Η χώρα άρρωστη βαριά, ζούμε σ’ ένα συλλογικό Δρομοκαϊτειο, φοβάμαι την μεγάλη καταστροφή.
Γλύφουμε εκεί που φτύναμε. Κατασπαταλήσαμε το πολιτικό μας κεφάλαιο
στο διεθνές στερέωμα και γίναμε ανυπόληπτοι ακόμη και στους ανυπόληπτους. Όλοι
πλέον μας χτυπούν αν και τους παρακαλούμε. Ίσως η τελευταία πράξη του δράματος.
Καγχάζαμε ως ναζίστρια την Μέρκελ, την απειλούσαμε ότι θα
την χορέψουμε στο ταψί και τώρα αιτούμε τη βοήθεια της. Επαιτούμε στην Ευρώπη για
ανοιχτά σύνορα, ξεχνώντας ότι ο Καμένος την απειλούσε με τζιχαντιστές. Έξω από το ΝΑΤΟ έλεγε ως αντιπολίτευση η σημερινή
κυβέρνηση και τώρα κάνει αμάν να έρθει για να διαφεντέψει στις θάλασσές μας. Ποιος να το
πίστευε ότι αριστερή κυβέρνηση, θα παρακαλά τους Αμερικάνους τους φονιάδες των
λαών, να πουν μια καλή κουβέντα στο ΔΝΤ, ΔΝΤ που το εξόρκιζε ως αντιπολίτευση.
«Υπάρχει μια Ελλάδα των αθλιοτήτων
και υπάρχει μια ιδανική μες στο κεφάλι μας που εγώ αυτή νοσταλγώ» έλεγε τότε ο Ελύτης.
Αλήθεια τι θα ‘λεγε τώρα;;;;;;;;;
Σπύρος Καβακόπουλος
Επειδή στο δικό σου το κεφάλι υπάρχουν μόνο μαύρα σκατά, κάνε μας τη χάρη και περιόρισε την καταθλιπτική μισανθρωπιά σου στο σύλλογο που φτιάξατε. Αμάν πια, μας έπρηξες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι γραμμένος σε κανένα σύλλογο.
ΔιαγραφήΕντάξει, ό,τι πεις. Δε φτιάξατε με την καλή σου νέο σύλλογο, ιδέα μας είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφή