Τέρμα η πλάκα!

Όσο τα λαϊκά προβλήματα οξύνονται και το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης θα φέρει νέα μέτρα δισεκατομμυρίων που θα φορτωθούν στις πλάτες των εργαζομένων και των συνταξιούχων και όσο η λαϊκή δυσαρέσκεια μεγαλώνει και παράλληλα μεγαλώνει το ρεύμα της αντίθεσης προς το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο η παραπλανητική προπαγάνδα και η διαστρέβλωση και μαζί οι εκβιασμοί του λαού θα γίνεται πιο ξετσίπωτη και χυδαία.

Το βλέπουμε καθημερινά, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οικονομολόγοι κλπ. κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου να βρεθεί η χώρα εκτός ευρώ και ΕΕ και κυριολεκτικά να καταστραφεί. Ο Τύπος βρίθει καθημερινά από παρόμοια άρθρα και απόψεις. Στην Real News της Κυριακής 12 Φλεβάρη ο Γ. Πολίτης σε άρθρο του με τίτλο «Τέρμα η πλάκα» προσπαθεί, με απλοϊκό τρόπο, να μας διαφωτίσει και να μας προφυλάξει από τον κίνδυνο να γίνει το ατύχημα, να βρεθεί η χώρα εκτός ευρώ.

Από μόνος του ο τίτλος του άρθρου είναι ενδεικτικός. Οι διαφωνίες σχετικά με τα μνημόνια και την ΕΕ είναι η πλάκα και η αποδοχή των μνημονίων και η υποταγή στην ΕΕ και την τρόικα είναι η σοβαρή και υπεύθυνη στάση.

Ποια είναι τα βασικά επιχειρήματα του αρθογράφου;

Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα, γράφει, δεν έχει παραγωγή ούτε ανάπτυξη, ούτε καν πλάνο ανασυγκρότησης. Χρειάζεται κάθε χρόνο 130 χιλιάδες τόνους βοδινού κρέατος και παράγει μόνο 20 χιλιάδες τόνους. Εισάγει πατάτες, λεμόνια, φακές και ρεβίθια πέρα από την ενέργεια, τα φάρμακα και πολλά άλλα.

Ο αρθρογράφος επαναφέρει την αλήστου μνήμης θεωρία της ψωροκώσταινας που δεν μπορεί να στηριχθεί στις δυνάμεις της, δεν μπορεί να ζήσει από την δουλειά του λαού της, εκ φύσεως μειονεκτεί και πρέπει να ακουμπάει πάντα σε κάποιον ισχυρό για να επιβιώσει. Η θεωρία αυτή ήταν το ευαγγέλιο της άρχουσας τάξης και των εκπροσώπων της από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ώσπου οι κομμουνιστές και οι προοδευτικοί διανοούμενοι την έκαναν φύλο και φτερό και επέδειξαν ότι η Ελλάδα είχε μεγάλες δυνατότητες. Η κορυφαία συνεισφορά στην αντιμετώπιση της θεωρίας της ψωροκώσταινας ήταν η μελέτη του Δ. Μπάτση «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» που απέδειξε ότι η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει την βιομηχανία και συνολικά την οικονομία της, έδειξε τους υπεύθυνους της υπανάπτυξης και τις προϋποθέσεις της βιομηχανικής ανάπτυξης της χώρας που είναι ο λαός και τα λαϊκά συμφέροντα να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας.

Κατ’ αρχήν, δεν είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα δεν έχει παραγωγή. Έχει και μάλιστα σε σημαντικούς τομείς. Τα στοιχεία που ο αρθρογράφος αναφέρει ενδεχομένως είναι ακριβή, την ίδια στιγμή όμως μπορεί κανείς να αναφέρει και πλήθος άλλα στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Το μεγαλύτερο θέμα όμως δεν βρίσκεται εκεί, αλλά στην απάντηση του ερωτήματος πως η χώρα και ο λαός βρίσκονται σ’ αυτήν την δεινή θέση. Ποια πολιτική εφαρμοζόταν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούσε και δέχτηκε ο παραγωγικός ιστός της χώρας τα πλήγματα που δέχτηκε. Πλήθος δυναμικών γεωργικών καλλιεργειών υποβαθμίστηκαν ή καταστράφηκαν, σημαντικοί κλάδοι της βιομηχανίας και με εξαγωγικό προσανατολισμό που συνεισέφεραν ουσιαστικά στο ΑΕΠ πλέον δεν υπάρχουν με αποτέλεσμα το συντριπτικό τμήμα του ΑΕΠ να προέρχεται από τις υπηρεσίες. Ενώ ο δανεισμός νοικοκυριών, επιχειρήσεων και του Δημοσίου έφτασε σε τεράστια ύψη. Σ’ αυτή την καταστροφή για το λαό στην οποία ο ίδιος δεν φέρει καμία ευθύνη, οι επιχειρηματίες πολλαπλασίασαν και πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους.

Η ευθύνη ανήκει ολοκληρωτικά στην άρχουσα τάξη και τα συμφέροντά της που προωθούνταν και στην στρατηγική επιλογή της να εντάξει την χώρα στην ΕΕ και αργότερα στην ΟΝΕ και το ευρώ. Οι σχέσεις κυριαρχίας – εξάρτησης που επικρατούν στην ΕΕ και η θέση της Ελλάδας ως εξαρτημένης χώρας από το ιμπεριαλιστικό κέντρο είναι από τις βασικές αιτίες για τις εξελίξεις μαζί φυσικά με τα υπερκέρδη του ντόπιου μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Ερχόμαστε στα επτά χρόνια των μνημονίων και τα αποκαΐδια που συσσώρευσαν. Τα χρόνια αυτά ο αρθρογράφος τα βλέπει μόνο ως κρίση και καθόλου δεν θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά και Τσίπρα από κοινού με τους «εταίρους» που αποδείχτηκε καταστροφική και καθόλου δεν στόχευε στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά στην βίαιη ανατροπή των όρων αναπαραγωγής του κεφαλαίου και στην φτωχοποίηση του λαού. Κατά τον αρθρογράφο η εφταετία αυτή απέδειξε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει μακριά από την ζώνη του ευρώ, η Ελλάδα θέλει τον Γερμανό προστάτη της για να επιβιώσει.

Τα χρόνια αυτά συσσώρευσαν ανείπωτες καταστροφές. 1,5 εκατ. ανέργους, εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις έκλεισαν, 25% μειώθηκε το ΑΕΠ της χώρας, η φτώχεια και η εξαθλίωση έχει αγκαλιάσει τουλάχιστον το 40% του λαού, 300 χιλιάδες νέοι, ο ανθός της χώρας, μετανάστευσαν για να επιβιώσουν και το δημόσιο χρέος αντί να μειωθεί εκτοξεύθηκε στα 340 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των μνημονίων της ελληνικής ολιγαρχίας και των ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Πού βρίσκεται, κατά τον αρθρογράφο, η προοπτική; «Η παραμονή μας στην ευρωζώνη, γράφει, είναι μονόδρομος όπως και η παραμονή μας στην Ευρώπη. Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει γαντζωμένη στο τρένο των ισχυρών της Ευρώπης. Έξω απ αυτό, χωρίς αμφιβολία, είμαστε καταδικασμένοι να περάσουμε για πολλές δεκαετίες στο περιθώριο των Βαλκανίων». Η μοίρα της χώρας είναι η ΕΕ και το ευρώ, που σημαίνει διαρκή μνημόνια και λιτότητα, αστικές κυβερνήσεις και καπιταλιστική διαχείριση, γιγάντωση των κερδών του κεφαλαίου και διαρκή λιτότητα για το λαό. Με δυο λόγια η πρότασή του είναι να ακολουθήσει η χώρα τον ίδιο καταστροφικό δρόμο που την έφερε μέχρις εδώ και που εγγυάται με μαθηματική ακρίβεια την επόμενη κρίση.

Εκείνο που δεν τον απασχολεί καθόλου είναι ποια θα είναι η τύχη της χώρας σε περίπτωση διάλυσης της ευρωζώνης και της ΕΕ. Θέλει να φανεί αισιόδοξος ότι οι δυσκολίες της ΕΕ γρήγορα θα ξεπεραστούν, αλλά οι εξελίξεις άλλα υπογραμμίζουν. Δεν είναι μόνο το Brexit, οι αυστριακές εκλογές, το ιταλικό δημοψήφισμα και η εκλογή Τραμπ, αλλά η αμφισβήτηση της ΕΕ, τουλάχιστον με τη σημερινή μορφή της, από τους ίδιους τους ηγέτες της Γερμανούς, Γάλλους, Ιταλούς κλπ. που μίλησαν ανοιχτά για ΕΕ πολλών ταχυτήτων. Σε ποιά από αυτές τις ταχύτητες θα «γατζωθεί» η Ελλάδα;

Τα προβλήματα της ΕΕ είναι τεράστια όπως και η αμφισβήτηση που δέχεται από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Αντίστοιχες είναι και οι διαθέσεις του ελληνικού λαού που τις τροφοδοτούν οι άθλιες συνθήκες της ζωής του και η παντελής παρουσία προοπτικής και όχι η συζήτηση για το εθνικό νόμισμα, όπως θεωρεί ο αρθρογράφος.

Σήμερα η αστική τάξη και ο πολιτικός κόσμος που την εκπροσωπεί έχει όλα τα προπαγανδιστικά μέσα στα χεριά της. Κρατική μηχανή, οικονομική δύναμη, μέσα μαζικής ενημέρωσης και γενικότερα θεσμούς ιδεολογικής επίδρασης, ιμπεριαλιστικούς θεσμούς και δυνατότητα εκβιασμών κάθε είδους. Δεν έχει να φοβάται τίποτα. Ας φέρει την συμφωνία που ετοιμάζεται να υπογράψει η κυβέρνηση Τσίπρα όχι στη Βουλή που έχει, απ’ ότι φαίνεται, εξασφαλισμένη την υπερψήφισή της, αλλά σε δημοψήφισμα στον ελληνικό λαό. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Τ. Κ.

πηγή: ergatikosagwnas.gr