O ενεργός ρόλος των Ελλήνων επιχειρηματιών στη συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, του Μιχάλη Γιαννόπουλου

Επιτάχυνση της πορείας μετάλλαξης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με τη νέα συμφωνία. Συνολική ρύθμιση και μεταφορά εξουσιών σε κλειστούς μηχανισμούς υπό τον έλεγχο του κεφαλαίου.

 

 

Δύο εβδομάδες μετά την ψήφιση του πρώτου πακέτου μέτρων^[1] για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με 153 θετικές ψήφους, υπερψήφισε και το δεύτερο πακέτο την περασμένη Κυριακή, 22 Μαΐου. Τα δυο πακέτα μέτρων του τρίτου μνημονίου καθώς και το επόμενο πακέτο (εργασιακά) που αναμένεται υπήρξαν αποτέλεσμα απευθείας συμφωνίας των εκπροσώπων της ελληνικής αστικής τάξης με τους «εταίρους».

Θετικά αποτίμησε τα αποτελέσματα της συμφωνίας ο Μιχάλης Σάλλας ανοίγοντας τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της Τράπεζας Πειραιώς. «Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας σηματοδοτεί τη βάση για την οριστική έξοδο της χώρας μας από την ύφεση» είπε και επισήμανε ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Τράπεζας Πειραιώς οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας θα ανέλθουν στο 2% το 2017.

 

Ιδιαίτερος ήταν ο ρόλος που έπαιξε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Θ. Φέσσας με άμεσες επαφές που είχε με τα ευρωπαϊκά κέντρα οι οποίες κατέληξαν σε κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Σόιμπλε στο Βερολίνο στις 14 Μαρτίου 2016. Δεν είναι τυχαίο ότι το μεσημέρι της Τετάρτης 18 Μαΐου, πριν ακόμα κατατεθεί το πολυνομοσχέδιο (κατατέθηκε στις 11 το βράδυ της ίδιας ημέρας) ο πρόεδρος του ΣΕΒ κάλεσε την αντιπολίτευση να το υπερψηφίσει, πριν καν το διαβάσει.

 

Ως πρόεδρος του ΣΕΒ, πριν από μερικές ημέρες ο Θεόδωρος Φέσσας μίλησε για το ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε Φλόριντα της Ευρώπης, αν έδινε κίνητρα στους επενδυτές να επιλέξουν την ελληνική αγορά.

 

Η συμφωνία των εκπροσώπων του ελληνικού κεφαλαίου με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κέντρα ισχύος είναι προφανώς ετεροβαρής, αλλά περιέχει και υλικές παραχωρήσεις στους Έλληνες καπιταλιστές.

 

«Με καλό μάνατζμεντ, χωρίς νεποτισμό και αναξιοκρατία μπορεί να υπάρξει καλύτερη απόδοση. Ούτε ο ΟΤΕ ούτε το λιμάνι έφυγαν από τη χώρα, αντίθετα δημιουργήθηκε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα», ανέφερε χαρακτηριστικά, στις 26 Μαΐου ο πρόεδρος του ΣΕΒ.

 

Τα ακριβή ανταλλάγματα που έλαβε το ελληνικό κεφάλαιο και οι λεπτομέρειες του συμβιβασμού θα φανούν στο άμεσο μέλλον. Ήδη, στις δηλώσεις του της Τετάρτης 18 Μαΐου, ο πρόεδρος του ΣΕΒ προανήγγειλε το αντικείμενο του επόμενου πακέτου μέτρων για τα εργασιακά: 13ος - 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση πρόσθετης αμοιβής για υπερωρίες και νέο πλαίσιο κήρυξης απεργιών, ήταν τα θέματα που έθεσε.

 

Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις 22 Μαΐου ορίζει σε μακροπρόθεσμη βάση το πλαίσιο για μόνιμη οικονομική, θεσμική προσαρμογή και εποπτεία.

 

Η νομοθέτηση ενός διαρκούς μνημονίου, του Αυτόματου Μηχανισμού Δημοσιονομικής Προσαρμογής Προϋπολογισμού (κόφτης), συνιστά άμεση εκχώρηση της έγκρισης του προϋπολογισμού, αυτής της (υποτίθεται σημαντικότερης) κοινοβουλευτικής διαδικασίας, απ' ευθείας στους μηχανισμούς του κεφαλαίου, ξένου και ελληνικού.

 

Η μεταβίβαση, για έναν αιώνα, του συνόλου της παρούσας και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού δημοσίου αποκαλύπτει την αποφασιστικότητα του κεφαλαίου και της σημερινής κυβέρνησης όσον αφορά την εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση σοβαρών δημόσιων – μέχρι πρότινος – δραστηριοτήτων του κράτους.

 

Η ραγδαία μεταλλασσόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία παραχωρεί την περιουσία του ελληνικού λαού ως λάφυρο και αντικείμενο συναλλαγής και ανταλλαγμάτων ανάμεσα στις μερίδες τόσο του εγχώριου όσο και του ηγεμονικού γερμανικού (κυρίως, όχι αποκλειστικά) ξένου κεφαλαίου. Όση από τη δημόσια περιουσία δεν εκποιηθεί έναντι όποιου τιμήματος θα αποδίδεται σε ιδιωτική εκμετάλλευση και θα έχει σαν αποτέλεσμα την περαιτέρω αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων.

 

Για τους σκοπούς αυτούς θεσμοθετούνται μια «σειρά αρχές και όργανα» μέσω των οποίων επιχειρείται η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση στη μεταπολεμική ελληνική πολιτική ιστορία προκειμένου το κεφάλαιο να ανατάξει την κερδοφορία του και να ξεπληρώσει δανειστές.

 

Πρωτίστως θεσμοθετείται η «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε» (ΕΕΣΠ) στην οποία εκχωρείται το σύνολο της Δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια τουλάχιστον. Η ΕΕΣΠ αποτελεί έναν νεοφιλελεύθερο μηχανισμό, μια αντιδραστική πολιτική μηχανή άσκησης άμεσης πολιτικής από το κεφάλαιο με υποβαθμισμένη την παρουσία των σύγχρονων αστικών κομμάτων και του κοινοβουλίου.

 

Σε αυτήν μεταβιβάζονται τέσσερις θυγατρικές:

 

α) το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) με όλα του τα περιουσιακά στοιχεία,

β) το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) όπου με το σύνολο των συμμετοχών του ελληνικού δημοσίου στις τράπεζες,

γ) η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ) και

δ) η υπό σύσταση Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ) η οποία θα κατέχει τις μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων και στην οποία μεταβιβάζονται οι επιχειρήσεις: ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ και ΕΛΤΑ και ακολουθούν ΕΥΑΘ, ΕΥΑΠΣ ΕΥΔΑΠ, ΕΛΒΟ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΔΕΗ κλπ

 

Η ΕΕΣΠ έχει το απόλυτο δικαίωμα εκποίησης ή «αξιοποίησης» κάθε περιουσιακού στοιχείου που μεταβιβάζεται.

 

Καμία απόφαση του εποπτικού συμβουλίου της ΕΕΣΠ δεν θα λαμβάνεται χωρίς την σύμφωνη γνώμη των μελών που ορίζονται από την Κομισιόν και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

 

Είναι έτσι δομημένη ώστε η οποιαδήποτε απόφαση (απαιτούνται 4 στα 5 μέλη) να προέρχεται με διαβούλευση και από τα πριν αθέατο συμβιβασμό ανάμεσα στο ξένο και στο ελληνικό κεφάλαιο υπό τη θεσμοθετημένη ηγεμονία του ξένου κεφαλαίου. Γι' αυτό δύο στα πέντε μέλη ορίζουν οι «ξένοι» – με τη σύμφωνη κυβερνητική γνώμη – και τρία στα πέντε η κυβέρνηση αλλά με τη σύμφωνη γνώμη των ξένων.

 

Επί πλέον με το πολυνομοσχέδιο προστέθηκαν δυο ακόμα "Ανεξάρτητες" Διοικητικές Αρχές εκτός αυτών που ήδη λειτουργούν, η «Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων» (ΑΑΔΕ) και η «Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων» (ΡΑΛ).

 

Η διαχείριση των δημοσίων εσόδων ανατίθεται στην «Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων» (ΑΑΔΕ). Σκοπός της θα είναι η είσπραξη του συνόλου των δημοσίων εσόδων, φορολογικών, τελωνειακών και λοιπών.

 

Ιδρύεται Ανεξάρτητη διοικητική αρχή με την επωνυμία «Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων» (ΡΑΛ), η οποία υποτίθεται ότι θα διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον στις περιοχές των εκχωρούμενων λιμανιών πανελλαδικά.

 

Όμως, ως γνωστό, οι διοικήσεις των Ανεξάρτητων Αρχών δεν υπόκεινται σε κανένα ιεραρχικό έλεγχο ή εποπτεία από οποιαδήποτε αρχή. Σύμφωνα δε με τη στερεότυπη νομοθετική διάταξη που περιλαμβάνεται στο ιδρυτικό τους, οι διοικήσεις αυτών των οργάνων «δεσμεύονται μόνο από το νόμο και τη συνείδησή τους (!)».

 

Καπάκι στις ανεξέλεγκτες και ανεξάρτητες αρχές ιδρύεται «Αυτόματος Μηχανισμός Δημοσιονομικής Προσαρμογής Προϋπολογισμού» (κόφτης) που θα διασφαλίζει την αυτόματη περικοπή δημοσίων δαπανών με προεδρικά διατάγματα, δηλαδή μνημόνια.

 

Βάσει των διατάξεων του ψηφισθέντος νόμου, η ΑΑΔΕ θα διαθέτει την υλικοτεχνική υποδομή, επαρκές προσωπικό και πόρους για την επιτέλεση του έργου της. Δηλαδή όλο τον κατάλληλο εξοπλισμό που θα της επιτρέπει να κατάσχει, εκπλειστηριάζει και γενικώς να γδέρνει τους μικροοφειλέτες του δημοσίου και όσους δεν μπορούν να διαφύγουν «νόμιμα» ή δεν έχουν ισχυρή προστασία. Αντίθετα η ΡΑΛ, που σκοπός υποτίθεται ότι είναι να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον από τις αυθαιρεσίες των ιδιωτών παραχωρησιούχων των ελληνικών λιμανιών, θα έχει πανελλαδικά προσωπικό 35 (τριάντα πέντε) ατόμων αντί 50 που είχε όταν υπαγόταν στο Υπουργείο Ναυτιλίας! Θα στερείται δηλαδή της στοιχειωδώς κατάλληλης υποδομής.

 

Αυτό πάνω κάτω είναι το καθεστώς ίδρυσης και λειτουργίας των «ανεξάρτητων» αρχών.

 

Το νέο κανονιστικό πλαίσιο που διαμορφώνεται στην εποχή των μνημονίων ρυθμίζει τις υπάρχουσες κοινωνικο-οικονομικές σχέσεις μεταβιβάζοντας τις σημαντικότερες λειτουργίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας σε στεγανούς μηχανισμούς άμεσα ελεγχόμενους από το κεφάλαιο, εγχώριο και ευρωπαϊκό. Η ελληνική αστική τάξη, σε μειονεκτική θέση εξαιτίας της βαθιάς κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού, εξαρτά την τύχη της από τη στήριξη του διεθνούς κεφαλαίου παραχωρώντας σε αντάλλαγμα κομμάτια της εθνικής κυριαρχίας.

 

Στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία καταργεί στην πράξη ακόμη και αστικά πολιτικά δικαιώματα. Τα σημαντικότερα από αυτά του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, του ελέγχου της διοίκησης τείνουν να μετατραπούν σε διακοσμητικά, καθώς όλο και λιγότερο επηρεάζουν τις κρίσιμες αποφάσεις. Οι καθοριστικές αποφάσεις εκχωρούνται από τους θεσμούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας σε στεγανά όργανα του εθνικού και υπερεθνικού κεφαλαίου. Η λαϊκή συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές εκλογές, σε δημοψηφίσματα, στα επίσημα συνδικάτα αποδυναμώνεται με τάση να χάνει το αντικείμενό της.

 

Το «δεν υπάρχει εναλλακτική» της Θάτσερ που στη δεκαετία του 1980 ήταν σύνθημα πολιτικής δράσης του νεοφιλελευθερισμού, σήμερα τείνει να γίνει πραγματικότητα στο επίπεδο της πολιτικής διακυβέρνησης.

 

Η ουσιαστική αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων μετατρέπει τα άτομα σε υπηκόους υπάκουους, προσαρμόσιμους και διαχειρίσιμους. Τυχόν παραίτηση της εργατικής τάξης από τη διεκδίκηση αυτών των δικαιωμάτων και υποταγή στο σύγχρονο καθεστώς ανελευθερίας σημαίνει, στην πράξη, παραίτηση και από κάθε προσπάθεια για βελτίωση της θέσης της σήμερα και για συνολική ανατροπή αύριο. Η ταυτόχρονη διεκδίκηση σύγχρονων εργατικών δικαιωμάτων αντίστοιχων στις δυνατότητες της νέας εποχής του αμύθητου πλούτου και της καταθλιπτικής φτώχειας, της επιστημονικής έκρηξης και της σκοταδιστικής απειλής, ο αγώνας ανάκτησης και διεύρυνσης των αστικών πολιτικών δικαιωμάτων είναι το οξυγόνο που θα τροφοδοτήσει τη νέα προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανόδου του εργατικού κινήματος.

 

Ο ίδιος ο αναγκαίος αγώνας για Δημοκρατία και Εθνική Κυριαρχία είναι άρρηκτα δεμένος με τον αγώνα για τα σύγχρονα εργατικά, τα παλιά και νέα ιστορικά διαμορφούμενα δημοκρατικά δικαιώματα στην εποχή μας. Η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου αγώνα κρίνεται με το κατά πόσο θα συνδυάζεται με τον αγώνα για τη συγκρότηση ανεξάρτητων θεσμών αντιπροσώπευσης και έκφρασης της βούλησης της εργατικής-λαϊκής πλειοψηφίας.

 

 

 

 

[1] http://www.kommon.gr/i/568-otan-to-parelthon-epistrefei-os-mellon-kai-tora-ti-ginetai-tou-alekou-anagnostaki


πηγή: kommon.gr