Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ (ΜΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ)

Για να σχηματίσεις γνώμη αν μια εκδήλωση ήταν ή όχι επιτυχημένη πρέπει να μιλήσεις με τους διοργανωτές της. Αυτοί θα σου πουν αν είναι ευχαριστημένοι από την προσέλευση και από το τελικό αποτέλεσμα. Η προσέλευση είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας όταν θες να δώσεις την εντύπωση ενός αρραγούς μετώπου και μιας δυναμικής (αντ)επίθεσης. Ακόμα περισσότερο όταν στην εκδήλωση πρόκειται να παραστεί κάποιος σημαντικός ο οποίος και θ’ απευθυνθεί στο κοινό της. Από την άποψη αυτή η τελευταία Γ.Σ. της Ερασιτεχνικής ήταν αποτυχημένη.

Αυτό ΔΕΝ είναι δική μας άποψη. Είναι αυτό που παραδέχονταν οι ίδιοι οι διοργανωτές της σε «πηγαδάκι» μετά τη λήξη της. «Περιμέναμε περισσότερο κόσμο» ήταν η επίσημη παραδοχή. Και για να περιμένουν περισσότερο κόσμο πάει να πει ότι κάποιοι τους είχαν υποσχεθεί ότι θα πάνε (και δεν πήγαν). Συνεπώς, ως προς αυτό το κομμάτι η Γ.Σ. ήταν αποτυχημένη. Ελπίζω να μην ζητήσει ο «Τίγρης» από τον Αλεξίου ευθύνες γι’ αυτό, γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι θα ήταν κρίμα ν’ αντικατασταθεί για τον λόγο αυτό αφού έχει πολλά ακόμη να προσφέρει. Όπως και να το κάνουμε αυτή η αποτυχία συνιστά ως ένα βαθμό και ανικανότητα της παρούσας (έστω και αν είναι παράνομη και ανυπόστατη) Διοίκησης.

Ωστόσο, η ανικανότητα της «Διοίκησης» δεν περιορίζεται μόνο στην προσέλευση του κόσμου. Όπως γράφτηκε και σε προηγούμενο κείμενο την επομένη της Γ.Σ. (βλέπε εδώ) η παρούσα ψευδο-Διοίκηση απέτυχε να διαγράψει από μέλος της τον Β. Αργυρόπουλου ο οποίος την σέρνει στα Δικαστήρια, αφού ΔΕΝ έφερε στην Γ.Σ. το από 22 Νοέμβρη 2016 Πρακτικό του Δ.Σ. με το οποίο τον διέγραφε μαζί με τους Ι. Πολιτόπουλο και Χρ. Πιλάλη. Το εν λόγω Πρακτικό για να ίσχυε η απόφαση της διαγραφής έπρεπε να (επι)κυρωθεί από την Γ.Σ. της προηγούμενης εβδομάδας. Αφού αυτό ΔΕΝ έγινε ο Β. Αργυρόπουλος παραμένει μέλος του Σωματείου και δεδομένου ότι έχει πληρώσει και τις συνδρομές του ΔΕΝ μπορεί να διαγραφεί για οφειλές στο Σωματείο.

Εκτός από τα δύο ζητήματα στα οποία αναφέρθηκα υπάρχει ακόμη μια ένδειξη ανικανότητας η οποία εξηγεί τόσο την μικρή (όπως εκτίμησαν οι διοικούντες) προσέλευση μελών όσο και το γεγονός ότι τα κλάμπ «γύρισαν την πλάτη» στην ψευτο-Διοίκηση και τον Μελισσανίδη. Όπως παρατήρησαν κάποιοι η εκπροσώπηση των κλαμπ υπήρξε υποτυπώδης και αυτοί που πήγαν παρευρέθηκαν μόνο για ν’ ακούσουν. Την προηγούμενη φορά (Μάρτης του 2014) όταν το Δ.Σ. είχε διαγράψει τους «6» είχαν υπάρξει διαπρύσιες ανακοινώσεις από κλάμπ. Τώρα απόλυτη σιγή…

Κατά την γνώμη μας υπάρχουν δύο λόγοι (αιτίες) γι’ αυτό:

• Ο ένας είναι ότι από τότε (σχεδόν 3,5 χρόνια πριν) η αξιοπιστία του «Τίγρη» έχει «πιάσει πάτο». Πλέον τον έχουν καταλάβει όλοι και πείθει ελάχιστους (κυρίως όσους δεν τον ξέρουν από την προηγούμενη του θητεία και όσους ζουν απ’ αυτόν).
• Ο άλλος ήταν η ηλίθια και αψυχολόγητη κίνηση της «Διοίκησης» να βάλει στην ίδια Γ.Σ. θέμα διαγραφής μελών λόγω οφειλής συνδρομών. Απορώ πως δεν σκέφτηκαν ότι ένα τέτοιο ζήτημα θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να το υπερψηφίσουν οι οργανωμένοι, αφού σίγουρα θα υπάρχουν μεταξύ τους πολλοί που δεν μπορούν να πληρώσουν την συνδρομή τους.

Αυτές οι 3 περιπτώσεις μαζί με την παράλειψη της (επι)κύρωσης της ίδρυσης των τμημάτων Άρσης Βαρών και Δυναμικού Τριάθλου (που είχαμε εντοπίσει μετά την ανακοίνωση της Ημερήσιας Διάταξης - βλέπε εδώ) είναι οι κορυφαίες αποδείξεις ανικανότητας της παρούσας ψευτο-Διοίκησης.

Από κει και πέρα στο «πηγαδάκι» δεν έλεγαν μόνο τον πόνο τους για την μικρότερη του αναμενομένου προσέλευση στην Γ.Σ. Στο «πηγαδάκι» αυτό ο Αλεξίου έλεγε το παράπονο του όσον αφορά τον ίδιο και την τύχη που τον περιμένει. Μια τύχη για την οποία ο ίδιος είναι υπεύθυνος όχι μόνον γιατί ήξερε τι τον περίμενε όταν θα έκανε ότι του έλεγαν, αλλά κυρίως γιατί θα έπρεπε να μπορεί να πεί «ΟΧΙ». Κάτι τέτοιο όμως εξ’ ορισμού ΔΕΝ μπορούσε να πεί γιατί αποδέχτηκε την θέση του στο Δ.Σ. με τον όρο να κάνει ότι του λένε. Σωστότερα να βρίσκει τρόπο να γίνεται ότι του λένε, ακόμη και αν είναι παράνομο. Τελικά, όσα έκανε και όσα ΔΕΝ έκανε (αν και θα έπρεπε) οφείλονται αποκλειστικά στον χαρακτήρα του. Γιατί ΔΕΝ πρέπει να λησμονούμε ότι ανέλαβε μαζί με τον Κοτσάτο, ο οποίος ωστόσο αρνήθηκε να υπογράψει το παραχωρητήριο στην «Δικέφαλος 1924 Α.Ε.» (και γι’ αυτό καθαιρέθηκε). Διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορετικές αντιδράσεις στο ίδιο ζήτημα.

Αφήνοντας στην άκρη το παράπονο του (προς ποιόν άραγε;) και το «σπάσιμο» της φωνής από τη συγκίνηση (σύμφωνα με μαρτυρίες) επειδή κινδυνεύει με φυλάκιση ας δούμε λίγο την ουσία της υπόθεσης. Το οφείλουμε ως «πουθενάδες» άλλωστε ως «απάντηση» στα όσα ο ίδιος υποστηρίζει προς υπεράσπιση του στους πρόθυμους να τον ακούσουν, αλλά ΔΕΝ τόλμησε να τα υποστηρίξει στην προανάκριση για να γλυτώσει τον κίνδυνο της κανονικής ανάκρισης. 

Ο Αλεξίου, λοιπόν, ισχυρίζεται βασικά το ίδιο πάντα πράγμα. Λέει, δηλαδή, ότι τα λεφτά (τα 10 εκ.) ήταν του ποδοσφαίρου και πως τελικά εκεί κατέληξαν. 

Στο σημείο αυτό και πρίν αντικρουστεί ο παραπάνω ισχυρισμός πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είτε ο Αλεξίου ως υπεύθυνος της Ερασιτεχνικής, είτε ο υπεύθυνος της Π.Α.Ε. για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της θα βρούν μεγάλο μπελά. 

Αυτό θα συμβεί γιατί το σύνολο των εσόδων της Ερασιτεχνικής την περίοδο 2013-2014 ΔΕΝ καταχωρήθηκαν στα βιβλία της Ερασιτεχνικής (χώρια οι άλλες παραβάσεις της Φορολογικής Νομοθεσίας). 

Από την άλλη αν τα χρήματα ως ανήκοντα στο ποδοσφαιρικό τμήμα πήγαν στην Π.Α.Ε. (όπως ισχυρίζεται ο Αλεξίου) τότε όπως προκύπτει από τον Ισολογισμό της Π.Α.Ε. της περιόδου 2014-2015 αυτά ΔΕΝ μπήκαν ποτέ στο Ταμείο της. Σημειώνω ότι ο εν λόγω Ισολογισμός έχει συνταχθεί με βάση τα Δ.Λ.Π. και γι’ αυτό υπάρχει κάποια ανάλυση των πηγών των χρημάτων που μπήκαν στην εταιρεία και αυτών που ξοδεύτηκαν, το υπόλοιπο των οποίων ισούται με τα λεφτά που βρίσκονταν στο Ταμείο της εταιρείας στις 30 Ιούνη 2015. 

Συνεπώς κάποιος ΔΕΝ έκανε σωστά την δουλειά του και «πήρε στο λαιμό του το νομικό πρόσωπο (Ερασιτεχνική ή Π.Α.Ε.) που εκπροσωπούσε. Ακόμα και στην περίπτωση που καλόπιστα θεωρήσουμε ότι υπάρχει «συνυπευθυνότητα», ακόμη και τότε η νομική ευθύνη του Αλεξίου είναι μεγαλύτερη. Αυτό γίνεται προφανές απ’ όσα ακολουθούν. Πριν όμως πρέπει να θυμόσαστε ότι τα Έσοδα του Ερασιτεχνικού Ποδοσφαιρικού Τμήματος στην Ερασιτεχνική Γ’ Εθνική ήταν ίσα με τα Έξοδα του και έφτασαν στο σοκαριστικό επίπεδο για την κατηγορία των 5,5 εκ Ευρώ! Κάτι το οποίο για τα πειθήνια μέλη της Ερασιτεχνικής (ή αν θέλετε για τους χειροκροτητές του Αλεξίου στις τελευταίες Γ.Σ.) είναι απόλυτα λογικό. Κανείς τους ΔΕΝ ρώτησε τι διάολο χρέωσαν το Ποδοσφαιρικό Τμήμα στην Ερασιτεχνική Γ’ Εθνική και γιατί. Την ευθύνη για όλα αυτά την έχει προφανώς η Διοικούσα Επιτροπή του Ποδοσφαιρικού Τμήματος της οποίας μέλος ήταν και ο Δ. Μελισσανίδης. Οπότε δεν χρειάζεται να νοιώθει ενοχές που χτυπάνε τον Αλεξίου γιατί δεν μπορούν να χτυπήσουν αυτόν γιατί στην πράξη κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Θα τον καλέσει και αυτόν ο Ανακριτής όταν ξεκινήσει η κανονική ανάκριση.

Ας δούμε όμως την ουσία του ισχυρισμού Αλεξίου.

• Κάθε Ευρώ που εισπράττει ένα νομικό πρόσωπο όπως η Ερασιτεχνική πρέπει να είναι αιτιολογημένο. Πρέπει να προέρχεται από νόμιμη αιτία. Ακόμη και αν είναι προκαταβολή αυτή θα πρέπει να παρακολουθείται λογιστικά και στο τέλος της περιόδου θα πρέπει να έχουν εκδοθεί όλα τα σχετικά» φορολογικά παραστατικά. Συνεπώς, αν η Ερασιτεχνική Α.Ε.Κ. εισέπραξε μόνο για το ποδοσφαιρικό τμήμα 10 εκ. στους Ισολογισμούς του 2013-2014 & του 2014-2015 θα έπρεπε να φαίνονται σαν Συνολικές Πωλήσεις (Τζίρος) πάνω από 14-15 εκ. (αφού τουλάχιστον 2-3 είναι ο συνήθης Τζίρος της κάθε χρόνο).
• Ακόμα και αν τα λεφτά πήγαν τελικά στην Π.Α.Ε. θα έπρεπε να έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία της Ερασιτεχνικής. Ο Αλεξίου θα μπορούσε πολύ απλά να υποδείξει που αυτά καταχωρήθηκαν προκειμένου να ελεγχθεί ο ισχυρισμός του. Σε κάθε όμως περίπτωση αυτό θα ήταν πρωτοφανές, αφού ΔΕΝ υπάρχει καμία Λογιστική/Φορολογική πρακτική/διαδικασία που να προβλέπει και ακόμη περισσότερο να επιτρέπει κάτι τέτοιο. Αν τα λεφτά είχαν δοθεί αποκλειστικά για λογαριασμό του Ποδοσφαιρικού Τμήματος θα έπρεπε για την συγκεκριμένη περίοδο η Ερασιτεχνική να έχει κόψει όλα τα τιμολόγια. Ως εκ τούτου θα είχε διαμορφώσει ανάλογα το φορολογικό αποτέλεσμα της συγκεκριμένης περιόδου και άρα ΔΕΝ θα ήταν σε θέση να μεταβιβάσει το κέρδος που αναλογεί στο Ποδοσφαιρικό Τμήμα στην Π.Α.Ε. Γιατί μια από τις πλέον βασικές Λογιστικές Αρχές είναι η «Αυτοτέλεια κάθε Χρήσης».
• Τον ισχυρισμό του ότι «τα λεφτά ήταν του ποδοσφαίρου και εκεί πήγαν» τον βασίζει από νομικής άποψης στο άρθρο 64 του Ν. 2725/1999 (πιο γνωστό ως «Αθλητικό Νόμο»). Στο συγκεκριμένο άρθρο προβλέπεται ότι μετά την μετατροπή του ερασιτεχνικού σε επαγγελματικό τμήμα το επαγγελματικό υποκαθίσταται στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του ερασιτεχνικού. Αυτή η διατύπωση έχει το νόημα ότι τα χρέη του ερασιτεχνικού τμήματος (γιατί συνήθως τα έσοδα είναι πενιχρά και έχουν εξανεμιστεί) αναλαμβάνονται από την Π.Α.Ε. ή την Κ.Α.Ε. Δεδομένου ότι οι διατάξεις του «Αθλητικού Νόμου» αφορούν πολλά και διαφορετικά ζητήματα ο νόμος είχε τύχει επεξεργασίας από όλα τα (συν)αρμόδια Υπουργεία (γι’ αυτό και στο τέλος έχει τόσες διαφορετικές υπογραφές). Ένα από τα (συν)αρμόδια Υπουργεία είναι και αυτό των Οικονομικών, το οποίο όταν προκύπτει ανάγκη εκδίδει σχετικές εγκυκλίους για την αντιμετώπιση θεμάτων που προκύπτουν από την ψήφιση τόσο των νόμων που είναι αποκλειστικής αρμοδιότητας του όσο και των διατάξεων στα οποία έχει (συν)αρμοδιότητα. Το Υπουργείο Οικονομικών ΔΕΝ έχει από το 2000 και μετά εκδώσει καμία σχετική εγκύκλιο.
• Τέλος και για να τελειώνουμε μια και καλή μ’ αυτό το ζήτημα να σημειώσω ότι ΔΕΝ νοείται Ποδοσφαιρικό Τμήμα ξεχωριστό από την Ερασιτεχνική. Όλα της τα τμήματα μπορεί να λειτουργούν από διοικητικής άποψης αυτοτελώς, αλλά από οικονομικής άποψης είναι ενιαία. Φανταστείτε, για παράδειγμα, το Τμήμα Πόλο που πρόσφατα συστήθηκε να έχει κάθε χρονιά Έσοδα πολύ παραπάνω από τα Έξοδα του. Αν μετά από μια τετραετία μετατρεπόταν σε επαγγελματικό, με την λογική Αλεξίου θα έπρεπε να πάρει από την «Μάνα Α.Ε.Κ.» σαν προίκα ένα πολύ μεγάλο ποσό. Εσείς τι λέτε, θα το έπαιρνε ή αυτό ισχύει μόνο για το ποδόσφαιρο;
• Στην υποθετική περίπτωση που ακόμα υπάρχει κάποιος που ΔΕΝ έχει πειστεί ότι ο Αλεξίου ισχυρίζεται όσα ισχυρίζεται προσχηματικά τον παραπέμπουμε στην σύμβαση της Ερασιτεχνικής με την «Δικέφαλος 1924 Α.Ε.» για τα έσοδα της πρώτης από χορηγούς. Τότε η Ερασιτεχνική έκρινε πως χρειάζεται μια σύμβαση προκειμένου να βάλει στα βιβλία της και το Ταμείο της τα Έσοδα του Ποδοσφαιρικού Τμήματος. Κάτι, όμως, που ΔΕΝ έκανε στην περίπτωση της «μεταφοράς» των εσόδων του Ποδοσφαιρικού Τμήματος στην Π.Α.Ε. Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι έλαβαν για το ίδιο ζήτημα διαφορετικές αποφάσεις; Η μόνη απάντηση είναι γιατί όσα ισχυρίζεται ο Αλεξίου τα ισχυρίζεται εκ των υστέρων και μόνο και μόνο για να δικαιολογηθεί.

Αυτά επί της ουσίας τα οποία προσπάθησα να κάνω όσο γίνεται πιο απλά και κατανοητά. Για να μην υπάρχει η (θεωρητική μόνο) πιθανότητα ν’ αδικηθεί ο Αλεξίου θα θέσω το παρακάτω ρητορικό -δυστυχώς- ερώτημα στο οποίο και θ’ απαντήσω ταυτόχρονα.

Έστω ότι όλα όσα έκανε ο Αλεξίου στο ζήτημα των 10+ εκ. ήταν σωστά και νομότυπα (γιατί αν ΔΕΝ είναι νομότυπα, τότε την «πάτησε»), ΔΕΝ θα ήταν πιο εύκολο και καλύτερο για όλους αν υπήρχε η μέγιστη ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ; Γιατί ο Αλεξίου ΔΕΝ μας υποδεικνύει τις φορολογικές διατάξεις βάση των οποίων έκανε ότι έκανε, έτσι ώστε αφού πεισθούμε να του ζητήσουμε και «συγγνώμη»; 

Αν είχε υπάρξει ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ στο ζήτημα αυτό ΔΕΝ θα υπήρχε βάση αμφισβήτησης και ΔΕΝ θα ζητούνταν ο οικονομικός έλεγχος του Σωματείου. δυστυχώς όμως ΔΕΝ υπήρξε διαφάνεια. Και όπως ξέρουμε ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ.

Υ.Γ. Η ώρα της Νέμεσης πλησιάζει. Όσο περισσότερο, τόσο δυσκολότερα θ' αποφύγετε τις συνέπειες. Σε λίγο όλα θα βγούν στο φως.  

17 Ιούνη 2017παρατηρητήριο.

πηγή:  aek-watch.gr