Ελληνοτουρκικός Πόλεμος για τα Ίμια; «Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ»

Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση

Ελληνοτουρκικός Πόλεμος για τα Ίμια; «Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ»

O διαχρονικός αυτός στίχος από το αντιπολεμικό ποίημα του Βάρναλη «να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ» απαντά στο ερώτημα γιατί θα γίνει, αν γίνει, πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, οι πιθανότητες του οποίου αυξάνονται καθημερινά.

Ο φόβος «θερμού επεισοδίου» έγινε πραγματικότητα όταν σκάφος του Λιμενικού Σώματος εμβολίστηκε από τουρκική ακταιωρό, στη θαλάσσια περιοχή των Ιμίων.

Στο γιατί όμως θα γίνει ελληνοτουρκικός πόλεμος απαντά με τελείως διαφορετικό τρόπο το ελληνικό αστικό κατεστημένο.

Ο καθεστωτικός δημοσιογράφος και αναλυτής Μιχάλης Ιγνατίου γράφει μεταξύ άλλων στο apopseis.com:

«Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας είναι πολύ πιεσμένος εσχάτως λόγω της αποτυχίας των ενόπλων δυνάμεων της χώρας του να επιβληθούν στο Αφρίν. Τρεις και πλέον εβδομάδες πολέμου και οι Κούρδοι μαχητές καλά κρατούν. Οι τουρκικές απώλειες είναι μεγάλες και οι άνθρωποι του Ιμάμη Γκιουλέν στην Ουάσιγκτον ομιλούν για 300 νεκρούς. Εάν η πληροφορία είναι αληθινή, τότε πολλά εξηγούνται. Προφανώς ο Ερντογάν προσπαθεί να ξεσπάσει και να εκτονωθεί επί των …αδυνάτων, στο Αιγαίο και την Κυπριακό.

[...]

Είναι φανερό ότι ο Ερντογάν αποφάσισε να εξαγάγει τα προβλήματα της χώρας του, που είναι πολλά, στο εξωτερικό. Και οι μόνες χώρες όπου μπορεί να παίζει τον νταή, είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Δυστυχώς, δίνουμε πάντα την εντύπωση ότι είμαστε πανέτοιμοι για …“έντιμο συμβιβασμό”, που μόνο έντιμος δεν είναι. Πάντα καταλήγει εις βάρος μας και το είδαμε πολλές φορές στην Κύπρο, όπου η μειοψηφία του 18% έχει βάλει στη γωνία την πλειοψηφία του 82% και την δέρνει.»¹

Τον ακολουθεί Δημήτρης Μηλάκας, όπου σε άρθρο με τίτλο «Ελλάδα - Τουρκία: Βήμα - βήμα προς τη σύγκρουση» στηρίζει τον συλλογισμό του στον Π. Κονδύλη και πιο συγκεκριμένα στο επίμετρο του βιβλίου του «Θεωρία Πολέμου» με τίτλο «Ελληνοτουρκικός Πόλεμος» (Θεμέλιο 1997) για να τονίσει:

«Σήμερα, 20 χρόνια μετά από την παραπάνω οδυνηρή διαπίστωση/πρόβλεψη του Π. Κονδύλη οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας εξακολουθούν να υποτιμούν τα ολοφάνερα δεδομένα να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο και να ελπίζουν ότι “φίλοι” “εταίροι” και “σύμμαχοι” έχουν αναλάβει την προστασία της χώρας.

Εν τω μεταξύ η Άγκυρα προχωρά ένα βήμα μετά το “γκριζάρισμα” των Ιμίων που πέτυχε με την κρίση του 1996, απομονώνοντας de facto τις βραχονησίδες από τον ελληνικό κορμό. Ταυτόχρονα η τουρκική κυβέρνηση όπως έγραψε χτες το Ποντίκι επιχειρεί να μεταφέρει την πετυχημένη τακτική της στην Κυπριακή ΑΟΖ. Τον συσχετισμό μεταξύ Αιγαίου (Ιμίων) και τουρκικής ΑΟΖ υπογράμμισε και ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν σε δηλώσεις του: “Μη νομίζουν ότι δεν παρατηρούμε τις έρευνες ανοιχτά της Κύπρου με τις έρευνες στην ΑΟΖ και τις κινήσεις στις βραχονησίδες... Προειδοποιούμε όσους κάνουν λανθασμένους υπολογισμούς στην Κύπρο και το Αιγαίο να μην κάνουν λανθασμένες κινήσεις. Οι μαγκιές τους είναι μέχρι να δουν τα αεροσκάφη, το στρατό και τον στόλο μας” απείλησε ο πρόεδρος της Τουρκίας.»²

Κοινός στόχος των δύο αρθρογράφων αλλά και του συνόλου του προπαγανδιστικού κυβερνητικού-καθεστωτικού μηχανισμού να μείνει στο απυρόβλητο, αθέατος και εν πολλοίς εξαφανισμένος από την επικαιρότητα, ο πραγματικός λόγος της απειλητικής διακρατικής σύγκρουσης: ο Ανταγωνισμός τους για τις ΑΟΖ, την κυριαρχία-έλεγχο Αιγαίου - Ανατολικής Μεσογείου, τα ενεργειακά κοιτάσματα!

Κοινή αγωνία και των δύο αρθρογράφων είναι η έλλειψη συνεννόησης των αστικών πολιτικών δυνάμεων, η απαίτηση «εθνικής ενότητας»...

Αδιάφορο τους είναι αν την ίδια στιγμή η κυβέρνηση και το ΝΑΤΟ στηρίζουν την εισβολή της Τουρκίας του Ερντογάν εναντίον των Κούρδων στη Βόρεια Συρία ή αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εντείνει τον ταξικό πόλεμο κατά των δυνάμεων της εργασίας, κλέβοντας τα σπίτια του λαού, απαγορεύοντας την Απεργία, πετσοκόβοντας μισθούς-συντάξεις-δημόσιες δαπάνες για τις κοινωνικές ανάγκες και επιβάλλοντας νέους άγριους φόρους. Συμφωνώντας σε όλα με τους δανειστές, στρώνοντας στους επενδυτές το χαλί της πιο άγριας ιστορικά εργασιακής εκμετάλλευσης και καταστροφής του περιβάλλοντος, υλοποιώντας τα πιο απεχθή όνειρα κερδοφορίας του επιχειρηματικού κόσμου.

Αδιάφορο τους είναι τελικά ότι το Ελληνικό κράτος είναι η μεγαλύτερη Απειλή για τους λαούς της περιοχής, αφού η «προνομιακή σχέση» με τις ΗΠΑ σημαίνει ένταση του πολέμου κατά των προσφύγων, αμερικανικές βάσεις παντού και διεκδίκηση ρόλου Χωροφύλακα για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, από τα Βαλκάνια μέχρι την Αφρική και Μέση Ανατολή!

Γιατί όμως οι αρθρογράφοι τονίζουν αυτό το ζήτημα;

Δεν είναι ικανοποιημένοι που το αστικό πολιτικό σκηνικό μετακινείται ακροδεξιά και εθνικιστικά;

Παρόμοιες πολιτικές δηλώσεις κάνουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Ακόμη και το ΚΚΕ δηλώνει ότι «Τόσο το επεισόδιο στα Ίμια, όσο και οι δηλώσεις Ερντογάν, συνιστούν κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας...»³, θάβοντας όσο πιο βαθιά μπορεί τις αναλύσεις του περί ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού!

Τέλος, ο πρώην ΥΠΕΞ των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, Θ. Πάγκαλος, δηλώνει «Ο μόνος καλός Τούρκος είναι ένας νεκρός Τούρκος»⁴, φέρνοντας σε αμηχανία την Ναζιστική συμμορία Χρυσή Αυγή και το φασιστικό ΣΤΟΧΟ!

Οι αρθρογράφοι γνωρίζουν ότι υπάρχει συσσωρευμένη κοινωνική αγανάκτηση και οργή από την εφαρμογή των Μνημονίων και την συστράτευση όλων των αστικών κομμάτων στην εφαρμογή τους. Γνωρίζουν ότι οι αποκαλύψεις των Σκανδάλων του NOVATRIS, όπως και παλιότερα της Shimens-Μίζες στα οπλικά συστήματα αποδεικνύουν ποιος ήταν ο δρόμος της καπιταλιστικής κερδοφορίας, της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, που οδήγησε στην Χρεωκοπία και έγινε η αφορμή για τη δουλοποίηση του κόσμου της εργασίας.

Πώς επομένως να απαιτήσεις «εθνική ενότητα», όταν ο ΕΧΘΡΟΣ των εργαζομένων είναι μέσα στην ίδια μας τη χώρα;

Είναι οι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι καναλάρχες, οι εργολάβοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, η Εκκλησία, όλα τα αστικά κόμματα και η ναζιστική Ακροδεξιά!

Πως να απαιτήσεις «εθνική ενότητα» όταν αποδεικνύεται ότι ο φόβος του ελληνοτουρκικού πολέμου προβάλλει εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού;

ΙΜΙΑ-ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ-ΚΥΠΡΟΣ

Τα τρία αυτά σημεία οριοθετούν τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό.

Η σύγκρουση για τα Ίμια δεν εκφράζει το ενδιαφέρον για μια Βραχονησίδα.

Στο κείμενο μας «Φταίει (και) το ελληνικό κράτος για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό;»⁵, περιγράφαμε τους πραγματικούς όρους του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, ενώ στην ανακοίνωση μας «Στα ΙΜΙΑ η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα»⁶ τονίζαμε τα διάφορα σχέδια εποικισμού των βραχονησίδων από το ελληνικό κράτος και την επιχείριση του Τουρκικού κράτους να επιβάλλει με στρατιωτική κλιμάκωση τους στόχους του Τουρκικού αστικού κατεστημένου.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι πρόκειται για μια σύγκρουση που εντείνεται, καθώς ετεροκαθορίζεται από το ΑΔΙΕΞΟΔΟ των σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, πλαίσιο που τροφοδότησε φιλοδοξίες επίλυσης.

Πλέον καταγράφεται η απαίτηση του Καθεστώτος Ερντογάν για Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνη (σε μια Νεοοθωμανική θέαση των πραγμάτων που εντοπίζει το ενδιαφέρον της πρωτίστως στη Μέση Ανατολή, χωρίς να αδιαφορεί για τα υπόλοιπα μέτωπα) και συγχρονίζεται με τους Μεγαλοιδεατικούς στόχους του ελληνικού κεφαλαίου σε Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειο.

Ο δρόμος της συναλλαγής [που προϋπόθετε τα σφαγεία των εργαζομένων ΟΝΕ-ΕΥΡΩ-ΔΝΤ σε Ελλάδα των εκσυγχρονιστών και Τουρκία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, αλλά και τις τεράστιες αγορές όπλων για την ενδυνάμωση της θέσης κάθε αντίστοιχου κράτους και αστικής τάξης], που άνοιξε το 1996, με κυριότερους σταθμούς το κοινό ανακοινωθέν της Μαδρίτης μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας, στα πλαίσια της συνόδου του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη τον Ιούλιο του 1997, όπου το Ελληνικό κράτος αποδεχόταν ότι η Τουρκία έχει ζωτικά νόμιμα συμφέροντα στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, συμφέροντα τα οποία απορρέουν από κανόνες του διεθνούς δικαίου. Συνεχίστηκε το 1999, στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής στο Ελσίνκι, όπου στα συμπεράσματα γινόταν γενική αναφορά για διασυνοριακές διαφορές των υποψηφίων κρατών όπως η Τουρκία, μοιάζει σήμερα αδιέξοδος και ξεπερασμένος.

Την συμφωνία του 1996 «για Αποχώρηση σημαιών-πλοίων-προσωπικού», από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αντικαθιστούν προκλητικές-εθνικιστικές δηλώσεις και ακόμη πιο επιθετικές κινήσεις με πρωτοβουλία του ηγέτη του Ακροδεξιού κόμματος των ΑΝΕΛ και ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου, αλλά και κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων του Τουρκικού κράτους.

Και οι δύο κυβερνήσεις ανταγωνίζονται για το αν τα Ίμια είναι Ελληνικά ή Τουρκικά, «ποιος θα αφανίσει πρώτος ποιον έτσι και ανέβει στις βραχονησίδες», φέροντας ολοένα πιο κοντά την πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου που μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Εμπλέκονται έτσι σε έναν ολισθηρό εθνικιστικό κατήφορο, στον οποίο βυθίζουν τους δύο γειτονικούς λαούς, κάνοντας εξαιρετικά δύσκολη την αναζήτηση πολιτικής λύσης μέσω της Διπλωματίας!

ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ: Ο ΒΑΤΗΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Ο Μεγαλοϊδεατισμός του ελληνικού κράτους είναι προσανατολισμένος στην Ανατολική Μεσόγειο. Κομβικό σημείο για την πραγμάτωση των ελληνικών επεκτατικών στόχων είναι το Καστελόριζο. Αξίζει επομένως να εξετάσουμε για ποιους λόγους το νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα «τραβά τα φώτα της δημοσιότητας».

Τι ισχυρίζεται το κάθε κράτος και με ποιους τρόπους τα επιδιώκει.

Το Τουρκικό καθεστώς υποστηρίζει ότι δεν είναι δυνατόν ένα τόσο μικρό νησί μπροστά από τις τουρκικές ακτές, να έχει ένα τόσο μεγάλο κομμάτι υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ.

Και προβάλει το επιχείρημα ότι το σύμπλεγμα των 14 νησίδων-βραχονησίδων της περιοχής του Καστελόριζου (κατοικούνται οι νησίδες Μεγίστη, Ρω, Στρογγύλη) διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Συνεπώς, τα νησιά αυτά δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ, ούτε και έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα! Η Τουρκία, διατείνεται, ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει, ότι το Καστελόριζο ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ, που ως έννοια είναι υπέρτερη της υφαλοκρηπίδας.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ-ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΑΟΖ: ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης:

«Γιατί αντιδρά η Τουρκία;

Διότι, αν δεχτεί ότι η περιοχή του Καστελόριζου ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ, τότε, το Καστελόριζο αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο και συνεπώς, η Τουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο!

Γι’ αυτό το λόγο η Τουρκία ζήτησε από την Αίγυπτο να μη λάβει υπόψη το Καστελόριζο, στις διαπραγματεύσεις που είχε με την Ελλάδα, ώστε να έχει και αυτή αφενός θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και αφετέρου μεγάλο μερίδιο στον υποθαλάσσιο πλούτο της περιοχής, που εκτιμάται ότι έχει και τα μεγαλύτερα αποθέματα (λεκάνη Ηροδότου). Μάλιστα ο Τ. Ερντογάν με τον ανατραπέντα πρόεδρο της Αιγύπτου Μ. Μόρσι είχαν προχωρήσει σε καταρχήν συμφωνία ρύθμισης των μεταξύ τους θαλασσίων ζωνών, αγνοώντας Ελλάδα και Κύπρο!»⁷

Φυσικά αναφέρεται στην περίοδο που την Αίγυπτο κυβερνούσε η Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Αν επομένως το Τουρκικό κράτος βασίζεται στην ανυπέρβλητη γεωστρατηγική του θέση, στην στρατιωτική του ισχύ (που θα μας επιτρέψετε να διαπιστώσουμε ότι βρίσκεται λαβωμένη από το Πραξικόπημα, δύσκολα να εκφραστεί ταυτόχρονα σε τόσα πολλά μέτωπα, όπως δείχνει και η εξέλιξη της εισβολής του Τουρκικού Στρατού στην Συρία) και στις όποιες προσβάσεις του στον μουσουλμανικό κόσμο διαμέσου της θρησκείας.

Το ελληνικό κράτος επιχειρεί να αντιπαρατάξει «εθνική ομοψυχία», στρατιωτική ισχύ (ουσιαστικά υπάρχει Ισορροπία Δυνάμεων, ιδιαίτερα σε κρίσιμους τομείς π.χ. Πολεμική Αεροπορία κλπ), προνομιακή συμμαχία με ιμπεριαλιστικά κέντρα και επιθετικούς άξονες συμμαχιών που συγκροτούν τα κράτη Ελλάδα-Κύπρο-Αίγυπτος-Ισραήλ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι πρόσφατα οι Δικτάτορες της Αιγύπτου προειδοποίησαν το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν στην Τουρκία εναντίον οποιασδήποτε παραβίασης των οικονομικών δικαιωμάτων που έχει στην ανατολική Μεσόγειο βάσει της συμφωνίας καθορισμού θαλάσσιων συνόρων που υπέγραψε το 2013 με την Κύπρο και η οποία επιτρέπει τη διεξαγωγή ερευνών στην περιοχή για κοιτάσματα αερίου.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου φάνηκε να προβάλλει αντιρρήσεις για τη συμφωνία του 2013, όταν ανακοίνωσε πως η Τουρκία σχεδιάζει να αρχίσει σύντομα εργασίες εξερεύνησης στην ανατολική Μεσόγειο. Σε απάντηση ο εκπρόσωπος του αιγυπτιακού υπουργείου Εξωτερικών Άχμεντ Αμπού Ζέιντ προειδοποίησε εναντίον κάθε προσπάθειας να αμφισβητηθεί η συμφωνία του 2013 και δήλωσε πως αυτή έχει κατατεθεί στα Ηνωμένα Έθνη.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Καθώς τουρκικά πλοία παρεμποδίζουν εδώ και τέσσερις ημέρες το γεωτρύπανο SAIPEM 12000, να ενεργήσει στο οικόπεδο «Σουπιά», νότια-νοτιοανατολικά της ΑΟΖ της Κύπρου, αποκαλύπτονται όλοι οι όροι του ανταγωνισμού, η σύνδεση των τελευταίων εξελίξεων με την Επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν τόσο για τους λαούς της περιοχής, όσο και για τους Στρατευμένους⁸.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ακόμη, πιο επικίνδυνο αυτή τη φορά, επεισόδιο της σύγκρουσης που θέλει το Ελληνοκυπριακό αστικό κατεστημένο να κινείται στον ολισθηρό εθνικιστικό δρόμο του πρώην Προέδρου Παπαδόπουλου.

Ελληνοκυπριακή αστική τάξη που διεκδικεί την απόλυτη κυριαρχία στο νησί, με εφαλτήριο την οικονομική της ισχύ, τις στρατηγικές συμφωνίες σε στρατιωτικό επίπεδο, ενώ η αποκλειστική διαχείριση των ενεργειακών κοιτασμάτων αποτελεί και στόχο, αλλά και προυπόθεση στρατηγικών συμμαχιών με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις-ενεργειακούς κολοσσούς για την επιβολή των συμφερόντων της.

Απέναντι της βρίσκεται το Τουρκικό κράτος ως Κατοχική Δύναμη, όπου μέσω της Επικυριαρχίας της στην Τουρκοκυπριακή Κοινότητα και των Στρατιωτικών Τετελεσμένων επιδιώκει τους στόχους της.

Είναι μια κατάσταση που επηρεάζεται από τις Μητέρες-Πατρίδες Ελλάδα/Τουρκία, που δια στόματος μελών των επίσημων κυβερνήσεων μιλούν για Δύο Ελληνικά ή Δύο Τουρκικά κράτη στη Μεσόγειο!

ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ για Ελληνική Ολιγαρχία-ΝΑΤΟ-ΕΕ-MOBIL-ENI-BP-Λάτση και Βαρδινογιάννη

Καλούμε το εργατικό και αντιπολεμικό κίνημα να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες ενάντια στην σφαγή του κόσμου της εργασίας, της νεολαίας και των στρατευμένων.

Ενάντια στην πολεμοκαπηλεία των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και Ερντογάν.

ΟΡΟΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΗΠΑ-ΕΕ-ΡΩΣΙΑ, το ΝΑΤΟ και οι Πετρελαϊκές Εταιρίες,

Να Ανατραπούν οι κυβερνήσεις της εκμετάλλευσης-καταπίεσης-πολεμικού ολέθρου.

Βλέπουμε για μια ακόμη φορά ότι ο Άξονας των κρατών Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, οι ανταγωνισμοί τους με το Τουρκικό κράτος σημαίνει θερμά επεισόδια και Πόλεμο.
Να Μπλοκάρουμε τις Πολεμικές Προετοιμασίες, τους Πολεμικούς Εξοπλισμούς, τις Προσλήψεις Μισθοφόρων.

Να Αγωνιστούμε ενάντια στην Στρατιωτικοποίηση, τον Μιλιταρισμό, τον Εθνικισμό και το Κράτος του Ολοκληρωτικού Κοινοβουλευτισμού.

Να Απαιτήσουμε την Ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και της νεολαίας.

Με Κίνημα Μαζικό, Μέσα και Έξω από τον στρατό ενάντια στην κυβέρνηση της αντεργατικής λαίλαπας και των Μνημονίων, των πολεμικών τυχοδιωκτισμών.

ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ - ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ για Ελληνική Ολιγαρχία-ΝΑΤΟ-ΕΕ

Απάντηση μας ο Κοινός αγώνας Ελλήνων και Τούρκων Εργαζομένων και Φαντάρων.

Δεν μας ενώνει τίποτε με τις κυβερνήσεις, δεν έχουμε κανένα Εθνικό Συμφέρον να υπερασπιστούμε.

Αντιθέτως, μας ενώνουν πολλά ΚΟΙΝΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ με την Τουρκική Αριστερά, με τον καταπιεσμένο κόσμο της εργασίας στην Τουρκία.

Ο Κοινός αγώνας των εργαζομένων σε Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο-Βαλκάνια ενάντια στις κυβερνήσεις του πολέμου, στον εθνικισμό και το φασισμό, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Απαιτείται επομένως ένα νέο εργατικό Διεθνιστικό Αντικαπιταλιστικό κίνημα ενάντια στην Αστική Παραγωγική Ανασυγκρότηση που θέλει Δούλο τον κόσμο της εργασίας, ενάντια στους «εθνικού στόχους και την εθνική ενότητα» που απαιτεί η αστική τάξη για να μας μετατρέψει σε Κρέας στα Κανόνια της, Αναλώσιμους της Κερδοφορίας του κόσμου του πλούτου.
Δεν προετοιμαζόμαστε για να Δολοφονηθούμε μεταξύ μας εργάτες και νεολαία για επιχειρηματικά, κρατικά και Ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Αγωνιζόμαστε για την Ανατροπή της Καπιταλιστικής Κυριαρχίας, για την Κοινωνική Απελευθέρωση.

Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση

Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, 16 Φεβρουαρίου 2018

Παραπομπές

1 Μιχάλης Ιγνατίου, «Ενώ ο Ερντογάν ετοιμάζεται για πόλεμο, οι πολιτικοί μας παίζουν με το …τόπι τους», Απόψεις, 14 Φεβρουαρίου 2018. 

2 Δημήτρης Μηλάκας, «Ελλάδα - Τουρκία: Βήμα - βήμα προς τη σύγκρουση», Το Ποντίκι, 13 Φεβρουαρίου 2018.

3 Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, «Επιβεβαίωση ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ δεν εγγυάται καμιά ασφάλεια στους λαούς», Ριζοσπάστης, 14 Φεβρουαρίου 2018. 

4 «Ακροδεξιές αθλιότητες Πάγκαλου», efsyn, 13 Φεβρουαρίου 2018.

5 Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, «Φταίει (και) το ελληνικό κράτος για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό;», Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, 19 Ιουνίου 2017. 

6 Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, «Στα ΙΜΙΑ η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα», Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, 31 Ιανουαρίου 2018. 

7 Χρήστος Καπούτσης, «Καστελόριζο το “κλειδί” για την ελληνική ΑΟΖ και το “αντικλείδι” που ψάχνει η Τουρκία», OnAlert, 20 Νοεμβρίου 2014.  Επίσης: Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, «Στα ΙΜΙΑ η ιστορία επαναλαμβάνεται...» ό.π.

8 Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, «Φρεγάτα ΛΗΜΝΟΣ: Δε ΘΥΣΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ για τα συμφέροντα ΕΝΙ - TOTAL - Βαρδινογιάννη - Λάτση - Energean!», Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, 15 Φεβρουαρίου 2018. 


elaliberta.gr