της έκτασης του Άλσους δεν ισχύουν πλέον. Από ουσιαστική όμως άποψη, και με δεδομένη την πρόθεση που έχει ήδη εκδηλωθεί, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος αντίστοιχης νέας νομοθετικής ρύθμισης ή ακόμη και ερμηνειών της «βούλησης του νομοθέτη» και της «εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος», σε περίπτωση δικαστικών πλέον διεκδικήσεων από ενδιαφερόμενους. Ανάλογη εξάλλου εμπειρία έχουμε αποκομίσει, από τη σχοινοτενή επιχειρηματολογία που ανέπτυξε το Συμβούλιο της Επικρατείας στην 2153/2015 απόφασή του (σκέψεις 13 και 16 ιδιαίτερα), προκειμένου να απορρίψει την αίτηση ακυρότητας απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, που του υπέβαλε ο Δήμος Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας, σχετικά με το θέμα.
Δεν πρέπει επίσης να παραλείψουμε να επαναλάβουμε ότι το Άλσος της πόλης μας εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από το Ν.4277/2014 (Νέο Ρ.Σ.) ως Μητροπολιτικό Πάρκο και να επιτρέπονται σ’ αυτό «αναπτυξιακές» επεμβάσεις.
Ερχόμενοι όμως στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που υπέβαλε η «Δικέφαλος ΑΕ» και η οποία έχει τεθεί στη δημόσια διαβούλευση, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής.
Όταν υποβλήθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας –Αττικής, συνοδευόταν από την αντίστοιχη Αιτιολογική Έκθεση, ανάμεσα στα παραρτήματα της οποίας ήταν και μια μελέτη με τίτλο «Πολεοδομική, Χωροταξική και Περιβαλλοντική Θεώρηση, για το Κέντρο Αθλητισμού Μνήμης και Πολιτισμού του Αθλητικού Σωματείου της ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια Αττικής» (Αιτιολογική Έκθεση Ν.4277/2014 σελ.33-145), η οποία είχε εκπονηθεί από «επιστημονική ομάδα» επτά (7) μελετητών, πλην όμως πουθενά στην εν λόγω Αιτιολογική Έκθεση δεν αναφερόταν, αν ακολουθήθηκε η οποιαδήποτε διαδικασία επιλογής, αλλά ούτε και τα κριτήρια με βάση τα οποία έγινε η επιλογή τους από την τότε Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – ΔΗΜΑΡ, πράγμα απαράδεκτο λαμβανομένης υπόψη και της σοβαρότητας του θέματος.
Και τα πράγματα γίνονται περισσότερο κατανοητά, γιατί εξετάζοντας τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το έργο Κέντρο Αθλητισμού, Μνήμης και Πολιτισμού που υπέβαλε η «Δικέφαλος ΑΕ», διαπιστώνουμε ότι δύο εξ αυτών των μελετητών, ο μεν ένας είναι «συντονιστής-επιστημονικός υπεύθυνος της μελέτης» αυτής (δηλ. των περιβαλλοντικών επιπτώσεων) και ο άλλος «υπεύθυνος χωροταξικών, πολεοδομικών και αρχιτεκτονικών θεμάτων» της ίδιας μελέτης. Ένας τρίτος είναι «υπεύθυνος μελετητής-συντονιστής» της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από την «ταπείνωση και κάλυψη» (δηλ. την υπογειοποίηση) τμήματος της οδού Πατριάρχου Κων/νου και ένας τέταρτος είναι «συντονιστής της ομάδας μελέτης» για την «Τεχνική Έκθεση Ισοζυγίου Πρασίνου του νέου γηπέδου της ΑΕΚ», όπως η έκθεση αυτή τιτλοφορείται.
Οι ανωτέρω μελέτες είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα του Δήμου.
Δεν επιζητούμε να μειώσουμε την επιστημονική κατάρτιση των ανωτέρω ή την επάρκεια των μελετών τους, πλην όμως τίθεται εκ των πραγμάτων ζήτημα αξιοπιστίας των μελετών αυτών, λαμβανομένης υπόψη της αδιαφανούς διαδικασίας επιλογής των συγκεκριμένων μελετητών που ακολουθήθηκε από την τότε Κυβέρνηση και της εν συνεχεία επιλογής τους από τη «Δικέφαλος ΑΕ».
Τίθεται επίσης ένα μείζον θέμα, καθόσον η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά την έκδοση απόφασής της (2153/2015) λαμβάνει υπόψη της (σκέψη 15) τα πορίσματα της «Πολεοδομικής, Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Θεώρησης» που προαναφέραμε, την οποία όφειλε να απορρίψει ως τυπικά τουλάχιστον απαράδεκτη, δεδομένου ότι η διαδικασία ανάθεσης του έργου αυτού εκ μέρους της τότε Κυβέρνησης, υπήρξε αδιαφανής.
Ερχόμενοι όμως στην εξέταση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το Κέντρο Αθλητισμού Μνήμης και Πολιτισμού που υπέβαλε η «Δικέφαλος ΑΕ» διαπιστώνουμε, ότι σε μεγάλη έκταση οι επιπτώσεις αυτές αξιολογούνται είτε ως μικρής έντασης, είτε αμελητέες, προσωρινές, ή τοπικές και στις περιπτώσεις που κρίνονται αρνητικές, είναι βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα και αναστρέψιμες (κεφάλαιο 9, πίνακες 9.14.1 και 9.14.2, σελ. 103-104).
Η Μελέτη Κυκλοφοριακών Επιπτώσεων που αποτελεί Παράρτημα της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, κατά τη γνώμη μας υποεκτιμά κατάφωρα τον κυκλοφοριακό φόρτο κατά τις ημέρες λειτουργίας του γηπέδου, αφού θεωρεί ότι αυτός θα ανέρχεται σε μόλις 1.500 οχήματα (παράγρ. 4, σελ.18) , τα οποία θα μπορούν να σταθμεύουν στους «διαθέσιμους» στην εγγύς περιοχή του κέντρου χώρους, η χωρητικότητα των οποίων ανέρχεται κατά την άποψή της, σε 1.330 θέσης στάθμευσης (παραγρ. 2.4, σελ.11).
Την άποψή μας αυτή επιβεβαιώνει σχετικό έγγραφο υπηρεσίας του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, το οποίο απευθύνεται σε αντίστοιχη υπηρεσία του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο οποίο αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι «η εκτίμηση των 1.500 οχημάτων είναι μικρή, για ένα γήπεδο χωρητικότητας 31.527 ατόμων» (ΔΟΥ 4519/4-11-2015).
Η εν λόγω μελέτη (κυκλοφοριακών επιπτώσεων) εκτιμά επίσης, ότι η χωρητικότητα του υφιστάμενου οδικού δικτύου της Ν. Φιλαδέλφειας και το όμορων περιοχών, «είναι επαρκής για την παραλαβή των παραγόμενων από τη λειτουργία του Κέντρου κυκλοφοριακών φόρτων, πλην μεμονωμένων σημείων, για το οποία αρκεί η απλή προσαρμογή των σηματοδοτικών προγραμμάτων, προκειμένου αυτά να λειτουργούν, κατά τις ώρες προσέλευσης του κοινού, σε αποδεκτά επίπεδα εξυπηρέτησης» (παράγρ. 6.2, σελ.28). Με άλλα λόγια δηλ. οι «μελετητές» αυτοί εκτιμούν, ότι επαρκούν απλές και μόνο αλλαγές των χρόνων φωτοσήμανσης των φανοστατών οδικής κυκλοφορίας, για να παράσχουν αυτοί ένα αποδεκτό επίπεδο εξυπηρέτησης, χωρίς όμως και να το προσδιορίζουν.
Επί των λοιπών ή των επιμέρους εκτιμήσεων της μελέτης αυτής, δεν μπορούμε να επεκταθούμε περισσότερο εδώ.
Η έκθεση όμως της ομάδας επιστημόνων στην οποία απευθύνθηκε ο Δήμος Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας προκειμένου να εκτιμήσουν από την πλευρά τους τις περιβαλλοντικές και λοιπές επιπτώσεις, εκτιμά μεταξύ άλλων, ότι θα υπάρξει μία σημαντική μάκρο-επίπτωση, δηλ. μια μόνιμη επίπτωση, από τη δημιουργία μεγάλης κλίμακας θερμικής νησίδας, της τάξεως των 3-8 βαθμών Κελσίου, η οποία θα μεταβάλλει το μικροκλίμα της περιοχής, σε βάθος αρκετών οικοδομικών τετραγώνων.
Επισημαίνονται επίσης σαν ιδιαίτερα σοβαρός ο κίνδυνος κυκλοφοριακής ασφυξίας, καθώς και το ζητήματα ασφάλειας των θεατών.
Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας στο οποίο επίσης απευθύνθηκε ο Δήμος για τον ίδιο λόγο, και το οποίο απασχολεί εξειδικευμένους επιστήμονες επί περιβαλλοντικών θεμάτων, διαπίστωσε μεταξύ άλλων, ότι η διαδικασία διαβούλευσης και έγκρισης της εν λόγω Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που υπέβαλε η «Δικέφαλος ΑΕ» δεν είναι νόμιμη, αφού δεν έχει προηγηθεί η διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης, την οποία επιτάσσει σχετική Οδηγία της ΕΕ και αντίστοιχη Κοινή Υπουργική Απόφαση. Πέραν αυτού θεωρεί ότι η εν λόγω «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εξετάζει το έργο αποσπασματικά και όχι σε συνάρτηση με την μείζονα πολεοδομική παρέμβαση στην περιοχή, με την οποία συνδέεται». Και ακόμη ότι «τα συμπεράσματά της είναι ως επί το πλείστον αόριστα, στερούνται τεκμηρίωσης και δεν προκύπτει ότι έχουν συναχθεί επί τη βάσει αναγνωρισμένης επιστημονικής μεθοδολογίας» (σελ.43), και ότι «υποτιμά τις οξύτατες επιπτώσεις του έργου στην κυκλοφορία και τις μεταφορές, καθώς και στην ποιότητα ζωής, τις συνθήκες απασχόλησης και τους όρους διαβίωσης των κατοίκων» (σελ. 44).
Θεωρεί ακόμη ότι «η σκοπιμότητα της υπογειοποίησης των οδών Πατριάρχου Κων/νου και Φωκών πρέπει ουσιαστικά να τεθεί υπό επανεξέταση, ενώ υπάρχει ανάγκη διερεύνησης και εναλλακτικών λύσεων».
Κατά τη γνώμη μας για την αξιολόγηση και την ασφαλή εκτίμηση του όλου θέματος, θα έπρεπε να προηγηθεί μια μελέτη εφικτότητας εφαρμογής (feasibility study and implementation) του έργου και να ακολουθήσει με βάση αυτή, η μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Οι μελέτες αυτές θα μπορούσαν να εκπονηθούν από τα ανώτατα τεχνολογικά ιδρύματα της χώρας (Μετσόβειο, Αριστοτέλειο, ή και άλλες πολυτεχνικές σχολές), τα οποία διαθέτουν όλες τις απαιτούμενες κατηγορίες επιστημόνων με πολύ μεγάλη πείρα, και εξ άλλου διαθέτουν κατάλληλα και εξοπλισμένα εργαστήρια για την πραγματοποίηση ελέγχων, μετρήσεων ή προσομοιώσεων που ενδεχομένως θα απαιτούνταν. Θα διαπιστωνόταν επίσης η έκταση και ο αριθμός του συνόλου των συνοδευτικών έργων που ενδεχομένως θα απαιτούνταν, πέραν της υπογειοποίησης των οδών Πατριάρχου Κωνσταντίνου και Φωκών, της υπογειοποίησης της οδού Χρυσοστόμου Σμύρνης, η οποία θα «υποβαθμιστεί στα 9,50 μέτρα προκειμένου να διέλθει κάτω από την υπογειοποιημένη οδό Φωκών και να «αναδυθεί» στον πυρήνα του Αθλητικού Κέντρου, καθώς και της κατασκευής των δύο κυκλικών και μη σηματοδοτούμενων κόμβων, που θα πρέπει να κατασκευαστούν στις διασταυρώσεις της Λ.Δεκελείας με την οδό Φωκών ο πρώτος και της Λ.Δεκελείας με την οδό Προύσσης ο δεύτερος.
Πρέπει τέλος να επισημάνουμε ότι το Κέντρο Αθλητισμού Μνήμης και Πολιτισμού της ΑΕΚ, είναι γήπεδο ποδοσφαίρου και μόνον. Οι εγκαταστάσεις του δεν προορίζονται να εξυπηρετούσουν τις ανάγκες άθλησης των παιδιών ή της νεολαίας της Φιλαδέλφειας και των γύρω περιοχών. Η Περιφέρεια Αττικής όμως πρόσφατα, στον Προϋπολογισμό δαπανών του 2016 που ενέκρινε, δέσμευσε ποσό 20 εκατομ. ευρώ για την κατασκευή του.
Από τη Μελέτη Κυκλοφοριακών Επιπτώσεων της «Δικέφαλος ΑΕ» όμως διαπιστώνεται, ότι ο «σχεδιασμός του συγκροτήματος, ειδικά των υπόγειων χώρων και των προσπελάσεων, έχει συνταχθεί με βάση την τελική εικόνα της «ταπεινωμένης» οδού Φωκών και του περιβάλλοντος οδικού δικτύου» (παράγρ. 3.2, σελ. 14).
Για να είναι δυνατή λοιπόν η πρόσβαση στο Κέντρο Αθλητισμού αυτό, απαιτείται η υπογειοποίηση των οδών Πατριάρχου Κων/νου και Φωκών, και δαπάνη επί πλέον 15 εκατομ. ευρώ. Και ένα επί πλέον άγνωστο ύψος δαπάνης για την υπογειοποίηση της οδού Χρυσοστόμου Σμύρνης, καθώς επίσης ένα επί πλέον ποσόν δαπάνης, επίσης άγνωστο, για την κατασκευή των κυκλικών κόμβων που προαναφέραμε. Και θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι οι δαπάνες αυτές θα πρέπει να καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλ. από τα έσοδα του κράτους από τη φορολογία.
Συνεπώς γεννάται το εύλογο ερώτημα, γιατί θα πρέπει ο σκληρά δοκιμαζόμενος και φορολογούμενος ελληνικός λαός να επωμιστεί μια τέτοια δαπάνη, όταν αυτά τα χρήματα δεν θα διατεθούν για τις αθλητικές ανάγκες των παιδιών και της νεολαίας της πόλης μας, αλλά κυρίως για την ανέγερση ενός «ιδιωτικού» γηπέδου ποδοσφαίρου, σε μια περίοδο μάλιστα που η ανεργία και ειδικότερα η ανεργία των νέων μας έχει εκτοξευθεί στα ύψη και εκατομμύρια συνανθρώπων μας ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Θεωρούμε ακόμη ότι η πόλη μας έχει ανάγκη από ένα Αθλητικό Κέντρο, ανοιχτό στο λαό της Φιλαδέλφειας και των γύρω περιοχών, ικανό να υποδεχθεί όλα τα αγωνίσματα του κλασσικού αθλητισμού καθώς και όλα τα δημοφιλή ομαδικά παιχνίδια, προκειμένου σε συνδυασμό και από κοινού με το γειτονικό Άλσος, να αποτελέσουν ένα πόλο αθλητισμού, πολιτισμού και αναψυχής, που τόσο έχουν ανάγκη τα παιδιά, η νεολαία αλλά και ο λαός της Φιλαδέλφειας και των γύρω περιοχών.
ΚΑΛΟΥΜΕ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ
Καλούμε επίσης την Περιφέρεια Αττικής να μην εγκρίνει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που υπέβαλε η «Δικέφαλος ΑΕ», για τους λόγους που αναφέρουμε παραπάνω.
ΚΑΛΟΥΜΕ τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου