Περί των Ενώσεων των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος (Μια ιστορική αναδρομή καμωμένη το 1962) .2

"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr

Καταχωρώ σήμερα στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας το δεύτερο μέρος του γραφτού με το θέμα του τίτλου – εδώ είχα καταχωρήσει και το πρώτο μέρος και τα σχετικά εισαγωγικά:

“Αλλ’ η δράσις της Ενώσεως ανεκόπη δια της δημοσιεύσεως του υπ’ αριθ. 71 Νομοθετικού Διατάγματος της 17ης Μαΐου 1941, επί Κυβερνήσεως Τσολάκογλου, δια του οποίου κατηργήθη η Ένωσις, η περιουσίας της ετέθη υπό εκκαθάρισιν και ο τίτλος του περιοδικού της Επιθεωρήσεως της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως περιήλθεν εις το Δημόσιον.

•

Η ανασύστασις Ενώσεως των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος απεφασίσθη κατά το συνελθόν εις Αθήνας τον Νοέμβριον του 1951, και μετά τας διεξαχθείσας Δημοτικάς και Κοινοτικάς Εκλογάς, Συνέδριον των Δήμων και των μεγάλων Κοινοτήτων της Ελλάδος, κατά το οποίον απεφασίσθη η ίδρυσις Κεντρικής Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος, ως και Τοπικών κατά Νομούς Ενώσεων. Η Πολιτεία, ανταποκριθείσα εις την δικαίαν απαίτησιν των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως όπως αποκτήσωσι Συλλογικά Όργανα εκπροσωπήσεώς τους και προαγωγής του θεσμού των, προέβη εις την έκδοσιν του Νομοθετικού Διατάγματος 2189/1952 “περί Τοπικών Ενώσεων και της Κεντρικής τοιαύτης των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος”.

Δια του άρθρου 1 του Νομοθετήματος τούτου προεβλέφθη η σύστασις: 1) Τοπικών κατά περιφέρειαν Νομού Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων, με υποχρεωτικήν συμμετοχήν ως μελών, απάντων των Δήμων και Κοινοτήτων και των Συνδέσμων των Κοινοτήτων εκάστου Νομού, δια των νομίμων εκπροσώπων των και 2) Κεντρικής Ενώσεως των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελάδος, με υποχρεωτικήν συμμετοχήν ως μελών, απασών των Τοπικών Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων, δια των μονίμων αντιπροσώπων των. Η συμμετοχή, επομένως, εις τας Ενώσεις των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, κατέστη καθολική και υποχρεωτική.

Δια του άρθρου 2 καθωρίσθη ο σκοπός των Τοπικών Ενώσεων και της Κεντρικής τοιαύτης ως ακολούθως:

Άρθρον 2

Σκοποί

“Αι κατά Νομόν Τοπικαί Ενώσεις και η εκ τούτων προερχομένη Κεντρική Ένωσις Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος σκοπούσι την προαγωγήν της Δημοτικής και Κοινοτικής Διοικήσεως, την έρευναν και μελέτην των δημοτικών και κοινοτικών ζητημάτων, την υποβοήθησιν της μεταξύ των Οργανισμών τούτων συνεργασίας και την συγκέντρωσιν και παροχήν στοιχείων και πληροφοριών επί γενικών ή ειδικών αυτών ζητημάτων. Ειδικώτερον η Κεντρική Ένωσις διατυπώνει τας απόψεις αυτής επί των αφορώντων τους Δήμους και τας Κοινότητας Νομοσχεδίων, συνεργάζεται μετά των Τοπικών Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων προς επίλυσιν γενικών ζητημάτων και εκδίδει Δελτίον περί των αποτελεσμάτων της δημοτικής και κοινοτικής δραστηριότητος ή και ετέρων θεμάτων αφορώντων την Τοπικήν Αυτοδιοίκησιν”.

Δια του ιδίου άρθρου εξεχωρήθη εις την ΚΕΔΚΕ ο εις το Δημόσιον περιελθών, μετά την κατάργησιν της Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος, τίτλος του περιοδικού Επιθεώρησις της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, το οποίον εκδιδόμενον έκτοτε ως επίσημον όργανον των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος, συμβάλλει αποτελεσματικώς εις τον υπό της ΚΕΔΚΕ επιδιωκόμενον σκοπόν, αποτελεί άριστον μέσον επαφής και ενημερώσεως των Δήμων και Κοινοτήτων.

Κατ’ ακολουθίαν των διατάξεων του Νομοθετικού Διατάγματος 2189/1952, εψηφίσθησαν υπό του εκλεγέντος Διοικητικού Συμβουλίου οι υπ’ αυτού προβλεπόμενοι Κανονισμοί, αποτελούντες συμπλήρωμα του Καταστατικού, ήτοι ο Οργανισμός Εργασιών και Καθηκόντων του Διοικητικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Επιτροπής, ο Κανονισμός Οικονομικής Διοικήσεως και Διαχειρίσεως, ο Κανονισμός Εσωτερικής Υπηρεσίας και ο Κανονισμός των Συνεδρίων των Εκπροσώπων των Τοπικών Ενώσεων.

Το θεμελιώδες τούτο νομοθέτημα της Ενώσεως των Δήμων και Κοινοτήτων, δεν υπέστη έκτοτε ουσιώδεις τροποποιήσεις ή βελτιώσεις, παρ’ όλον ότι τούτο εκρίθη αναγκαίον ευθύς από της αρχής της θεσπίσεώς του. Το μόνον σχετικό νομοθέτημα, το οποίον εξεδόθη έκτοτε υπήρξε το Νομοθετικόν Διάταγμα 3698/1959, το οποίον καθιέρωσε εκλογήν, δια μυστικής ψηφοφορίας, του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΚΕ, καταργήσαν την διάταξιν της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του Νομοθετικού Διατάγματος 2189/1952, καθ’ ην Πρόεδρος ήτο αυτοδικαίως ο Δήμαρχος Αθηναίων.

Έτεραι τινές τροποποιήσεις, δευτερευούσης σημασίας, εγένοντο δι’ Αποφάσεων του κ. επί των Εσωτερικών Υπουργού, βάσει του άρθρου 93 του από 24 Σεπτεμβρίου 1958 Διατάγματος, περί Κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον Νόμου των ισχυουσών διατάξεων περί των προσόδων των Δήμων και Κοινοτήτων, ως επί παραδείγματι επί του τρόπου διεξαγωγής της οικονομικής διαχειρίσεως, ανατεθείσης εις το Ταμείον Παρακαταθηκών και Δανείων, αντί της Εθνικής Τραπέζης, επί του καθορισμού του ποσοστού των εισφορών των Δήμων και Κοινοτήτων υπέρ των Ενώσεων, επί του αρμοδίου οργάνου εγκρίσεως του προϋπολογισμού και απολογισμού κλπ.”

Κώστας Π. Παντελόγλου