.

.
Πατήστε στην εικόνα για να δείτε το πρόγραμμα

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

Π.Ε ΝΑΡ: Απελευθέρωση από το διαρκές ευρωμνημόνιο


ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΩΝ
Ολοκληρώνει το 3ο, ετοιμάζει το 4ο μνημόνιο

ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

«Όχι μόνο διεθνώς αλλά και στο εσωτερικό βρισκόμαστε και πάλι σε μια καμπή των εξελίξεων. Όλα τα ζητήματα παραμένουν ανοιχτά και η κατάσταση δεν σταθεροποιείται. Η κυβέρνηση προωθεί την εφαρμογή των σκληρών μέτρων της πρώτης αξιολόγησης και παράλληλα να ψηφίσει τα ακόμα πιο σκληρά μέτρα της δεύτερης, σε εφαρμογή του μνημονίου που ψήφισε τον Αύγουστο του 2015 κι ενώ προετοιμάζονται τα μέτρα για το 4ο μνημόνιο ή για το ευρωμνημόνιο – κόφτη διαρκείας εντός της ΕΕ και για μετά το 2018». Σε αυτή τη βασική εκτίμηση για τις εξελίξεις προχώρησε η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, που συνεδρίασε το Σάββατο 21/1 (ολόκληρη στο www.narnet.gr). «Επιδίωξη των δανειστών και της άρχουσας τάξης είναι να προχωρήσουν με την παρούσα κυβέρνηση, για την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, στο βαθμό βέβαια που θα εξακολουθήσει να υλοποιεί απαρέγκλιτα την πολιτική τους και να έχει την ανοχή τμημάτων του λαού. Οι αιτιάσεις ότι ”οι δανειστές θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση” δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, αφορούν την συσπείρωση του δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως παράλληλα δυναμώνουν οι αντιθέσεις μέσα στους κόλπους των ηγεμονικών καπιταλιστικών κρατών και κέντρων και επιδρούν στην πολιτική κατάσταση, προκαλώντας μέχρι τώρα αντιφάσεις στο κλείσιμο της αξιολόγησης. Η εκλογή Τραμπ και η διαφοροποίηση της γραμμής των ΗΠΑ απέναντι στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση δημιουργεί όρους ενίσχυσης των αντιφάσεων στην ελληνική ολιγαρχία, όσον αφορά τις διεθνείς συμμαχίες.


Όπως όλα δείχνουν οδηγούμαστε σε ακόμα πιο βαθιές, δομικές και μόνιμες βάρβαρες αστικές αναδιαρθρώσεις, ανεξάρτητα από το ρόλο που θα έχει το ΔΝΤ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εκφράζει ήδη την πρόθεση να αποδεχθεί παραπέρα αντιλαϊκά μέτρα (επέκταση του κόφτη, μείωση του αφορολόγητου, αλλαγές στα εργασιακά κλπ.), ακόμα κι εκτός του χρονικού ορίου του 3ου μνημονίου, τα οποία θα πλασαριστούν ως αναγκαία για την ανεπαίσθητη ρύθμιση του άδικου και χιλιοπληρωμένου χρέους. Το μόνο που την απασχολεί είναι εάν το νέο πακέτο αντιδραστικών τομών θα είναι πολιτικά διαχειρίσιμο κι αν μπορεί να περάσει από τον λαό ή θέτει σε αμφισβήτηση την πολιτική τους επιβίωση. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, οι εκλογές δεν είναι πρώτη επιλογή για κανέναν, αλλά δεν μπορούν να αποκλειστούν ως αποτέλεσμα των γενικότερων ανακατατάξεων και της αναγκαιότητας (αν χρειαστεί) να υπάρξει κυβέρνηση είτε με φρέσκια «εντολή» είτε ευρύτερης συναίνεσης. Απ’ αυτή την άποψη προετοιμάζεται και ο χώρος ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατικής Συμπαράταξης», σημειώνει η Π.Ε. του ΝΑΡ.

Προχωρώντας σε μια εκτίμηση των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών και τάσεων, η Απόφαση της Π.Ε. αναφέρει πως «το κίνημα και η αριστερά παραμένουν σε κατάσταση ύφεσης. Στο εργατικό και λαϊκό κίνημα δεν λείπουν ορισμένοι αμυντικοί αγώνες, ακόμα και κάποιες επιτυχίες (όπως π.χ. με τον αγώνα των ναυτεργατών για το ασφαλιστικό).

Όμως αυτό που καθυστερεί δραματικά είναι τα ορατά βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, που θα βάλει συνολικά σε άλλη ρότα την κατάσταση και θα δημιουργήσει όρους αντεπίθεσης. Το κίνημα, ούτε οι πρωτοπόρες τάσεις του (που από κει θα ξεκινούσε η αντιστροφή) δεν έχει κατακτήσει ένα θετικό / επιθετικό περιεχόμενο διεκδίκησης (ώστε να βάζει αυτό ζητήματα στην κυβέρνηση) και μορφές οργάνωσης ανεξάρτητες από την γραφειοκρατία, ειδικά των πιο νέων και πληβειακών στρωμάτων. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι η συνέχιση της ασάφειας, της αναμονής και τελικά της ανοχής.

Το ίδιο ισχύει και στον πολιτικό συσχετισμό και στην αριστερά. Η κύρια τάση είναι η απογοήτευση, ο προβληματισμός και η έλλειψη μιας ορατής προοπτικής πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή η απογοήτευση δεν φαίνεται –για την ώρα– να διαμορφώνεται σε μια ισχυρή και αναπότρεπτη ”συντηρητική στροφή”. Τα αποτελέσματα εκλογών σε μεγάλα σωματεία και ομοσπονδίες έδειξαν μια σχετική άνοδο της ΝΔ αλλά όχι ένα μαζικό ρεύμα ενίσχυσης. Αντίστοιχα έδειξαν αντοχή και μικρή ενίσχυση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αλλά όχι ένα αισθητό ρεύμα στροφής προς τα αριστερά. Μεγάλο μέρος του κόσμου που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία προς την κυβερνητική ανάληψη, απογοητεύεται, ”μετεωρίζεται” και αναζητά χωρίς να έχει στραφεί οριστικά σε μια κατεύθυνση. Επίσης, ένα άλλο μέρος καθηλώνεται στη λογική του μικρότερου κακού. Υπάρχει βέβαια και ένα σημαντικό κομμάτι, ειδικά του κρατικού, κομματικού και συνδικαλιστικού μηχανισμού, που στηρίζει την πορεία ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα, συνεχίζουν και μάλιστα πολλαπλασιάζονται οι αναζητήσεις σε μια πρωτοπόρα ζώνη που προσανατολίζεται σε μια πιο προχωρημένη ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική αναζήτηση, πράγμα που εκφράζεται και στην πληθώρα των πολιτικών πρωτοβουλιών που αναλαμβάνονται από διάφορες δυνάμεις σε λογική ”ανασύνθεσης”.

Το κρίσιμο λοιπόν ζήτημα είναι να γίνουν άμεσα ορατά βήματα στην κατεύθυνση της ταξικής ανασυγκρότησης του κινήματος και στα βήματα για το αντικαπιταλιστικό μέτωπο, τέτοια που να μπορούν να επιδράσουν με αισθητό τρόπο στον συσχετισμό δυνάμεων, να αποτελέσουν σημείο και ”πόλο” αναφοράς για τους χιλιάδες αγωνιστές που αναζητούν. Διαφορετικά, η συνέχιση της σημερινής κατάστασης θα αναπαράγει τα κοινοβουλευτικά διλήμματα και τα αδιέξοδα».


Απελευθέρωση από το διαρκές ευρωμνημόνιο

Μπροστά σε αυτή τη καμπή η πολιτική κατεύθυνση του ΝΑΡ (αποφασισμένη στο τελευταίο Πανελλαδικό Σώμα της οργάνωσης) για την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης κυβέρνησης-κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, της ευρωμνημονιακής εκστρατείας και των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, για την ήττα και ανατροπή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και όλου του ευρωμνημονιακού μπλοκ, αποκτά αναβαθμισμένο χαρακτήρα. Η ανατροπή αυτή μπορεί να γίνει με την δύναμη ενός ισχυρού και ταξικά ανασυγκροτημένου εργατικού και λαϊκού κινήματος, του αγωνιστικού μετώπου αντιπολίτευσης – ρήξης – ανατροπής και του διαλεκτικά αναπτυσσόμενου αντικαπιταλιστικού μετώπου/πόλου. Για να ανοίξει ο δρόμος για την αντικαπιταλιστική επανάσταση, την κομμουνιστική απελευθέρωση.

«Σε αυτά τα πλαίσια το ΝΑΡ και η νΚΑ οφείλουν να σημάνουν γενικό προσκλητήριο τόσο στο δυναμικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όσο και στις δυνάμεις του μαζικού κινήματος (σωματεία, σύλλογοι, μαζικοί φορείς), στις δυνάμεις και τους αγωνιστές της πολιτικής συνεργασίας και όλη τη μαχόμενη Αριστερά για μια άμεση, ανώτερου τύπου ενωτική παρέμβαση στο μαζικό κίνημα και την αναγκαία πολιτική συσπείρωση μάχης», υπογραμμίζει η Πολιτική Επιτροπή, με βασικά συνθήματα:
Απελευθέρωση από το διαρκές Ευρωμνημόνιο καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Όχι στα μνημονιακά μέτρα παλιά και νέα. Όχι στο νέο μνημόνιο. Καμιά αναμονή, καμιά ανοχή.
Τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα πάνω από το ευρώ, την ΕΕ και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Έξω από ευρώ – ΕΕ. Κάτω η επιτροπεία, Διαγραφή του χρέους.
Όχι στο πόλεμο, το νεοεθνικισμό και το φασισμό.
Δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες, ενάντια στον αυταρχισμό, το κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, για το δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται και να διεκδικεί.


Πολιτική εξόρμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ιδιαίτερη συζήτηση έγινε στην Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ για τη συμβολή της οργάνωσης στην πολιτική παρέμβαση και εξόρμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στην πανελλαδική καμπάνια πολιτικής εξόρμησης τον επόμενο ενάμιση μήνα, με υλικά (εκλαϊκευμένη προκήρυξη, αφίσα) και γύρο συνελεύσεων και ανοιχτών μαζικών εκδηλώσεων για τη προώθηση της πρότασή της. «Απευθύνεται στις δυνάμεις του μαζικού κινήματος με στόχο την οργάνωση άμεσων αγώνων ενάντια στην αξιολόγηση για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Στο δυναμικό και τις δυνάμεις της πολιτικής συνεργασίας για μια πιο συνεκτική πολιτική παρέμβαση. Στο ΚΚΕ και τη ΛΑΕ για την αναγκαία κοινή δράση και τον πολιτικό συντονισμό γύρω από τα μεγάλα μέτωπα της περιόδου (κοινές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις κλπ)».

Όπως σημειώνεται: «Με τις δυνάμεις της ΛΑΕ όπως και του ΚΚΕ επιδιώκουμε με επιμονή την υπεραναγκαία και πολύτιμη κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα και τον πολιτικό συντονισμό σε κρίσιμα μέτωπα της ταξικής πάλης και της πολιτικής αντιπαράθεσης, στο πλαίσιο της λογικής του αγωνιστικού μετώπου αντιπολίτευσης, ρήξης και ανατροπής. Δεν υπάρχει όμως, με τις δύο αυτές διαφορετικές δυνάμεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς, πολιτική βάση για συνολική πολιτική συνεργασία, πολύ περισσότερο για συνεργασία από τη σκοπιά του πόλου της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς».

Η πάλη κατά της ΕΕ στην πρώτη γραμμή 

Η απόφαση της Π.Ε. ξεχωρίζει το μέτωπο της πάλης κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σημειώνει το θετικό έργο της Πρωτοβουλίας Αγώνα για την αποδέσμευση από την ΕΕ «ΔιΕΕξοδος», που συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις. Προτείνει μάλιστα στη ΔιΕΕξοδο να πάρει τώρα τη πρωτοβουλία για μια πλατιά καμπάνια συλλογής υπογραφών για την έξοδο από την ΕΕ, καμπάνια η οποία μπορεί να ξεδιπλωθεί τόσο μέσα στους μαζικούς χώρους εργαζομένων και νεολαίας όσο και μέσα στο λαό γενικά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σημειώνεται επίσης, πρέπει να «συμβάλλει στην ανάπτυξη της αντιΕΕ δράσης, με αναβαθμισμένο τρόπο σε μια περίοδο που η κρίση της ΕΕ βαθαίνει και η κριτική και η αντίθεση στην ΕΕ, η προοπτική της ρήξης / εξόδου από την ΕΕ υιοθετείται από ευρύτερα λαϊκά στρώματα».

πηγή: prin.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου