Η ίδρυση μιας ανώνυμης εταιρίας, στην οποία περνά όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία του ελληνικού κράτους (οικόπεδα, κτίρια, αγροτεμάχια, μετοχές τραπεζών, μετοχές σε κρατικές ή ημικρατικές επιχειρήσεις, ακόμα και οι συμβάσεις παραχώρησης δρόμων, αεροδρομίων, λιμανιών), για 99 χρόνια και με διοίκηση απόλυτα ελεγχόμενη από τους δανειστές, προσφέρει σ' αυτούς την εγγύηση ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους μέχρι το τελευταίο σεντ.
Η απόφαση του Eurogroup της περασμένης Τρίτης, όμως, για το χρέος αναφέρει: «Η πιθανή ελάφρυνση του χρέους θα εφαρμοστεί μετά το τέλος του προγράμματος στα μέσα του 2018 και ο τρόπος θα αποφασιστεί από το Eurogroup». Ο Ντεϊσελμπλούμ το εξήγησε καλύτερα στις επίσημες δηλώσεις που έκανε τα χαράματα της Τετάρτης: «Μεσοπρόθεσμα -αυτή είναι μια δεύτερη κατηγορία μέτρων- θα ασχοληθούμε ξανά μετά την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος, δηλαδή στα μέσα του 2018 (…) Ολ' αυτά φυσικά υπό τον όρο ότι η Ελλάδα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του δημοσιονομικού μας πλαισίου (…) Η πιθανή ελάφρυνση του χρέους -μιλώντας κυρίως για το μεσοπρόθεσμο πακέτο- θα διεκπεραιωθεί στο τέλος του προγράμματος, δηλαδή μιλάμε για τα μέσα του 2018. Αυτός ο στόχος θα καθοριστεί από το Eurogroup επί τη βάσει μίας αναθεωρημένης Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους, που θα γίνει σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, λαμβάνοντας επίσης υπόψη το ευρωπαϊκό πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής -και αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο που τονίστηκε από έναν αριθμό υπουργών και επίσης από τον Κλάους [Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του EFSF/ESM]- ότι βεβαίως, ακόμα και μετά το πρόγραμμα, η Ελλάδα, όπως όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, θα παραμείνει υπό την εποπτεία της Κομισιόν ως προς τη δημοσιονομική της πολιτική. Δηλαδή, αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο που θα πάρουμε υπόψη όταν κοιτάζουμε το μέλλον».
Ας ανακεφαλαιώσουμε: έδωσαν τον «κόφτη» εξασφαλίζοντας ότι το τρίτο Μνημόνιο θα εφαρμοστεί παίρνοντας όσα νέα αντιλαϊκά μέτρα θα χρειαστούν, με έμφαση στο πετσόκομμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών. Εδωσαν όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου στους δανειστές, για να παίρνουν απ' αυτή ό,τι «χρειάζονται» μέχρι το 2115. Και σ' αντάλλαγμα πήραν μια υπόσχεση ότι το Eurogroup θα ξανασχοληθεί με το χρέος στα μέσα του 2018, όταν θα ολοκληρωθεί το πρόγραμμα του τρίτου Μνημόνιου!
Δεν χρειάζεται, βέβαια, να πούμε τι θα συμβεί στα μέσα του 2018. Το είπε ο Ντεϊσελμπλούμ όσο πιο προσεκτικά μπορούσε να το πει: η επιτροπεία θα συνεχιστεί και οι πιθανές (και όχι σίγουρες) παρεμβάσεις για την ελάφρυνση του χρέους θα γίνουν υπό τον όρο ότι τηρείται απαρέγκλιτα η σκληρή δημοσιονομική πολιτική. Ο Ντεϊσελμπλούμ -η φωνή του Σόιμπλε, όπως όλοι γνωρίζουμε- δεν φείσθηκε καλών λόγων για τον Τσακαλώτο και τους συνεργάτες του. Μ' αυτά έκλεισε τις δηλώσεις του: «Νομίζω ότι είναι μια σημαντική στιγμή στο μακρύ ελληνικό πρόγραμμα -μια σημαντική στιγμή για όλους μας σε σχέση με το περασμένο καλοκαίρι, όταν είχαμε μια μείζονα κρίση εμπιστοσύνης μεταξύ μας- ότι η εμπιστοσύνη έχει αρχίσει να ανακτάται (…) Θέλω επίσης να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς τον έλληνα υπουργό των Οικονομικών και τους συνεργάτες του. Εργάστηκαν πολύ εποικοδομητικά, πολύ σοβαρά, μ' εμάς και με τους θεσμούς, για να φτάσουμε εκεί που βρισκόμαστε τώρα και νομίζω ότι βρισκόμαστε σε μια νέα φάση την οποία καλωσορίζω θερμά».
Αν στη θέση των Τσιπροκαμμένων ήταν οι Σαμαροβενιζέλοι, οι πρώτοι θα είχαν βγει στα κεραμίδια και θα τους κατήγγειλαν ότι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε «αποικία χρέους», ξεπουλώντας τα πάντα χωρίς να πάρουν την παραμικρή ελάφρυνση του χρέους. Οι όροι έχουν αντιστραφεί και η ΝΔ επιλέγει να καταγγέλλει την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για… έλλειμμα αξιοπιστίας και όχι για ξεπούλημα, προδοσία και δωσιλογισμό.
Από το Νοέμβρη του 2012 υπάρχει η υπόσχεση για νέα αναδιάρθρωση του χρέους, «αν χρειαστεί». Στους Σαμαροβενιζέλους η υπόσχεση έλεγε ότι το θέμα θα εξεταστεί μόλις πιάσουν «πρωτογενή πλεονάσματα». Αυτό έγινε, αλλά το ζήτημα του χρέους δε συζητήθηκε. Οι Σαμαροβενιζέλοι όδευαν προς εκλογική ήττα, οπότε οι ιμπεριαλιστές δανειστές δεν είχαν καμιά διάθεση να κάνουν οποιαδήποτε συζήτηση μαζί τους. Το καλοκαίρι του 2015, με την υπογραφή του τρίτου Μνημόνιου, οι Τσιπροκαμμένοι πήραν την ίδια υπόσχεση, με διαφορετικούς όρους: μόλις κλείσει η πρώτη αξιολόγηση, θα ρυθμίσουμε το χρέος. Τώρα, η ρύθμιση του χρέους μετατίθεται για τα μέσα του 2018, όταν θα έχει ολοκληρωθεί το πρόγραμμα του τρίτου Μνημόνιου και θα πρέπει να υπογραφεί το… τέταρτο Μνημόνιο (όποια κυβέρνηση κι αν είναι τότε). Κάποιες πιο εξειδικευμένες αναφορές που γίνονται τώρα δε γίνονται για να ικανοποιηθούν οι Τσιπροκαμμένοι, αλλά στο πλαίσιο του παζαριού Γερμανίας-ΔΝΤ (ΗΠΑ). Προς το παρόν, το ΔΝΤ μένει στο παιχνίδι, θα παίζει το ρόλο του συμβούλου (ο «κακός» της τρόικας) και μέχρι τα τέλη του χρόνου θ' αποφασίσει αν θα μπει και με κάποιο συμβολικό δάνειο. Στο μεταξύ, σύμφωνα με την απόφαση του Εurogroup, ο Σόιμπλε μπορεί να ζητήσει από τον Ρέγκλινγκ του ESM να αγοράσει κάποιο τμήμα των δανείων που έχει δώσει το ΔΝΤ στην Ελλάδα, οπότε το ΔΝΤ θα μπορέσει να μπει και στο τρέχον πρόγραμμα, αφού η «έκθεσή» του στο ελληνικό χρέος (που εξακολουθεί να θεωρεί μη βιώσιμο) θα έχει μειωθεί.
Εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε ως συμπέρασμα -που πλέον δεν επιδέχεται αμφισβήτησης- είναι ότι το χρέος χρησιμοποιείται ως εργαλείο αποικισμού και παγίωσης της κινεζοποίησης. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές -παρά τις διαφωνίες ανάμεσα στα βασικά ιμπεριαλιστικά κέντρα, τις ΗΠΑ (ΔΝΤ) και τη Γερμανία- συμφωνούν απόλυτα στην εργαλειοποίηση του χρέους. Οι ρυθμίσεις που κάνουν είναι τέτοιες ώστε, πρώτον να εξασφαλίζουν τη δυνατότητα είσπραξης των τοκοχρεολυσίων και δεύτερον αυτή η δυνατότητα να καθορίζεται από τους ίδιους, μέσω της επιβολής των πιο σκληρών δημοσιονομικών και αποικιοκρατικών όρων.
Το καινούργιο στοιχείο που αναφέρεται στην απόφαση που πήρε το Eurogroup στις 24 Μάη είναι πως οι όποιες ρυθμίσεις για το χρέος θα είναι τέτοιες ώστε το ελληνικό κράτος να πληρώνει για τοκοχρεολύσια 15% του ΑΕΠ όσο θα διαρκεί το τρίτο Μνημόνιο (μέχρι και το 2018, δηλαδή) και 20% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια. Στα τοκοχρεολύσια περιλαμβάνονται και τα έντοκα γραμμάτια, όμως σημασία έχει το ποσό. Σε σημερινές τιμές ΑΕΠ (180 δισ.), το ελληνικό κράτος θα πρέπει να πληρώνει κάθε χρόνο για τοκοχρεολύσια 27 δισ. μέχρι και το 2018 και 36 δισ. τα επόμενα χρόνια! Οσο θα αυξάνεται το ΑΕΠ θα αυξάνεται και το ποσό των τοκοχρεολυσίων. Αυτό σημαίνει ότι στόχος τους είναι η σημερινή πολιτική να συνεχιστεί εσαεί. Τουλάχιστον για έναν αιώνα. Οση η ζωή της νέας εταιρίας ξεπουλήματος της κρατικής περιουσίας.
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 28 ΜΑΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου