Βγήκε, λοιπόν, ο Κούλης και «ξεκαθάρισε» τη θέση της ΝΔ, ζητώντας από την κυβέρνηση «να προασπίσει το κεκτημένο του Βουκουρεστίου στο σύνολό του», θέτοντας τις εξής… «κόκκινες γραμμές»: «Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό. Ενα όνομα έναντι όλων και για όλες τις χρήσεις (erga omnes). Αποκήρυξη κάθε έκφρασης ή δράσης αλυτρωτισμού από την πλευρά των Σκοπίων». Ειδικά για το τελευταίο, υπογράμμισε πως μπορεί να γίνει μόνο μέσω διμερούς συμφωνίας και πως θεωρεί αυτονόητο ότι το πακέτο της συμφωνίας πρέπει να υιοθετηθεί και από τον ΟΗΕ.
Είναι φανερό ότι ο Μητσοτάκης χτίζει από τώρα την αντιπολιτευτική γραμμή για τους επόμενους μήνες. 'Η, αν θέλετε, μια γραμμή πίεσης προς την κυβέρνηση, ώστε αυτή να μη μπορεί να διεκδικήσει όλη τη δόξα, εμφανιζόμενη -σε περίπτωση που καταλήξει σε συμβιβαστική συμφωνία με την κυβέρνηση της Μακεδονίας- ότι έλυσε ένα πρόβλημα της εξωτερικής πολιτικής που οι προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν ανίκανες να λύσουν.
Αν η συμφωνία είναι «πλήρης» (δηλαδή περιλαμβάνει και κάποιου είδους αποκήρυξη του αλυτρωτισμού), ο Μητσοτάκης από τη μια θα λέει ότι απέδωσε η πίεση της ΝΔ προς την κυβέρνηση και από την άλλη θα κάνει κριτική, ότι ο αλυτρωτισμός δεν αποκηρύχτηκε σε όλες τις πλευρές του (γιατί δεν είναι δυνατόν η όποια συμφωνία να εξαναγκάσει την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας να αυτοεξευτελιστεί ή να εγκαταλείψει τον δικό της εθνικισμό, με τον οποίο επί τόσες δεκαετίες «τρέφονται» οι Σλαβομακεδόνες). Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία (πράγμα που πάντοτε είναι πιθανό), τότε η ΝΔ θα κατηγορεί την κυβέρνηση για ανικανότητα, ότι έχασε μια μοναδική ιστορική ευκαιρία, εστιάζοντας τα πυρά της στον Καμμένο και τον Κοτζιά. Μονά-ζυγά δικά της, δηλαδή.
Η ΝΔ διευρύνει το πεδίο της διαπραγμάτευσης Αθηνών-Σκοπίων, βάζοντας στην ατζέντα όχι μόνο το όνομα αλλά και ζητήματα αλυτρωτισμού, συμβόλων και εθνικής ταυτότητας, αρκετά από τα οποία είναι κατοχυρωμένα και στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, από τη μια για να στριμώξει τη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και από την άλλη για να διατηρήσει τη δική της εσωτερική συνοχή, μιας και οι βουλευτές από τις εκλογικές περιφέρειες της ελληνικής Μακεδονίας θα αντιμετωπίσουν προβλήματα από τον εσμό των εθνικιστών ψηφοφόρων τους και θα πρέπει να έχουν «κάτι» να δείξουν, προκειμένου να εμποδίσουν διαρροές προς τη νεοναζιστική συμμορία που αναμένεται να κάνει σημαία της «το όνομα της Μακεδονίας μας».
Αντίθετα από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ στηρίζει επί της ουσίας την κυβερνητική διαπραγμάτευση, απέχοντας από κάθε δημόσια κριτική ή υποβολή όρων. «Οποιαδήποτε περαιτέρω δημόσια συζήτηση γύρω από το θέμα, σε αυτήν την κρίσιμη φάση, δεν συνιστά υπεύθυνη στάση», ανακοίνωσε η Κεντροαριστερά. Την ενότητα γύρω απ' αυτή τη θέση, στην οποία συμφώνησαν όλα τα γκεσέμια του χώρου (Γεννηματά, Γιωργάκης, Θεοδωράκης, Θεοχαρόπουλος, Λυκούδης) ήρθε να σπάσει ο Ανδρουλάκης, που δήλωσε ότι το όνομα «Νέα Μακεδονία» είναι ένα μεγάλο λάθος που δεν πρέπει να περάσει από την ελληνική Βουλή. Οι υπόλοιποι τον αντιμετώπισαν με παγερή αδιαφορία, επειδή ξέρουν ότι ο Ανδρουλάκης προσπαθεί να «κάνει παιχνίδι» στη Βόρεια Ελλάδα. Αν συνεχίσει, όμως, δεν νομίζουμε ότι θα τον αφήσουν ν' αλωνίζει. Ισως βρουν την ευκαιρία να τον «κοντύνουν» λίγο.
Από κυβερνητικής πλευράς το «παιχνίδι» κάνει το δίδυμο Κοτζιά-Τζανακόπουλου με δηλώσεις και συνεντεύξεις. Οταν τους ρωτούν για τον Καμμένο, απαντούν ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας αντιτίθεται στη χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ελληνική γλώσσα, κι όχι γενικότερα (!), ενώ εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση ούτως ή άλλως θα εξασφαλίσει την απαραίτητη πλειοψηφία στη Βουλή για να περάσει τυχόν συμφωνία.
Από πλευράς ακραίων εθνικιστών τα πράγματα δεν είναι και τόσο ανθηρά. Ο μόνος συγκροτημένος φορέας που θα μπορούσε να τους ενώσει είναι το δεσποταριάτο. Ομως ο παμπόνηρος Ιερώνυμος φρόντισε να μοιράσει το καρπούζι στα δύο. Από τη μια πρόσφερε στους ακραίους εθνικιστές τη θέση ότι η Εκκλησία αντιτίθεται σε κάθε χρήση της λέξης Μακεδονία ή παραγώγου της (επειδή η Μακεδονία… είναι μία και ελληνική) και από την άλλη πρόσφερε στην κυβέρνηση και γενικότερα στο αστικό πολιτικό σύστημα τη διαβεβαίωση ότι «η Εκκλησία πορεύεται με αγάπη. Ούτε με συλλαλητήρια, ούτε με πολέμους».
Εννοείται πως το «μασάζ» στους ακραίους εθνικιστές θα συνεχιστεί, με στόχο την απομόνωση και την περιθωριοποίησή τους. Οι Αμερικανοί θέλουν τη Δημοκρατία της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, οι Γερμανοί στην ΕΕ, το ελληνικό κεφάλαιο κάνει γερές μπίζνες, οπότε όλα αναγκάζουν την πολιτική ηγεσία να συμπεριφερθεί «με ρεαλισμό».
ΥΓ. Παρά τη δημόσια κωλοτούμπα του προέδρου και υπουργού Πάνου, ο συνεπίθετός του βουλευτής Δ. Καμμένος, μιλώντας εξ ονόματος των ΑΝΕΛ, δήλωσε ότι «συστατικό με τον όρο “Μακεδονία“, δεν θα το ψηφίσει ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα», ενώ εκτίμησε ότι η κυβέρνηση δε θα βρει τόσο εύκολα την πλειοψηφία για να εγκριθεί από τη Βουλή η ονομασία, καθώς υπάρχουν «πάμπολλοι» μακεδόνες βουλευτές σε όλα τα κόμματα. Βρίσκεται σε συνεννόηση με τον πρόεδρο Πάνο, για να σώνει αυτός κάποια προσχήματα, μέχρι να κάνουν όλοι μαζί τη μεγάλη κωλοτούμπα; Διαπραγματεύεται νέα υφυπουργοποίησή του, αφού η πρώτη δεν ευτύχησε; 'Η έχει αποφασίσει να «την κάνει» από τους ΑΝΕΛ και «στον κατάλληλο χρόνο» να προσχωρήσει στη ΝΔ; Θα δείξει.
Ασφαιρη μπλόφα
Το ότι βαδίζαμε προς μια νέα κωλοτούμπα του Καμμένου το είχαμε διαπιστώσει από κάτι δηλώσεις του Τζανακόπουλου και του Κατσίκη και το σημειώσαμε. Εκείνο που δεν προλάβαμε ήταν η δημόσια εκτέλεση της κωλοτούμπας από τον μετρ του είδους Πάνο Καμμένο. Την ώρα που το προηγούμενο φύλλο της «Κόντρας» τυπωνόταν, ο Καμμένος έβγαινε από υπουργική σύσκεψη στο Μαξίμου, στεκόταν μπροστά στις κάμερες και εκτελούσε το… ακροβατικό του σόλο: είμαι και υπέρ της απόφασης του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό τον Κ. Καραμανλή το 1992 και υπέρ της «γραμμής του Βουκουρεστίου» το 2007, επί Κ. Καραμανλή του νεότερου και Ντόρας Μπακογιάννη.
Φυσικά, πρόκειται για δύο διαφορετικές θέσεις. Το 1992 τα αστικά κόμματα έλεγαν «καμιά αναφορά της λέξης Μακεδονία», ενώ το 2007 η γραμμή διαμορφώθηκε σε «σύνθετη ονομασία» (με τη λέξη Μακεδονία), η οποία θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes). Τη γραμμή Καραμανλή-Μπακογιάννη ακολουθεί κατά γράμμα και η σημερινή κυβέρνηση. Οπως δήλωσε ο Κοτζιάς, «στο ονοματολογικό η κυβέρνηση, όπως έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει, στηρίζει και διαπραγματεύεται για μία σύνθετη ονομασία, ενιαία, σε όλες τις χρήσεις της». Και ο Καμμένος, που διαδέχτηκε τον Κοτζιά μπροστά από τα ραδιοτηλεοπτικά μικρόφωνα, επανέλαβε δυο φορές ότι έχει εμπιστοσύνη στον υπουργό Εξωτερικών και τους χειρισμούς του.
Η εθνικιστική μπλόφα Καμμένου δεν κράτησε ούτε λίγες μέρες. Ξεφούσκωσε μέσω μιας ακόμα μεγαλοπρεπούς κωλοτούμπας. Τι συνέβη και ο Καμμένος αναγκάστηκε να κάνει την κωλοτούμπα τόσο σύντομα; Τον εκβίασε ο Τσίπρας ότι θα τον ξεφορτωθεί και θα πάει στις εκλογές ή με κάτι άλλο (π.χ. την υπόθεση των βλημάτων); Του διαμήνυσαν από την αμερικάνικη πρεσβεία να μαζευτεί, γιατί οι ΗΠΑ θέλουν τη Δημοκρατία της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ το ερχόμενο καλοκαίρι; Μπορεί να ισχύουν οι προαναφερθέντες λόγοι μαζί με άλλους που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Σημασία έχει πως πρόκειται για ένα ακόμα φιάσκο, όχι του Καμμένου (που είναι αυτός που είναι, γνωστός εδώ και χρόνια), αλλά της κυβέρνησης και προσωπικά του Τσίπρα. Γιατί φάνηκε καθαρά πως ο μόνος δεσμός των κομμάτων της σημερινής συγκυβέρνησης είναι η διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας.
KONTΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 13 ΓΕΝΑΡΗ
eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου