Αποφασίζομεν και διατάσσομεν!
Η πρεμούρα του Μακρόν να εξαπολύσει την αντεργατική λαίλαπα τον έκανε να ζητήσει την έγκριση της Βουλής και της Γερουσίας να περάσει τη μεταρρύθμιση μέσω προεδρικών διαταγμάτων! Αυτό είναι μία «πάγια δημοκρατική διαδικασία» επισημαίνει η ιστοσελίδα της γαλλικής κυβέρνησης, επικαλούμενη το άρθρο 38 του γαλλικού Συντάγματος, που επιτρέπει στην εκάστοτε κυβέρνηση να περάσει μέτρα μέσω προεδρικών διαταγμάτων για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, αν της δώσει έγκριση η Βουλή (βλ. http://www.gouvernement.fr/en/legislating-by-ordinance-a-standard-democratic-procedure).
Οι άνθρωποι είναι εντελώς ξετσίπωτοι και δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα! Ετσι, το κοινοβούλιο στις αρχές Αυγούστου, με 225 ψήφους υπέρ έναντι 109 κατά, άναψε στον Μακρόν το πράσινο φως να νομοθετήσει την τροποποίηση του Κώδικα Εργασίας με προεδρικά διατάγματα.
Δώρα στους καπιταλιστές
Μια ματιά στον αντεργατικό οδοστρωτήρα, που παρουσίασε σε κείμενό της η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της CGT (βλ. http://cgt.fr/IMG/pdf/ordonnances_macron.pdf), αρκεί για να καταλάβει κανείς περί τίνος πρόκειται. Γενικός στόχος είναι οι «ευέλικτες εργασιακές σχέσεις», με τους καπιταλιστές να μπορούν να απολύουν και να προσλαμβάνουν πιο εύκολα, με ακύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων μέσω των σωματείων για τις μικρές επιχειρήσεις (κάτω των 50 ατόμων) και τη θέσπιση της δυνατότητας απευθείας διαπραγμάτευσης με τους εργαζόμενούς τους για τις εργασιακές συνθήκες. Ετσι, οι εργαζόμενοι στις μικρές επιχειρήσεις θα είναι έρμαια στις ορέξεις των καπιταλιστών που με το πιστόλι στον κρόταφο θα διαμορφώνουν τις εργασιακές συνθήκες κατά βούληση. Η όποια προστασία είχαν οι εργαζόμενοι αυτοί από τα σωματεία ακυρώνεται εντελώς.
Αλλαγές θα γίνουν και στο επίπεδο των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, οι οποίες θα μειωθούν στο μισό. Στις επιχειρήσεις με πάνω από έντεκα εργαζόμενους, οι αποζημιώσεις απόλυσης -που ήταν έξι μήνες κατ’ ελάχιστο για εργαζόμενους με δύο χρόνια δουλειά- έπεσαν στους τρεις μήνες (βλ. http://cgt.fr/IMG/pdf/ordonnances_macron.pdf σελ. 4). Ετσι, γυναίκα μηχανικός με 5.000 ευρώ το μήνα (μεικτά), που εργάζεται για δέκα χρόνια στην ίδια δουλειά και απολύεται, θα πάρει αποζημίωση 15.000 ευρώ αντί για 30.000 ευρώ που θα έπαιρνε με την προηγούμενη νομοθεσία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο καπιταλιστής εξοικονομεί 15.000 ευρώ, με τα οποία θα προσλάβει μια πιο φτηνή νέα μηχανικό, που θα πληρώνεται με 2000 ευρώ (μεικτά). Οι πρώτοι 7,5 μήνες της πληρωμής της νέας μηχανικού θα προέρχονται από την αποζημίωση που θα έπαιρνε η προηγούμενη! Το παράδειγμα (αναφέρεται στο κείμενο ανάλυσης του νόμου από τη CGT) είναι ενδεικτικό για την αβάντα που κάνει ο Μακρόν στους καπιταλιστές που μισθώνουν εξειδικευμένο προσωπικό. Μειώσεις θα υπάρξουν και στις αποζημιώσεις καταχρηστικών απολύσεων, που από δώδεκα μισθούς θα πέσουν στους έξι.
Εκτός από τα παραπάνω, τα προεδρικά διατάγματα προωθούν και άλλα αντεργατικά μέτρα, όπως τη μεγαλύτερη ελευθερία μαζικών απολύσεων μέσω «εθελούσιας» εξόδου, τη δυνατότητα στους καπιταλιστές να παρεκκλίνουν από την εργατική νομοθεσία σε ορισμένες περιπτώσεις κτλ.
Αντεργατική… συνέπεια
Δεν μας εξέπληξε η αντεργατική επίθεση του νέου προέδρου. Γιατί ήταν ο ίδιος που ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ολάντ το 2015 εισηγήθηκε τον εξίσου αντιδραστικό νόμο που πήρε το όνομά του και πέρασε χωρίς ψήφιση από τη Βουλή, βάσει του άρθρου 49.3 του γαλλικού Συντάγματος, που επιτρέπει να γίνει νόμος ένα νομοσχέδιο χωρίς ψήφιση από τη Βουλή, με την προϋπόθεση να μην κατατεθεί και ψηφιστεί πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης μέσα σε 24 ώρες.
Εκείνο το αντεργατικό έκτρωμα προέβλεπε σωρεία αντεργατικών ρυθμίσεων, μεταξύ των οποίων αύξηση του αριθμού των Κυριακών που επιτρέπεται να λειτουργούν τα καταστήματα σε μη τουριστικές περιοχές, μειώσεις αμοιβών σε ορισμένα επαγγέλματα (όπως οι συμβολαιογράφοι), «εθελοντική» νυχτερινή εργασία των λιγότερο αμειβόμενων εργαζόμενων, μείωση της προστασίας των εργαζόμενων απέναντι στις ομαδικές απολύσεις, δυνατότητα παράκαμψης της εργατικής νομοθεσίας σε περίπτωση «συμφωνίας» εργοδότη-εργαζόμενου και επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων.
Συμπλήρωμα ήδη ψηφισμένων μέτρων
Ο σημερινός αντεργατικός οδοστρωτήρας έρχεται σα συνέχεια του περσινού, που πήρε το όνομα της τότε υπουργού Εργασίας, Ελ Κομρί, και επικυρώθηκε τον Αύγουστο του 2016, μετά από τρεις μήνες διαδηλώσεων, συγκρούσεων και απεργιών. Με τον νόμο Ελ Κομρί η γαλλική κεφαλαιοκρατία πέτυχε να ανατρέψει το 35ωρο, δίνοντας τη δυνατότητα για εβδομαδιαία εργασία μέχρι 46 ώρες επί δώδεκα βδομάδες, αν υπάρξει συμφωνία στο επίπεδο της κάθε επιχείρησης. Το ανώτατο όριο ωρών αυξήθηκε στις 12 ώρες (από τις 10) και οι καπιταλιστές απέκτησαν τη δυνατότητα (αν υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο επιχείρησης) να πληρώσουν τις υπερωρίες (για την εργασία πέραν των 35 ωρών τη βδομάδα) με προσαύξηση μόλις 10% (αντί για 25% για τις πρώτες οκτώ ώρες και 50% για τις υπόλοιπες, που ισχύει βάσει του νόμου).
Ταυτόχρονα, δόθηκε το πρώτο χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις με την επικράτηση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις επικυρώνονται είτε με την υπογραφή μεταξύ του καπιταλιστή και των σωματείων που αντιπροσωπεύουν το 50% των εργαζομένων της επιχείρησης, είτε -σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία- με σωματεία που αντιπροσωπεύουν το 30% των εργαζόμενων, τα οποία θα μπορούν να τις βάζουν σε ψηφοφορία στους εργαζόμενους για να τις εγκρίνουν με πλειοψηφικό σύστημα μέσα σ’ ένα μήνα προκειμένου να επικυρωθούν. Τώρα, ο Μακρόν δίνει τη δυνατότητα στον ίδιο τον καπιταλιστή να κάνει αυτή την ψηφοφορία, αν δεν αντιδράσουν όλες μαζί οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που ψήφισαν την επιχειρησιακή σύμβαση.
Στο βωμό της «ανταγωνιστικότητας»
Η ιμπεριαλιστική Γαλλία παίρνει τα μέτρα της για να γίνει πιο «ανταγωνιστική» έναντι κυρίως της Γερμανίας, που ήταν η πρώτη που εισήγαγε μεγάλες αντεργατικές ανατροπές την περασμένη δεκαετία. Με αυτόν τον τρόπο, δίνεται η δυνατότητα στους καπιταλιστές να απομυζούν περισσότερη υπεραξία από τους εργάτες τους για να μπορέσουν να έχουν περισσότερα κέρδη για να επικρατήσουν των ανταγωνιστών τους. Με τη μείωση στις αποζημιώσεις απολύσεων και τη δυνατότητα «εθελούσιας εξόδου» θα επιχειρήσουν να αντικαταστήσουν μέρος του παλιού τους προσωπικού με νέο πιο φτηνό.
Η δυνατότητα παρέκκλισης από την εργατική νομοθεσία για λόγους «οικονομικών δυσκολιών» θα γίνει νόμος και οι καπιταλιστές θα επωφελούνται από τα «παραθυράκια» του νόμου προκειμένου να μειώσουν το εργατικό «κόστος», γιατί «κόστος» θεωρούν τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου. Το πρόσχημα που επικαλείται ο Μακρόν, ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μειώσει την ανεργία, είναι εντελώς ψευδεπίγραφο. Γιατί ακόμα κι αν μειωθεί η ανεργία, αυτό θα γίνει με τη δημιουργία θέσεων εργασίας ακόμα πιο επισφαλών.
Κινεζοποίηση σαν αυτή που εφαρμόζεται στη χώρα μας δε θα υπάρξει σε μαζική κλίμακα, αλλά η ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο το γαλλικό κεφάλαιο θα κερδίσει πόντους στον διεθνή ανταγωνισμό. Ετσι λειτουργεί ο καπιταλισμός σε συνθήκες κρίσης. Για να λειτουργήσει διαφορετικά, θα πρέπει να πάψει να είναι καπιταλισμός.
Ζητούμενο η απάντηση του κινήματος
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία (εκτός της CGT, που προκήρυξε απεργία για τις 12 Σεπτέμβρη) σφυρίζει αδιάφορα. Η «ανεξάρτητη» Force Ouvrière (FO) ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει τη δυνατότητα προσφυγής στη Δικαιοσύνη (!) με τον γενικό της γραμματέα, Ζαν Κλοντ Μεγί, να δηλώνει ότι αν και διαφωνεί με τα μέτρα Μακρόν, δεν πρόκειται να καλέσει τους εργαζόμενους σε κινητοποιήσεις! Ούτε φυσικά η CFDT (που πρόσκειται στο «σοσιαλιστικό» κόμμα) καλεί σε απεργίες αν και δηλώνει «απογοητευμένη»!
Από την άλλη μεριά, η CGT, θα κάνει το παιχνίδι της, έχοντας σα γνώμονα τον ασφυκτικό έλεγχο των κινητοποιήσεων στο πλαίσιο της αστικής νομιμότητας. Αν οι εργαζόμενοι εξακολουθήσουν να τους ακολουθούν, θα υποστούν μία ακόμα ήττα, που αυτή τη φορά θα είναι ανελέητη και οι καπιταλιστές θα τρίβουν τα χέρια τους.
ΥΓ. Την αντεργατική επίθεση «καταδίκασαν» και οι φασίστες του Εθνικού Μετώπου, που βρήκαν την ευκαιρία να βγουν «από τα αριστερά» στον Μακρόν, υποστηρίζοντας στην ανακοίνωσή τους ότι ο Μακρόν ακολουθεί τις οδηγίες των Βρυξελλών και της Γερμανίας και στηρίζει τις πολυεθνικές και όχι τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις! Επισημαίνουν δε τον κίνδυνο οι πολυεθνικές να εξαπολύσουν κύμα μαζικών απολύσεων για να αυξήσουν τα κέρδη τους! Τον κατηγορούν επίσης και για αντιδημοκρατική συμπεριφορά, αφού περνάει τόσο σοβαρά μέτρα μέσω προεδρικών διαταγμάτων. Ετσι, οι φασίστες παρουσιάζονται σαν «προστάτες» της εργατικής τάξης, φυσικά εκ του ασφαλούς, αφού δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα για να οργανώσουν κάποια εργατική αντίσταση. Σπεκουλάρουν, όπως κάνουν πάντα. Παλιά τους τέχνη κόσκινο!
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου