Γενική Aπεργία για να αποτρέψουμε τον εξανδραποδισμό μας!

Γράφει ο Ζήσιμος Βαφίδης.

Προ των θυρών είναι η συνυπογραφή και επίσημα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, των νέων ακραίων αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνουν: Ξεπούλημα της ΔΕΗ με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε βάρος των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών. Μείωση κατά 30% περίπου των δραματικά ήδη μειωμένων συντάξεων που σημαίνει ακραία φτώχεια για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους και των προστατευομένων απ’ αυτούς άνεργων παιδιών και εγγονιών. Μείωση στα 5900 € του αφορολόγητου ορίου που σημαίνει κατακόρυφη αύξηση της άμεσης φορολογίας για όλους τους εργαζόμενους και ανέργους. Κατάργηση ουσιαστικά του δικαιώματος της απεργίας, γενίκευση της βαρβαρότητα στην αγορά εργασίας, με τη γενίκευση των ελαστικών και ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, αύξηση του δικαιώματος στον εργοδότη να απολύει κλπ.

Όλα αυτά είναι προσυμφωνημένα. Το μόνο που απομένει για την κυβέρνηση, είναι το πώς και το πότε θα βρει την κατάλληλη χρονική στιγμή, ώστε να τα πλασάρει με το μικρότερο πολιτικό κόστος. Ίσως επιλέξει τη μεγαλοβδομάδα ως κατάλληλο χρόνο, πιστεύοντας ότι οι χριστιανοί θα είναι απορροφημένοι από τα πάθη του Χριστού και θα παραβλέψουν τα δικά τους. Άλλωστε Σαββατοκύριακο, μέρες του «Κυρίου», το Μάη του 2016, πέρασε από τη βουλή και τον ακραίο αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου.

Απέναντι σ’ αυτήν τη κατάσταση, η ΓΣΕΕ, όπου έχει την απόλυτη πλειοψηφία ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, στην ουσία συναινεί και κάνει συνεννοήσεις με τον ΣΕΒ για να συμπράξουν σε ψήφιση νόμου για τα λεγόμενα επαγγελματικά ταμεία δηλ. για την πλήρη κατάργηση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και την απαλλαγή των εργοδοτών και του κράτους από τις οικονομικές υποχρεώσεις τους γιαυτήν. Από αυτήν την «πρωτοβουλία» της ΓΣΕΕ ορμώμενος και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, κος Στουρνάρας, αφού την επικροτεί και την υποδείχνει, κάνει και ένα βήμα παραπέρα και συνιστά, αύξηση του εργάσιμου χρόνου, στην ουσία ως τα «σάβανα», αφού τώρα το ηλικιακό όριο του εργάσιμου χρόνου είναι τα 67 έτη, καθώς και ατομικά ασφαλιστικά συμβόλαια με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Επί της ουσίας δηλ. ΓΣΕΕ, βιομήχανοι, και Στουρνάρας, θέλουν απαλλαγή των εργοδοτών και του κράτους από τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση και προτείνουν να φορτωθεί όλο το κόστος της κοινωνικής ασφάλισης, μόνο στους εργαζόμενους, και στην επισφαλή και αβέβαιη ασφάλιση των επαγγελματικών ταμείων και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.  

Ενάντια σ’ αυτήν την κυβερνητική πολιτική και τους νέους αντεργατικούς σχεδιασμούς κυβέρνησης - Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΔΝΤ, οργανώνονται συλλαλητήρια το επόμενο διάστημα. Από την πλευρά τους, οι αυτοαποκαλούμενες ταξικές δυνάμεις, μέσα από την ομοσπονδία συνταξιούχων ΙΚΑ και με το ΠΑΜΕ, έχουν ανακοινώσει ότι θα κάνουν συλλαλητήρια, η μεν ομοσπονδία συνταξιούχων ΙΚΑ, την Τρίτη 4 Απρίλη στην Αθήνα και το ΠΑΜΕ στις 7 Απρίλη σε όλη τη χώρα.

Είναι γεγονός όμως ότι οι ταξικές δυνάμεις στην ομοσπονδία συνταξιούχων ΙΚΑ, πραγματοποιούν αυτό το συλλαλητήριο, υπό το βάρος σοβαρών στοιχειοθετημένων με επίσημα κυβερνητικά έγγραφα, καταγγελιών που για πολλές μέρες ήταν στην κορυφή της δημοσιότητας. Καταγγελιών που εγκαλούσαν τη διοίκηση της ομοσπονδίας για σύμπραξη με την κυβέρνηση στην επιβολή πρόσθετου χαρατσιού στους συνταξιούχους, ως εισφορά που συνολικά, για το δεύτερο εξάμηνο του 2016, ανέρχεται σε 1.786.438 €. Ένα ποσό που το καρπώνεται κατά 64%, (163.331 ευρώ μηνιαίως, σε ετήσια βάση), αυτή η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, μαζί με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Υπαλλήλων που το καρπώνεται κατά 32%, (81.665 ευρώ μηνιαίως, σε ετήσια βάση), και με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωμάτων Ασφαλείας που το καρπώνεται κατά 4%,(10.208 ευρώ μηνιαίως, σε ετήσια βάση). Βέβαια η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, μέσα από τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των συνεργαζόμενων συνταξιουχικών οργανώσεων, έδωσε μια απάντηση, «Ριζοσπάστης 28/3/2017 σελ.10» που όμως δεν απαντάει μεταξύ άλλων σε δύο σοβαρά ερωτήματα των καταγγελιών: Δεν απαντάει, γιατί ζήτησε μαζί και με τις άλλες ομοσπονδίες, να περιληφθεί αυτή η διάταξη της παρακράτησης στον πιο ακραίο αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, νομιμοποιώντας τον έτσι με αυτήν τους την πράξη; Δεν απαντάει επίσης, γιατί αυτή η εισφορά επιβλήθηκε σε όλους τους συνταξιούχους, δηλ. σε πάνω από ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες συνταξιούχους που δεν είναι μέλη σε καμιά συνδικαλιστική συνταξιουχική οργάνωση, ενώ το Σύνταγμα (άρθρο 22 του Συντάγματος) λέει ότι μόνο από τα μέλη των συνταξιουχικών συνδ. Οργανώσεων, μπορεί να γίνεται τέτοια παρακράτηση; Βέβαια οι πολιτικές διαστάσεις αυτής της απαράδεκτης πράξης είναι απείρως μεγαλύτερες, γιατί είναι ανεπίτρεπτο να ζητούν συνδικαλιστικές οργανώσεις από το αστικό κράτος!!! να κάνει κουμάντο στα οικονομικά των συνδικάτων. (Πατήστε εδώ)

Από την πλευρά του, το ΠΑΜΕ, ενώ το ζήτημα της νέας αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης και των εταίρων της, της Ευρωένωσης και του ΔΝΤ, είναι τεραστίων διαστάσεων, δεν είδαμε να ζητά στη ΓΣΕΕ, κήρυξη απεργίας και κλιμάκωση των αγώνων, αλλά αρκείται σε συλλαλητήρια που μάλιστα τα εξαγγέλλει εξ αντανακλάσεως, όπως έκανε και με το συλλαλητήριο του μπροστά στο Χίλτον στις 1/3/2017. (Πατήστε εδώ). Και τώρα, πάλι, το ΠΑΜΕ, ετεροκαθοριζόμενο από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, την Κυριακή 19 Μάρτη ανακοίνωσε συγκεντρώσεις για τις 5 & 6 Απρίλη, δύο μέρες μετά και αυτό, ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει, συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα στις 7 Απρίλη (Ριζοσπάστης Τρίτη 21/3/2017 σελ.11). Το περιεχόμενο που δίνει και σε αυτά τα συλλαλητήρια, είναι η αποτροπή των νέων «μέτρων και αντίμετρων» της κυβέρνησης, όπως λέει στη σχετική αφίσα του αλλά πουθενά δεν λέει να απαλλαγούμε από την Ευρωένωση που είναι ένας βασικός καπιταλιστικός πυλώνας και η μήτρα των παλιών, των νέων και των μελλοντικών μέτρων. Δεν βάζει θέμα να γίνει ένα μέτωπο ενάντια σε αυτόν τον πυλώνα, ένα μέτωπο που μπορεί να συσπειρώσει την ευρύτερη πλειοψηφία του λαού, ένα τέτοιο μέτωπο που αντικειμενικά θα αποτελεί και προνομιακά πεδίο για να ωριμάζουν όλο και περισσότερο, περισσότερες συνειδήσεις για ριζικότερες αλλαγές.

Μετά από όλα αυτά και επειδή αυτό το μέτωπο είναι η αναγκαιότητα του σήμερα αν θέλουμε να υπάρξει αύριο, είναι άμεση ανάγκη τώρα, οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να παραμερίσουν όσους μπαίνουν εμπόδιο. Σήμερα και ενόψει των νέων ακραίων αντιλαϊκών αντεργατικών μέτρων που αποτελούν τη σταγόνα που «ξεχειλίζει το ποτήρι», απαιτείται άμεσα κλιμακούμενη Γενική Απεργία, στην πράξη ένα Διαρκές Απεργιακό Μέτωπο. 

Όλοι, μέσα από τα συνδικάτα μας, να το επιβάλλουμε στην πράξη!

πηγή: ergatikosagwnas.gr