Η
έννοια της συλλογικής ευθύνης είναι βαθιά ριζωμένη στη συνείδηση μας,
ακόμη και αν κατά περίπτωση δεν την αποδεχόμαστε (όποτε μας συμφέρει
δηλαδή). Ομοίως ριζωμένη είναι και η έννοια των «παράπλευρων απωλειών»
αφού όλοι μας γνωρίζουμε ότι «αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα».
Οι δύο παραπάνω έννοιες ξαναήρθαν στο προσκήνιο τις τελευταίες μέρες
μετά την κατάθεση της προσφυγής στο ΣτΕ εναντίον της ρύθμισης για την
«Αγιά Σοφιά». Γνωρίζουμε πλέον πως ένας από τους προσφεύγοντες δήλωσε ως
διεύθυνση αυτή του Δημαρχείου και πως κάποιος άλλος έδωσε ψεύτικη
διεύθυνση.
Το
ενδιαφέρον δεν είναι τόσο η είδηση αυτή καθ’ εαυτή. Στο κάτω-κάτω τόσο η
«λάθος» διεύθυνση όσο και η δήλωση της διεύθυνσης του Δημαρχείου είναι
απόλυτα κατανοητές ως μέτρα πρόνοιας και προφύλαξης από κάποιους οι
οποίοι είχαν είτε τον φόβο είτε την υποψία (είτε και τα δύο) ότι κάποιοι
«άγνωστοι» θα τους την «έπεφταν» με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο την
«έπεσαν» στον Ζαμπετάκη. Για το περιστατικό αυτό έχουμε ήδη τοποθετηθεί
(βλέπε εδώ και ειδικά το Υ.Γ.2.).
Το
ενδιαφέρον είναι ποιός ανακάλυψε το «ψευδές» στη μιά περίπτωση (δήλωση
της διεύθυνσης του Δημαρχείου) και το «λάθος» στην άλλη. Προφανώς
κάποιος το έψαξε. Το θέμα είναι το «γιατί», ποιό δηλαδή ήταν το κίνητρο
(εκτός της περιέργειας). Θεωρητικά υπάρχουν τρία ενδεχόμενα:
- Είτε λόγω της δημοσιότητας που πήρε το θέμα άρχισαν οι κάτοικοι της Ν. Φιλαδέλφειας να «ψάχνονται» αν μένει δίπλα τους κανείς από τους προσφεύγοντες, έτσι ώστε να πάρουν τα μέτρα τους.
- Είτε το έψαξαν κάποιοι δαιμόνιοι ρεπόρτερ (με ή χωρίς εισαγωγικά).
- Είτε το έψαξαν κάποιοι «τρίτοι» οι οποίοι θέλησαν μέσω της επιβεβαίωσης των διευθύνσεων που περιλαμβάνονται στην προσφυγή να δείξουν ότι κάποιοι «κρύβονται στις σκιές» προφανώς σκόπιμα για να τους διαβάλλουν μ’ αυτό τον τρόπο (λες και θα κερδίσουν τίποτα σ’ επίπεδο συζήτησης στο ΣτΕ).
Όπως
και σε κάθε άλλη περίπτωση το ζήτημα δεν είναι η ίδια η πληροφορία,
αλλά η χρήση της. Ποιός την ήθελε και γιατί. Στο κάτω-κάτω η διεύθυνση
από παληά είχε καταντήσει τυπική. Ποιός δεν θυμάται/γνωρίζει για τους
δεκάδες που είχαν εκδόσει το 1961 εκλογικό βιβλιάριο μέσω υπαλλήλου της
Ε.Ρ.Ε. οι οποίοι δήλωναν ως διεύθυνση το παρκάκι απέναντι από τα παληά
γραφεία της Ν.Δ. στην οδό Ρηγίλλης ή ακόμη καλύτερα όσους δήλωναν ως
διεύθυνση τα ίδια τα γραφεία, τα οποία τότε στέγαζαν τη Σχολή
Χωροφυλακής (218 άτομα). Έτσι αν δεν είσαι υποχρεωμένος λόγω της
επαγγελματικής σου δραστηριότητας να δηλώσεις την διεύθυνση σου και ως
επαγγελματική έδρα, δεν θα ξεσκεπάσει κανείς την «απάτη» σου. Στην
τελική για την κατάθεση αγωγής, προσφυγής ή για τη σύνταξη ενός
συμβολαίου δεν είναι υποχρεωτική η επαλήθευση της διεύθυνσης κατοικίας.
Θεωρούμε
ότι είναι σοβαρό λάθος τακτικής ν’ αχολούμαστε με τέτοιου είδους
ζητήματα ακόμη και αν το κάνουμε για «να περνά ο χρόνος» και θα πρέπει
να σταματήσει. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν κυρίως οι «δαιμόνιοι
ρεπόρτερ» της Α.Ε.Κ. οι οποίοι ο Πίκος Απίκος στη «Φρουτοπία» ψάχνουν
την αλήθεια. Βέβαια η παρομοίωση είναι ατυχής αφού τουλάχιστον ο πίκος
Απίκος (τον οποίο υποδηόταν ο Δ. Πιατάς) έβγαζε πλάκα, ενώ οι
περισσότεροι από τους δαιμόνιους ρεπόρτερ της Α.Ε.Κ. βγάζουν χολή. Την
Α.Ε.Κ. πρέπει να την ενδιαφέρει η ουσία και μόνον αυτή, η οποία στη
συγκεκριμένη περίπτωση έχει να κάνει με την απόδειξη του γεγονότος ότι
όλα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα έχουν γίνει νομίμως. Στον βαθμό που η νυν
ηγεσία της Α.Ε.Κ. είναι σίγουρη γι’ αυτό πρέπει να επιδιώξει την
οριστική εκκαθάριση της ιστορίας μέσω της προσφυγής στο ΣτΕ. Η εκδίκαση
του Μαρτίου και η απόφαση που θ’ ακολουθήσει πρέπει ν’ αποτελέσουν την
ευκαιρία η Α.Ε.Κ. να διατρανώσει το δίκαιο του αιτήματος της (και με
δικαστική πιστοποίηση) και να πείσει έτσι την κοινωνία στο σύνολο της
οριστικά.
Πρέπει
όλοι μας να καταλάβουμε ότι οφείλουμε να υπερασπιστούμε στην πράξη την
πεποίθηση που έχουμε και αρεσκόμαστε να ανταλλάσσουμε ως φιλοφρόνηση
μεταξύ μας ότι «είναι διαφορετικό να είσαι Α.Ε.Κ.». για τον λόγο αυτό οι
«παρατηρητές» θεωρούμε ότι η Α.Ε.Κ. πρέπει να επιμείνει στην εκδίκαση
της προσφυγής ακόμη και αν αυτή είναι τυπικά άκυρη (όπως ακούγεται)
εξαιτίας του ότι 2 προσφεύγοντες δήλωσαν ψεύτικη διεύθυνση. Έτσι ακόμα
και αν τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα υπολογίζουμε κανείς δεν θα μπορεί
να μας προσάψει κάτι. Στο κάτω-κάτω εμείς παίζουμε πάντα στα ίσα. Τα
τερτίπια (υπόθεση Βάλνερ, πρωτάθλημα στα χαρτιά) είναι ίδιον όσων
φοβούνται τον ανταγωνισμό.
16 Δεκέμβρη 2014.
παρατηρητήριο.
παρατηρητήριο.
πηγή: aek-watch.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου