Τελευταίες πινελιές στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα

Από το πάσχα των καθολικών πήγαμε στο πάσχα των ορθόδοξων, αλλά -όπως διαβεβαίωσε ο Τσίπρας- «το πάσχα θα έρθει μαζί με την ανάσταση της ελληνικής οικονομίας»! Οι παρομοιώσεις με τη χριστιανική μυθολογία είναι καλές για το λαϊκίστικο λόγο της αστικής πολιτικής, αλλά αν δοκιμάσουμε να τις χρησιμοποιήσουμε κι εμείς, θα θυμίσουμε ότι πριν από την ανάσταση προηγείται το μαρτύριο της σταύρωσης και η μετ' εγκωμίων ταφή. Ακολουθώντας, λοιπόν, το παράδειγμα του Τσίπρα, θα επισημάνουμε -καθόλου λαϊκίστικα- ότι για να υπάρξει η ανάσταση (λέμε τώρα) του ελληνικού καπιταλισμού, θα πρέπει να καρφωθεί πιο σκληρά στο σταυρό ο ελληνικός λαός. Το αντιασφαλιστικό έκτρωμα, στο οποίο μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές, αποτελεί την τρανότερη απόδειξη.

Πάντως, έμελλε να το δούμε κι αυτό. Τη συγκυβέρνηση των… αντιμνημονιακών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που είχε… σκοτώσει την τρόικα, να αγωνιά πότε αυτή θα επιστρέψει στην Αθήνα!  Αν φτάσουμε Μάιο ή Ιούνιο «καήκαμε», δηλώνει ο Σταθάκης. «Είναι στρατηγική της κυβέρνησης να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό. Διαφορετικά, δεν θα έρθουν οι επενδύσεις και η ανάπτυξη δεν θα είναι ικανοποιητική. Δεν έχουμε άπλετο χρόνο», υπερθεματίζει ο Τσακαλώτος. «Θέλουμε να κλείσει η αξιολόγηση, είναι απόλυτα επιτακτικό για την οικονομία, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην κλείσει η αξιολόγηση», συμπληρώνει σε δραματικό τόνο ο Σταθάκης.


Οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστών δανειστών δεν έχουν καμιά αντίρρηση να έρθουν στην Αθήνα, τώρα που οι αγρότες έλυσαν τα μπλόκα και επέστρεψαν στα χωριά και οι Τσιπραίοι τους κάνουν νεύμα ότι είναι έτοιμοι. Γιατί την έλευσή τους δεν την καθυστερούσαν οι (υπαρκτές ή σκόπιμα διογκωμένες) διαφορές τους, αλλά η ανάγκη της ελληνικής κυβέρνησης να μη βρίσκεται αντιμέτωπη με λαϊκές κινητοποιήσεις, για να μπορέσει να προωθήσει το Ασφαλιστικό. Εχει αποδειχτεί από την ιστορία της τελευταίας εξαετίας, ότι οι δανειστές -και όταν διαφωνούν- βρίσκουν τη «χρυσή τομή» και όταν έρχονται στην Αθήνα έχουν ενιαίες θέσεις. Αυτή τη φορά, όπως δείχνουν οι κινήσεις που έγιναν, δε χρειάστηκε να βρεθούν οι επικεφαλής (Λαγκάρντ, Γιούνκερ, Ντράγκι), αλλά η συνεννόηση έγινε σ' ένα ενδιάμεσο επίπεδο (Τόμσεν-ΔΝΤ, Μπούτι-Κομισιόν, Κερέ-ΕΚΤ) στο περιβόητο μυστικό δείπνο της περασμένης Τετάρτης.

Οι διαφωνίες των δανειστών εντοπίζονται στη συνολική ρύθμιση του ελληνικού «προγράμματος». Το ΔΝΤ πάντοτε πίεζε για μια «τελική» διευθέτηση του ζητήματος του χρέους, ενώ το Βερολίνο (που κάνει κουμάντο σε ΕΕ και ΕΚΤ) ακολουθεί την τακτική «λίγο-λίγο». Εως τώρα ουδέποτε επήλθε ρήξη στις μεταξύ τους σχέσεις, μολονότι οι διευθετήσεις για το ελληνικό χρέος συνοδεύονταν από προφανέστατο «μπαλαμούτι», για να δείχνει ότι κατέστη βιώσιμο. Το ίδιο θα γίνει και αυτή τη φορά και ενδεχομένως η σχετική συμφωνία να έκλεισε. Την Τετάρτη, ακόμα και παράγοντες του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον εξέφραζαν την πεποίθηση ότι οι διαφορές θα γεφυρωθούν και η τρόικα θα επιστρέψει σύσσωμη στην Αθήνα για να ολοκληρώσει την αξιολόγηση.

Από εκεί και πέρα, το ΔΝΤ έπαιζε πάντοτε το ρόλο του «κακού», προσεγγίζοντας το «ελληνικό πρόβλημα» καθαρά τεχνοκρατικά, ενώ ΕΕ και ΕΚΤ έβαζαν και πολιτικά στοιχεία στην προσέγγισή τους, πάντοτε σε συνεννόηση με το Βερολίνο και το Παρίσι. Δηλαδή, έδειχναν μια κατανόηση για τις πολιτικές ανάγκες των μνημονιακών ελληνικών κυβερνήσεων, πάντοτε εντός ενός ορίου, το οποίο πάντοτε ήταν πολύ κάτω από το όριο που έβαζαν οι ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις με τις περιβόητες «κόκκινες γραμμές».

Οποτε η τρόικα ήρθε στην Αθήνα για να κλείσει μια αξιολόγηση, συμφωνήθηκαν αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που προηγουμένως παρουσιάζονταν από τις κυβερνήσεις σαν «κόκκινες γραμμές». Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Και αναφερόμαστε κυρίως στο λεγόμενο δημοσιονομικό κενό, που θα καθοριστεί πάνω από εκεί που λέει ο Τσακαλώτος και για να κλείσει θα απαιτηθούν νέα μέτρα. Το μόνο που μπορεί να κάνουν οι τροϊκανοί, εκτελώντας εντολές του Βερολίνου, είναι να συμφωνήσουν για κάποια τμηματική προώθηση αυτών των νέων μέτρων, ως ένδειξη ενθάρρυνσης της ελληνικής κυβέρνησης που πρέπει να χειριστεί και το προσφυγικό και ήδη το χειρίζεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Βερολίνου. Δεν μιλάμε για συμψηφισμό Μνημόνιου-προσφυγικού, αλλά για μια τακτική που θα διευκολύνει πολιτικά τη συγκυβέρνηση. Δηλαδή, να μην κληθεί να νομοθετήσει από τώρα μέτρα που θα αφορούν το 2017 και το 2018. Οπως θυμόμαστε, αυτό έγινε και το δίμηνο Νοέμβρη-Δεκέμβρη του 2015. Οι δύο λίστες των προαπαιτούμενων τροποποιήθηκαν, ενώ το Ασφαλιστικό -που από το Μνημόνιο τοποθετούνταν τον Οκτώβρη του 2015- πήγε κι άλλο πίσω, προκειμένου να διευκολυνθεί η συγκυβέρνηση να ψηφίσει τα υπόλοιπα μέτρα (με κορυφαία τη ρύθμιση για τα «κόκκινα δάνεια»).

Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, όμως, δεν πρόκειται να υπάρξει μετάθεση στο χρόνο. Το μόνο που μπορεί να μετατεθεί είναι ένα δεύτερο πακέτο περικοπών στις κύριες συντάξεις, που θα συνδεθεί με κάποια ενδιάμεση αξιολόγηση. Περικοπές, όμως, θα υπάρξουν άμεσα κι αυτό φάνηκε καθαρά και από τη συνέντευξη του Τσίπρα στον Χατζηνικολάου, στην οποία έδειξε ότι πλέον εκείνο που συζητά είναι μόνο το ύψος της σύνταξης πάνω από το οποίο θα γίνει πετσόκομμα. Ακόμα πιο αποκαλυπτική ήταν η δήλωση Κατρούγκαλου την Τετάρτη. «Κόκκινη γραμμή» έγινε πλέον «ο αναδιανεμητικός χαρακτήρας του συστήματος». Στο πλαίσιο αυτού του αναδιανεμητικού χαρακτήρα έχουν γίνει όλες οι μέχρι τώρα αντιασφαλιστικές ανατροπές και όλα τα πετσοκόμματα συντάξεων.

Είναι βέβαιο ότι αυτές τις μέρες μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Οι βασικές κατευθύνσεις είναι ήδη συμφωνημένες (εθνική σύνταξη αναλογικά με τα χρόνια ασφάλισης, ανταποδοτική σύνταξη φιλοδώρημα, μείωση των σημερινών συντάξεων) και αυτό που θα κατατεθεί στη Βουλή θα είναι εφιαλτικότερο από τον εφιάλτη του «σχεδίου Κατρούγκαλου».

ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 5 ΜΑΡΤΗ

πηγή: eksegersi.gr