.

.
Πατήστε στην εικόνα για να δείτε το πρόγραμμα

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Aποφασισμένοι και έτοιμοι να υπογράψουν τα πάντα

Αφού τα μέτρα που από τους ιμπεριαλιστές δανειστές απαιτήθηκε να ψηφιστούν προληπτικά, απαιτήθηκαν γιατί κρίθηκε ότι το υπάρχον δημοσιονομικό πλαίσιο δεν επαρκεί για να παραχθούν «πρωτογενή πλεονάσματα» ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2018 «και μεσοπρόθεσμα» (δηλαδή για μια σειρά ετών), πώς μπορεί να έχουν μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα, όπως διασαλπίζει η εκκωφαντική προπαγάνδα των Τσιπραίων; Αφού τα προληπτικά μέτρα αποτελούσαν από την αρχή απαίτηση του ΔΝΤ, που προβλέπει δημοσιονομικό κενό ήδη από το 2018, πώς είναι δυνατόν να  λειτουργούν σαν «καθρέφτης», δηλαδή ό,τι κόβεται με ένα μέτρο να προστίθεται με ένα άλλο;

Αρκεί αυτός ο απλός συλλογισμός, που δε χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να τον κάνει, για να κάνει σκόνη την εκκωφαντική προπαγάνδα που από το βράδυ της περασμένης Δευτέρας εξαπέλυσαν οι γκεμπελίσκοι του Μαξίμου, πρώτα με ένα σχετικά σύντομο non paper και στη συνέχεια με δηλώσεις στελεχών όπως ο Παππάς, ο Τζανακόπουλος, ο Δ. Καμμένος, ο Σκουρλέτης, ο Μπαλαούρας, ο Ρήγας κ.ά. (οι μόνοι που δεν μίλησαν είναι ο Τσακαλώτος με τον Χουλιαράκη, που έκλεισαν το «ντιλ» στις Βρυξέλλες).


Οι Τσιπροκαμμένοι έκλεισαν το «ντιλ» σε μια άτυπη σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν ο Ντεϊσελμπλούμ, ο Μοσκοβισί, ο Ρέγκλινγκ, ο Τόμσεν με τη Βελκουλέσκου, ο Κερέ και ο Βίζερ. Ορος των ιμπεριαλιστών δανειστών ήταν η θέσπιση προληπτικών μέτρων και συγκεκριμένα η μείωση του αφορολόγητου και το πετσόκομμα των «προσωπικών διαφορών» που θα υπολογιστούν στις συντάξεις. Αυτόν τον όρο τον δέχτηκαν ο Τσακαλώτος με τον Χουλιαράκη, με εντολή Τσίπρα.

♦ Μολονότι η συμφωνία είναι άτυπη και έγινε με την τρόικα και όχι με το Eurogroup, η αποδοχή αυτών των όρων αναφέρεται υπαινιχτικά και στη σύντομη ανακοίνωση του  Eurogroup («τα κύρια εκκρεμή ζητήματα περιλαμβάνουν τη μεσοπρόθεσμη -το 2018 και μετά- δημοσιονομική στρατηγική και τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας») και στην εναρκτήρια δήλωση που έκανε ο Ντεϊσελμπλούμ στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου («οι θεσμοί θα εργαστούν με τις ελληνικές αρχές επί του πρόσθετου πακέτου δομικών μεταρρυθμίσεων, κοιτάζοντας το φορολογικό σύστημα, το συνταξιοδοτικό σύστημα και επίσης τις ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας»). Στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο Μοσκοβισί το είπε πιο χοντρά: «Τα περαιτέρω δημοσιονομικά μέτρα που θα προ-νομοθετηθούν για την περίοδο που θα ακολουθήσει αμέσως μετά το πρόγραμμα θα χρησιμεύσουν για να καθησυχάσουν όλους τους εταίρους ως προς τη δέσμευση της Ελλάδας για τη διατήρηση υγιών δημοσιονομικών πολιτικών στο μέλλον». Πέταξε κι ένα καρφί, ίσως επειδή προέβλεψε το περιεχόμενο της προπαγάνδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: «Ας είμαστε καθαροί, έχουμε ακόμα σκληρή δουλειά μπροστά μας. Δεν τελείωσαν τα πάντα σήμερα. Χρειάζεται ακόμα να μικρύνουμε τις διαφορές μας ως προς τις δημοσιονομικές προβολές. Και χρειάζεται επίσης να συμφωνήσουμε σε όλες τις λεπτομέρειες του πακέτου πολιτικών ώστε να κλείσουμε τη δεύτερη αξιολόγηση».

♦ Η προπαγάνδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ισχυρίζεται ότι συμφώνησε και σε «αντίστροφα» μέτρα. Πουθενά στις επίσημες ανακοινώσεις ή στις δηλώσεις των εκπροσώπων των δανειστών δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Ούτε ως υπαινιγμός. Το πιθανότερο είναι πως οι Τσιπραίοι, αφού έστυψαν το «βρόμικο» μυαλό τους, βρήκαν προπαγανδιστικό επιχείρημα σ' αυτό που ήδη υπάρχει στο τρίτο Μνημόνιο (υπήρχε και στο δεύτερο): αν το «πρωτογενές πλεόνασμα» ξεπεράσει το στόχο, τότε το 30% από το υπερβάλλον πηγαίνει στον ειδικό λογαριασμό για τη μείωση του χρέους και το 70% μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση. Θυμίζουμε ότι στην επιστολή μετάνοιας και συμμόρφωσης που έστειλε στις 26 του περασμένου Δεκέμβρη στους δανειστές ο Τσακαλώτος, δεσμεύτηκε ότι δεν πρόκειται να ξαναμοιράσει το υπερ-πλεόνασμα χωρίς την έγκριση της τρόικας και καθόρισε ότι οι τομείς που θα διατίθεται αυτό θα είναι κυρίως «αναπτυξιακοί» (δηλαδή φοροαπαλλαγές στους καπιταλιστές).

Αυτό ανέφερε κάποια στιγμή και ο Ντεϊσελμπλούμ, όταν πιέστηκε από ερωτήσεις. Είπε συγκεκριμένα, ότι τα αντίμετρα θα εφαρμοστούν εφόσον δημιουργηθεί ο δημοσιονομικός χώρος από την εφαρμογή των μέτρων. Οταν ζητήθηκε από τον Τζανακόπουλο να σχολιάσει αυτή τη δήλωση του προέδρου του Eurogroup, άρχισε να «ρετάρει» και κατέφυγε στο βλακώδες επιχείρημα ότι ο Ντεϊσελμπλούμ είπε το αυτονόητο με βάση ό,τι ισχύει από το Σύμφωνο Σταθερότητας για τις χώρες που δεν βρίσκονται σε πρόγραμμα!

Είναι φανερό ότι συμφώνησαν να προ-νομοθετήσουν περικοπές στο αφορολόγητο και στις συντάξεις και ίσως οι δανειστές να τους έκαναν τη χάρη, για να τους βοηθήσουν στην προπαγάνδα τους, να αναφέρουν τη δυνατότητα να μοιράσουν (πάντα με έγκριση της τρόικας) το 70% από το τυχόν υπερβάλλον πρωτογενές πλεόνασμα.

Περιττεύει να πούμε ότι το πετσόκομμα του αφορολόγητου και των συντάξεων θα είναι συγκεκριμένο, ενώ η διανομή του 70% του υπερ-πλεονάσματος έχει μόνο προπαγανδιστική σημασία. Οταν έχουν συμφωνήσει για «πρωτογενή πλεονάσματα» ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και «κάποια χρόνια» μετά, τι υπερ-πλεόνασμα να υπάρξει; Εδώ οι δανειστές αμφιβάλλουν αν θα μπορέσουν να πιάνουν συνεχώς αυτό το μεγάλο «πρωτογενές πλεόνασμα» και γι' αυτό απαίτησαν να νομοθετήσουν από τώρα τα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα που θα ισχύσουν από το 2019.

♦ Για πόσα χρόνια θα απαιτηθεί να ισχύει το «πρωτογενές πλεόνασμα» του 3,5% του ΑΕΠ; Ο Τζανακόπουλος κάλεσε την περασμένη Τρίτη το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να εγκαταλείψει την «παράλογη απαίτηση» για 3,5% για μια δεκαετία και να υιοθετήσει μια «εποικοδομητική στάση». Η ίδια η κυβερνητική προπαγάνδα έλεγε προ δεκαημέρου ότι στον Τσακαλώτο, όταν είχε κληθεί εσπευσμένα στις Βρυξέλλες, το απόγευμα της Παρασκευής 10 Φλεβάρη, προτάθηκε λύση με «πρωτογενές πλεόνασμα» 3,5% για πέντε χρόνια μετά το 2018 και 3% για άλλα πέντε χρόνια. Αν αυτό το συνδυάσουμε με τη δήλωση Τζανακόπουλου, τότε «μυρίζει» αποδοχή αυτής της πρότασης, που θα παρουσιαστεί σαν «υποχώρηση του Σόιμπλε».

♦ Ποια ακριβώς θα είναι τα νέα μέτρα; Αυτή τη στιγμή ξέρουμε μόνο το περίγραμμά τους και όχι το ακριβές περιεχόμενό τους. Και δεν πρόκειται ν' αρχίσουμε τις προβλέψεις, όπως δεν το κάναμε ποτέ. Ο αστικός Τύπος, με το βομβαρδισμό καθημερινών πληροφοριών (τις περισσότερες φορές παίρνουν μια δήλωση της Λαγκάρντ, του Σόιμπλε, του Ρέγκλινγκ ή οποιουδήποτε άλλου από τα στελέχη των ιμπεριαλιστών δανειστών και αρχίζουν τις αναλύσεις) προσπαθεί να πουλήσει φύλλα και να κερδίσει ακροαματικότητες, ενώ ταυτόχρονα σπέρνει τον τρόμο στον ελληνικό λαό, για να παραλύσει κάθε ικμάδα αντίστασης. Εμείς θα ανακεφαλαιώσουμε τα δεδομένα.

- Για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, πρέπει να κλείσει ένα «δημοσιονομικό κενό» για το 2018, που οι πληροφορίες το ανέβαζαν στα 600 εκατ. ευρώ. Αρα, πρέπει να περιμένουμε κάποια «περιφερειακά» μέτρα.

- Επίσης, για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, πρέπει να γίνουν οι αλλαγές στα εργασιακά. Επαναφορά του προ-μνημονιακού καθεστώτος των συλλογικών συμβάσεων πρέπει να αποκλειστεί. Το προβλέπει, άλλωστε, και το Μνημόνιο: ««Δεν θα πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή στο τρέχον πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων πριν από την ολοκλήρωση της επανεξέτασης. Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».

- Πρέπει να καθοριστεί η περίοδος επέκτασης του Μνημόνιου, που μάλλον θα είναι δεκαετής, με 3,5% «πρωτογενές πλεόνασμα» τα πρώτα πέντε χρόνια και 3% τα επόμενα πέντε. Το βέβαιο είναι ότι θα υπάρξει επέκταση του Μνημόνιου μετά το 2018 και μένει να μάθουμε τη διάρκεια και το στόχο «πρωτογενούς πλεονάσματος».

- Πρέπει να καθοριστεί πόσο θα πετσοκοπεί το αφορολόγητο και αν αυτό θα γίνει εφάπαξ το 2019 ή θα κλιμακωθεί στο χρόνο.

- Πρέπει να καθοριστεί πόσο θα πετσοκοπούν οι συντάξεις (με τη μέθοδο της μείωσης της «προσωπικής διαφοράς») κι αν αυτό θα γίνει εφάπαξ το 2019 (ή μήπως και προτύτερα;) ή θα κλιμακωθεί στο χρόνο.

Αυτά θα έρθει να ρυθμίσει η τρόικα που θα καταφτάσει την ερχόμενη εβδομάδα. Το αν θα φτάσουν σε συμφωνία γρήγορα ή θα το τραβήξουν για ένα διάστημα δεν έχει καμιά σημασία. Την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, κλείνοντας την καταρχήν συμφωνία με την τρόικα, έδειξαν αποφασισμένοι να υπογράψουν τα πάντα. Και μάλλον αυτή τη φορά δε θα χρειαστεί να μεσολαβήσει κάποια περίοδος «δημιουργικής ασάφειας», όπως μετά τις 20 Φλεβάρη του 2015. Βρισκόμαστε στα 2017…

 Ψευταράδες στα πάντα

«Στα θετικά της πολιτικής συμφωνίας, που μένει όμως να προσδιοριστεί σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων…». Αυτή ήταν η τοποθέτηση της συγκυβέρνησης των Τσιπροκαμμένων, το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας, πριν καν προλάβει να ολοκληρωθεί η (σύντομη) συνεδρίαση του Eurogroup. Τη γραμμή πήραν όλα τα κυβερνητικά στελέχη, που άρχισαν να την επαναλαμβάνουν σε κάθε παρουσία τους: «πολιτική συμφωνία». Το ίδιο βιολί συνέχισαν και τις επόμενες μέρες, μολονότι ο Ντεϊσελμπλούμ είχε καταστήσει σαφές ότι δεν υπήρξε καμιά πολιτική συμφωνία.

Ο ολλανδός πρόεδρος του Eurogroup φρόντισε να το τονίσει από το εισαγωγικό του σχόλιο αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης του Eurogroup: «Πρόκειται για ένα καλό βήμα και πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν υπάρχει συμφωνία, δεν υπάρχει πολιτική συμφωνία αυτή τη στιγμή, καθώς θα ήταν πολύ πρόωρο. Είναι ένα πολύ θετικό και καλό βήμα ότι οι θεσμοί έχουν αρκετή εμπιστοσύνη και μια κοινή συμφωνία να επιστρέψουν στην Αθήνα (…) Και θα επιστρέψουν στο Eurogroup εάν και όταν υπάρξει συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο (staff level agreement) και τότε θα έχουμε μια τελική πολιτική συζήτηση για τα τελευταία στάδια του προγράμματος, πάνω στο πώς θα προχωρήσουμε».

Εισαγωγικά ο Ντεϊσελμπλούμ είχε φροντίσει να πει με νόημα ότι το Eurogroup τελείωσε πολύ σύντομα (γι' αυτό και οι μισοί δημοσιογράφοι απουσίαζαν από την αίθουσα, εκτιμώντας ότι θα έπαιρνε πολλή ώρα ακόμα). Και τελείωσε πολύ σύντομα γιατί δεν έγινε συζήτηση για το ελληνικό ζήτημα. Οπως αναφέρει και η σύντομη ανακοίνωση του Eurogroup, οι «θεσμοί» και ο Τσακαλώτος ενημέρωσαν σύντομα για την πορεία της δεύτερης αξιολόγησης και «το Εurogroup καλωσόρισε τη συναντίληψη που επιτεύχθηκε μεταξύ των ελληνικών αρχών και των θεσμών, η οποία επιτρέπει την αποστολή επιθεώρησης να επιστρέψει στην Αθήνα και να συνεχίσει τη δουλειά για να φτάσει σε μια συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο για τις μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος».

Μ' άλλα λόγια, οι ιμπεριαλιστές δανειστές φρόντισαν να καταστήσουν σαφές ότι ο Τσακαλώτος με τον Χουλιαράκη είναι… αρμοδιότητας τρόικας και όχι αρμοδιότητας Eurogroup. Η σχετική συζήτηση έγινε με την τρόικα, πριν αρχίσει η συνεδρίαση του Eurogroup. Το Eurogroup θα συζητήσει μόνο όταν επιτευχθεί συμφωνία με την τρόικα (το περιβόητο staff level agreement). Γι' αυτό και ο Ντεϊσελμπλούμ τόνισε με έμφαση ότι δεν υπάρχει πολιτική συμφωνία.

Επειδή δε θέλουν να έχουν επανάληψη της «δημιουργικής ασάφειας» του 2015, φροντίζουν να οριοθετήσουν με αυστηρότητα τη διαδικασία: συζητάτε με την τρόικα κι άμα συμφωνήσετε, φέρνετε τη συμφωνία στο Eurogroup για έγκριση. Το ζήτημα δεν είναι πολιτικό, είναι καθαρά τεχνικό και το λόγο έχει μόνο η τρόικα. Φυσικά, στο παρασκήνιο έχει υπάρξει συμφωνία επί της αρχής (επέκταση του Μνημόνιου και ψήφιση προληπτικών μέτρων), αυτή η συμφωνία όμως δεν έχει κανένα πολιτικό κύρος. Δεν περιβάλλεται με το κύρος μιας απόφασης του Eurogroup, το οποίο εμμένει στις αποφάσεις που πήρε στις 24 Μάη και στις 5 Δεκέμβρη του 2016 (είναι πανομοιότυπες και υπαγορεύθηκαν από τον Σόιμπλε).

Η παρασκηνιακή συμφωνία επισήμως έγινε μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και τρόικας, προκειμένου να πειστεί η δεύτερη ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι «έτοιμη για όλα», ώστε να επιστρέψει στην Αθήνα για να συζητήσει τις λεπτομέρειες των μέτρων. Αν δε συμφωνήσει η τρόικα, τότε δεν υπάρχει συμφωνία. Ο Ντεϊσελμπλούμ δεν το έκρυψε: «Οσον αφορά το στοιχείο του χρόνου, επειδή ξέρω ότι θα με ρωτήσετε γι' αυτό, δεν υπάρχει θέμα ρευστότητας στην Ελλάδα βραχυπρόθεσμα. Αλλά νομίζω ότι όλοι έχουμε μια αίσθηση επείγοντος εξαιτίας του θέματος-κλειδί της εμπιστοσύνης (…) Αυτό θα είναι ένα ισχυρό κίνητρο για να κάνουμε τη δουλειά το συντομότερο δυνατόν». Συμπέρασμα: «εμείς δε βιαζόμαστε, αν βιάζεστε εσείς συμφωνήστε να τελειώνουμε».

Γιατί έκρυψαν την πληρωμή;

Στην εισαγωγική δήλωση που έκανε ο Κλάους Ρέγκλινγκ, μετά την ολοκλήρωση του Eurogroup στις 20 Φλεβάρη, ανακοίνωσε με μεγάλη ικανοποίηση ότι την ίδια μέρα ο ESM έλαβε από την ελληνική κυβέρνηση μια αποπληρωμή ύψους 2 δισ. ευρώ, που από τη μια μειώνει το χρέος της Ελλάδας και από την άλλη επιτρέπει στον ESM να έχει μεγαλύτερη ρευστότητα.

Πρόκειται για λεφτά από ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, όπως εξηγεί ο ESM σε ανακοίνωσή του, που έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του με ημερομηνία 20.2.2017 (https://www.esm.europa.eu/press-releases/esm-receives-%E2%82%AC2-billion-loan-repayment-greece). Η αποπληρωμή ήταν συμβατική υποχρέωση της Ελλάδας και προέρχεται από το πούλημα ενός περιουσιακού στοιχείου από μία από τις τράπεζες που συμμετείχαν στην τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση του 2015, που χρηματοδοτήθηκε από δάνειο του ESM, αναφέρει η ανακοίνωση. «Η έγκαιρη πληρωμή δείχνει ότι η Ελλάδα είναι αξιόπιστος συμβατικός εταίρος. Αποτελεί σημάδι του ότι η ανασυγκρότηση του ελληνικού τραπεζικού τομέα προχωρά καλά. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί με την Ελλάδα στον υπόλοιπο χρόνο του προγράμματος» δήλωσε ο Ρέγκλινγκ.

Ποιο περιουσιακό στοιχείο πουλήθηκε; Οπως αναφέρει ο ESM πρόκειται για την πώληση της Finansbank, θυγατρικής της Εθνικής Τράπεζας. Οπως αναφέρεται, «όταν η ΕΤΕ έκανε την πώληση,  ο ESM είχε το δικαίωμα να ζητήσει επιστροφή αυτών των εσόδων από την Ελλάδα, ώστε να υπάρξει πρώιμη αποπληρωμή μέρους των δανείων από τον ESM».

Μπορούμε να καταλάβουμε, λοιπόν, γιατί οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έκαναν καμιά επίσημη ενημέρωση για την πληρωμή στον ESM. Πιπιλίζουν συνεχώς την καραμέλα της «αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας», ενώ αυτό που ισχύει είναι ότι οι ιμπεριαλιστές δανειστές έχουν υποθηκεύσει όλη την περιουσία του ελληνικού κράτους και το αντίτιμο από καθετί που πουλιέται πηγαίνει κατευθείαν στα ταμεία τους.


ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ

πηγή:  eksegersi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου