Από Μενίδι, Κορυδαλλο, Μπραχάμι, Ν. Φιλαδέλφεια και ποιος
ξέρει που αλλού οι οπαδοί της ΑΕΚ που ανάλαβαν να βάψουν Στρούγκα, Λαϊκή
Συνέλευση, Δημαρχείο στα χρώματα της ομάδας.
Όπως μας ενημερώνει το aek 365 οι οπαδοί αγανάκτησαν με κείμενο που κυκλοφόρησε η Στρούγκα, και αντέδρασαν με αυτό το τρόπο. Από τα σχόλια που ακολουθούν την ανάρτηση, προκύπτει πως η μεγάλη μάζα τους δεν είχε γνώση του κειμένου. Για την ακρίβεια κανείς από όσους σχολιάζουν. Επομένως κάποιοι πιο διαβαστεροί, διάβασαν και κατάλαβαν πως το κείμενο είναι επικίνδυνο για την υλοποίηση του επιχειρηματικού ονείρου του Δ. Μελισσανίδη. Γιατί από τη πλειονότητα των σχολίων, προκύπτει από αδυναμία κατανόησης, ως άρνηση ανάγνωσης του γιατί είναι κουραστικό. Ακόμη και αντικομουνισμός καθώς ορισμένοι βλέπουν ως και σοβιέτ!!! Τα αρνητικά για την αριστερά σχόλια περισσεύουν. Κατά κανόνα από θέση και ορολογία, από την οποία μόνο σχέση με την αριστερά δε προκύπτει (άπλυτοι κλπ).
Μπήκα στο κόπο να διαβάσω τα σχόλια και να τα σχολιάσω,
γιατί κοινός τόπος στις εκτιμήσεις είναι πως κι αυτή η δράση, είναι έμπνευση του
ίδιου κέντρου από το οποίο προήλθαν κι όλες όσες προηγήθηκαν. Αφορμές αν θέλει
μπορεί να βρει κανείς όποτε θέλει πολλές.
Πριν συνεχίσω, να αναφερθώ στα γεγονότα. Χτες Σάββατο 25 του
μήνα εκκίνηση τριήμερου, γύρω στις 3.10΄ δεκάδες οπαδοί της ΑΕΚ εμφανίστηκαν με
μπογιές. Φωνάζοντας συνθήματα και φορώντας κουκούλες ξεκίνησαν να βάφουν
Στρούγκα, Λαϊκή Συνέλευση, Δημαρχείο, με αυτή τη σειρά. Έβαφαν για μια ώρα. Αν κρίνει
κανείς από αυτά που έβαψαν κι αυτά που έγραψαν, και τα συγκρίνει με όσα γράφει
το κείμενο που τους αγανάκτησε… θα διαπιστώσει την απόσταση που χωρίζει τις δύο
πλευρές. Η λογική λέει πως σε κείμενο απαντάς με κείμενο. Όχι με σκέτα
συνθήματα που δεν απαιτούν σκέψη και μπογιάτισμα χωρίς φαντασία.
Ίσως ζητάω πολλά, αλλά για μια ομάδα που αποδεδειγμένα ως
πριν λίγα χρόνια, η συντριπτική πλειονότητα των οπαδών της είχε προοδευτικές
αντιλήψεις κι επιλογές, νομίζω πρέπει. Στο μέλλον προφανώς όταν και θα μπορούν
να εκτιμηθούν καλύτερα τα γεγονότα, το κοινωνικό φαινόμενο της μαζικής μετατόπισης
του ιδεολογικοπολιτικού άξονα σκέψης προς τα δεξιά, με βάση την αλλαγή
ιδιοκτησίας της ομάδας, θα δώσει περισσότερα στοιχεία για τους μηχανισμούς που
το γεννούν. Για την ώρα βλέπουμε μια ΑΕΚ δύο ταχυτήτων. Τη φτωχή ΑΕΚ των ερασιτεχνικών
τμημάτων που καταρρέουν, και την ΑΕΚ του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και μπάσκετ
του μεγάλου κεφαλαίου που δημιουργεί πρόσφυγες.
Ότι έκανε διαφορετική την ΑΕΚ της προσφυγιάς έχει ήδη
αναιρεθεί. Στο ποδόσφαιρο οι οπαδοί εμφανίζονται από αδιάφοροι ως χαρούμενοι να
δουν τους κατοίκους που θέλουν άλλο γήπεδο, να γίνουν πρόσφυγες από τη πόλη τους.
Στο μπάσκετ ξεσπιτώνουν τη ποδηλασία από το ΟΑΚΑ. Γιατί κοστίζει αισθητά
λιγότερο στο αφεντικό της ομάδας, ένα σχεδόν έτοιμο δημόσιο γήπεδο που ως τώρα
είναι σπίτι της ποδηλασίας και μοναδικό ποδηλατοδρόμιο, να μετατραπεί σε έδρα της
ομάδας. Ποδηλάτες και ποδηλασία θα γίνουν πρόσφυγες. Εδώ δεν ακούγεται κιχ για
Φιλαδέλφεια και ΑΕΚ που πάνε μαζί. Όπως τίποτα δεν ακούγεται για την απόλυτη
αδιαφορία των μεγάλων αφεντικών για τα τμήματα της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, που
διαλύονται κι έχουν γίνει πρόσφυγες σε άλλους δήμους της Αττικής. Ούτε για άλλα
που φροντίζει ο δήμος Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας να έχουν στέγη. Σε όλες τις
άλλες περιπτώσεις λοιπόν πλην του ιδιωτικού γηπέδου Μελισσανίδη, επιτρέπεται η
ΑΕΚ να πάει στου διαόλου τη μάνα…
Οι κατατρεγμένοι εβραίοι, έφτιαξαν πρώτη φορά κράτος το
1948. Από τότε έγιναν απηνείς διώκτες των αδυνάτων αράβων, καταδυναστεύοντας τις
ζωές κυρίως των παλαιστινίων και εποικίζοντας συνέχεια περιοχές τους. Αυτό που
κάνει τη διαφορά και καθορίζει τους συσχετισμούς, δε συμβαίνει σε πολιτικό
επίπεδο. Είναι σε στρατιωτικό επίπεδο. Δηλαδή να το πούμε διαφορετικά σε
τσαμπουκά, σε νταηλίκι. Κοινό χαρακτηριστικό στους ισραηλινούς είναι πως η
συντριπτική πλειονότητα τους είναι πρόσφυγες και μετανάστες από άλλες χώρες!
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τη κατοχή και τον εποικισμό των
κατεχόμενων στη Κύπρο.
Κάτι όχι ίδιο αλλά ανάλογο σε κάποιες πλευρές του, συμβαίνει
χρόνια τώρα ανάμεσα σε μας και τη Τουρκία. Και δε μας αρέσει καθόλου. Παρόμοιες
πράξεις δημιούργησαν και τη προσφυγική ΑΕΚ. Έχω την εντύπωση
λοιπόν πως τα παραπάνω βρίσκουν τις αναλογίες τους σε όσα συμβαίνουν στη πόλη μας,
από τότε που τα γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα αποφάσισαν πως η περιοχή
προσφέρεται για εντατική οικονομική εκμετάλλευση. Οικονομικά ήταν πάντα και θα
παραμείνουν τα κίνητρα που δημιουργούν πολέμους και αναμετρήσεις, ξεριζωμούς
και πρόσφυγες. Εντός των χωρών και ανάμεσα σε χώρες. Οι άρχουσες τάξεις είναι
αυτές που βλέπουν οικονομικές ευκαιρίες στο χώρο, και οι λαοί μεθοδικά
σπρώχνονται να σκοτωθούν για τα συμφέροντα τους.
Εντυπωσιακό επίσης είναι το γεγονός, πως οι οπαδοί όσο πιο
υπάκουοι και ανεκτικοί είναι με το εκάστοτε αφεντικό της ομάδας, τόσο πιο
απαιτητικοί είναι με όσους δεν είναι αφεντικά και κοινωνικοοικονομικά
βρίσκονται στο δικό τους επίπεδο. Στη προκειμένη περίπτωση τους κατοίκους της πόλης,
και συλλογικές πολιτικές τους εκφράσεις.
Ίσως αξίζει να επισημάνουμε στη σαφώς καλά προετοιμασμένη
και προσχεδιασμένη χτεσινή ενέργεια, δυο πράγματα ακόμη. Το γεγονός ότι είχαν
επιλέξει να χαρακτηρίσουν τον Άρη Βασιλόπουλο, φασίστα! Και το γεγονός ότι αισθάνθηκαν
προκαταβολικά την ανάγκη χωρίς να τους αποδώσει κανείς τίποτα, να γράψουν στη
Στρούγκα «ΑΝΤΙΝΑΖΙ ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ».
Απορία παραμένει το τεράστιο ΑΚ 47 που έγραψαν,
γιατί συμπίπτει με την εργοστασιακή ονομασία
των καλάσνικοφ, κι επίσης τι σημαίνει το Μ.Γ.Δ. 1924.
Οι επαγγελματικές ομάδες όπως λειτουργούν σήμερα, ιδιαίτερα
οι μεγάλες, προάγουν την ενός ανδρός αρχή και τη θρησκευτική πίστη στον
εκάστοτε αρχηγό – αφεντικό. Αντικειμενικά καλλιεργούν και αναπαράγουν νοοτροπία
που δυνητικά μπορεί να πει κανείς, ότι υπό όρους μπορεί να αποτελεί φυτώριο
φασιστικών αντιλήψεων.
Στη προκειμένη περίπτωση λοιπόν εμφανίζονται οπαδοί, οι
οποίοι προσπαθούν να βγάλουν τις «ακίδες» που έχουν μπει στο μάτι του αφεντικού.
Έχουμε μια ακόμη δράση, που αντικειμενικά εξυπηρετεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛΛ, περιφέρεια
Δούρου, και επιχειρηματικά συμφέροντα. Τους βγάζει από το κάδρο των ευθυνών, τις
καθυστερήσεις και τις εκκρεμότητες, και μετατοπίζει τον άξονα του ενδιαφέροντος
μονομερώς στους κατοίκους, τις πολιτικές τους εκφράσεις και το δήμο… Έχουμε τη
μετατροπή της οπαδικής ενέργειας σε πολιτική – οικονομική, πρόσκαιρα και
μεσομακροπρόθεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου