Ας αφήσουμε στην άκρη το σφόδρα πιθανό ενδεχόμενο να μείνουν οι
Τσιπραίοι με το νόμο για τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες στο χέρι, όπως
είχε μείνει ο Καραμανλής με το «βασικό μέτοχο», όταν είχε κάνει τη δική
του απόπειρα να ελέγξει το τοπίο. Ας επικεντρωθούμε αποκλειστικά στην
επιχειρηματολογία που αναπτύσσουν οι Τσιπραίοι στη σύγκρουσή τους με τα
κόμματα της αντιπολίτευσης, που ενεργούν σαν εμπροσθοφυλακή των
«νταβατζήδων».
Στην αρχή έλεγαν πως μόνο τέσσερα πανελλαδικά κανάλια χωράει το ελληνικό φάσμα. Οταν τους αντέτειναν το οφθαλμοφανές, ότι δηλαδή ήδη λειτουργούν εφτά πανελλαδικά κανάλια και χωράνε μια χαρά στο φάσμα, γύρισαν την πλάκα και επινόησαν τη θεωρία της μεγάλης μεταρρύθμισης, με την οποία θα εμποδίσουν τους καναλάρχες να κάνουν δουλειές κάτω από το τραπέζι.
Ας παρακολουθήσουμε πώς ο ίδιος ο Τσίπρας παρουσίασε αυτά τα επιχειρήματα στην «Αυγή της Κυριακής»:
«Αυτοί που κατείχαν τις συχνότητες είχαν και τη δυνατότητα να προωθούν τα οικονομικά τους συμφέροντα, να κλείνουν τις δουλειές τους με το κράτος και να χειραγωγούν την πολιτική ζωή του τόπου. Αυτό λοιπόν τελειώνει. Μια από τις πιο καθοριστικές προϋποθέσεις για να κοπεί ο ομφάλιος λώρος της διαπλοκής είναι να συντηρούνται οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί από τα έσοδά τους και το προϊόν που διαθέτουν και όχι από τις παράλληλες δραστηριότητες του καναλάρχη, τα πολιτικά ντιλ και τα θαλασσοδάνεια. Αν κάποιος έχει κανάλι και δεν μπορεί να το λειτουργήσει με τα διαφημιστικά έσοδα, θα προσπαθήσει να το λειτουργήσει με άλλους, μη θεμιτούς τρόπους. Επομένως ο αριθμός των αδειών ορίζεται από το μέγεθος της διαφημιστικής πίτας».
Τι λέει ο Τσίπρας; Οτι οι καναλάρχες είχαν «αθέμιτη δραστηριότητα», επειδή δεν μπορούσαν να «βγουν» από τις διαφημίσεις. Ενώ αν τα κανάλια είναι λίγα και μοιραστούν σωστά μεταξύ τους τη διαφημιστική πίτα, τότε οι καναλάρχες δε θα έχουν καμιά ανάγκη να καταφεύγουν σε «αθέμιτη δραστηριότητα»!
Κοντολογίς, μας δουλεύουν. Για ποιο λόγο ο μεγαλοεργολάβος Μπόμπολας, ο εφοπλιστής Αλαφούζος, ο εφοπλιστής και βιομήχανος Βαρδινογιάννης απέκτησαν κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες; Εκαναν απλά ένα άνοιγμα στο χώρο της «ενημέρωσης» και όταν είδαν ότι δε βγαίνουν αποφάσισαν ν' αρχίσουν την «αθέμιτη δραστηριότητα»; Οι πάντες γνωρίζουν, βέβαια, ότι συνέβη το αντίθετο.
Υπήρχαν παλιά οι λεγόμενοι «παραδοσιακοί εκδότες». Μόνο με τις εφημερίδες, την εποχή που αυτές βρίσκονταν στο φόρτε τους, συγκέντρωσαν στα χέρια τους δύναμη και χρήμα. Ας αναρωτηθούμε μόνο τον κολοσσό που λέγεται Συγκρότημα Λαμπράκη. Πώς συνέβη αυτό; Μήπως από τις διαφημίσεις και το μικρό αντίτιμο με το οποίο πωλούνταν οι εφημερίδες; Συνέβη με αυτό που ο Τσίπρας ονομάζει «αθέμιτη δραστηριότητα». Στη συνέχεια, ιδιαίτερα μετά το άνοιγμα της ιδιωτικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, οι καπιταλιστές άρχισαν να μπαίνουν στο παιχνίδι απευθείας, είτε μόνοι τους είτε σε συνεργασία με τους «παραδοσιακούς εκδότες», που είχαν την τεχνογνωσία της «δουλειάς».
Οι πάντες γνωρίζουν πως δεν είναι ο ανταγωνισμός και η μικρή διαφημιστική πίτα που σπρώχνει τους καναλάρχες στην «αθέμιτη δραστηριότητα», αλλά είναι η δυνατότητα για «αθέμιτη δραστηριότητα» που οδηγεί καπιταλιστικούς ομίλους να αποκτούν ΜΜΕ. Ακόμα και στα μικρά, τοπικά ΜΜΕ το ίδιο συμβαίνει. Οι μικροεκδότες-μικροκαναλάρχες λειτουργούν ως μηχανισμός πίεσης για τις τοπικές υποθέσεις και τους προσκυνούν όλοι οι τοπικοί παράγοντες (βουλευτές, δημοτικοί και περιφερειακοί). Εκεί, βέβαια, λειτουργεί και το αντίστροφο, καθώς τα περιφερειακά ΜΜΕ δεν έχουν τις δυνατότητες των πανελλαδικών και σε σημαντικό βαθμό εξαρτώνται από τη διαφήμιση που θα τους δώσουν οι τοπικοί άρχοντες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το αλισβερίσι είναι αλισβερίσι.
Αυτό το αλισβερίσι δεν είναι κάποια… αθέμιτη εκτροπή, αλλά προκύπτει από την ίδια τη φύση της αστικής «ενημέρωσης». Τα ΜΜΕ πουλάνε ψέμα και παραπληροφόρηση, επηρεάζουν τον κόσμο που τα παρακολουθεί και πρέπει να πληρωθούν γι' αυτό. Και βέβαια, οι ιδιοκτήτες τους θα εκμεταλλευτούν τη δύναμη που συγκεντρώνουν. Δε θα πάνε με το σταυρό στο χέρι, αλλά θα παίξουν σε όλα τα επίπεδα, ασκώντας την επιρροή τους υπέρ οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, φτάνει να πάρουν την ανάλογη αμοιβή.
Τα αστικά ΜΜΕ δε λειτουργούν για να βγάλουν κέρδος από την ακροαματικότητα και τις διαφημίσεις, αλλά απ' αυτό που ο Τσίπρας ονομάζει «αθέμιτη δραστηριότητα». Γιατί, λοιπόν, ν' αλλάξει αυτό αν τα κανάλια γίνουν λιγότερα; Ποιος καπιταλιστής θα αρκεστεί στο κέρδος από τη διαφήμιση και δεν απλώσει το χέρι στην καρδάρα με το μέλι της «αθέμιτης δραστηριότητας»; Θ' αλλάξει η φύση του κεφαλαίου, που κυνηγά το μέγιστο κέρδος με όλα τα μέσα, επειδή έτσι διακηρύσσουν οι Τσιπραίοι;
Μπορεί, όμως, ν' αλλάξει κάτι άλλο. Ν' αλλάξουν οι μεγάλοι «παίχτες» και να είναι -τουλάχιστον σε πρώτη φάση- εκλεκτοί της κυβέρνησης. Σ' αυτό και μόνο σ' αυτό αποσκοπούν οι Τσιπραίοι (τα υπόλοιπα είναι ιδεολογήματα για αφελείς). Προσπάθησαν να εκβιάσουν τους υπάρχοντες συγκροτηματάρχες και καναλάρχες, αλλά αυτοί δε δέχονται εκβιασμό από κανένα αστικό πολιτικό κόμμα. Ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, που τα αστικά κόμματα (μηδενός εξαιρουμένου) έχουν χάσει την παλιά τους αίγλη και την ιδιαίτερη σχέση τους με το λαϊκό στοιχείο. Είναι τα αστικά κόμματα που έχουν ανάγκη τα αστικά ΜΜΕ και όχι το αντίθετο. Κι αυτό σήμερα ισχύει περισσότερο από χθες.
Ο ανταγωνισμός συνεχίζεται με τους συγκροτηματάρχες και καναλάρχες να δείχνουν πως δεν ανησυχούν. 'Η λειτουργεί το παρασκήνιο με τους Τσιπραίους ή έχουν τυφλή εμπιστοσύνη στην αστική Δικαιοσύνη (ντόπια και ευρωενωσίτικη), προσβλέποντας τη δικαίωσή τους απ' αυτή και τη συνέχιση της «βασιλείας» τους. Σ' αυτή την περίπτωση, οι Τσιπραίοι θα υποστούν ήττα μεγαλύτερη απ' αυτή που υπέστη το δίδυμο Καραμανλή-Ρουσόπουλου. Θα τους μείνει μόνο η δυνατότητα να λένε ότι αγωνίστηκαν να βάλουν τέλος στη «διαπλοκή». Τα ίδια που λένε και για το Μνημόνιο δηλαδή.
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Στην αρχή έλεγαν πως μόνο τέσσερα πανελλαδικά κανάλια χωράει το ελληνικό φάσμα. Οταν τους αντέτειναν το οφθαλμοφανές, ότι δηλαδή ήδη λειτουργούν εφτά πανελλαδικά κανάλια και χωράνε μια χαρά στο φάσμα, γύρισαν την πλάκα και επινόησαν τη θεωρία της μεγάλης μεταρρύθμισης, με την οποία θα εμποδίσουν τους καναλάρχες να κάνουν δουλειές κάτω από το τραπέζι.
Ας παρακολουθήσουμε πώς ο ίδιος ο Τσίπρας παρουσίασε αυτά τα επιχειρήματα στην «Αυγή της Κυριακής»:
«Αυτοί που κατείχαν τις συχνότητες είχαν και τη δυνατότητα να προωθούν τα οικονομικά τους συμφέροντα, να κλείνουν τις δουλειές τους με το κράτος και να χειραγωγούν την πολιτική ζωή του τόπου. Αυτό λοιπόν τελειώνει. Μια από τις πιο καθοριστικές προϋποθέσεις για να κοπεί ο ομφάλιος λώρος της διαπλοκής είναι να συντηρούνται οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί από τα έσοδά τους και το προϊόν που διαθέτουν και όχι από τις παράλληλες δραστηριότητες του καναλάρχη, τα πολιτικά ντιλ και τα θαλασσοδάνεια. Αν κάποιος έχει κανάλι και δεν μπορεί να το λειτουργήσει με τα διαφημιστικά έσοδα, θα προσπαθήσει να το λειτουργήσει με άλλους, μη θεμιτούς τρόπους. Επομένως ο αριθμός των αδειών ορίζεται από το μέγεθος της διαφημιστικής πίτας».
Τι λέει ο Τσίπρας; Οτι οι καναλάρχες είχαν «αθέμιτη δραστηριότητα», επειδή δεν μπορούσαν να «βγουν» από τις διαφημίσεις. Ενώ αν τα κανάλια είναι λίγα και μοιραστούν σωστά μεταξύ τους τη διαφημιστική πίτα, τότε οι καναλάρχες δε θα έχουν καμιά ανάγκη να καταφεύγουν σε «αθέμιτη δραστηριότητα»!
Κοντολογίς, μας δουλεύουν. Για ποιο λόγο ο μεγαλοεργολάβος Μπόμπολας, ο εφοπλιστής Αλαφούζος, ο εφοπλιστής και βιομήχανος Βαρδινογιάννης απέκτησαν κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες; Εκαναν απλά ένα άνοιγμα στο χώρο της «ενημέρωσης» και όταν είδαν ότι δε βγαίνουν αποφάσισαν ν' αρχίσουν την «αθέμιτη δραστηριότητα»; Οι πάντες γνωρίζουν, βέβαια, ότι συνέβη το αντίθετο.
Υπήρχαν παλιά οι λεγόμενοι «παραδοσιακοί εκδότες». Μόνο με τις εφημερίδες, την εποχή που αυτές βρίσκονταν στο φόρτε τους, συγκέντρωσαν στα χέρια τους δύναμη και χρήμα. Ας αναρωτηθούμε μόνο τον κολοσσό που λέγεται Συγκρότημα Λαμπράκη. Πώς συνέβη αυτό; Μήπως από τις διαφημίσεις και το μικρό αντίτιμο με το οποίο πωλούνταν οι εφημερίδες; Συνέβη με αυτό που ο Τσίπρας ονομάζει «αθέμιτη δραστηριότητα». Στη συνέχεια, ιδιαίτερα μετά το άνοιγμα της ιδιωτικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, οι καπιταλιστές άρχισαν να μπαίνουν στο παιχνίδι απευθείας, είτε μόνοι τους είτε σε συνεργασία με τους «παραδοσιακούς εκδότες», που είχαν την τεχνογνωσία της «δουλειάς».
Οι πάντες γνωρίζουν πως δεν είναι ο ανταγωνισμός και η μικρή διαφημιστική πίτα που σπρώχνει τους καναλάρχες στην «αθέμιτη δραστηριότητα», αλλά είναι η δυνατότητα για «αθέμιτη δραστηριότητα» που οδηγεί καπιταλιστικούς ομίλους να αποκτούν ΜΜΕ. Ακόμα και στα μικρά, τοπικά ΜΜΕ το ίδιο συμβαίνει. Οι μικροεκδότες-μικροκαναλάρχες λειτουργούν ως μηχανισμός πίεσης για τις τοπικές υποθέσεις και τους προσκυνούν όλοι οι τοπικοί παράγοντες (βουλευτές, δημοτικοί και περιφερειακοί). Εκεί, βέβαια, λειτουργεί και το αντίστροφο, καθώς τα περιφερειακά ΜΜΕ δεν έχουν τις δυνατότητες των πανελλαδικών και σε σημαντικό βαθμό εξαρτώνται από τη διαφήμιση που θα τους δώσουν οι τοπικοί άρχοντες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το αλισβερίσι είναι αλισβερίσι.
Αυτό το αλισβερίσι δεν είναι κάποια… αθέμιτη εκτροπή, αλλά προκύπτει από την ίδια τη φύση της αστικής «ενημέρωσης». Τα ΜΜΕ πουλάνε ψέμα και παραπληροφόρηση, επηρεάζουν τον κόσμο που τα παρακολουθεί και πρέπει να πληρωθούν γι' αυτό. Και βέβαια, οι ιδιοκτήτες τους θα εκμεταλλευτούν τη δύναμη που συγκεντρώνουν. Δε θα πάνε με το σταυρό στο χέρι, αλλά θα παίξουν σε όλα τα επίπεδα, ασκώντας την επιρροή τους υπέρ οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, φτάνει να πάρουν την ανάλογη αμοιβή.
Τα αστικά ΜΜΕ δε λειτουργούν για να βγάλουν κέρδος από την ακροαματικότητα και τις διαφημίσεις, αλλά απ' αυτό που ο Τσίπρας ονομάζει «αθέμιτη δραστηριότητα». Γιατί, λοιπόν, ν' αλλάξει αυτό αν τα κανάλια γίνουν λιγότερα; Ποιος καπιταλιστής θα αρκεστεί στο κέρδος από τη διαφήμιση και δεν απλώσει το χέρι στην καρδάρα με το μέλι της «αθέμιτης δραστηριότητας»; Θ' αλλάξει η φύση του κεφαλαίου, που κυνηγά το μέγιστο κέρδος με όλα τα μέσα, επειδή έτσι διακηρύσσουν οι Τσιπραίοι;
Μπορεί, όμως, ν' αλλάξει κάτι άλλο. Ν' αλλάξουν οι μεγάλοι «παίχτες» και να είναι -τουλάχιστον σε πρώτη φάση- εκλεκτοί της κυβέρνησης. Σ' αυτό και μόνο σ' αυτό αποσκοπούν οι Τσιπραίοι (τα υπόλοιπα είναι ιδεολογήματα για αφελείς). Προσπάθησαν να εκβιάσουν τους υπάρχοντες συγκροτηματάρχες και καναλάρχες, αλλά αυτοί δε δέχονται εκβιασμό από κανένα αστικό πολιτικό κόμμα. Ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, που τα αστικά κόμματα (μηδενός εξαιρουμένου) έχουν χάσει την παλιά τους αίγλη και την ιδιαίτερη σχέση τους με το λαϊκό στοιχείο. Είναι τα αστικά κόμματα που έχουν ανάγκη τα αστικά ΜΜΕ και όχι το αντίθετο. Κι αυτό σήμερα ισχύει περισσότερο από χθες.
Ο ανταγωνισμός συνεχίζεται με τους συγκροτηματάρχες και καναλάρχες να δείχνουν πως δεν ανησυχούν. 'Η λειτουργεί το παρασκήνιο με τους Τσιπραίους ή έχουν τυφλή εμπιστοσύνη στην αστική Δικαιοσύνη (ντόπια και ευρωενωσίτικη), προσβλέποντας τη δικαίωσή τους απ' αυτή και τη συνέχιση της «βασιλείας» τους. Σ' αυτή την περίπτωση, οι Τσιπραίοι θα υποστούν ήττα μεγαλύτερη απ' αυτή που υπέστη το δίδυμο Καραμανλή-Ρουσόπουλου. Θα τους μείνει μόνο η δυνατότητα να λένε ότι αγωνίστηκαν να βάλουν τέλος στη «διαπλοκή». Τα ίδια που λένε και για το Μνημόνιο δηλαδή.
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου