.

.
Πατήστε στην εικόνα για να δείτε το πρόγραμμα

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Με το περιβάλλον να μολύνεται σταθερά προς όφελος του κέρδους: Ρεσιτάλ υποκρισίας από Τραμπ και Ευρωπαίους

Την αποχώρηση από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα αποφάσισε η κυβέρνηση Τραμπ, κατηγορώντας την ότι είναι λιγότερο για το κλίμα και περισσότερο για να κερδίσουν οικονομικά οφέλη άλλες χώρες σε βάρος των ΗΠΑ. Η συμφωνία αυτή υπογράφηκε τον Δεκέμβρη του 2015, στην 21η διάσκεψη για το κλίμα, με την... ευγενική χορηγία εταιριών όπως η Renault, η BNP Paribas, η Michelen, η L’ Oreal, η Carfour κ.ά. (δηλαδή ευρωπαϊκές κατά κύριο λόγο), από τις οποίες οι έξι στις δέκα δε δημοσιεύουν στοιχεία για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ενώ και από αυτές που τα δημοσιεύουν καμία δεν έχει παρουσιάσει δείγματα αξιόλογων μειώσεων των εκπομπών αυτών (βλ. έκθεση http://multinationales.org/IMG/pdf/abstract_uk.pdf).

Παρολαυτά, η συμφωνία διαφημίστηκε εκκωφαντικά, γιατί υποτίθεται ότι αντικαθιστούσε το πρωτόκολλο του Κιότο, που είχε υπογραφεί το 1992. Σε αντίθεση όμως με το πρωτόκολλο του Κιότο, που έθετε κάποια όρια μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στο περιβάλλον (μείωση των εκπομπών CO2 κατά 5.2% από τα επίπεδα του 1990), στόχος που ποτέ δεν πιάστηκε, αφού οι εκπομπές όχι μόνο δεν μειώθηκαν αλλά αυξήθηκαν πάνω από 65% από τότε, η συμφωνία του Παρισιού δε θέτει τίποτα το μετρήσιμο, πέρα από μία υπόσχεση να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων έτσι ώστε να μην αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου από τα προ βιομηχανικά επίπεδα (μέχρι σήμερα έχει ανέβει γύρω στους 0.85 βαθμούς).


Ολόκληρη η συμφωνία, την οποία μπορεί κανείς να διαβάσει στην ιστοσελίδα του ΟΗΕ (http://unfccc.int/resource/docs/2015/cop21/eng/l09r01.pdf), είναι ένα απέραντο ευχολόγιο. Ευχολόγιο για τη μείωση των εκπομπών ρύπων (χωρίς να τίθεται κανένα συγκεκριμένο όριο), ευχολόγιο για την οικονομική βοήθεια των 100 δισ. δολαρίων προς τις αναπτυσσόμενες χώρες (ποσό που αποτελεί ψίχουλα μπροστά στα λεφτά που έδωσαν στις τράπεζες και τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις που χρεοκόπησαν), ευχολόγιο για τη διαφάνεια, ευχολόγιο για τη διακρατική επιστημονική συνεργασία προκειμένου να μειωθούν οι ρύποι! Δεν προβλέπεται ούτε καν αποζημίωση για τις χώρες που θα πληγούν από φυσικές καταστροφές λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη! Ούτε λόγος, φυσικά, για την περίφημη decarbonization, δηλαδή την απαγκίστρωση από τα ορυκτά καύσιμα του άνθρακα (πρώτα απ’ όλα το πετρέλαιο), που συμπεριλαμβανόταν υποκριτικά στο προσχέδιο της συμφωνίας και είχε αναφερθεί σαν στόχος (μέχρι το τέλος του αιώνα!) στη διάσκεψη του G7 τον Ιούνη του 2015. Στο τελικό κείμενο της συμφωνίας αφαιρέθηκε εντελώς κάθε αναφορά σε αυτήν, όπως αφαιρέθηκαν και κάποιοι πιο μετρήσιμοι στόχοι, για μείωση μέχρι το 2050 των ρύπων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου σε ποσοστό πάνω από 40% από τα επίπεδα του 2010.

Πώς θα γίνει τότε η μείωση των ρύπων και η αποφυγή της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη; Η κάθε χώρα θα θέσει ένα στόχο μείωσης των εκπομπών, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της, και θα κάνουμε όλοι τον... σταυρό μας να τον εφαρμόσει. Αν αλλάξει γνώμη, μπορεί να φύγει μετά από τρία χρόνια, αλλά κι αν δεν τον πετύχει, δεν υπάρχει κανένα πρακτικό μέτρο για να την αναγκάσει να είναι συνεπής με τους στόχους που η ίδια έθεσε!

Παρολαυτά, ο Τραμπ θεώρησε ότι η συμφωνία αυτή (που είχε υποστηριχτεί θερμά από τον Ομπάμα) ήταν ολέθρια για τους... αμερικάνους εργάτες -που «υπεραγαπά», όπως τόνισε- και η αποδοχή των όρων της θα σήμαινε τεράστιες ζημιές για την αμερικάνικη οικονομία προς όφελος άλλων οικονομιών (όπως η Κίνα και η Ινδία). Ο Τραμπ ποσοτικοποίησε μάλιστα τις «τεράστιες απώλειες» σε 2.7 εκατομμύρια χαμένες θέσεις εργασίας μέχρι το 2025 και 6.5 εκατομμύρια μέχρι το 2040, σε μείωση του ΑΕΠ γύρω στα 3 τρισ. δολάρια και σε ανά νοικοκυριό απώλεια τουλάχιστον 7.000 δολαρίων για κάθε χρόνο!

Η καταστροφολογία είναι εύκολο πράγμα. Μαγειρεύεις τα νούμερα κατά το δοκούν και παρουσιάζεις ό,τι θέλεις. Οι προβλέψεις είναι για να διαψεύδονται, όπως έχουν δείξει τόσες και τόσες «προβλέψεις» των αστών οικονομολόγων, είτε για το ΑΕΠ είτε για την ανεργία. Επομένως, δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε με το κατά πόσο η «καταστροφολογία» που παρουσιάζει ο Τραμπ έχει στοιχεία αλήθειας, όταν γνωρίζουμε ότι το κύριο «επιχείρημα» όσων καπιταλιστών καταστρέφουν το περιβάλλον είναι οι «θέσεις εργασίας» και η «ανάπτυξη». Γι’ αυτούς φυσικά δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή για ανάπτυξη. Για παράδειγμα, αν κλείσει ένα εργοστάσιο που ρυπαίνει, τότε οι καπιταλιστές θα βγάζουν πολεμικές ιαχές για τους εργάτες που θα απολυθούν και τις οικογένειες που θα χάσουν το ψωμάκι τους, ενώ το υπόλοιπο διάστημα όλα αυτά τους αφήνουν παγερά αδιάφορους. Το ενδεχόμενο, οι εργάτες που έχουν σταματήσει να δουλεύουν στο εργοστάσιο αυτό να τοποθετηθούν σε άλλο που να μη ρυπαίνει, είναι γι’ αυτούς αδιανόητο!

Από την άλλη, ασφαλώς και δεν έχουμε καμία καούρα να υπερασπιστούμε μια συμφωνία όπως αυτή του Παρισιού, όσο κι αν απεχθανόμαστε τον Τραμπ και την πολιτική του. Ενα πράγμα θα θέλαμε να σημειώσουμε. Οτι η υποκρισία ξεχειλίζει και από τις δύο πλευρές. Και από τους Ευρωπαίους που έσπευσαν να διαφημίσουν μια συμφωνία ουσιαστικά χωρίς περιεχόμενο και από τους Αμερικάνους που υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται μεν για το κλίμα, αλλά με τον… δικό τους τρόπο.

Για να το αποδείξει αυτό ο Τραμπ, υποστήριξε ότι στη δεκαπενταετία 2000-2014 οι ΗΠΑ μείωσαν τις εκπομπές άνθρακα κατά 18%. Σύμφωνα όμως με την τελευταία έκθεση της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ, με τίτλο: «Inventory of US Greenhouse Gas Emissions and Sinks 1990-2015» («Απογραφή των εκπομπών αερίου θερμοκηπίου των ΗΠΑ 1990-2015», https://www.epa.gov/sites/production/files/2017-02/documents/2017_complete_report.pdf), που δημοσιεύτηκε μόλις πριν από δύο μήνες, η συνολική εκπομπή ρύπων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου έπεσε από τους 7.214 εκατ. μετρικούς τόνους, που ήταν το 2000, στους 6.587 εκατ. μετρικούς τόνους το 2015 (σχήμα ES-1, σελ. ES-4 της εισήγησης της έκθεσης). Αυτό είναι ποσοστό μείωσης κατά 8.7% και όχι κατά 18%. Η μεγαλύτερη μείωση των ρύπων έγινε το 2009, με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ και όχι επειδή οι αμερικάνοι καπιταλιστές νοιάστηκαν ξαφνικά για το κλίμα. Σημειώνουμε δε ότι οι ρύποι εξακολουθούν να παραμένουν υψηλότεροι από το επίπεδο του 1990 (σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Κιότο έπρεπε να έχουν μειωθεί κατά 5.2% μέχρι το 2012, αλλά οι ΗΠΑ ποτέ δεν το επικύρωσαν).

Ο Τραμπ σπεκουλάρει με τα νούμερα, αλλά δεν μας είπε πόσες αμερικάνικες βιομηχανίες συνεχίζουν να ρυπαίνουν στην Κίνα, την Ινδία και αλλού και πόσες έκαναν εμπόριο ρύπων πουλώντας το δικαίωμα στη ρύπανση σε άλλες εταιρίες, δυνατότητα που θεσπίστηκε με το πρωτόκολλο του Κιότο! Και οι Ευρωπαίοι σπεκουλάρουν με μια συμφωνία που όλοι γνωρίζουν ότι δε θα λύσει τίποτα, όπως τίποτα δεν έλυσαν όλες οι προηγούμενες. Γιατί μπροστά στη δίψα για κέρδος, ο σεβασμός στο περιβάλλον αποτελεί… φρένο στην «ανάπτυξη»!


ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 10 ΙΟΥΝΗ

πηγή: eksegersi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου