Τα πρόσφατα γεγονότα στο χώρο τόσο της Νέας Φιλαδέλφειας με το γήπεδο του Μελισσανίδη, όσο και η ανακοίνωση για τη κατασκευή γηπέδου στο χώρο του Γουδή για τις «ανάγκες» του Παναθηναϊκού, δεν είναι τυχαία. Πρέπει να εξεταστούν από πολλές πλευρές (τη πολιτική, τη δράση των ακραίων επιχειρηματικών δυνάμεων, τη δράση των στρατιών «φιλάθλων» και ακόμη άλλες). Εδώ θα τα εξετάσουμε από τη σκοπιά των εξελίξεων στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι γεγονός πως δεν πρόκειται για μεμονωμένο φαινόμενο. Ίσως είναι το πιο ακραίο. Αποτελούν, όμως, μέρος μίας τάσης που είναι σε εξέλιξη στη Τοπική Αυτοδιοίκηση που φτάνει μέχρι και την εμπλοκή ακραίων επιχειρηματικών συμφερόντων στις τοπικές και δημοτικές υποθέσεις.
Οι μεγάλες ομάδες, βεβαίως χρόνια τώρα κυβερνώνται από επιχειρηματίες, το φαινόμενο, όμως, οι επιχειρηματίες αυτοί να παρεμβαίνουν στη Τοπική Αυτοδιοίκηση καταλαμβάνοντας θέσεις Δημάρχων πήρε διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Αν ρίξουμε μια ματιά στις συνθέσεις των Δημοτικών Συμβουλίων μεγάλων Δήμων θα δούμε πως παράγοντες του ποδοσφαίρου αναδεικνύονται σε Δημάρχους (βλέπε Βόλο) ή να παίζουν ρυθμιστικό ρόλο σε Δημοτικά Συμβούλια.
Δεν είναι μόνο ό,τι και μέσω των Δήμων προσπαθούν να επηρεάσουν τη λαϊκή συνείδηση, αλλά κυρίως ότι προσπαθούν να ελέγξουν ένα χώρο που αποτελεί πηγή επιχειρηματικών-καπιταλιστικών συμφερόντων, κυρίως στο τομέα της δημοτικής περιουσίας.
Η σφοδρότητα με την οποία εκφράστηκαν τα συμφέροντα αυτά στο περίπτωση της Ν. Φιλαδέλφειας έχει να κάνει με δύο παράγοντες. Ο πρώτος είναι ότι τα τμήματα αυτά των επιχειρηματιών που εμπλέκονται είναι τα πιο επιθετικά του κεφαλαίου (όχι μόνο στους στόχους αλλά και στη συμπεριφορά τους). Ο δεύτερος παράγοντας αφορά την ίδια τη γη και τις δυνατότητες που τους δίνει η απαξίωσή της εν μέσω της κρίσης. Ειδικά όταν η γη αυτή είναι δημόσια ή δημοτική οι ορέξεις μεγαλώνουν καθώς υπάρχει η δυνατότητα μέσω του ελέγχου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να ελεγχθεί η ίδια η δημοτική περιουσία.
Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως ο χώρος της Αυτοδιοίκησης, γίνεται προσπάθεια να ελεγχθεί από τα πιο ακραία επιχειρηματικά συμφέροντα. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Νότιας Ιταλίας και της κυριαρχίας της Μαφίας στους τοπικούς Δήμους είναι το μέλλον που προμηνύεται για τους Δήμους της χώρας. Όταν τα συμφέροντα αυτά βρίσκουν ανεκτικούς τους κρατικούς μηχανισμούς, η παρέμβασή τους γίνεται πιο βίαιη.
Δεν μας κάνει καμία εντύπωση πως και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κρατάει ανεκτική-«ουδέτερη» στάση απέναντι στα φαινόμενα αυτά. Η τοποθέτηση του Φλαμπουράρη, υπουργού της κυβέρνησης, για νομοθετική ρύθμιση με σκοπό τη παράκαμψη του Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας στη κατασκευή του γηπέδου, είναι χαρακτηριστική για τη στάση της.
Χάρισμα για 50 χρόνια!
Επίσης γίνεται παρέμβαση και στο θεσμικό επίπεδο. Στο πόρισμα της επιτροπής για τις αλλαγές στο «Καλλικράτη» που συστάθηκε στο υπουργείο Εσωτερικών (βλ. εδώ: http://www.ypes.gr/UserFiles/f0ff9297-f516-40ff-a70e-eca84e2ec9b9/TelPorEpitrAnatheorisis-030317.pdf) προτείνονται ρυθμίσεις στη διαχείριση δημόσιας-δημοτικής γης που είναι σκανδαλώδεις και σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Συγκεκριμένα σε προτεινόμενη διάταξη (σελ.182 του πορίσματος) αναφέρονται τα εξής:
«4. Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών του, επιτρέπεται, κατόπιν δημοπρασίας, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 610 του Α.Κ., η μακροχρόνια μίσθωση:
β) ακάλυπτων δημοτικών εκτάσεων, για διάρκεια μέχρι πενήντα (50) έτη, με σκοπό την εγκατάσταση και εκμετάλλευση στο μίσθιο επιχειρήσεων αθλητικών δραστηριοτήτων πάσης φύσεως και υποστηρικτικών προς αυτές υπηρεσιών, που προϋποθέτουν ουσιώδεις δαπάνες του μισθωτή»!
Παραχώρηση, λοιπόν, για 50 χρόνια (με τη μορφή της μακροχρόνιας μίσθωσης) των δημοτικών εκτάσεων, βορά στα συμφέροντα των ποδοσφαιρικών συμφερόντων.
Συγκρίσιμη με τη στάση της σημερινής κυβέρνησης, επίσης, είναι και η στάση της Περιφέρειας Αττικής, η οποία χρηματοδοτεί την κατασκευή του γηπέδου του Μελισσανίδη με 20 εκ. ευρώ.
Όμως, τι στάση κρατάει και η ηγεσία των Δημάρχων; Η ΚΕΔΕ πέραν ενός ψηφίσματος συμπαράστασης, δεν έκανε τίποτε άλλο. Προφανώς, κρατάει ουδέτερη στάση σε μία προσπάθεια αποσιώπησης του θέματος και τελικής υποχώρησης του Δήμου έναντι των ορέξεων του επιχειρηματία.
Οι προσπάθειες του κεφαλαίου για την εκμετάλλευση δημοτικής-δημόσιας περιουσίας είναι γενικευμένο φαινόμενο διεθνώς (βλέπε και τη περίπτωση του Δήμου της Φλωρεντίας, όπου η γνωστή Mc Donalds έχει καταθέσει αγωγή ενάντια στον αντίστοιχο Δήμο γιατί αρνήθηκε να της παραχωρήσει τη χρήση ιστορικής πλατείας της πόλης) και θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις και στη χώρα μας στο άμεσο μέλλον.
Οι αγωνιστικές κινήσεις που δραστηριοποιούνται στους Δήμους και τις Περιφέρειες μπορούν και πρέπει να ενημερώσουν τους εργαζόμενους στις γειτονιές και να θέσουν τα θέματα στις τοπικές αρχές, σε μία προσπάθεια κινητοποίησης και συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος και τη δημιουργία ενός αγωνιστικού ρεύματος στη Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Του Γιώργη Τερζάκη
πηγή: kommon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου