Τάκης Καραγκιοζόπουλος: «Ως ανάγωγος λαός, έχουμε το ποδόσφαιρο που μας αξίζει!»

ΙΝΤΙΜΕ

Σπύρος Τσάμης

Αλλοτε (1989) παίκτης-πρωτάθλημα της ΑΕΚ, ο εκπαιδευτικός Τάκης Καραγκιοζόπουλος δεν... χαχανίζει για το 1-0 αλλά καυτηριάζει όσα τον/μας απώθησαν!

Ειδικότερα ως εκπαιδευτικός, γυμναστής σε Λύκειο του Χαϊδαρίου, γενικότερα ως πολίτης, ο 56χρονος Τάκης Καραγκιοζόπουλος ανησυχεί για την -αλήθεια κραυγαλέα- ανεπάρκειά μας. Ως άλλοτε παίκτης της ΑΕΚ, εκτονώνει την ίδια αίσθηση με τον αυτοσαρκασμό που πάντα τον διέκρινε.
Από την εποχή που πρόσφερε πρωτάθλημα στην ΑΕΚ: 

«Είχα έρθει από την Ημαθία στην ΑΕΚ ως επιθετικός, ο Τσαϊκόφσκι με γύρισε στην άμυνα και καθιερώθηκα. Προερχόμουν από τραυματισμό στο ντέρμπι του 1989 με τον Ολυμπιακό, μπήκα αλλαγή στα τελευταία λεπτά, έβαλα το γκολ που έδωσε πρωτάθλημα στην ΑΕΚ. Δεν συμφωνείς πως είμαι ο τύπος του ετοιμοπόλεμου πολίτη που χρειάζεται η χώρα μας ώστε να βγει από την τωρινή κρίση;»
Απάντηση ας του δώσουν ο 21χρονος Θωμάς, η 27χρονη Ελισάβετ, τα παιδιά του.


Εμείς, γνώριμοι από εποχή ακμής της ΑΕΚ, βεβαιώνουμε πως, όπως τότε έτσι και τώρα, του αναγνωρίζεις πως μιλάει μόνο όταν υπάρχει λόγος.

Μας το υπενθύμισε η αντίδρασή του, αρχικά όταν κλήθηκε να σχολιάσει το τελευταίο ντέρμπι:

«Κακό παιχνίδι. Δεν έφταιγε η κρισιμότητά του, έχουμε δει και ντέρμπι, ειδικά παλιότερα, με καλό ποδόσφαιρο, πολλά γκολ. 

Αιτία, όχι η ψυχολογική πίεση που είχαν οι παίκτες της ΑΕΚ, ούτε η κακή αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται ο Ολυμπιακός, αλλά ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει.

Συνεχώς κάποιοι περιφέρονται στον αγωνιστικό χώρο, συνεχείς αντεγκλήσεις ανάμεσά τους. Η διαιτησία είχε και έχει πρόβλημα, αλλά είναι αρρώστια ότι μιλούσαν μόνο για τη διαιτησία μετά το τέλος.

Αντί για όαση της δύσκολης καθημερινότητας της εποχής μας, ήταν κι αυτό παιχνίδι - μέσο εκτόνωσης. 

Οσοι δημιουργούν ένταση δεν νοιάζονται για εξυγίανση. Χρειάζεται εφαρμογή των νόμων.

Στην τωρινή περίοδο της κρίσης αυτό θα έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή το ποδόσφαιρο έχει απήχηση και η κάθαρσή του θα στείλει γενικότερο μήνυμα πως κάτι αλλάζει. Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα συμβεί αυτό».

• Προφανώς χορτασμένος από εξαγγελίες.
Ναι! O Kοντονής κάτι προσπάθησε να κάνει με την παρέμβαση στην ΕΠΟ αλλά έφυγε. Χρειάζεται προστασία του ποδοσφαίρου, με την επάνοδο της εθνικής ομάδας που μας έδωσε ευκαιρία από το 2004 μέχρι πρόσφατα, αλλά πήγε χαμένη.
Τώρα έχουμε εθνική ομάδα χωρίς νεύρο, διάθεση, παίκτες να καλούνται σωρηδόν.
Στην Ελλάδα που παίζεται το πρωτάθλημα των προέδρων και όχι των ποδοσφαιριστών, να υποχρεωθούν τα αφεντικά ώστε να είναι συνεπείς.
Να μην ξεκινάει η ομάδα το πρωτάθλημα αν δεν έχουν κατάλληλο γήπεδο, ακίνδυνο για τους θεατές, αν δεν ελέγχουν τους θερμόαιμους της εξέδρας.
Η κάθαρση στη διαιτησία βούληση χρειάζεται, όχι χρήματα σε δύσκολη περίοδο όπως η τωρινή.
Δεν ξεκινάς το πρωτάθλημα αν δεν είσαι έτοιμος ως ομάδα και ως ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία.

• Ο κόσμος φταίει, όσοι ακόμη πηγαίνουν στο γήπεδο... Αγονται και φέρονται από τα αφεντικά των ομάδων, δεν αντιδρούν ως συνειδητοποιημένοι καταναλωτές θεάματος.
Συμφωνώ. Ως εκπαιδευτικός λέω πως είμαστε ανάγωγος λαός που έχει και το ποδόσφαιρο που του αξίζει.
«Παράγκα» όπως την είπαν υπάρχει, αλλά στο παρελθόν υπήρχαν άλλες «παράγκες» διαφορετικού χρώματος στο παρασκήνιο.
Αλλά εκείνος που παρκάρει όπου βρει και βρομίζει τους κοινόχρηστους χώρους, όπως κάνει η πλειονότητα των Ελλήνων, νοιάζεται να παίρνει πρωτάθλημα η ομάδα του με κάθε τρόπο και δεν θέλει δικαιοσύνη.

• Τα νέα παιδιά που διδάσκετε εκπέμπουν διάθεση για διαφορετική στάση ζωής;
Οι οικογένειες έχουν πολλά προβλήματα. Υπάρχουν και υγιείς παρουσίες παιδιών, ικανές να προτείνουν μελλοντικά άλλη κοσμοθεωρία, αλλά η πλειονότητα είναι προσκολλημένη, πιο σωστά αποβλακωμένη, στο κινητό, στο τάμπλετ ή νοιάζεται μόνο τι ρούχα θα φοράει όταν έρθει στο σχολείο.
Το εκπαιδευτικό σύστημα, αφόρητα πιεστικό, δεν βοηθάει.
Εκπαιδευτικοί έχουν να προτείνουν κάτι καινούργιο ως τρόπο μάθησης, κατάρτισης, διαπαιδαγώγησης, αλλά κανείς δεν τους ρωτά.
Η κατάσταση διαιωνίζεται! Δεν είμαι αισιόδοξος.

• Η δικαιοσύνη δεν αρέσει, λοιπόν, σε κανέναν στην κοινωνία και στα γήπεδα του ποδοσφαίρου της.
Ετσι είναι. Οποιος λέει το αντίθετο, εν γνώσει του λέει ψέματα.
Επαναστατημένοι πρόεδροι και οπαδοί θέλουν μόνο το καλό της ομάδας τους, όχι δικαιοσύνη για όλους. Ανάγωγος λαός, όπως είπα.

• Η... δική σας ΑΕΚ επιτρέπει βάσιμη αισιοδοξία;
Θέλει πολλή δουλειά. Για να μοιάσει στην ΑΕΚ της περιόδου 1990-91 που κένταγε στο γήπεδο.
Χρειάζονται άνθρωποι που πονούν την ομάδα, χωρίς να πηγαινοέρχονται υπεύθυνοι.

Θέλει παίκτες. Τέσσερις, έναν σε κάθε γραμμή, παίκτες με προσωπικότητα αλλά και κατάλληλη διαχείριση.

Ο Αλμέιδα, για παράδειγμα, έχει αξία, αλλά δεν έχει παίξει καθόλου. Χρειάζεται κατάλληλη προσέγγιση.

Παίκτες με προσωπικότητα θα εμπνεύσουν και νέα παιδιά, όπως ο Γαλανόπουλος.

Οπως άλλοτε Μανωλάς, Γεωργαμλής προωθήθηκαν με ερεθίσματα που είχαν από παίκτες με κύρος, όπως Ραβούσης, Μπάγεβιτς, Στεργιούδας και όχι μόνο.

• Ο Καραγκιοζόπουλος αλλαγή στη θέση του Χριστοδούλου στο 73’ και δέκα λεπτά αργότερα, από την πάσα του Οκόνσκι, η μπάλα από το δεξί στο αριστερό, ντρίμπλα στον Αλεξίου, 1-0, πρωτάθλημα! Μάιος του 1989...
Ηταν 7 Μαΐου. Υπάρχουν μέσα μου ο πανηγυρισμός, η βοή των οπαδών της ΑΕΚ, η γιορτή του γκολ-πρωτάθλημα.

• Ο υιός Καραγκιοζόπουλος επίσης παίζει μπάλα.
Ερασιτεχνικά, στα Πατήσια. Επιθετικός, ταχύς.

• Ντριμπλάρει τον αμυντικό-πατέρα Καραγκιοζόπουλο;
Μα τι λες; (γελάει) Τον αμυντικό Καραγκιοζόπουλο δεν μπορεί να τον ντριμπλάρει κανείς!

πηγή: efsyn.gr