Αναδημοσίευση από το topontiki.gr
Neue Zürcher Zeitung: Ποιος ωφελείται από την κόντρα Μελισσανίδη - Μαρινάκη;
Στην επανέναρξη του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου αναφέρεται σήμερα η Neue Zürcher Zeitung.
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες εβδομάδες και που οδήγησαν στη διακοπή του πρωταθλήματος, η εφημερίδα σχολιάζει: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, όπως ακριβώς και η ελληνική οικονομία. Από το περασμένο Σαββατοκύριακο γίνονται πάλι αγώνες αλλά και στοιχήματα.
Οι δε πρόεδροι των ομάδων κάνουν λες και δεν συνέβη τίποτα. Μεταξύ (…) Ευάγγελου Μαρινάκη και Δημήτρη Μελισσανίδη βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αδυσώπητος αγώνας εξουσίας ο οποίος συνδέει το ποδόσφαιρο με αντικρουόμενα συμφέροντα στα πεδία της οικονομίας και τησ πολιτικής. Ο 62χρονος Μελισσανίδης είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ένας εφοπλιστής και μεγιστάνας του πετρελαίου (…) ο οποίος προσπαθεί να καταστήσει την ομάδα του και πάλι ανταγωνιστική σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. (…)
Στον αντίποδα ο 47χρονος Μαρινάκης κατάφερε εδραιωθεί γρήγορα ως διάδοχος του επί μακρόν προέδρου του Ολυμπιακού Σωκράτη Κόκκαλη. Για το βλαστάρι μιας οικογένειας εφοπλιστών η επίδοση της επιτυχημένης αυτής ομάδας δεν είναι μόνον ένα ζήτημα κύρους, αλλά έχει παράλληλα στόχο να εδραιώσει την επιρροή σε πολιτική, οικονομία και μέσα ενημέρωσης. (…)».
Όπως σχολιάζει η εφημερίδα στη συνέχεια, αυτοί που επωφελούνται μέχρι στιγμής από την κόντρα Μαρινάκη-Μελισσανίδη είναι οι πρόεδροι ΠΑΟΚ και ΠΑΟ «οι οποίοι προσπαθούν να συγκροτήσουν συμμαχίες κατά του προαιώνιου εχθρού Ολυμπιακού στηρίζοντας διακριτικά τις επιθέσεις του Μελισανίδη εναντίον του Μαρινάκη και των προστατευόμενών του στα όργανα του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Τέλος, η εφημερίδα σημειώνει ότι οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται στα πεδία των ερευνών για στημένα παιγνίδια αλλά και στη διερεύνηση υποθέσεων που αφορούν προέδρους ομάδων, παράγοντες και διαιτητές, «καταδεικνύεουν και την ανικανότητα του ελληνικού κράτους και των αρμόδιων φορέων να παρέμβουν δραστικά.
Η πολιτική δεν έχει τη βούληση να βάλει σε τάξη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εάν απαγόρευε στις ομάδες την έστω και περιορισμένη χρονικά συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τότε θα υπήρχε τουλάχιστον ένας εξαναγκασμός για αυτοκάθαρση».
ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE
Neue Zürcher Zeitung: Ποιος ωφελείται από την κόντρα Μελισσανίδη - Μαρινάκη;
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες εβδομάδες και που οδήγησαν στη διακοπή του πρωταθλήματος, η εφημερίδα σχολιάζει: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, όπως ακριβώς και η ελληνική οικονομία. Από το περασμένο Σαββατοκύριακο γίνονται πάλι αγώνες αλλά και στοιχήματα.
Οι δε πρόεδροι των ομάδων κάνουν λες και δεν συνέβη τίποτα. Μεταξύ (…) Ευάγγελου Μαρινάκη και Δημήτρη Μελισσανίδη βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αδυσώπητος αγώνας εξουσίας ο οποίος συνδέει το ποδόσφαιρο με αντικρουόμενα συμφέροντα στα πεδία της οικονομίας και τησ πολιτικής. Ο 62χρονος Μελισσανίδης είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ένας εφοπλιστής και μεγιστάνας του πετρελαίου (…) ο οποίος προσπαθεί να καταστήσει την ομάδα του και πάλι ανταγωνιστική σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. (…)
Στον αντίποδα ο 47χρονος Μαρινάκης κατάφερε εδραιωθεί γρήγορα ως διάδοχος του επί μακρόν προέδρου του Ολυμπιακού Σωκράτη Κόκκαλη. Για το βλαστάρι μιας οικογένειας εφοπλιστών η επίδοση της επιτυχημένης αυτής ομάδας δεν είναι μόνον ένα ζήτημα κύρους, αλλά έχει παράλληλα στόχο να εδραιώσει την επιρροή σε πολιτική, οικονομία και μέσα ενημέρωσης. (…)».
Όπως σχολιάζει η εφημερίδα στη συνέχεια, αυτοί που επωφελούνται μέχρι στιγμής από την κόντρα Μαρινάκη-Μελισσανίδη είναι οι πρόεδροι ΠΑΟΚ και ΠΑΟ «οι οποίοι προσπαθούν να συγκροτήσουν συμμαχίες κατά του προαιώνιου εχθρού Ολυμπιακού στηρίζοντας διακριτικά τις επιθέσεις του Μελισανίδη εναντίον του Μαρινάκη και των προστατευόμενών του στα όργανα του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Τέλος, η εφημερίδα σημειώνει ότι οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται στα πεδία των ερευνών για στημένα παιγνίδια αλλά και στη διερεύνηση υποθέσεων που αφορούν προέδρους ομάδων, παράγοντες και διαιτητές, «καταδεικνύεουν και την ανικανότητα του ελληνικού κράτους και των αρμόδιων φορέων να παρέμβουν δραστικά.
Η πολιτική δεν έχει τη βούληση να βάλει σε τάξη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εάν απαγόρευε στις ομάδες την έστω και περιορισμένη χρονικά συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τότε θα υπήρχε τουλάχιστον ένας εξαναγκασμός για αυτοκάθαρση».
ΠΗΓΗ: DEUTSCHE WELLE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου