Ανακοίνωση - καταγγελία του Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου μας για το τοπικό τύπο, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο (βίντεο)

Πριν την έναρξη του δημοτικού συμβούλιου της 25-5-16, το Σωματείο Εργαζομένων του Δήμου Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας, ζήτησε το λόγο και ανάγνωσε ανακοίνωση -  καταγγελία του για το τοπικό τύπο. Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε το περιεχόμενο της και στο τέλος να παρακολουθήσετε σε βίντεο, όσα ειπώθηκαν σχετικά στο δημοτικό συμβούλιο.

   

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο τοπικός έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος της πόλης ρίχνει λάσπη στον ανεμιστήρα κατά των εργαζομένων του δήμου μας.

Στις 5/5/16, στον ηλεκτρονικό τύπο «Αλήθεια», δημοσιεύτηκε άρθρο που χλεύαζε, ειρωνεύονταν και εμμέσως απειλούσε τους εργαζόμενους. Μέρα αγωνιστικών κινητοποιήσεων σε όλους τους δήμους της χώρας με απόφαση της ΠΟΕ-ΟΤΑ, ως αντίδραση στο νομοσχέδιο για την κοινωνική ασφάλιση και το φορολογικό, λίγες ημέρες πριν την ψήφισή του.

Τα απίθανα ως κλαυσίγελο όλων όσων συμβαίνουν γύρω μας (γιατί έτσι χαρακτηρίζει τους αγώνες μας) είναι ότι το ένα μνημόνιο έρχεται μετά το άλλο με αποδέκτη το φτωχό, δοκιμαζόμενο λαό και η εφημερίδα προσπαθεί να δημιουργήσει αρνητικό κλίμα στην πόλη και στους δημότες, επειδή κάποιοι αντιδρούν. Γιατί άραγε δεν μπήκε στον κόπο να γράψει μια μικρή είδηση που να εξηγεί έστω και περιληπτικά τους λόγους της κατάληψης; Υποσχόμαστε ότι την επόμενη φορά, αφού έκανε τον κόπο να μας τραβήξει και φωτογραφεία από το απέναντι πεζοδρόμιο να λάβουμε υπόψη μας τις προτάσεις περί ¨αισθητικής¨.

Κάποτε ακόμα και στον αστικό τύπο υπήρχε το λεγόμενο εργατικό ρεπορτάζ. Αλλά και μόνο οι λέξεις «εργατική τάξη» φέρνουν αλλεργία στους αρχισυντάκτες. Μυρίζει λαϊκισμό, ναφθαλίνη, καθυστέρηση και γραφικότητα.

Βέβαια υπάρχουν και οι ιστορίες «ανθρώπινου ενδιαφέροντος» που συνδέονται με τη φτώχεια, την ανεργία και την κρίση, όχι όμως με τους αγώνες ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία και την κρίση.

Η δημοσιογραφική κάλυψη αυτών των αγώνων συνήθως γίνεται μόνο από τη σκοπιά της «απίστευτης ταλαιπωρίας» του κοινωνικού συνόλου, όταν με τις απεργίες ταλαιπωρούνται οι πολίτες, οι μαθητές, οι γονείς, οι εκδρομείς ή θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία.

Τα προβλήματα και οι εκβιασμοί των εργαζομένων δεν έχουν θέση στον ηλεκτρονικό ή έντυπο τύπο της πόλης μας. Οι εργαζόμενοι υπάρχουν μόνο όταν αυτοκτονούν ή όταν μια περιπέτεια τους θυμίζει κινηματογραφική ταινία, όπως συνέβη με τους 33 μεταλλωρύχους στη Χιλή, που παρέμειναν 69 ημέρες εγκλωβισμένοι, περίπου 700μ κάτω από τη γη. Ή όταν γίνονται αντικείμενο φιλανθρωπίας και επιδεικτικής ευαισθησίας. Όταν γίνονται οι «καημένοι», οι «κακόμοιροι», οι «ανυπεράσπιστοι».

Είναι πιο εύκολο για τον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο να ασχοληθούν με το δράμα των εργαζομένων σε χώρες μακρινές κι εξωτικές, παρά με τα βάσανα και τους ευτελισμούς που δέχονται οι εργαζόμενοι εδώ, στη δική μας χώρα, στη δική μας πόλη.

Η εγχώρια εργατική τάξη συνήθως είναι αόρατη για τα μάτια του τύπου και ο κόσμος της είναι ένας κόσμος τον οποίο αγνοούμε, όπως αγνοούμε τα δεκάδες θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στους δήμους (2 νεκροί τους τελευταίους 8 μήνες σε Ελευσίνα και Αθήνα), τους ανασφάλιστους εργαζόμενους σε καταστήματα εστίασης, τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους των 200-300€,  τα θύματα του εργασιακού βιασμού ή έτσι ή φεύγεις και φυσικά η έλλειψη χρηματοδότησης σε Υγεία και Παιδεία με όλα τα γνωστά αποτελέσματα που εν τέλει απαξιώνει όλους εμάς και επιβαρύνει τους εργαζόμενους.

Μερικές φορές όλα αυτά ακούγονται και κυκλοφορούν σαν ιστορίες από στόμα σε στόμα, όπως συνέβαινε με τους μεσαιωνικού θρύλους και με τις λαϊκές παραδόσεις για λάμιες και βρικόλακες.

Η «Αλήθεια» και οι άλλες «αντικειμενικές» φυλλάδες στον τοπικό τύπο προσπαθούν να κατασυκοφαντήσουν την ταξική πάλη και αυτό είναι σημάδι αυταρχισμού. Είναι οργανικό στοιχείο του αχαλίνωτου του επιθετικού νεοφιλελευθερισμού ο οποίος τελικά διαποτίζει όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και δεν αφήνει περιθώρια παρανοήσεων.

Σε συνέχεια των παραπάνω καταγγέλλουμε την ενορχηστρωμένη επίθεση που εκφράζεται με αρκετά δημοσιεύματα τόσο της «Αλήθειας» όσο και άλλων εντύπων απέναντι στους εργαζομένους και τους αγώνες τους.

Πιστεύουμε ότι απέναντι σε όλη αυτή τη κατάσταση επιβάλλεται να πάρει θέση το Δημοτικό Συμβούλιο.

Είναι απορίας άξιο όταν σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψηφίζει τα ποιο άδικα, παράλογα, επιθετικά, αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που έχουμε δει έως σήμερα,  ο τοπικός τύπος να δείχνει εμάς κατασκευάζοντας τους βολικούς φταίχτες και υπαίτιους της κακής μας τύχης και όχι τους βασικούς υπαίτιους όλων αυτών. Αρνιούνται πεισματικά να παραδεχτούν την δομική καπιταλιστική κρίση, την αυτοκαταστροφική δράση του χρηματιστικού κεφαλαίου και τους πρόθυμους υπηρέτες του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι θα είμαστε πάντα όρθιοι υπερασπιζόμενοι την αξιοπρέπειά μας, τα δικαιώματά μας και την προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος, είναι το μόνο σίγουρο.