Σπύρος Πολιτάκης: ΠΕΡΙ ΚΗΝΣΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΙΜΗΤΩΝ

Δυστυχώς πάντα έτσι συμβαίνει στην ιστορία. Όταν αυτοί που εξ’ αντικειμένου έπρεπε να λογοδοτήσουν στην  δικαιοσύνη, μετατρέπονται σε τιμητές,  ένεκα της «ομερτά» που επικρατεί μεταξύ των πολιτικών  που κυβερνούν τον τόπο, είναι σύνηθες να βγαίνουν από τις τρύπες τους και να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα.

Να βρωμίζουν με το λόγο  και τις απόψεις τους όπως ο ασβός, να κουνούν το δάκτυλο και να υποδεικνύουν τους φταίχτες  και τον τρόπο με τον οποίο θα δοθεί λύση στο πρόβλημα της χώρας.

 Έτσι λοιπόν  πρώην υπουργός εθνικής αναξιότητας, καταγγέλλει αυτό για το οποίο ποτέ δε στάθηκε ικανός, να τιμήσει και να υπερασπιστεί την πατρίδα του, και πρώην μέλη της λέσχης  Μπίλντερμπεργκ που εξακολουθούν να ζουν  παρασιτικά σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, στοχοποιούν  τις μεγάλες συντάξεις ως εμπόδιο για την ανάπτυξη της χώρας.

Το σενάριο γνωστό. Κάθε φορά που μεγάλα ζητήματα απασχολούν το λαό, οι πληρωμένοι «λαγοί» του συστήματος , βγαίνουν να προϊδεάσουν για τα μελλούμενα. Το μήνυμα που πρέπει να περάσουν λοιπόν τώρα είναι διττό: αφενός να πάψει ο νεοέλληνας  ν’ ασχολείται με αρχές και ιδανικά όπως πατρίδα και ελευθερία, προς όφελος  του  ξεπουλήματος και  των τελευταίων ασημικών (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.α.),  αφετέρου να τροχοδρομήσουν  τις καινούργιες περικοπές σε συντάξεις και μισθούς που έχει ήδη υπογράψει η κυβέρνηση.

 Όσον αφορά τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης, έτοιμα πάντα να φιλοξενήσουν τις απόψεις τους. Ωστόσο, η πραγματική αξία των απόψεών τους αποτιμάται με το μέτρο της προσφοράς τους στον τόπο τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια,  που κατέλαβαν θέσεις ευθύνης και εξουσίας.