Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εγκατέλειψαν τις παλιές «ντροπούλες». Τα περί «εκβιασμού», «πραξικοπήματος», συμφωνίας «με το πιστόλι στον κρόταφο» κτλ. ανήκουν πια στο μουσείο της μνημονιακής περιόδου. Εκεί που είχαν ήδη πάει το «βγαίνουμε από την κρίση» του Παπανδρέου, τα «Ζάππεια» του Σαμαρά, οι «όροι παρούσας αξίας» του Βενιζέλου, το «αναπτυξιακό μείγμα» του Κουβέλη και τόσα άλλα ιδεολογήματα των υπερασπιστών της σκληρής λιτότητας και της κινεζοποίησης του ελληνικού λαού.
Πλέον, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν «υιοθετήσει» τα Μνημόνια και τις πολιτικές τους, τις οποίες εμπλουτίζουν με νέα βάρβαρα μέτρα, που πλήττουν άμεσα τα πιο φτωχά στρώματα του ελληνικού λαού, τους εργάτες που εξακολουθούν να έχουν ένα ψευτοεισόδημα και τους συνταξιούχους. Και βέβαια, συνεχίζουν να πωλούν «τα ασημικά». Πρώτα το λιμάνι του Πειραιά, μετά τα δεκατέσσερα περιφερειακά αεροδρόμια, τώρα τη ΔΕΗ, και έπεται συνέχεια.
Κι όλα αυτά τα παρουσιάζουν σαν… αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις, που θα φέρουν τη… δίκαιη ανάπτυξη. Δεν περιορίζονται μόνο στη θεσμοθέτηση αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων, αλλά προκαλούν κιόλας, όπως προκαλούσε ο Μητσοτάκης (πατέρας) με το διαβόητο 0+0=14%.
Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει λαϊκό ακροατήριο που καταπίνει αυτά τα ψέματα, εκτός από την συριζανελίτικη καμαρίλα που έχει κάθε λόγο να εμφανίζεται σαν ενθουσιασμένη, γιατί απολαμβάνει -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- τα ευεργετήματα της κρατικής «κουτάλας».
Δεδομένη θεωρούμε και την οργή του κόσμου της δουλειάς, εν ενεργεία και απόμαχου. Οταν σου βάζουν το χέρι στην τσέπη για να σου πάρουν μερικά ακόμα κατοστάρικα φόρο, όταν σου κόβουν για μια ακόμα φορά τη σύνταξη, όταν πωλούν δημόσια περιουσία για την οποία μάτωσες εσύ, ο πατέρας σου, ο παππούς σου, δεν μπορείς να μην οργιστείς.
Ζητούμενο, βέβαια, είναι το πότε θα εκδηλωθεί αυτή η οργή. Προς το παρόν επικρατεί η «ηρεμία» της απογοήτευσης και της ηττοπάθειας. Από κάτω, όμως, το ηφαίστειο βράζει. Ετσι συνέβαινε πάντοτε, έτσι συμβαίνει και τώρα. Το ηφαίστειο που βράζει θα εκραγεί, δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό. Η ανυπομονησία δεν είναι καλός σύμβουλος, όταν δεν μπορεί να επιταχύνει καταστάσεις, αλλά έχει μόνο ηθικό υπόβαθρο.
Το ερώτημα που πρέπει να απασχολεί όσους στέκονται σε ταξικές θέσεις δεν είναι το πότε, αλλά το πώς. Πώς θα εκδηλωθεί η κυοφορούμενη έκρηξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος; Με τους όρους του παρελθόντος ή με όρους που θ' ανοίγουν παράθυρο στο μέλλον;
Αρκεί να ανατρέξουμε στην ιστορία των χρόνων μετά την πτώση της χούντας και θα δούμε πολλές εκρήξεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος, που μανιπουλαρίστηκαν από αστικές δυνάμεις. Ο μεταχουντικός ριζοσπαστισμός έγινε καύσιμο για το επελαύνον όχημα του ΠΑΣΟΚ. Οι αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις έγιναν καύσιμα για το όχημα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο εγκλωβισμός στη λογική της εναλλαγής των κυβερνήσεων εξακολουθεί να λειτουργεί ως η βασική τροχοπέδη ακόμα και για την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού αγώνα άμεσων διεκδικήσεων.
Ολες οι δυνάμεις, λοιπόν, πρέπει να πέσουν στην ανάπτυξη εκείνων των ιδεών που οδηγούν στον πλήρη απεγκλωβισμό από την αστική πολιτική και στα πρώτα σπέρματα ανεξάρτητης ταξικής-πολιτικής οργάνωσης.
Τρενάρουν ακόμα τη συμφωνία
Το EuroWorkingGroup της Πέμπτης ολοκληρώθηκε χωρίς συμφωνία (προκαταρκτική έστω) ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και το κουαρτέτο/τρόικα. Λίγες ώρες προτύτερα, ο Τσακαλώτος με την Αχτσιόγλου διαβεβαίωναν τους βουλευτές των ΑΝΕΛ, στους οποίους ανέλαβαν να κάνουν το απαραίτητο «μασάζ» (για να μην αισθάνονται ριγμένοι έναντι των συναδέλφων τους του ΣΥΡΙΖΑ), ότι μέχρι την Παρασκευή (χθες) θα υπάρχει staff level agreement. Φαίνεται πως δεν έφτασαν μέχρις εκεί. Εκτός αν κάτι άλλαζε τις επόμενες ώρες, που εμείς βρισκόμασταν στη διαδικασία της εκτύπωσης.Οπως διέρρευσαν οι Τσιπραίοι, προέκυψε εμπλοκή εξαιτίας της εμμονής του ΔΝΤ στο διπλασιασμό του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων (και χωρίς προέγκριση), καθώς και στη μη επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κι εμείς αναρωτιόμαστε: υπήρχε άραγε κάποια συμφωνία επί των εργασιακών και υπαναχώρησε το ΔΝΤ ή η «συμφωνία» ήταν πλάσμα της προπαγάνδας του Μαξίμου, για να μπορεί ο Τζανακόπουλος να προαναγγέλλει… ψήφο με ευχαρίστηση; Γνωρίζοντας την τακτική τους, θεωρούμε ότι μάλλον αυτό συμβαίνει.
Και από την Αθήνα και από τις Βρυξέλλες υπάρχουν διαρροές που εοπιμένουν ότι επίκειται συμφωνία. Υπάρχουν, όμως, και πληροφορίες που λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν καταλήξει σε τεχνική συμφωνία (staff level agreement) μέχρι το Eurogroup της 7ης Απρίλη, οπότε θα πάνε για τις 22 Μάη, αφού επιστρέψουν και από το ταξίδι όλων στην Ουάσιγκτον για την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ.
Ας μην μείνουμε, όμως, στη διαδικασία και στα χρονοδιαγράμματα που όλο αναγγέλλονται και όλο διαψεύδονται (από τις 5 Δεκέμβρη, όπως όλοι θυμόμαστε). Ας μείνουμε στην ουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά ένα στοιχείο έστω που να μπορεί να το «πουλήσει» στον ελληνικό λαό ως επιτυχία. Εστω κι αν αυτό θα είναι η επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά το 2018 (μετά το τέλος του τρίτου Μνημόνιου, δηλαδή), που δεν είναι και προς θάνατο των καπιταλιστών, αν αναλογιστούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται το εργατικό κίνημα και ποιοι κάνουν κουμάντο στα αστικοποιημένα συνδικάτα.
Ο όρος «διαχειρίσιμη συμφωνία» λανσαρίστηκε αυτή την εβδομάδα, για να χαλαρώσει τις εσωκομματικές πιέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Στη μεν προπαγάνδα ο όρος μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο, όταν όμως έρθει η ώρα της αλήθειας πρέπει να έχει και κάποιο αντίκρισμα. Αλλιώς φοβούνται ότι ούτε στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ δε θα είναι «διαχειρίσιμη» η συμφωνία. Οσο οι ιμπεριαλιστές δανειστές δεν τους δίνουν αυτό το «κατιτίς», δε θα κλείνουν τη συμφωνία. Κι όσο οι ιμπεριαλιστές δανειστές θα απαιτούν κάτι άλλο, σε άλλο τομέα (π.χ. ιδιωτικοποιήσεις), τόσο δε θα τους δίνουν το «κατιτίς», ξέροντας ότι ο χρόνος πιέζει τους Τσιπραίους και όχι αυτούς.
Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με διαρροές από το οικονομικό επιτελείο και το μέγαρο Μαξίμου, έχουν «δώσει» τα εξής:
♦ Το αφορολόγητο, με μείωση στα 5.900 ευρώ.
♦ Τις συντάξεις, με πετσοκόμματα που πρέπει να φτάσουν το 1,8 δισ.
♦ Τη ΔΕΗ, με ξεπούλημα μονάδων και όχι μεικτά σχήματα και άλλες τέτοιες μπούρδες που έλεγαν μέχρι τώρα.
Και δεν ξέρουμε τι άλλο ακόμα έχουν «δώσει» ή προτίθενται να «δώσουν», για να πάρουν αυτό το «κατιτίς» στα εργασιακά. Ισως να τους δούμε να ψηφίζουν μέτρα τη μεγάλη βδομάδα, σε μια προσπάθεια να μειώσουν τον επικοινωνιακό αντίκτυπο (πάγια τακτική τους). Οποια κι αν θα είναι η διαδικασία, πάντως, το μόνο βέβαιο είναι πως τίποτα καλό δεν πρόκειται να βγει για τον ελληνικό λαό. Ακόμα κι αν οι Τσιπραίοι δεν αντέξουν και την κάνουν «ηρωικά», υπάρχουν οι πρόθυμοι που θα τους αντικαταστήσουν.
ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 1 ΑΠΡΙΛΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου