Εναν τέτοιο αντιπερισπασμό επεχείρησε ο Τσίπρας ζητώντας την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για θέματα διαφθοράς, λειτουργίας του δικαστικού μηχανισμού κτλ. Μετά τις καταγγελίες της εισαγγελέα Τσατάνη (με εμφανέστατες σχέσεις με τη ΝΔ) για απειλές και εκβιασμούς του Παπαγγελόπουλου (καραδεξιού που πήρε μεταγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα στο επιτελείο του Μαξίμου), επελέγη η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση, προκειμένου ο Παπαγγελόπουλος να τεθεί υπό τις προστατευτικές φτερούγες του ίδιου του Τσίπρα, αλλά και να γίνει μια προσπάθεια να αντιστραφούν οι κατηγορίες και να βρεθεί στη θέση του κατηγορούμενου η ΝΔ, με ανακύκλωση των γνωστών υλικών που χρησιμοποιεί η συριζαίικη προπαγάνδα το τελευταίο διάστημα (λίστα Λαγκάρντ-Παπασταύρου, λίστα Μπόργιανς κτλ.).
Ενώ, όμως, επί περίπου δύο εβδομάδες οργίαζαν οι διαρροές από το Μαξίμου, για τους «οχτώ φακέλους» που θα άνοιγε ο Τσίπρας, δίνοντας «ονόματα και διευθύνσεις», φαίνεται πως επικράτησαν… ωριμότερες σκέψεις. Κανένας φάκελος δεν άνοιξε, κανένα όνομα (πλην του Παπασταύρου, που έχει γίνει σάκος του μποξ) δεν ακούστηκε. Ο Τσίπρας ανέσυρε από το συρτάρι τη «Μαύρη Βίβλο της Ντροπής», προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση της Κωνσταντοπούλου, η οποία έσπευσε να θυμίσει ότι ήταν αυτή που την είχε συντάξει το Μάη του 2014, συμπεριλαμβάνοντας μια σειρά φωτογραφικές διατάξεις που είχαν ψηφίσει οι Σαμαροβενιζέλοι. «Γιατί δεν τα κατάργησε;», κραύγασε μέσω twitter η Κωνσταντοπούλου, ξεχνώντας ότι το ερώτημα αφορά και την ίδια και τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ της πρώτης κυβερνητικής περιόδου. Μήπως ζήτησε αυτή ή κάποιος από τους Λαφαζανικούς να γίνει κατάργηση αυτών των διατάξεων; Η δικαιολογία ότι «δεν πρόκαναν» δεν μπορεί να σταθεί, γιατί το πρώτο εφτάμηνο η Βουλή «χτυπούσε μύγες», αφού περίμεναν να καταλήξει η διαπραγμάτευση με την τρόικα. Είχαν άφθονο χρόνο να καταργήσουν νομοθετικά αυτές τις διατάξεις. Τις «ξέχασαν», όμως, και τις θυμήθηκε ξαφνικά ο Τσίπρας τώρα, καθώς έπρεπε κάτι να βάλει στη θέση των «οχτώ φακέλων» με «ονόματα και διευθύνσεις», προκειμένου η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση να μην εξελιχθεί σε σκέτη λασπομαχία, αλλά να φανεί σαν πολιτική αντιπαράθεση πάνω σ' ένα πεδίο αποξηραμένης λάσπης.
Τζάμπα μάγκας
Ο Τσίπρας παρέθεσε τις σκανδαλώδεις νομοθετικές παρεμβάσεις των Σαμαροβενιζέλων, τις οποίες χαρακτήρισε παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη. Τις παρέθεσε σα να ήταν δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ ή σαν αρχηγός ενός αντιπολιτευόμενου κόμματος που δεν έχει άλλη δυνατότητα παρά να καταγγέλλει. Ο Μητσοτάκης, σύμφωνα με το σχεδιασμό του νεοδημοκρατικού επιτελείου, τις αντιπαρήλθε χωρίς να τις συζητήσει. Το επιχείρημά του ήταν ότι πρόκειται για νόμους, που τους ψήφισε νόμιμα η Βουλή, και επομένως δεν μπορούν να θεωρηθούν παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη. Ο αιφνιδιασμός ήρθε από τη Γεννηματά και τον Θεοδωράκη, που προφανώς συνεννοήθηκαν και χτύπησαν συντονισμένα, με τοποθετήσεις που περιείχαν και καυστική ειρωνία.Γεννηματά: «Ακούστε, κύριε Πρωθυπουργέ, μιας και δεν καταφέρατε να ακυρώσετε το μνημόνιο με έναν νόμο κι ένα άρθρο, σας προκαλώ αύριο το πρωί να ακυρώστε και τις δεκατρείς ρυθμίσεις με έναν νόμο κι ένα άρθρο. Είστε Κυβέρνηση».
Θεοδωράκης: «Προσέξτε, κύριοι συνάδελφοι. Εχω μία πρόταση: Αφού δεν καταφέρατε να καταργήσετε με έναν νόμο και ένα άρθρο το μνημόνιο, φέρτε ένα άρθρο και καταργείστε τις δεκατρείς παρεμβάσεις που έχει κάνει στη Δικαιοσύνη η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Φέρτε ένα νόμο, ένα άρθρο να το ψηφίσουμε αύριο, να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε με το παλιό, παλιό».
Ο αιφνιδιασμός του Τσίπρα ήταν απόλυτος. Στη δευτερολογία κατόρθωσε να ψελλίσει δυο κουβέντες απολογούμενος: «Ακουσα σήμερα ένα μέρος της Αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, να προκαλεί –με την θετική έννοια του όρου- λέγοντας ότι εφόσον έχετε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αυτές τις κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη να τις άρετε. Αποδέχομαι την πρόκληση αυτή και πράγματι θα φροντίσουμε το επόμενο διάστημα, σε συνεννόηση με όσους συμφωνούν με αυτή τη σκέψη, με ένα νομοσχέδιο που θα αφορά ζητήματα Δικαιοσύνης και αντιμετώπισης της διαφθοράς να άρουμε αυτές τις νομοθετικές παρεμβάσεις, τις κατάφωρα αντισυνταγματικές που αφορούσαν τη λειτουργία της Δικαιοσύνης».
Ετσι, ο Τσίπρας φάνηκε σαν τζάμπα μάγκας, που αναγκάζεται να συρθεί πίσω από τη Φώφη και τον Σταύρο, χωρίς να πει λέξη για το ειρωνικό ύφος που αυτοί χρησιμοποίησαν (είναι οπωσδήποτε κατόρθωμα να σε φτύνουν η Φώφη και ο Σταύρος και να λες ότι ψιχαλίζει). Και βέβαια, η αποδοχή της πρότασης ΠΑΣΟΚ-Ποταμιού έγινε από τον Τσίπρα κατ' ανάγκην και χωρίς να δεσμεύεται συγκεκριμένα, αλλά μιλώντας γενικά και αόριστα για «ένα νομοσχέδιο που θα αφορά ζητήματα Δικαιοσύνης και αντιμετώπισης της διαφθοράς», που θα έρθει «το επόμενο διάστημα». Ανέλαβε μια «δέσμευση» σαν τις πολλές που έχει αναλάβει μέχρι τώρα, χωρίς να υλοποιήσει καμία.
Το ίδιο έπαθε ο Τσίπρας και με την πομπώδη αναγγελία ότι «η κυβέρνηση προτίθεται να συστήσει Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων και πολιτικών στελεχών, διεκδικώντας την επαναδιαπραγμάτευση του απαράδεκτου εξωδικαστικούσυμβιβασμού με τη Siemens». Ο Κουτσούμπας του έθεσε ένα απλό ερώτημα: «Για την υπόθεση Siemens ο κ. Τσίπρας είπε ότι θα ξανανοίξει το φάκελο και σήμερα, μάλιστα, μίλησε γι’ αυτόν τον εξωδικαστικό συμβιβασμό κ.λπ. Γιατί, αλήθεια, δεν τον καταργείτε; Και μην “στρίβετε διά της διαπραγμάτευσης'', ότι δήθεν θα επαναδιαπραγματευθείτε, γιατί ειδικά η κυβέρνησή σας ακόμα και την έννοια αυτή της διαπραγμάτευσης την έχει εκφυλίσει. Δεν σας πιστεύει πλέον κανένας. Αν θέλετε ειλικρινά, καταργήστε τον εδώ και τώρα. Ποιος σας εμποδίζει;». Ο λαλίστατος Τσίπρας… έστριψε διά της μη απάντησης. Ενώ απάντησε στην «πρόκληση» (με την καλή έννοια, όπως είπε) της Γεννηματά και του Θεοδωράκη, «ξέχασε» ν' απαντήσει στην «πρόκληση» του Κουτσούμπα, επιβεβαιώνοντάς τον. Επιβεβαιώνοντας ότι πέταξε μια μπαρούφα για λόγους προπαγανδιστικού εντυπωσιασμού. Αλλωστε, όπως λέει μια παλιά ρήση, άμα δε θέλεις να λύσεις ένα πρόβλημα, φτιάξε μια επιτροπή.
Και κάτι επί της ουσίας. Η τακτική της εκ των προτέρων αμνήστευσης των στελεχών που χειρίζονται τις μνημονιακές πολιτικές (π.χ. ιδιωτικοποιήσεις) συνεχίζεται και επί ΣΥΡΙΖΑ. Την προβλέπει και το τρίτο Μνημόνιο.
Σκιαμαχία
Τι έμεινε από την ομιλία του Τσίπρα, που υποτίθεται ότι θα συνέτριβε τη ΝΔ; Η αναγγελία ότι θα φτιάξει εξεταστική επιτροπή, η οποία μέχρι τα τέλη Μάη θα πρέπει να έχει βγάλει πόρισμα για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ.Η Γεννηματά δεν είχε κανένα πρόβλημα να αποδεχτεί την πρόταση για εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ, θυμίζοντας ότι ο Τσίπρας δεν έχει αποδεχτεί την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για εξεταστική επιτροπή «για την οικονομία από το 2002 μέχρι σήμερα». Το ίδιο και ο Θεοδωράκης, που θύμισε ότι «εμείς είχαμε ζητήσει έλεγχο από τις πρώτες συνεδριάσεις αυτής της Βουλής, το 2015». Ο Μητσοτάκης αρχικά προσπάθησε να αποφύγει το θέμα. Στη συνέχεια, αφού προφανώς το συζήτησε με τους επιτελείς του, προσπάθησε να κάνει ρελάνς. Ετσι, στη δευτερολογία του πρότεινε στον Τσίπρα μια… «έντιμη συμφωνία»: «Εμείς θα ψηφίσουμε την πρόταση την οποία έχετε καταθέσει για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής η οποία θα διερευνήσει τα δάνεια στα κόμματα. Εσείς θα ψηφίσετε με τη σειρά σας την πρόταση Εξεταστικής Επιτροπής, την οποία ετοιμάζουμε, για τη διερεύνηση των αιτίων επιβολής τραπεζικής αργίας και κεφαλαιακών περιορισμών, υπογραφής του τρίτου μνημονίου και ανάγκης νέας ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων».
Ο Τσίπρας δεν έκανε τριτομιλία και έτσι δεν απάντησε στη ρελάνς Μητσοτάκη. Ομως η ΝΔ, την επόμενη κιόλας μέρα, έσπευσε να καταθέσει πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα capital controls. Το Μαξίμου έσπευσε να διαμηνύσει ότι θα καταψηφίσει την πρόταση της ΝΔ, την οποία χαρακτήρισε αντιπερισπασμό. Ετσι, οι επόμενες εβδομάδες θα κυλήσουν με δικομματική σκιαμαχία περί τις εξεταστικές επιτροπές. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα ψηφίσουν τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ, ενώ η ΝΔ θα καταγγέλλει τη συγκυβέρνηση ότι φοβάται την αλήθεια για τα capital controls.
Στο μεταξύ, θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση από το κουαρτέτο/τρόικα, θα ψηφιστούν τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα (ασφαλιστικό, φορολογικό κτλ.), με την αντιπολίτευση να κάνει επίδειξη… κοινωνικής ευαισθησίας, καταψηφίζοντας φυσικά. Τότε είναι που θα δοκιμαστεί η συνοχή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Θ' αντέξουν όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ το βάρος του αντιασφαλιστικού εκτρώματος; Μένει ν' αποδειχτεί. Ακόμα, όμως, κι αν η εύθραυστη πλειοψηφία των 153 παραμείνει συμπαγής, τίποτα δε θα είναι όπως πριν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει, αφού περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα από τη Βουλή, να περάσει όλο το Μάη με λασπομαχία στην εξεταστική επιτροπή που θα στήσει. Πλέον, όμως, έχουν και οι άλλοι ράμματα για τη γούνα των κυβερνητικών συνεταίρων. Ακόμα κι αν κάποιος θεωρήσει ότι αυτά τα ράμματα δεν είναι σαν των προηγούμενων, σε συνθήκες πλήρους κοινωνικής απονομιμοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ, η τρίχα εύκολα γίνεται τριχιά. Για μια κυβέρνηση που υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει τα Μνημόνια «με ένα νόμο και σε ένα άρθρο» και όχι μόνο δεν τα κατήργησε, αλλά πρόσθεσε ένα τρίτο Μνημόνιο στα δύο προηγούμενα, ο κόσμος εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα «κι αυτοί ίδιοι με τους προηγούμενους είναι». Οσο και να προσπαθήσουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ν' αλλάξουν το κλίμα με όσα θα αποκαλύπτουν στην εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των ΜΜΕ, αυτό δε θα το κατορθώσουν. Ο λαός δεν μπορεί να τραφεί με κοινοβουλευτικά «θεάματα», όταν αυτοί που του τα προσφέρουν του στερούν «τον άρτον».
Αλλαγή πρωτοβουλίας
Από την άποψη αυτή, όλες αυτές οι ενέργειες του Τσίπρα και της κλίκας του είναι ενέργειες πολιτικής απελπισίας. Ενέργειες μιας πολιτικής ηγεσίας που έχει χάσει πλήρως την πρωτοβουλία των κινήσεων και προσπαθεί να πιαστεί από το «ποιόν» των αντιπάλων της, θεωρώντας ότι από τη σύγκριση θα βγει ευνοημένη και θα γίνει κοινωνικά αποδεκτή έστω σαν το μικρότερο κακό.Το πιο χαρακτηριστικό για την απώλεια της πρωτοβουλίας των κινήσεων είναι το ότι ο Μητσοτάκης είχε όλη την άνεση να θέσει ζήτημα παραίτησης της κυβέρνησης, προκαλώντας φρενίτιδα ενθουσιασμού στο γαλάζιο κυβερνητικό λόχο, που τον χειροκροτούσε όρθιος για ώρα. Δεν είναι ότι θα γίνει πράξη αυτό που ζήτησε ο Κούλης. Είναι που τον «έπαιρνε» να το πει. Οταν έξι μήνες μετά την εκλογή μιας κυβέρνησης, η αξιωματική αντιπολίτευση εκτιμά ότι την «παίρνει» να της πει να ξεκουμπιστεί, παναπεί ότι αυτή η κυβέρνηση έχει χάσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και βρίσκεται σε θέση άμυνας. Η απειλή για προσφυγή στις κάλπες χρησιμοποιείται από έναν πρωθυπουργό είτε για να στριμώξει την αντιπολίτευση (όταν αυτή ξέρει ότι θα χάσει) είτε για να στριμώξει τους βουλευτές του. Οταν αυτό το εργαλείο περνάει στα χέρια της αντιπολίτευσης, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, θέλοντας και μη, μεταφέρονται στη θέση εκείνων που είναι αναγκασμένοι να αμύνονται.
Οταν πριν από μερικούς μήνες ο Μεϊμαράκης τολμούσε να οξύνει λίγο την αντιπαράθεση και να πει ότι η ΝΔ «δε φοβάται τις εκλογές» (όχι ότι ζητάει εκλογές), ο Τσίπρας του έκανε πλάκα, επαναλαμβάνοντας μια αγαπημένη του φράση, που κοπιάρισε από τον Καραμανλή: «μην υποβάλλετε αιτήματα γιατί ενίοτε γίνονται δεκτά». Αυτή τη φορά δεν τόλμησε να κάνει το ίδιο καλαμπούρι. Αφού σημείωσε ότι κάποιοι πίεσαν τον Μητσοτάκη να υποβάλει αίτημα εκλογών (λες κι έχει καμιά σημασία αυτό), κατέληξε ότι «αυτή η κυβέρνηση έχει ορίζοντα τετραετίας, διότι έχει την πλειοψηφία της Βουλής και την πλειοψηφία της κοινωνίας να τη στηρίζει». Για την πλειοψηφία της κοινωνίας ο Τσίπρας ξέρει καλά ότι δε στηρίζει τη συγκυβέρνησή του με τον Καμμένο, αλλά μέσα του τρέμει μη τυχόν χάσει σύντομα και την πλειοψηφία της Βουλής.
Θέλετε να το βάλουμε και διαφορετικά; Ενας πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση που αισθάνονται δυνατοί, επιλέγουν να συζητούν για την πολιτική τους και για τις νομοθετικές τους πρωτοβουλίες. Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει καν νομοθετική πρωτοβουλία. Νομοθετική πρωτοβουλία έχει μόνο η τρόικα. Τι πρωτοβουλία έχει η συγκυβέρνηση; Να «εξετάζει» τι έκανε η αντιπολίτευση όταν αυτή ήταν κυβέρνηση! Αυτό την φέρνει εξ ορισμού σε θέση άμυνας, γιατί αντί να συζητά, να προβάλλει και να καμαρώνει για την πολιτική της, καταφεύγει στον αντιπερισπασμό να συζητά για την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης.
Κατά τα άλλα, στη συνεδρίαση της Βουλής είχαμε τη θεαματική κωλοτούμπα Καμμένου στο «ζήτημα Μουζάλα» και τους όρκους πίστης προς τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεδομένου ότι το Μαξίμου διέρρεε τις προηγούμενες μέρες ότι πίσω από την αντίδραση Καμμένου κρυβόταν η δυσαρέσκειά του επειδή αποκλείστηκε από τη διαχείριση των κονδυλίων για τους πρόσφυγες, δικαιούμαστε να ρωτήσουμε: έγινε κάποια διαφορετική μοιρασιά της εξουσίας, που ικανοποίησε τον Καμμένο, ή ο Τσίπρας κατέστησε σαφές στον Καμμένο ότι μπορεί να προχωρήσει και χωρίς αυτόν, οπότε ο Καμμένος αναγκάστηκε να κάνει πίσω; Οποια κι αν είναι η απάντηση, τη γελοιότητα της «ντούρας εθνικής στάσης» που τη διαδέχεται η κωλοτούμπα δεν τη χρεώνεται μόνο ο Καμμένος (αυτός είναι μαθημένος από κάτι τέτοια), αλλά και ο Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οταν όμως έχουν καταπιεί την «καμήλα» που λέγεται κυβερνητική συνεργασία με ένα ακροδεξιό κόμμα, δεν τους είναι δύσκολο να καταπιούν το «κουνούπι» μιας ακόμα κωλοτούμπας του κυβερνητικού τους συνεταίρου. Η εξουσία ενώνει…
Ο καθένας με το βιολί του
Αν καθήσει και διαβάσει κανείς τις εκατοντάδες σελίδες των πρακτικών αυτής της κοινοβουλευτικής θεατρικής παρστασης, δε θα δυσκολευτεί να καταλάβει ότι ο καθένας έπαιζε το δικό του βιολί, προσπαθώντας να βγάλει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα. Να τον χτυπήσει στο αδύνατο σημείο του. Ο Τσίπρας μιλούσε για σκανδαλώδεις νομοθετικές ρυθμίσεις και σκάνδαλα του παρελθόντος της ΝΔ (το ΠΑΣΟΚ το άφησε απέξω, αναθέτοντας στον Καμμένο να επιτεθεί προσωπικά μόνο στον Βενιζέλο), ενώ ο Μητσοτάκης μιλούσε για όλο το φάσμα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ξέροντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να πιάσει επαφή με το λαό, που για τους αστούς πολιτικούς «γρήγορα ξεχνάει».Μιλώντας μόνο για το κυβερνητικό παρελθόν της ΝΔ και για στελέχη όπως ο Παπασταύρου και εμφανιζόμενος ως πολέμιος της διαφθοράς, ο Τσίπρας άφησε ακάλυπτα τα πλευρά του, επιτρέποντας στον -κατά τα άλλα ανύπαρκτο- Θεοδωράκη να του επιφέρει καίρια πλήγματα. Για παράδειγμα, όταν ο Τσίπρας μιλούσε για διαπλοκή της ΝΔ με τους μιντιάρχες, ο Θεοδωράκης τον κάρφωσε με το «Χωνί», ο εκδότης του οποίου προσελήφθη ως σύμβουλος της Γεροβασίλη. Δεν ξέρουμε πόσο αληθεύουν αυτά που είπε περί κρατικής διαφήμισης στη συγκεκριμένη φυλλάδα (το «Χωνί» απάντησε ότι το 2014, επί Σαμαροβενιζέλων, πήρε περισσότερη διαφήμιση σε σχέση με το 2015, επί Τσιπροκαμμένων), όμως ένας αριστερός αναρωτιέται. Είναι δυνατόν να μιλάει ο Τσίπρας για κιτρινοφυλλάδες και να παίρνει στο Μαξίμου τον εκδότη μιας τέτοιας φυλλάδας; Το μόνο που απέμεινε είναι να πάρει ως σύμβουλο και τον Κουρή, που επίσης στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα προσωπικά! Σε κάποια αποστροφή της ομιλίας του, ο Τσίπρας μίλησε για τη «ναυαρχίδα του κίτρινου Τύπου, του γνωστού κομιστή», αναφερόμενος στο «Πρώτο Θέμα». Δεν μπορεί να μην γνωρίζει ότι ο εκδότης του «Χωνιού» και σύμβουλος πλέον στο μέγαρο Μαξίμου υπήρξε για αρκετά χρόνια αρχισυντάκτης αυτής ακριβώς της «ναυαρχίδας του κίτρινου Τύπου»! Κάποια στιγμή θα του το «κοπανήσουν» κι αυτό.
Ο Θεοδωράκης είχε την άνεση να κάνει ακόμα και κριτική από τ' αριστερά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σύντομα θα επανέλθει με στοιχεία. Είπε κάποια στιγμή: «Και αφού μιλάμε για ολιγάρχες, θα ήθελα να πω το εξής: τι απέδωσε, κύριοι συνάδελφοι, η ρύθμιση με τις εκατό δόσεις; Τι απέδωσε; Ποιοι ήταν οι μεγαλοοφειλέτες, που τους χαρίσατε τα χρήματα, την ώρα που το κράτος κυνηγάει πολίτες για ένα και δύο χιλιάρικα; Ή να ρωτήσω και διαφορετικά, αφού μπήκε στην Αίθουσα και ο κ. Σπίρτζης: σε ποιους φίλους εργολάβους καθαρίσατε τις σφραγίδες για να μπορούν να παίρνουν έργα εκατομμυρίων με την υπογραφή των υπουργών της Κυβέρνησης. Περιμένω την απάντηση για να επανέλθω». Ο Τσίπρας δεν απάντησε, γεγονός που δείχνει αδυναμία. Οπότε σύντομα θα έχουμε τη συνέχεια, μέσα από τις φυλλάδες του Ψυχάρη. Και με ονοματεπώνυμα, που ο Θεοδωράκης θα αναλάβει να τα πάει και στη Βουλή.
«Βλέπετε τι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα. Επιτίθεστε στο Νίκο Παππά, στο Χρήστο Σπίρτζη, στον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και στον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά γιατί επιτίθεστε; Επιτίθεστε για να χτυπήσετε αυτούς που χτυπούν τη διαπλοκή και τα συμφέροντα. Αυτή είναι η αλήθεια», είπε σε μια αποστροφή της παραληρηματικής του ομιλίας ο Καμμένος. Οταν, όμως, η υπεράσπιση του Νο 2 της κυβέρνησης (Παππά) και υπουργών που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο άλλων συμφερόντων ανατίθεται στον Καμμένο (με τη γνωστή… αξιοπιστία), το παιχνίδι του «ηθικού πλεονεκτήματος» έχει χαθεί.
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 2 ΑΠΡΙΛΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου