.

.
Πατήστε στην εικόνα για να δείτε το πρόγραμμα

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Κοινοβουλευτικό σόου μακριά από την ουσία του σκανδάλου


Το ξημέρωσαν στη Βουλή την περασμένη Τετάρτη, θυμίζοντας τις ολονύχτιες συνεδριάσεις επί προέδρου Ζωής. Τότε όμως τους καψονάριζε η πρόεδρος, ενώ τώρα η ολονυχτία ήταν αποτέλεσμα της απόφασης του ΣΥΡΙΖΑ να κλείσει το ζήτημα άρον-άρον, σε μια συνεδρίαση, γιατί δεν αποδίδει και τόσο πολιτικά. Οταν δεν έχει πειστεί ούτε ο σκληρός πυρήνας των συριζαίων, όταν η φράξια των 53+ αρθρογραφεί κατά της σκανδαλολογίας, σημειώνοντας ότι αυτή δεν αποτελεί πεδίο δράσης «της Αριστεράς», μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί επελέγη η λύση της μιας (και όχι δύο) συνεδρίασης, έστω κι αν αυτή έφτασε να ολοκληρωθεί τα χαράματα της επόμενης μέρας.

Εξπρές θα είναι και η διαδικασία της «προανακριτικής» που θα συγκροτηθεί. Ενα μήνα ψήφισαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τρεις ζήτησαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, χωρίς χρονικό όριο ζήτησε ο Περισσός, επικράτησε φυσικά η πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τι θα εξετάσει σ' ένα μήνα η επιτροπή; Οχι, βέβαια, την ουσία των ενδείξεων σε βάρος των 10 πολιτικών προσώπων.


Το σόου είχε προαναγγελθεί, το περιμέναμε, ουδεμία έκπληξη. Ο Σαμαράς εμφανίστηκε με ένα σκληρό ακροδεξιό πρόσωπο, ο Βενιζέλος προανήγγειλε δικαστήρια ακόμα και για εσχάτη προδοσία, ο Λοβέρδος έβαλε τις δικές του πινελιές επιθετικότητας, ο Μπουμπούκος βράχνιασε από τις τσιρίδες, ο Πικραμμένος… δάκρυσε από το μέγεθος της αδικίας, ο Στουρνάρας ντύθηκε… Ανδρέας για να υπερασπιστεί τη σύζυγό του, ο Σαλμάς είπε ότι ο ίδιος άνοιξε τα μάτια στην κυβέρνηση, ο Κουρουμπλής (ο μόνος που στη δικογραφία αναφέρεται ως Π.Κ. και όχι με πλήρες όνομα) είπε ότι οι κατηγορίες κατ' αυτού δεν προκύπτουν από τη δικογραφία αλλά από αναφορές βουλευτών της αντιπολίτευσης, επομένως θα ήταν άδικο να τον παραπέμψουν μαζί με τους άλλους, ο ίδιος δεν παρέλειψε να υπερασπιστεί τον Σαλμά (εκλέγονται και στην ίδια εκλογική περιφέρεια), ο Λυκουρέντζος θυμήθηκε τον μέντορά του Κωστή Στεφανόπουλο, ο Κουτρουμάνης ενημέρωσε ότι από την πολιτική βγήκε φτωχότερος (κλαψ! κλαψ!).

Και βέβαια, εκείνοι που σήκωσαν το βάρος της απολογίας-αντεπίθεσης (Σαμαράς, Βενιζέλος, Λοβέρδος, Μπουμπούκος) υπήρξαν ιδιαίτερα σκληροί στις καταγγελίες κατά της κυβέρνησης, ονοματίζοντας ως σκευωρούς τον Τσίπρα και τον Παπαγγελόπουλο (ο Κοντονής έμεινε στο απυρόβλητο). Αναμεόμενα ήταν αυτά και είχαν προαναγγελθεί με τις δηλώσεις τους τις προηγούμενες μέρες.

Εκείνο που προκάλεσε εντύπωση ήταν η καθαρά αμυντική στάση που ακολούθησε η κυβερνητική πλευρά. Το βάρος σήκωσε αρχικά ο Παπαγγελόπουλος, ο οποίος περισσότερο απολογούνταν για τον σημερινό και τον προηγούμενο βίο του, ανταλλάσσοντας διαξιφισμούς με τον Μπουμπούκο, του τύπου «ν' ανοίξουν τα τηλέφωνά σου», «πόσες φορές την ημέρα μιλούσες με την Τουλουπάκη;» και τα παρόμοια. Πολιτικά είναι ολίγιστος και δεν περίμενε κανείς να καταφέρει να αντιμετωπίσει τους «φερόμενους ως εμπλεκόμενους» (για να χρησιμοποιήσουμε τα… ανατριχιαστικά ελληνικά των λογογράφων του Τσίπρα). Ούτε ο Πολάκης, που προσπάθησε να σηκώσει κάπως τους τόνους, ήταν σε θέση να παρουσιάσει με συνεκτικό τρόπο τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Μίλησε γενικά και αόριστα για τις λαμογιές που γίνονται στο χώρο της Υγείας και έκανε να ξεχαστούν όλα όσα είπε, όταν ενεπλάκη στον -επίσης αναμενόμενο- καυγά με τον Μπουμπούκο, που τον κατηγόρησε ότι καλύπτει συγγενή του, υπαίτια για το θάνατο ενός μικρού κοριτσιού σε εγχείριση που έγινε στο Ηράκλειο.

Ο Κοντονής έκανε μια προσπάθεια να βγάλει τη συριζαίικη… ευθιξία, λέγοντας ότι είναι απαράδεκτο να τους συγκρίνουν με τον Κόλλια, και προσπάθησε να θέσει -επιτέλους- το ερώτημα που σύμφωνα με το σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ θα στρίμωχνε την αντιπολίτευση: «Είναι σκάνδαλο ή σκευωρία; Είναι σκάνδαλο. Και είναι σκάνδαλο γιατί το λέτε και εσείς οι ίδιοι. Στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ λένε ότι είναι σκάνδαλο». Του απάντησε αργότερα -χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία- η Φώφη: Είναι και σκάνδαλο (που προφανώς αφορά γιατρούς, υπηρεσιακούς παράγοντες και γενικά μη πολιτικά πρόσωπα) και σκευωρία (που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά των πολιτικών του αντιπάλων). Ομως ο Κοντονής είχε χάσει τόσο τον έλεγχο, που -αν και νομικός- διέπραξε το ίδιο αστικό ατόπημα που είχε διαπράξει προ ημερών ο Κοτζιάς (ο οποίος εμφανίστηκε στη Βουλή μόνο και μόνο για να «εξηγήσει» ότι δεν αμφισβήτησε το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά διαστρέβλωσαν τα λόγια του τα Μέσα της διαπλοκής). Είπε ο Κοντονής με το γνωστό αψίκορο ύφος του: «Επομένως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκάνδαλο υπάρχει και, μάλιστα, πρώτου βαθμού, με εκατοντάδες εμπλεκόμενους γιατρούς και πιθανόν πολιτικά πρόσωπα. Εγώ λέω πιθανόν, διότι η υπόθεση είναι σε εξέλιξη και διερευνάται. Και εγώ εύχομαι να αποδείξουν, οι περισσότεροι από αυτούς, αν όχι όλοι, την αθωότητά τους». Πιο άμεση, πιο απροκάλυπτη αμφισβήτηση του περιβόητου «τεκμήριου της αθωότητας» δεν μπορούσε να υπάρξει.

Οσοι παρακολουθούσαν τη συζήτηση (έχουμε την εντύπωση ότι το ίδιο ίσχυε και για την πλειοψηφία των συριζαίων βουλευτών) περίμεναν να βγει στη σκηνή ο Τσίπρας και να τους «σαρώσει». Προς μεγάλη τους έκπληξη, είδαν και άκουσαν έναν Τσίπρα χαμηλών τόνων, χωρίς εξάρσεις, να δίνει το βάρος στις… πολιτικές ευθύνες, δηλώνοντας καθαρά ότι δε θα μιλήσει «ούτε ως νομικός, ούτε ως δικαστής, πόσω δε μάλλον ως εισαγγελέας», ότι «δε θα μιλήσει καθόλου για το λεγόμενο νομικό ποινικό σκέλος»! Φυσικά, η συνεδρίαση είχε ως αντικείμενο αυτό το νομικό ποινικό σκέλος και τίποτ' άλλο!

 Ο Τσίπρας δε χαρακτήρισε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ «κόμματα των λαμόγιων», αλλά ζήτησε από τους αρχηγούς τους να αναλάβουν τις πολιτικές ευθύνες για όσα γίνονταν επί των ημερών τους στο χώρο του φαρμάκου. Θύμισε, μάλιστα, ότι ο Παπανδρέου το 1989 είχε αναλάβει την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο Κοσκωτά και ο Καραμανλής το 2008 για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. «Ξέχασε», όμως, να πει πως όταν βγήκε η προκλητική δικαστική απόφαση που αποφάνθηκε ότι δεν υπήρξε σκάνδαλο Βατοπεδίου, πρώτος ο Καραμανλής βγήκε και είπε ότι όλα ήταν μια σκευωρία του ΠΑΣΟΚ για να τον ρίξει από την εξουσία.

Αυτή η τοποθέτηση του Τσίπρα, που δεν ήθελε να μιλήσει για το ποινικό σκέλος (την ώρα που πρότεινε επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης για δέκα πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς), ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τους χειρισμούς του Μαξίμου τις πρώτες μέρες. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού που μιλούσε για βαλίτσες με ρόδες που πήγαιναν στα υπόγεια του Μαξίμου; Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη νυχτερινή δήλωση Παπαγγελόπουλου, έξω από το Μαξίμου, για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους»; Για να μην πούμε τι έγραφε ο Πολάκης στο facebook, που το είχε σίγουρο ότι τους έπιασαν να χρηματίζονται και τους έχουν δεμένους με μαρτυρίες και άλλα στοιχεία.

Αυτή ήταν μια στάση αμηχανίας από πλευράς κυβέρνησης. Η ίδια αμηχανία φάνηκε και στα πρωτοσέλιδα των δύο κατεξοχήν κυβερνητικών φυλλάδων την επομένη. «Φταίει ο Χατζηπετρής - Σκάνδαλο χωρίς διερεύνηση και ενόχους θέλει η αντιπολίτευση» έγραφε η ΕφΣυν.  «Ξέχασαν ότι υπάρχει σκάνδαλο Novartis - Mητσοτάκης και Γεννηματά σύρθηκαν στη γραμμή Σαμαρά-Βενιζέλου» έγραφε η «Αυγή». Δεν το λες και επίθεση, που έχει στο κέντρο της τις ποινικές ευθύνες των «10».

Αυτή η αμηχανία είναι λογική, από τη στιγμή που δεν υπάρχουν στοιχεία, πέρα από τις καταθέσεις των τριών προστατευόμενων μαρτύρων, ενώ οι «φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι» έχουν αντεπιτεθεί με αρκετή επιτυχία στο ποινικό επίπεδο, στην ένδεια του οποίου στηρίζουν και τις κατηγορίες τους για «σκευωρία». Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, ποντάρει στο «τι λένε στα καφενεία», όπως είπε κάποια στιγμή ο Πολάκης. Μπορεί η Σπυράκη να μίλησε για «Βατερλό» της κυβέρνησης, όμως -ακόμα κι αν υπήρξε Βατερλό- ελάχιστοι το πήραν είδηση. Οι πολλοί μένουν στην εικόνα που έχουν για τους αστούς πολιτικούς, χωρίς να ενδιαφέρονται για την ποινική εξέλιξη αυτής της υπόθεσης. Και αυτό ακριβώς θέλει να «υποβοηθήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ με το αντικείμενο που όρισε για την επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης και τη fast track διαδικασία του ενός μήνα. Η επιτροπή δεν καλείται να διερευνήσει συγκεκριμένες ενδείξεις ενοχής, για να απαγγείλει κατηγορίες, αλλά να απαντήσει σε ένα δικονομικού τύπου ερώτημα: υπό ποιες συνθήκες διαπράχθηκε το αδίκημα της δωροληψίας; Αν διαπράχτηκε «κατά την άσκηση των καθηκόντων», τότε έχει κι αυτό παραγραφεί. Αν όχι, τότε ανήκει στη δικαιοδοσία της τακτικής Δικαιοσύνης και ο φάκελος θα επιστραφεί στον ανακριτή Διαφθοράς. 'Η σε εφέτη ειδικό ανακριτή, αν η πλειοψηφία των εφετών (που ήδη κινούνται, όπως γράφουμε σε διπλανή στήλη) αποφασίσει έτσι.

Τώρα, λοιπόν, αρχίζει άλλο «ματς». Οι «φερόμενοι ως εμπλεκόμενοι» ζητούν ήδη να κληθούν να καταθέσουν οι τρεις μάρτυρες, έστω με τον τρόπο που προβλέπεται για τους προστατευόμενους. Ζητούν, δηλαδή, να μπει η επιτροπή στην ουσία, δηλώνοντας ότι δε θέλουν παραγραφή. Θα το δεχτεί αυτό η συριζανελίτικη πλειοψηφία, ρισκάροντας να αποδειχτούν «μούφες» οι καταθέσεις των μαρτύρων και να βγουν οι άλλοι πανηγυρίζοντας ότι «αποδείχτηκε η σκευωρία»;

Αυτά θα τα δούμε τις επόμενες μέρες και βδομάδες. Οσο για την ουσία του σκανδάλου, για τις πολυεθνικές του φαρμάκου που αλωνίζουν, κάντε τον κόπο να διαβάσετε από τα πρακτικά της Βουλής την ομιλία  του Ξανθού, που μίλησε χαράματα, και θα καταλάβετε -από την κακομοιριά που ανέδιδε- ότι τα μονοπώλια του φαρμάκου θα εξακολουθήσουν να επιβάλλουν τους όρους τους, τροποποιώντας όταν χρειάζεται  τον τρόπο δράσης τους.
 

Οι ομάδες της αστικής Δικαιοσύνης στα χαρακώματα


Αρκεί μια απλή παράθεση γεγονότων για να καταδειχτεί, πέραν κάθε αμφιβολίας, η παράταξη των στρατοπέδων της αστικής Δικαιοσύνης στα χαρακώματα, στο πλευρό της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης. Σε μια μάχη που καμιά σχέση με την υποτιθέμενη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης δεν έχει, αλλά αντίθετα επιβεβαιώνει πως ο δικαστικός μηχανισμός είναι στο έπακρο πολιτικοποιημένος και σε περιόδους πολιτικών κρίσεων διασπάται σε τμήματα που στρατεύονται στο πλευρό του ενός ή του άλλου πολιτικού στρατόπεδου.

Μια μέρα πριν ξεκινήσει στη Βουλή η συζήτηση για τη σύσταση επιτροπής που θα κάνει προκαταρκτική εξέταση για την εμπλοκή στο σκάνδαλο Novartis δύο πρώην πρωθυπουργών και οχτώ πρώην υπουργών και ενώ από την πλευρά των εγκαλούμενων καταθέτονταν μηνύσεις ενάντια στους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες που τους κατονομάζουν, υπό καθεστώς ανωνυμίας, στην επίσημη ιστοσελίδα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου αναρτήθηκε ανακοίνωση-δήλωση του αντεισαγγελέα Δ. Παπαγεωργίου, που έλεγε ότι στους λεγόμενους προστατευόμενους μάρτυρες είχε αρχικά παρασχεθεί απλή προστασία, με διατάξεις εισαγγελέα πρωτοδικών, οι οποίες δε χρειάζονταν έγκριση από τον αντεισαγγελέα που εποπτεύει την Εισαγγελία Εγκλημάτων  Διαφθοράς Αθηνών. Εν συνεχεία, όμως, και συγκεκριμένα στις 9 Φλεβάρη, εκδόθηκε άλλη πράξη της εισαγγελέως Διαφθοράς, με την οποία οι εν λόγω μάρτυρες χαρακτηρίστηκαν ως  «μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος», την οποία ο Παπαγεωργίου, ως εποπτεύων αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ενέκρινε.

Ομως η δικογραφία είχε διαβιβαστεί στη Βουλή στις 5 Φλεβάρη. Τι μεσολάβησε και η Τουλουπάκη «θυμήθηκε» να δώσει στους μάρτυρές της καθεστώς «μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος»; Στις 9 Φλεβάρη, ο Βενιζέλος ζήτησε από τον Βούτση τις εισαγγελικές πράξεις με τις οποίες τέθηκαν οι μάρτυρες σε καθεστώς προστασίας. Τότε «θυμήθηκε» η Τουλουπάκη να τους προσφέρει αυξημένη προστασία! Ισως οι μάρτυρες να είχαν πανικοβληθεί από τις μηνύσεις με τις οποίες τους απειλούσαν οι εγκαλούμενοι πολιτικοί και τότε η εισαγγελέας θυμήθηκε να αυξήσει το βαθμό της προστασίας. Ισως πάλι σκέφτηκε να οχυρώσει τους μάρτυρες με την προστασία του ακαταδίωκτου, που προβλέπει το άρθρο 45Β του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (η σχετική διάταξη εισήχθη το 2014, σε ένα μνημονιακό πολυνομοσχέδιο).

Είναι προφανές ότι η εισαγγελέας ενήργησε καθαρά αντιδικονομικά, δεδομένου ότι η δικογραφία είχε ήδη φύγει για τη Βουλή, οπότε οι μάρτυρες ήταν στη δικαιοδοσία της Βουλής, που είναι αυτή που ασκεί εισαγγελικά καθήκοντα. Για μια ακόμα φορά ανώτεροι δικαστές φάνηκαν αρπακολλατζήδες στο στήσιμο μιας δικογραφίας. Ισως φταίει και η κυβερνητική πίεση να τελειώσουν και να στείλουν άρον-άρον τη δικογραφία στη Βουλή. Από την άλλη, θα πρέπει να κάνουν ένα ακόμα… πραξικοπηματάκι για να προσφέρουν το ακαταδίωκτο σ' αυτούς τους μάρτυρες. Γιατί το 45Β του ΚΠΔ προβλέπει ότι το ακαταδίωκτο δίνεται σε ένα μάρτυρα μόνο εάν «δεν εμπλέκεται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο στις εν λόγω πράξεις». Ισχύει αυτό για τους συγκεκριμένους μάρτυρες; Θυμηθείτε τι είπε ο Πολάκης: τους έ-πιασαν για αθέμιτο πλουτισμό (από τη Novartis), τους στρίμωξαν κι αυτοί κελάηδησαν! Αρα, θα ζήσουμε αρκετά ακόμα επεισόδια μόλις αρχίσει να λειτουργεί η «προανακριτική». Ο Βενιζέλος ήδη έριξε τις πρώτες βολές από το βήμα της Βουλής.

Κι ενώ η Τουλουπάκη προσπαθούσε άρον-άρον να μπαλώσει τις τρύπες που είχε αφήσει, κυκλοφόρησε η φήμη ότι εφέτες μαζεύουν υπογραφές για να παραπεμφθεί η υπόθεση σε εφέτη ειδικό ανακριτή. Αντιλαμβανόμενο ότι κινείται ήδη το άλλο στρατόπεδο για να τους πάρει τη δικογραφία, το Μαξίμου έβγαλε στο ξέφωτο τη Θάνου, η οποία δήλωσε ότι «είναι μη νόμιμο το αίτημα για σύγκληση της ολομέλειας του Εφετείου Αθηνών, το οποίο όπως έγινε γνωστό προσπαθούν να θέσουν ορισμένοι με τη συλλογή υπογραφών με στόχο να αφαιρεθεί η δικογραφία της Novartis από τον ανακριτή διαφθοράς στον οποίο έχει χρεωθεί και να πάει σε εφέτη ανακριτή»! Η Θάνου δεν είναι απλά τέως πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Είναι διευθύντρια του Νομικού Γραφείου του πρωθυπουργού. Επομένως, είναι ο πρωθυπουργός αυτός που απευθύνθηκε στους δικαστές του Εφετείου, λέγοντάς τους τι είναι νόμιμο και τι όχι, υποδεικνύοντας μάλιστα «ορισμένους» απ' αυτούς ως παρασκηνιακά κινούμενους για να οργανώσουν την παρανομία.

Αλλο που δεν ήθελε η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, που μέχρι τότε ήταν αναγκασμένη να βγάζει υποτονικές ανακοινώσεις υπέρ της «ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης» (βλέπετε, τώρα ήταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που την έπεφταν σε δικαστές και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ). Πέρασε αμέσως στην αντεπίθεση με μια σκληρή ανακοίνωση κατά της Θάνου, αποφεύγοντας να αναφέρει το όνομά της και την προηγούμενη δικαστική της ιδιότητα και αποκαλώντας την απλά «προϊσταμένη του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού». Χαρακτήρισε δε τη δήλωσή της «θεσμικά ανεπίτρεπτη, διότι χωρίς καμία εξουσία παρεμβαίνει σε ένα ζήτημα αποκλειστικής αρμοδιότητας της Ολομέλειας του Εφετείου Αθηνών, και αφετέρου νομικά εσφαλμένη τουλάχιστον ως προς τη διαδικασία σύγκλησής της» (για το τελευταίο θύμισε ότι στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής «το Εφετείο όρισε ειδικό εφέτη-ανακριτή, ενώ αρχικά την ανάκριση διεξήγαγε ανακριτής Διαφθοράς του Πρωτοδικείου Αθηνών»). Η ΕΔΕ επιτέθηκε και σε «μερίδα του Τύπου» (την ΕφΣυν δηλαδή), χαρακτηρίζοντας «εντελώς ακατανόητες και στερούμενες κοινής λογικής τις αναφορές περί απόπειρας συγκάλυψης της υπόθεσης εάν αυτή ανατεθεί σε εφέτη-ανακριτή». Και κατέληξε: «Σε κάθε περίπτωση η αποκλειστική κρίση για ένα τέτοιο ζήτημα ανήκει στους δικαστές του Εφετείου και κανείς δεν δικαιούται να προβαίνει σε υποδείξεις για την άσκηση ή μη του δικαιοδοτικού τους καθήκοντος».

Καταλαβαίνοντας τη «χοντράδα» της Θάνου, η οποία σίγουρα εξερέθισε αρκετούς εφέτες και ήταν βούτυρο στο ψωμί της αντίπαλης παράταξης, το Μαξίμου προσπάθησε να κατεβάσει τους τόνους, με τον Τζανακόπουλο να βγαίνει στο κομματικό ραδιόφωνο και να δηλώνει ότι «δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας» (ορισμός εφέτη ανακριτή), αλλά «από εκεί και πέρα, ο τρόπος με τον οποίο ο κάθε δικαστής επιλέγει να κινηθεί στο εσωτερικό του Δικαστικού Σώματος, είναι δικό του θέμα».

Μάλλον, όμως, ήταν αργά. Ισως τη στιγμή που μιλάμε οι απαραίτητες υπογραφές να έχουν μαζευτεί. Και μάλλον αυτοί που μαζεύουν τις υπογραφές έχουν εξασφαλισμένη την πλειοψηφία στην Ολομέλεια του Εφετείου Αθηνών, ώστε να πάρουν την υπόθεση από τον ανακριτή Διαφθοράς (κομμάτι του δικαστικού μηχανισμού που φαίνεται πως ελέγχει ο Παπαγγελόπουλος) και να τη δώσουν σε εφέτη ειδικό ανακριτή, δηλαδή σε μηχανισμό που ελέγχουν οι γαλαζοπράσινοι. Ετσι, αν οι Τσιπροκαμμένοι κλείσουν άρον-άρον τις διαδικασίες στην «προανακριτική» της Βουλής, στέλνοντας τη δικογραφία στον δικαστικό μηχανισμό, για να ερευνήσει και το αδίκημα της δωροληψίας, η δικογραφία θα πάει στα χέρια ανακριτών που δεν ελέγχονται από τον Παπαγγελόπουλο.

Θα δούμε σίγουρα αρκετά ακόμα επεισόδια, στα οποία θα πρωταγωνιστούν τα στρατόπεδα του δικαστικού μηχανισμού. Προς το παρόν σημειώνουμε την εμφάνιση αυτών των στρατοπέδων, με τους διακριτούς ρόλους. Οχι τίποτ' άλλο, αλλά για να μην υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε το παραμύθι της «ανεξαρτησίας». Θυμηθείτε ότι αυτός ο ίδιος μηχανισμός έστειλε τον «τελειωμένο» Τσοχατζόπουλο στη φυλακή, αλλά έκρινε ότι δεν υπήρξε σκάνδαλο του Βατοπεδίου!



KONTΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου