Για την ικανότητα του
διοικείν και την ευπρέπεια λόγων και πράξεων…
Ποιο είναι το αληθινό
διακύβευμα για την πόλη μας;
Τον τελευταίο καιρό,
πολλοί δημότες αυτής της πόλης παρακολουθούμε, άλλοι έκπληκτοι και άλλοι όχι τόσο,
να λαμβάνει χώρα μια μεγάλη αντιμαχία μεταξύ της Δημοτικής Αρχής, και κυρίως
του Δημάρχου, και σημαντικού μέρους των ΜΜΕ της πόλης. Αφορμή και βασική αιτία
της διελκυστίνδας αυτής οι επιλογές της Δημοτικής Αρχής σε σχέση με τις
απευθείας αναθέσεις εν γένει, τις μισθώσεις κατοικιών για τους πρόσφυγες σε
συγγενικά πρόσωπα μελών της Δημοτικής Αρχής, αλλά και ειδικώς η αποδεδειγμένη απευθείας
ανάθεση προμήθειας προς στενό συγγενικό πρόσωπο του Δημάρχου. Στο επίκεντρο της
κριτικής, όμως, έχει βρεθεί, πέραν της ουσίας των θεμάτων, και το ύφος και η
ποιότητα του λόγου του Δημάρχου κατά την ανωτέρω αντιπαράθεση. Και εκεί υπάρχει
σίγουρα έδαφος να πούμε πολλά.
Ας τα πάρουμε όμως από την
αρχή. Επί της ουσίας, νομίζω, δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία και στους στενότερους
φίλους του Δημάρχου ότι η επιλογή της Δημοτικής Αρχής για την απευθείας ανάθεση
προμήθειας προς στενότατο συγγενικό του πρόσωπο ήταν ατυχέστατη, πολιτικά απαράδεκτη
και, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ανοήτως αυτοκαταστροφική. Πώς αλλιώς να
αποκαλέσεις απευθείας ανάθεση προμήθειας κινητών τηλεφώνων κ.λπ., ποσού γύρω
στα 3000 ευρώ, σε πασίγνωστη και κεντρικότατη επιχείρηση της πόλης που ανήκει σε
στενό συγγενή σου, όταν υπάρχουν κοντά σε αυτήν άλλες τρεις, επίσης
γνωστότατες, ομοειδείς επιχειρήσεις και δεκάδες υποκαταστήματα των εταιρειών εκτός
πόλεως; Ουδείς από τη Δημοτική Αρχή σκέφτηκε ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση
έπρεπε να εξαιρεθεί εκ προοιμίου και να μην μπει καν στη διαδικασία των
προσφορών, εφόσον αυτές πράγματι υπεβλήθησαν και σε άλλες επιχειρήσεις; Τόσο
δύσκολο ήταν να το αντιληφθεί ο Δήμαρχος ή κάποιος στενός συνεργάτης του;
Το σημαντικότερο, όμως, πρόβλημα
στη συμπεριφορά της Δημοτικής αρχής, θα μου επιτρέψετε, δεν είναι η παντελής έλλειψη, ως φαίνεται,
ενστίκτων πολιτικής επιβίωσης μεταξύ των μελών της. Για εμένα, και νομίζω για
μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας, το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό. Τέτοιες
συμπεριφορές, έχω τη γνώμη, δεν συνάδουν ούτε με την αριστερά, ως πολιτική
ιδεολογία, τρόπο και στάση ζωής, ούτε με τις διακηρύξεις για την άσκηση μιας νέας,
καθαρής και «ηθικής» διοίκησης. Επίσης για τον γράφοντα, πολλούς δημότες αυτού
του τόπου, αλλά και (πρώην) μέλη της διοικούσας Δημοτικής Παράταξης όπως φάνηκε,
σημαντικό πρόβλημα υπάρχει και με τις απευθείας αναθέσεις γενικώς ως πολιτική
επιλογή. Μια χρηστή διοίκηση, πόσω μάλλον αριστερή, θα έπρεπε να καταφεύγει
στις απευθείας αναθέσεις μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις, όπου πράγματι ο χρόνος
δεν επαρκεί για διαγωνισμούς. Όχι να σπαταλά τα χρήματα που έχει αποκομίσει ο
Δήμος από υψηλά δημοτικά τέλη και τις «Πρωτομαγιές» (που θα καταργούσε ο
Δήμαρχος) για να χρηματοδοτεί διάφορες εκδηλώσεις, από γιορτές και πανηγύρια,
μέχρι και επ’ αμοιβή σεμινάρια φιλοσοφίας! Ενώ την ίδια ώρα και παρόλο που «λεφτά
υπάρχουν», ο Δήμος ασκεί ή προσπαθεί να ασκήσει κοινωνική πολιτική επί παντός
επιστητού με εθελοντές και μη αμειβόμενους φυσικά εργαζόμενους, γεγονός για το
οποίο πολλές φορές ο γράφων έχει τοποθετηθεί κριτικά.
Επί της ουσίας, λοιπόν, οι
επιλογές της Δημοτικής αρχής αποδεικνύονται λανθασμένες και πολιτικά απαράδεκτες,
οι δε δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, το «ανέβασμα» και η διατήρηση του θέματος
στη δημοσιότητα από τα Μέσα μόνο ως δημοσιογραφικές επιτυχίες μπορούν να θεωρηθούν!
Τι γίνεται, όμως, με το
ύφος και την ποιότητα του λόγου της Δημοτικής Αρχής και του Δημάρχου
ειδικότερα; Εδώ μιλάμε, δυστυχώς, για καθαρή πανωλεθρία! Τόσο στις δημόσιες τοποθετήσεις
του, όσο και στις αναρτήσεις του Δημάρχου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επ’
ευκαιρία της πρόσφατης διένεξης για τις απευθείας αναθέσεις, αλλά και
παλαιότερα, το ύφος, το λεξιλόγιο και η ποιότητα του λόγου νομίζω ότι υπολείπονται
κατά πολύ σε σχέση με αυτά που πολλοί θεωρούν πως αρμόζουν στο αξίωμά του.
Εκφράσεις του τύπου «κουκουλοφόροι δημοσιογράφοι, κιτρινιάρηδες» κ.λπ. πιστεύω πως
εκφεύγουν των ορίων της απαιτούμενης ευπρέπειας κατά την εκφορά του δημοσίου
λόγου. Όμοια λεκτική συμπεριφορά «απαξίας» και αγένειας έχω, δυστυχώς,
παρατηρήσει και από παλαιά προς τους αντιπάλους της Δημοτικής Αρχής εκ μέρους
του δημάρχου και λίγων, ευτυχώς, άλλων μελών της δημοτικής συμπολίτευσης, π.χ.
σε δημοτικά συμβούλια που είχα την «τύχη» να παρακολουθήσω. Δεν ξέρω εάν
προέρχεται από διάθεση επίδειξης μιας στρεβλής «επαναστατικότητας», σε
συνδυασμό με κάποια δόση αλαζονείας ή απλώς αυτή η συμπεριφορά είναι χαρακτηριστικό
μιας «αριστεράς» που καμία σχέση δεν έχει, ας πούμε, με την αριστερά του αείμνηστου
Σάββα Σταματιάδη ή του αείμνηστου Αναστασίου Αμπατζή. Το πρόβλημα είναι ότι
αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι τυχαίες, αντίθετα έχουν παγιωθεί και είναι,
κατά την ταπεινή μου άποψη, επιεικώς απαράδεκτες!
Και τι μένει, λοιπόν, μετά
από όλα τα παραπάνω; Κατ’ αρχάς, μια προφανής
έλλειψη ικανότητας εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής να οραματίζεται, να δημιουργεί
και κυρίως να διοικεί με διαύγεια και αποτελεσματικότητα, να χαράσσει και να
υπηρετεί πολιτικές στοχευμένες προς όφελος του δημότη, να συμπεριφέρεται με
σοβαρότητα, να βρίσκει λύσεις ακόμα και σε φαινομενικά αγεφύρωτες διαφορές της
προς όφελος της πόλης, να εμπνέει και να προσελκύει κοντά της με τη συμπεριφορά
και την πολιτική της τους πολίτες αυτού του Δήμου και όχι να περιχαρακώνεται
στα όρια της Δημοτικής της Παράταξης και να αυτοπροσδιορίζεται μέσα από τις
αντιθέσεις της με τους «άλλους». Κατά δεύτερον, μια επίσης μεγάλη έλλειψη
εναλλακτικής πρότασης στον Δήμο μας για να αντιπαρατεθεί στις πολιτικές επιλογές
του Δημάρχου. Μια εκκωφαντική απουσία από το γνωστό πολιτικό προσωπικό της
πόλης. Δεν μιλώ για στείρα και μικροπολιτική φασαρία, για να καταφαίνεται απλώς
η κόντρα με την διοικούσα παράταξη του Άρη Βασιλόπουλου. Αλλά για μια ουσιαστική
εναλλακτική πρόταση που θα εκφράσει όσα αυτή η Δημοτική Αρχή, προς απογοήτευση
πολλών, απέτυχε να εκφράσει. Νομίζω ότι αυτό είναι το σημαντικότερο διακύβευμα
για την πόλη μας και πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαιτέρως!
Τάσος Κωνσταντινίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου