Για πρώτη φορά ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΝΑΙ σε υπόθεση που σχετίζεται με το
γήπεδο Μελισσανίδη (ΑΕΚ)
Τραγικές «κωφάλαλες» φιγούρες οι εκπρόσωποι της περιφέρειας
Αττικής που συνεργεί στο έγκλημα σε βάρος της πόλης μας
Πραγματοποιήθηκε προχτές Τετάρτη 11-10-17 το δημοτικό συμβούλιο που ανάμεσα σε άλλα, είχε θέμα τη γνωμοδότηση για την υπογειοποίηση της Πατριάρχου Κωνσταντίνου, η οποία γίνεται για αποκλειστική εξυπηρέτηση του ιδιωτικού γηπέδου Μελισσανίδη. Ένα άχρηστο και κοστοβόρο έργο που θα υλοποιηθεί με χρήματα των φορολογουμένων, που θα δώσει η μνημονιακή Περιφέρεια Αττικής της κουβαρντού με τους κεφαλαιοκράτες (α)Ρένας Δούρου. Η οποία προεκλογικά ήξερε που πέφτει η Νέα Φιλαδέλφεια και μας επισκέφτηκε ξανά και ξανά. Τώρα όμως κρύβεται επιμελώς, όχι φυσικά από το Δ. Μελισσανίδη τον οποίο είχε δεχτεί και ποιος ξέρει τι του είχε υποσχεθεί. Μιλάμε για το 2015 όταν ο γνωστός επιχειρηματίας βγαίνοντας από τη συνάντηση μαζί της, από τον ενθουσιασμό του ξέχασε την «Αγιά Σοφιά» και δήλωσε πως θα ονομάσει το γήπεδο Αρένα Δούρου. Προφανώς ούτε ο ίδιος δε μπορούσε να φανταστεί πόσο γενναιόδωρη μπορεί να ήταν με το επιχειρηματικό του σχέδιο, η… αντιμνημονιακή συριζαία που ανάλαβε καθήκοντα δίνοντας υποκριτικά τον όρκο της «Κυβέρνησης του βουνού», και η οποία προεκλογικά αναφερόμενη στην ίδια υπόθεση, δημαγωγικά ζητούσε από τους οπαδούς να μη παρασύρονται από κοτζαμπάσηδες και προεστούς…
Προχτές ήταν καλεσμένοι από το δήμο, όλοι οι αρμόδιοι της περιφέρειας που σχετίζονται με το θέμα. Εμφανίστηκαν όμως η φιλόλογος Αγγέλικα Σαπουνά, αντιπεριφερειάρχης Έργων και Υποδομών, και ο μετακλητός Εκτελεστικός Γραμματέας της Περιφέρειας Αττικής Παπαχρυσοβέργης Κοσμάς. Εμφανίστηκαν ως δυο τραγικές «κωφάλαλες» φιγούρες που ήρθαν για να κρυφτούν οι άλλοι. Εκείνοι που θα εμφανιστούν στα ευχάριστα, σε εγκαίνια, ή τη προεκλογική περίοδο που οι πολιτικάντηδες επιδιώκουν την επαφή με τον κόσμο. Τότε που του σφίγγουν το χέρι, το χτυπάνε στη πλάτη, συμφωνούν μαζί του, υπόσχονται να λύσουν τα προβλήματα, εκφράζονται ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο κλπ. Μετά είναι γνωστό πως μετατρέπονται σε παιδιά για τα θελήματα της κεφαλαιοκρατίας, και το παράδειγμα στη πόλη μας είναι χαρακτηριστικό δείγμα τέτοιας συμπεριφοράς. Αποτελεί σε κλίμακα τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, στο επίπεδο της περιφέρειας. Προεκλογικά με ερμαφρόδιτη γλώσσα και τις ανάγκες του κόσμου, που πιστεύει πως η ψήφος αρκεί για να λυθούν τα προβλήματα του. Μετεκλογικά με τις ανάγκες του αχόρταγου μεγάλου κεφάλαιου που νοιάζεται μόνο για περισσότερα κέρδη. Όσο ο λαός νομίζει πως η ζωή αλλάζει μόνο με τη ψήφο κι όχι την ενεργή συμμετοχή του, τόσο θα καταδυναστεύουν τις ζωές μας γνωστές και άγνωστες οικογένειες και πρόσωπα επαγγελματιών πολιτικάντηδων που τελικά υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Οι ευθύνες του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ ή ΣΥΜΝΑ (ΣΥνασπισμός ΜΝημονιακής
Αριστεράς) αν προτιμάτε, είναι τεράστιες. Χάρις στις απίστευτες μεθοδεύσεις τους
βρισκόμαστε σήμερα σα χώρα και ιδιαίτερα στο δήμο μας σε αυτή τη θέση. Για να
γίνουν πιο πλούσιοι σε βάρος μας μερικοί «καρχαρίες» υπογράφουν ότι τους ζητήσουν.
Στη συνεδρίαση ο δήμαρχος Άρης Βασιλόπουλος και η πλειοψηφία
του σε συνεργασία με τους επιστημονικούς συνεργάτες Δέσποινα Σπανούδη και Κώστα
Μπαρούτα, οι οποίοι είναι άξιοι συγχαρητηρίων για τη δουλειά τους, παρουσίασαν
τη σχεδιαζόμενη από τα επιχειρηματικά συμφέροντα τραγική πραγματικότητα που θα
διαμορφωθεί στη πόλη, με βάση τα σχέδια υπογειοποίησης.
Για τους συμπολίτες που τώρα αρχίζουν να παίρνουν μυρουδιά
του τι πρόκειται να συμβεί, να πούμε πως η υπογειοποίηση είναι προαπαιτούμενο
για την ύπαρξη και λειτουργία του ιδιωτικού γηπέδου. Οπότε κάποιοι που
συμφωνούν με το συγκεκριμένο σχέδιο αλλά διαφωνούν με την υπογειοποίηση, ας καταλάβουν
πως αυτά πάνε πακέτο. Όπως και πολλά άλλα που θα ακολουθήσουν, και θα κάνουν την
ευρύτερη περιοχή εκτός από αφιλόξενη για κατοίκιση, αγνώριστη…
Η αλήθεια όμως είναι πως στη φάση υλοποίησης του σχεδίου που
έχουμε μπει, οι κάτοικοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν το μέλλον που τους
επιφυλάσσουν, και οι αντιδράσεις απλώνουν με γεωμετρική πρόοδο. Βέβαια σε κάποιους
αρέσανε και τα μνημόνια στην αρχή, αρέσανε οι περικοπές στους δημόσιους
υπάλληλους και οι εφορμήσεις σε διάφορους κλάδους, μέχρι που ήρθε η σειρά τους.
Να πούμε λοιπόν για παράδειγμα, πως δεν είναι λίγοι οι περίοικοι που το
τελευταίο διάστημα παραπονούνται πως πλέον δε μπορούν να ανοίξουν παράθυρα, ή
να απλώσουν ρούχα σε εξωτερικό χώρο εξαιτίας της σκόνης από τα έργα. Τα οποία
εδώ που τα λέμε πάνε σε ρυθμό «σλόου μόσιον» γι΄ αυτό και δυόμισι μήνες μετά,
το οικόπεδο μοιάζει απλά να καθαρίστηκε και να διευθετείται. Σε ότι αφορά τις θέσεις
εργασίας που δημιουργούνται… ίσως σύντομα μπορούμε να πούμε περισσότερα. Γιατί εδώ
που τα λέμε, νηστικό αρκούδι δε χορεύει…
Σε αυτή καθαυτή τη συζήτηση, ορθά υπήρξε ένας καταιγισμός αμείλικτων
ερωτημάτων και απόδοσης ευθυνών στους απεσταλμένους της περιφέρειας, οι οποίοι
επί της ουσίας, κατάφεραν να μην απαντήσουν σε τίποτα! Ήταν όλο δεν είδα, δε
ξέρω, δεν άκουσα… Αυτό φυσικά δε θα εμποδίσει σε τίποτα την αιρετή κ. Σαπουνά,
μετά, να σηκώσει το χέρι στη περιφέρεια και να ψηφίσει υπέρ του έργου. Όταν
υποστηρίζεις ενεργά κι εξακολουθητικά βάρβαρες νεοφιλελεύθερες μνημονιακές
πολιτικές, και βρίσκεσαι στη μέση της θητείας σου, δεν είναι εμπόδιο οι απόψεις
του δήμου και του λαουτζίκου που περιμένει σωτήρες να του λύσουν τα προβλήματα.
Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα στο προχτεσινό δημοτικό
συμβούλιο, για πρώτη φορά να συμβεί ψηφοφορία που σχετίζεται με το γήπεδο
Μελισσανίδη, να μη πάρει ούτε μια θετική ψήφο! Οι δημοτικοί σύμβουλοι που με
τον ένα ή άλλο τρόπο υποστηρίζουν το ιδιωτικό γήπεδο, είτε φρόντισαν να
λείπουν, είτε ήρθαν κι έφυγαν, είτε δε τόλμησαν να ψηφίσουν υπέρ ενός συνοδού
ανοσιουργήματος. Γιατί πλέον αμέριμνοι μέχρι χτες κάτοικοι, αρχίζουν να
αντιλαμβάνονται τι παίζει, και προφανώς δε θα τους συγχωρήσουν.
Ο δήμαρχος και η σημερινή πλειοψηφία όπως και να γίνει, όπως
κι αν εκτιμάει κανείς τις επιλογές και τις απόψεις τους, στο συγκεκριμένο θέμα
έχουν κρατήσει μια στάση που δεν έχει καμιά αναλογία με εκείνες των ΣΥΡΙΖΑ και
Τσίπρα, Δύναμη ζωής και (α)Ρένας Δούρου, Γαϊτανά και λοιπών συντρεχόντων.
Ωστόσο η στάση αυτή υπολείπεται των αναγκών, και ιδιαίτερα της τρέχουσας
περιόδου. Χωρίς καμιά υποτίμηση στην αξία της ανάδειξης, προβολής και άρνησης
αποδοχής τετελεσμένων, πρέπει να πούμε πως αυτά δεν είναι αρκετά τη στιγμή που
επελαύνουν τα συμφέροντα. Γιατί όταν εκείνοι με τη πολιτική και οικονομική συνδρομή
κυβέρνησης και περιφέρειας προχωρούν, δεν αρκεί κανείς να παρατηρεί το
φαινόμενο. Και είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή η κοινωνία θα προσπεράσει, καθώς
η σημερινή πλειοψηφία δε κινδυνεύει από την αντιπολίτευση η οποία δεν έχει ούτε
τις δυνάμεις, ούτε τα προσόντα να υπερασπιστεί μια άδικη υπόθεση.
.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου